Ας βάλουμε κι εμείς ένα δίλημμα: Ή με τον Κούλη ή με τον Πρωτούλη…

Ας βάλουμε λοιπόν κι εμείς ένα δίλημμα, όχι μόνο οι άλλοι…

Τάδε έφη Γιάννης Πρωτούλης. Βέβαια ο σφος δεν περιαυτολόγησε και έθεσε το δίλημμα ως εξής: ή με τη συναίνεση στην κυρίαρχη πολιτική ή με τη μόνη πραγματική αντιπολίτευση. Αυτή δηλαδή που δεν έκανε το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ, ψηφίζοντας το 68% και το 45% αντίστοιχα των νόμων της ΝΔ. Δεν έκαναν αντιπολίτευση όταν είχαν μεγαλύτερα ποσοστά, γιατί να κάνουν τώρα;
Ή μάλλον ακριβέστερα. Αντιπολίτευση θα κάνουν και οι άλλες δυνάμεις. Θα είναι όμως διαμαρτυρία για λογαριασμό των συμφερόντων που είναι ριγμένα στη διανομή της πίτας, των ΕΣΠΑ κτλ.

Η διατύπωση στον τίτλο είναι δική μου, συμπυκνωμένη σε ονόματα χάριν της ρίμας και του μέτρου. Όχι πως έχουν τόση σημασία τα πρόσωπα. Δεν είναι (απλώς) ο Μητσοτάκης, αλλά η πολιτική του -και αυτή δεν έχει γουρλωμένο βλέμμα Mr Bean, ούτε απαυτώνεται αλλά μας απαυτώνει με σύστημα, μέχρι να οργανωθούμε και να αντιδράσουμε.

Στον βαθμό που μας ενδιαφέρουν τα πρόσωπα, πάντως, -και ο μαρξισμός αναγνωρίζει τον καθορισμένο πλην σχετικά αυτόνομο ρόλο της προσωπικότητας στην ιστορία- ο Πρωτούλης ήταν το κατάλληλο πρόσωπο στο κατάλληλο σημείο -τη δημοτική αίθουσα στο Ίλιον, που την περασμένη Κυριακή αποδείχτηκε μάλλον μικρή για να μας χωρέσει όλους στην εκλογική σύσκεψη των τοπικών οργανώσεων. Εύστοχος με λαϊκή θυμοσοφία και λέγειν, ικανός να συνδυάζει ουσία και θέαμα -δηλαδή ζουμερές ατάκες.

Σαν κι αυτή με την οποία σκόραρε από τα αποδυτήρια του Περισσού, για την… αναχρονιστική επιμονή μας στις συλλογικές διαδικασίες, κόντρα στη μόδα να μιλάει σόλο ο αρχηγός στην ΚΕ, για να του στείλουν παρατηρήσεις με μέιλ τα άλλα e-μέλη. Για ποιον ΣΥΡΙΖΑ χτυπάν οι καμπάνες…

Ακολουθούν περιληπτικά κάποια βασικά σημεία, ανάμικτα με δικές μου εντυπώσεις. Τυχόν αβαρίες κατά τη μεταφορά βαραίνουν αυτονόητα εμένα και όχι τον ομιλητή.

-Το ΚΚΕ ανέβασε τα ποσοστά του σε όλες τις εκλογικές περιφέρειες, με εξαίρεση την ειδική περίπτωση της Ροδόπης, με τις γνωστές ιδιαιτερότητες -όπου παρόλα αυτά, οι σφοι έδωσαν ηρωική μάχη. Ιδιαίτερη αξία έχει η άνοδος στα αστικά κέντρα, η 3η θέση στην Αττική και τα διψήφια ποσοστά σε όλους τους δήμους του Δυτικού Τομέα, αλλά και σε περιοχές όπως ο Ασπρόπυργος. Και αυτά είναι τα θετικά σημεία ενός -κατά τα άλλα- αρνητικού αποτελέσματος, με την έννοια ότι εξακολουθεί να αποτυπώνει τον συνολικό αρνητικό συσχετισμό -κι αυτό απαντά σε όσους λένε πως οι κομμουνιστές δεν έχουν γείωση στην πραγματικότητα και είναι εκτός κλίματος, πανηγυρίζοντας.

