Στο «μη παρέκει»

Τα απανωτά περιστατικά με την πτώση σοβάδων, ακόμα και οροφών σε σχολεία, που καταγράφηκαν την περασμένη χρονιά κι από καθαρή τύχη δεν υπήρξαν θύματα, επιβεβαιώνουν την επικίνδυνη κατάσταση με την υλικοτεχνική υποδομή των σχολικών κτιρίων, με διαχρονική ευθύνη των κυβερνήσεων και των δημοτικών αρχών.

Η πολιτική της υποχρηματοδότησης και των περικοπών σε κονδύλια που αφορούν ακόμα και στοιχειώδεις λαϊκές ανάγκες, όπως η ασφάλεια μαθητών και εκπαιδευτικών, έχει οδηγήσει στο «μη παρέκει». Κι ενώ λίγες βδομάδες πριν από την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς θα έπρεπε τα σχολεία να είναι εργοτάξια, για να προλάβουν τα χειρότερα, το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει...

Δημοτικές αρχές σε όλη τη χώρα, που επικαλούνται «έλλειψη πόρων» και αφήνουν τα σχολικά συγκροτήματα να ρημάξουν, που νοικιάζουν ακατάλληλα κτίρια για να στεγάσουν σχολεία, αντί να χτίζονται καινούργια, και κάνουν «κοπτοραπτική» με τους τοίχους για να στοιβάξουν περισσότερους μαθητές στις αίθουσες, διαφημίζουν προεκλογικά αποσπασματικές παρεμβάσεις βιτρίνας σε ορισμένα σχολικά κτίρια, για να κρύψουν κάτω από το χαλί την κατάσταση που επικρατεί στην πλειοψηφία τους.

Την ίδια ώρα, βέβαια, λεφτά υπάρχουν για αναπλάσεις και υποδομές που υπηρετούν την αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος και των επιχειρηματικών σχεδιασμών στους δήμους, με κρατικά και ευρωπαϊκά κονδύλια, ή την άνοδο της αξίας γης, επαγγελματικής στέγης και κατοικίας, τις «ευκαιρίες» για επενδύσεις με κριτήριο το κέρδος.

Σε πολλές περιπτώσεις, ακόμα και επείγουσες παρεμβάσεις στα σχολεία γίνονται μόνο κάτω από την πίεση της συλλογικής διεκδίκησης από γονείς και εκπαιδευτικούς, με την ανάδειξη και τη στήριξη των αιτημάτων τους από τους εκλεγμένους με το ΚΚΕ στα Δημοτικά Συμβούλια. Η κυβέρνηση, πάντως, δεν χάνει ευκαιρία να διαφημίσει την «ψηφιοποίηση» του σχολείου, με προτζέκτορες που στερεώνονται ακόμα και σε φουσκωμένους σοβάδες ή ακατάλληλες ψευδοροφές.

Στα παραπάνω προστίθενται και όσα αποκαλύπτει σήμερα ο «Ριζοσπάστης»: Η παντελής έλλειψη προσεισμικών ελέγχων στα σχολικά κτίρια για διάστημα μεγαλύτερο της 20ετίας, κι ενώ τουλάχιστον τα μισά σχολεία δεν έχουν ελεγχθεί ποτέ, δίκαια προκαλεί μεγάλη ανησυχία σε γονείς και μαθητές.

Κι ενώ το κράτος «τρέχει» με χαρακτηριστική ταχύτητα μέτρα και έργα που στηρίζουν την κερδοφορία των ομίλων, ακόμα και η κατόπιν εορτής εξαγγελία της κυβέρνησης για προσεισμικούς ελέγχους κατά προτεραιότητα στα σχολεία, μετά τους χιλιάδες νεκρούς στην Τουρκία, κινείται με ρυθμούς χελώνας, παρά την παλαιότητα πολλών σχολικών κτιρίων και τη μεγάλη σεισμικότητα της Ελλάδας.

Με την ασφάλεια των παιδιών και των εκπαιδευτικών κανείς δεν μπορεί να παίζει! Το αίτημα για ασφαλή και σύγχρονα σχολεία, θωρακισμένα από κινδύνους και φυσικές καταστροφές, είναι αδιαπραγμάτευτο και εκτός από στόχο πάλης, πρέπει να αποτελέσει και κριτήριο ψήφου στις επικείμενες περιφερειακές και δημοτικές εκλογές.

Κέρδος και σύγχρονα μορφωτικά δικαιώματα δεν συμβιβάζονται. Η πολιτική που τα στραγγαλίζει περνάει μέσα και από τους δήμους, τις δημοτικές αρχές και τις δυνάμεις όλων των αστικών κομμάτων, που προωθούν την υποχρηματοδότηση και τις περικοπές κονδυλίων στη συντήρηση των σχολικών υποδομών, στο όνομα της «δημοσιονομικής σταθερότητας» και των «αντοχών της οικονομίας».

Η σύγκρουση με αυτήν την πολιτική, η διεκδίκηση χρηματοδότησης στο ύψος των πραγματικών αναγκών και η ανέγερση νέων σύγχρονων κτιρίων με αποκλειστική ευθύνη του κράτους περνάνε μέσα από τους μαχητικούς αγώνες γονέων, εκπαιδευτικών και μαθητών, συνολικά του εργατικού - λαϊκού κινήματος. Αλλά και από το δυνάμωμα της πραγματικής αντιπολίτευσης από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων, με την εκλογή περισσότερων αγωνιστών δημάρχων, περιφερειακών και δημοτικών συμβούλων της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στις εκλογές του ερχόμενου Οκτώβρη.