Δυο πέλαγα

Σμύρνη 1922

100 χρόνια, δεν είναι, παρά μια αστραπή στην αιωνιότητα.

Δυο πέλαγα.

Ιόνιο και Αιγαίο!

Και εκεί δυο χέρια απλωμένα.

Χθες στο Αιγαίο και στη Σμύρνη!

Σήμερα στο Ιόνιο, άνθρωποι διωγμένοι, απο τις φωτιές του πολέμου, κουπιά τραβούν, σαν και τότε!

Την μια τραβούν για τη ζωή, την άλλη για το θάνατο.

Πόλεμος ταξικός η μήτρα του θανάτου, που δεν λογιάζει από ζωή, μονάχα κέρδος!

Ναι κέρδος!

Τα κέρδη τους, οι ζωές μας!

Οποια ανοχή στις πολιτικές του πολέμου, δεν μας αθωώνει!

Και όταν οπλίζες τις μηχανές της Αντάντ τότε, η Σμύρνη κάηκε, και όταν οπλίζεις τις μηχανές του ΝΑΤΟ, φωτιές ανάβεις και οι λαοί ξεριζώνονται, πνίγονται!

Σε εσένα μιλώ, που πιστεύεις πως η ιδιοκτησία της αυλής σου, είναι ο κόσμος όλος, μιας και δεν έμαθες, πως και αυτήν σου την αυλή, την έχουν πουλημένη!

Δε σε ρωτώ τι ψήφισες ή τι θα ψηφίσεις!

Σου λέω σήκω και κάψε τα σενάρια του πολέμου και σβήσε τις μηχανές του!

Άκου!

Άκου!

Είναι ήδη στην αυλή σου

Στην αυλή μου..

Στις αυλές μας...

Μπογιόπουλος Νίκος