Η άνοδος αυτή δεν ήρθε εύκολα. Αποτυπώνει ένα αδύναμο αλλά υπαρκτό ρεύμα, που πρέπει να το ενισχύσουμε και να το φροντίσουμε σαν “εύθραυστο λουλουδάκι”. Αντανακλά το γενικό κύρος του κόμματος -που ήταν στο κάδρο των επιλογών πολύ κόσμου-, τη στάση του στην πανδημία και τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο που μαίνεται, τη δικαίωσή του για τη θέση του στο δημοψήφισμα, τα άμεσα αντανακλαστικά του στους πλειστηριασμούς, και τη δράση των κομμουνιστών που τρέχουν σε όλα τα μέτωπα, χωρίς να κοιτάνε προσωπικό συμφέρον και αν εκλέχτηκαν οι ίδιοι. Χτυπητό παράδειγμα η πρόσφατη παρουσία της Κοζιάκη στην πρώτη γραμμή, ενάντια στα ΜΑΤ για τα φωτοβολταϊκά στην Κοζάνη -όπου το Κόμμα έβγαλε πρώτη φορά βουλευτή, μετά το ’74.

Το κύρος του ΚΚΕ αντανακλάται ακόμα και στους ψηφισμένους νόμους της κυβέρνησης που έχουν αχρηστευτεί, προς το παρόν, στην πράξη, όπως ο νόμος για το περιβάλλον, ο νόμος Χατζηδάκη για τα εργασιακά ή ο νόμος για τις διαδηλώσεις του Χρυσοχοΐδη, που μέχρι πρότινος μας στόλιζε ως “δεκανίκι της Δεξιάς” και τώρα εκλέχτηκε βουλευτής με τη ΝΔ στον Δυτικό Τομέα.
Παρόλα αυτά, δεν αεροβατούμε, ξέρουμε τι μας γίνεται. Γνωρίζουμε πως κάποιοι ψηφοφόροι δε συμφωνούν σε όλα μαζί μας, ούτε είναι πεισμένοι όλοι για τον δύσκολο δρόμο που προβάλλει το ΚΚΕ.

Είναι μακριά από εμάς και τη λογική μας τα μικροαστικά κλαψουρίσματα, που στοχοποιούν τον λαό με κατάρες και βρισιές, και του εύχονται “καλά να πάθει” για τα δύσκολα που έρχονται -ήδη η “Καθημερινή” έδωσε το σύνθημα για “επιστροφή στη δημοσιονομική πειθαρχία”, αντί των προεκλογικών εξαγγελιών για αυξήσεις, τριετίες και άλλα pass-επιδόματα. Όταν εμείς παλεύουμε για τα δικαιώματα των εργατών, δεν τους ρωτάμε τι είχαν ψηφίσει. Κι αν δε σκεφτόμασταν έτσι, δε θα ήμασταν Κομμουνιστικό Κόμμα.

Ασφαλώς οι εκλογές δε θα αλλάξουν ριζικά τα πράγματα, δείχνουν όμως πώς σκέφτεται ο κόσμος. Και το αποτέλεσμα του ΚΚΕ μπορεί να γίνει ένα ισχυρό μήνυμα ελπίδας και στην Ευρώπη, για άλλα εργατικά κόμματα, με αδύναμη απήχηση.

-Πολύ ενδιαφέρουσα ήταν η εκτίμηση του ομιλητή για την εκλογική άνοδο της ΝΔ, που εστίασε σε δύο αίτια.

-Η πείρα δείχνει πως όταν διαψεύδονται οι προσδοκίες του λαού και καλλιεργείται – εμπεδώνεται η λογική πως δεν υπάρχει διέξοδος -το περιβόητο ΤΙΝΑ-, επέρχεται φυσιολογικά μια κάποια συντηρητικοποίηση, που μετατοπίζει προς τα δεξιά το εκάστοτε δίπολο και τα διλήμματα (όλες αυτές οι έννοιες σχηματικά και εντός πολλών εισαγωγικών) ακόμα και εντός του αστικού πολιτικού συστήματος. Τυπικό παράδειγμα η Γαλλία, όπου παρά την αγωνιστική παράδοση, τις απεργιακές κινητοποιήσεις και το μαζικό, οργανωμένο εργατικό κίνημα, δεν υπάρχει ένα ισχυρό ΚΚ με σωστή στρατηγική να αξιοποιήσει και να δώσει ώθηση σε αυτή τη δυναμική. Έτσι, περάσαμε σταδιακά από το δικομματικό δίπολο Σιράκ-Ζοσπέν στη λογική να ψηφιστεί στο β’ γύρο ο Μακρόν, για να μη βγει η Λεπέν.

