Εριχ Μαρία Ρεμάρκ

 Στις 22 Ιουνίου 1898 γεννιέται ο Γερμανός συγγραφέας Εριχ Μαρία Ρεμάρκ. Μεγάλωσε μέσα στη νοσηρή ατμόσφαιρα που προηγήθηκε του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Το 1916 πήγε εθελοντής στρατιώτης και βρέθηκε μπροστά στο “μεγαλύτερο ομαδικό έγκλημα στην ιστορία”. Ένας από τους πρώτου που γνώρισε ήταν ο νεαρός Αδόλφος Χίτλερ. Οι σχέσεις τους από την αρχή ήταν ψυχρές, γιατί όπως ανέφερε ο Ρεμάρκ, δεν υπήρχε κανένα κοινό σημείο αναφοράς.…

Το 1929 κυκλοφόρησε το βιβλίο του “Ουδέν νεότερον από το δυτικό μέτωπο”, που θεωρήθηκε η πιο ειλικρινής και σπαρακτική μαρτυρία για τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και γνώρισε διεθνή επιτυχία.  Έγινε δυο φορές κινηματογραφική ταινία: Η πρώτη το 1930 από τον Λούις Μάιλστοουν απέσπασε Οσκαρ καλύτερης ταινίας και σκηνοθεσίας, η δεύτερη το 1979 από τον Ντέλμπερτ Μαν κέρδισε Χρυσή Σφαίρα καλύτερης παραγωγής.

«Είμαστε δεκαοχτώ χρονών κι αρχίσαμε ν’ αγαπάμε τον κόσμο και τη ζωή. Και να που έπρεπε να πυροβολούμε», γράφει ο ίδιος. Τον Ιούλιο του 1917 τραυματίστηκε σοβαρά και έμεινε μέχρι το τέλος του πολέμου σε στρατιωτικό νοσοκομείο στη Γερμανία.

Το 1933 τα βιβλία του κάηκαν από το ναζιστικό καθεστώς και ο ίδιος αυτοεξορίστηκε στην Ελβετία και η φασιστική κυβέρνηση τού στέρησε τη γερμανική ιθαγένεια αφού πρώτα τον κατηγόρησε για δειλία. Το 1940 μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες και λίγα χρόνια αργότερα πήρε την αμερικανική υπηκοότητα. Το 1943 η αδελφή του, που είχε παραμείνει στη Γερμανία, συνελήφθη, καταδικάστηκε ως ηττοπαθής και αποκεφαλίστηκε.

Συνέχισε το συγγραφικό του έργο στο ίδιο πάντα αντιπολεμικό μοτίβο, ενώ το 1956, στο μυθιστόρημα «Μαύρος οβελίσκος», επιδίωξε με την πείρα τού παρελθόντος να προειδοποιήσει για την αναβίωση του μιλιταρισμού στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας.

Ανάμεσα στα μυθιστορήματά του περιλαμβάνονται ακόμη  “Τρεις σύντροφοι”, “Η αψίδα του θριάμβου” και “Ο παράδεισος δεν έχει ευνοουμένους”, που εκδόθηκε το 1958 και μεταφράστηκε αμέσως στα αγγλικά. Ο Έριχ Μαρία Ρεμάρκ έγραψε επίσης σενάρια για το Χόλιγουντ όπου πέρασε τα χρόνια της ωριμότητάς του.

Πέθανε στο Λοκάρνο το 1970.

 Ηρακλής Κακαβάνης