-Το παράδειγμα της εξαγοράς συνειδήσεων στη Βόρεια Έυβοια -που είχε το προηγούμενό του στις τριχίλιαρες αποζημιώσεις για τις πυρκαγιές στην Ηλεία το ’07- έρχεται να δέσει με τις ψήφους που επέλεξαν ως βασικό κριτήριο τα προεκλογικά κουπόνια και επιδόματα, αποδεχόμενες και νομιμοποιώντας το κυβερνητικό αφήγημα μιας κάποιας σταθεροποίησης, του κουτσοβολέματος κτλ. Το συμπέρασμα είναι πως δεν αρκεί μια φυσική -ή άλλου τύπου- καταστροφή να ριζοσπαστικοποιήσει συνειδήσεις. Αυτό επιτυγχάνεται μόνο με το κίνημα. Και είναι αξιοσημείωτο πως το Κόμμα παρουσίασε άνοδο σε τέτοιες περιοχές, όπως η Εύβοια και οι Σέρρες -όπου οι περισσότεροι στάθηκαν μόνο στην επανεκλογή του Καραμανλή.

-Η ΝΔ πλησίασε με… “απλή αναλογική” το όριο της αυτοδυναμίας. Είναι εντελώς βέβαιο ότι θα μπορούσε να βρει τους 5 βουλευτές που της έλειπαν για το όριο των 151 -εξάλλου έχει ενσωματώσει ήδη το μισό ΠΑΣΟΚ (Σκέρτσος, Πιερακάκης, Γεραπετρίτης κτλ- και τα αστικά κόμματα συμφωνούν σε στιγμές ειλικρίνειας πως δεν έχουν στρατηγικές διαφωνίες μεταξύ τους. Προχωρά, ωστόσο, σε δεύτερη κάλπη (τρίτες δε θα υπάρξουν, αυτά τα λέει μόνο ο Βορίδης), μεταξύ άλλων για να πετύχει να υφαρπάξει ψήφους και έδρες από το ΚΚΕ, ώστε να μπορεί να ισχυρίζεται πως “αυτά τα λέει μόνο ένα 5%” –όλος ο κόσμος τα λέει, πατέρα…
Και εδώ φαίνεται ο ύπουλος ρόλος των δημοσκόπων -οι δημοσκοπήσεις είναι απλώς ένα εργαλείο, αλλά το κατέχει η άλλη πλευρά. Αν αποτύπωναν την ανοδική τάση που είχε τελικά το ΚΚΕ, θα δημιουργούνταν πολύ διαφορετικό κλίμα και δυναμική στους απλούς (ή τους αναποφάσιστους) ψηφοφόρους.

Άλλες ενδιαφέρουσες ψηφίδες, εισηγητικά και από τη συζήτηση που ακολούθησε, ήταν οι εξής:

-Όσοι ψηφίζουν τους φασίστες δεν είναι παραπλανημένο ρεύμα. Ο φασισμός είναι κομμάτι του αστικού κράτους, γρανάζι του μηχανισμού του. Δεν είναι τυχαίο ποιους διάλεξε σαν μπροστινούς στο κόμμα του ο Κασιδιάρης, άλλωστε.

Υπάρχει μάλιστα μια σχετική έρευνα του ΕΚΚΕ (Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών), που αξιοποιεί το μητρώο του Σωματείου Μετάλλου και διαπιστώνει πως σε όσα εκλογικά τμήματα της Β’ Πειραιά περιλάμβανε ο κατάλογος πάνω από τρία άτομα που είχαν συσπειρωθεί στο σωματείο, η επιρροή της Χρυσής Αυγής ήταν συγκριτικά αισθητά μικρότερη.

-Η ενίσχυση του ΠΑΣΟΚ δεν έχει τίποτα θετικό. Δεν έχουμε πάθει λοβοτομή, για να ξεχάσουμε πως είναι το μόνο κόμμα που έχει το απόλυτο (3 στα 3) στην ψήφιση των μνημονίων. Η ΝΔ είχε επιλέξει συνειδητά να καταψηφίσει το πρώτο, γιατί αλλιώς -όπως είχε δηλώσει χαρακτηριστικά ο Σαμαράς- η μόνη αντιπολίτευση που θα έμενε μετά, ήταν ο δρόμος!

-Έχουμε κρίση ακυβερνησίας; Μακάρι να είχαμε κυβερνητική αστάθεια, αλλά το σύστημα είναι ακόμα αρκετά δυνατό για να σχηματίζει σταθερές κυβερνήσεις που να υπηρετούν τα συμφέροντά του.

-Περνάω με απλή ονομαστική αναφορά όσα είπε για τη Δούρου και τη χωματερή ή για το σχέδιο να γεμίσει το πάρκο Τρίτση με μαγαζιά και επιχειρηματικές δραστηριότητες, καθώς όλα αυτά θα τεθούν αναλυτικά από τον Κουτσούμπα στην εκδήλωση του Κόμματος στο πάρκο Τρίτση, στις 6 Ιούνη -με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος.

-Ο Πρωτούλης είχε μια καλή κουβέντα και για τα συριζοτρόλ, λέγοντας πως δεν πρέπει να παρασυρόμαστε από την ανώνυμη χυδαιότητα του διαδικτύου. Στην πραγματική ζωή δε συναντάμε τόσο συχνά τη δική τους προπαγάνδα. Αντιθέτως, υπάρχουν παραδείγματα έντιμων ανθρώπων, με μια διαδρομή, που διαχώρισαν τη θέση τους, όπως ο Τζόκας, που ήταν υποψήφιος με το ΚΚΕ. Κατά συνέπεια, χρειάζεται προσοχή.

-Αυτό το τελευταίο το έκανε ανάρτηση στο Twitter και κάποιος από τους παρευρισκόμενους -αν και με λίγο διαφορετική διατύπωση, που μπορεί να είναι πιο κοντά σε όσα είπε ο Πρωτούλης, από όσα σημείωσα εγώ.

Πρωτούλης: “Δεν παρασυρόμαστε από τρολ που εκπορεύονται από την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ και χυδαιολογούν κατά του ΚΚΕ. Στη ζωή απλώνουμε το χέρι στους αγωνιστές και βλέπουμε ανταπόκριση [… ]”. Τσάμπα ξεφτιλίζεστε παιδιά… Πολύ σύντομα, εκπλήξεις με ονοματεπώνυμα…#ΤΩΡΑ_ΚΚΕ

— ΝΤΖιζ (@NTZis31) May 28, 2023

Αυτό κολλάει με το ενδιαφέρον ερώτημα μιας κοπέλας για την αξιοποίηση των social media από το ΚΚΕ, με τον Πρωτούλη να υπενθυμίζει σε ποιον ανήκουν αυτές οι πλατφόρμες -για να γίνουν αντιληπτά τα όρια και οι περιορισμοί της όποιας παρέμβασης- αλλά και το παράδειγμα των Κοινών Θνητών που έχουν αναγκαστεί να αλλάξουν τρεις φορές όνομα στο τραγούδι τους “του κόσμου οι Λαοί”, λόγω των απαγορεύσεων του YouTube.

Αλλά το πιο ενδιαφέρον ερώτημα της ίδιας κοπέλας -που ίσως δεν περίμενε να ακούσει κανείς σε μια λαϊκή συνοικία και για αυτό αποκτά μεγαλύτερη αξία- ήταν για τα δικαιώματα των ομόφυλων ζευγαριών (γάμος, τεκνοθεσία κτλ) και την έννοια της συμπερίληψης στην εκπαίδευσης για τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα. Έθεσε προβληματισμούς και ερωτήματα με εμφανώς καλοπροαίρετη διάθεση -και είναι σημαντικό ζητούμενο προς κατάκτηση να διαχωρίζουμε τον προβληματισμό ή ακόμα και τη διαφωνία από μια σκόπιμη επίθεση.

Ο Πρωτούλης επανέλαβε όσα διατύπωσε ο ΓΓ σε πρόσφατες τηλεοπτικές εμφανίσεις του και τη θέση του κόμματος για τα δικαιώματα οποιουδήποτε ατόμου, ανεξαρτήτως φυλής, φύλου, σεξουαλικού προσανατολισμού και θρησκευτικής προτίμησης. Τόνισε πως το βασικό ζήτημα είναι η διασφάλιση των κοινωνικών δικαιωμάτων κάθε κατηγορίας, προσθέτοντας πως τα ομόφυλα ζευγάρια μπορούν να παντρεύονται ή να κάνουν ό,τι άλλο θέλουν –και εγώ άλλωστε παντρεμένος με πολιτικό γάμο είμαι. Αλλά το βασικό παραμένει η διασφάλιση των κοινωνικών δικαιωμάτων τους και αυτή δεν μπορεί να εξαρτάται από τον θεσμό του γάμου.

-Εν κατακλείδι, η σύσκεψη ήταν μεστή και εξόχως ζωντανή. Είναι απαραίτητο να γίνονται τέτοιες διαδικασίες σε τακτά διαστήματα και όχι μόνο με εκλογικές αφορμές. Και ελπίζω να μην ήρθαν μόνο πιστοί και πεισμένοι, αλλά να έφυγαν όλοι έχοντας καθαρό πως η μόνη αντιπολίτευση στη λαίλαπα των αντιλαϊκών μέτρων που φέρνει η ΝΔ, φοράει κόκκινα.

-Αντί επιλόγου και επειδή δεν έχω βρει κατάλληλο κλείσιμο, αφιερώνω την ανταπόκριση στη σφισσα που βλέποντας να κρατάμε σημειώσεις, ρώτησε από ποια εφημερίδα είμαστε. Δεν ξέρω αν μας διαβάζει αλλά ίσως τώρα να ξέρει…

 Σφυροδρέπανος