Η αλήθεια, οι αυταπάτες και οι διαφωνίες για το Οσλο

ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΕΣ ΕΘΝΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ

«Οσες και αν είναι οι διαφορές μας, όσο και αν διαφωνούμε σε θέματα στρατηγικής και τακτικών επιλογών, αυτή τη στιγμή είμαστε ενωμένοι στις διαδηλώσεις, αλλά και στα αιτήματα. Ολοι μαζί, με τα λάβαρά μας, ζητούμε το αυτονόητο, την ανεξαρτησία της Παλαιστίνης, σε ένα σχήμα τέτοιο που θα είναι βιώσιμο».

Αυτό υπογράμμιζαν οι μεγαλύτερες παλαιστινιακές εθνικές οργανώσεις, στα τέλη του Οκτώβρη του 2000, στις συναντήσεις που είχε μαζί τους η αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, με επικεφαλής την ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, Αλέκα Παπαρήγα, που πραγματοποιούσε επίσκεψη αλληλεγγύης στα παλαιστινιακά εδάφη, λίγες, μόλις, μέρες μετά την έναρξη της δεύτερης Ιντιφάντα.

«Το Οσλο ήταν μια αρχή. Ηταν μια ριψοκίνδυνη επιλογή, αλλά υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες, τον παγκόσμιο συσχετισμό δυνάμεων και τη χρονική συγκυρία, η παλαιστινιακή πλευρά δεν είχε και πολλές άλλες επιλογές», υπογράμμιζαν οι Χάνα Αμίρεχ και Μπασάαμ Σάλχι, από την τριμελή ηγεσία του Κόμματος του Παλαιστινιακού Λαού. «Κατά τη διάρκεια των 7 χρόνων της ειρηνευτικής διαδικασίας, οι ισραηλινές κυβερνήσεις δεν έχουν εφαρμόσει ούτε μία από τις αποφάσεις που υπέγραψαν, αλλά αντίθετα, στη σύνοδο του Καμπ Ντέιβιντ, σε απόλυτη σύμπνοια με τις ΗΠΑ, πρότειναν μια λύση πακέτο που δεν έδινε ούτε καν ενιαίο εδαφικό χώρο στους Παλαιστινίους, καταπατώντας κάθε έννοια του Οσλο» συμπλήρωναν.

Το Κόμμα του Παλαιστινιακού Λαού εκτιμούσε ότι οι βασικοί λόγοι που οδήγησαν στην κατάρρευση της «ειρηνευτικής διαδικασίας» και της όποιας προοπτικής μπορούσε να έχει η «Διακήρυξη Αρχών», ήταν «η ολοένα και μεγαλύτερη απομάκρυνση των αλλεπάλληλων γύρων συνομιλιών από τις αποφάσεις του ΟΗΕ, η ασυνέπεια του Ισραήλ σε όσα υπέγραψε και η μονοπώληση των διαπραγματεύσεων από τις, ούτως ή άλλως, μη αντικειμενικές ΗΠΑ». Το Κόμμα του Παλαιστινιακού Λαού υπογράμμιζε ότι τάσσεται υπέρ της έμπρακτης εμπλοκής και άλλων μερών, του ΟΗΕ, της ΕΕ, της Ρωσίας, στις διαπραγματεύσεις, υποστηρίζοντας ότι «με αυτόν τον τρόπο, σε ένα πρώτο διπλωματικό επίπεδο τουλάχιστον, δε θα υπάρχουν μόνο οι ΗΠΑ να καθορίζουν τις εξελίξεις και θα αφεθεί ένα περιθώριο κινήσεων και στην παλαιστινιακή πλευρά».

«Ευθύνεται η Ουάσιγκτον»

Εξαρχής είχε εκφράσει τις κάθετες αντιρρήσεις του με την υπογραφή της «Διακήρυξης Αρχών» το Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, όπως είχε ενημερώσει, τότε, την αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, ο ΓΓ του, Αμπού Αλί Μουστάφα, ο οποίος δολοφονήθηκε από τον ισραηλινό στρατό ένα, σχεδόν, χρόνο αργότερα, τον Οκτώβρη του 2001. Ο Αμπού Αλί Μουστάφα εκτιμούσε ότι «η Ουάσιγκτον προσπάθησε, αξιοποιώντας αυτήν τη δήθεν ειρηνευτική διαδικασία, να εφαρμόσει και στο παλαιστινιακό θέμα τη δική της "παγκοσμιοποιημένη" εκδοχή για το διεθνές δίκαιο: την εκδοχή που της αφήνει περιθώρια να εξυπηρετεί τα συμφέροντά της, χρησιμοποιώντας την κυβέρνηση του Ισραήλ και αντιμετωπίζοντας, ισοβαρώς, τις δύο πλευρές. Με αυτόν τον τρόπο, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι προσπαθεί να διασφαλίσει την ηγεμονία της, οικονομικά, πετρελαϊκά και γεωπολιτικά, μόνο που δεν ανταποκρίνονται όλα αυτά στα αιτήματα του παλαιστινιακού αγώνα».

Το Λαϊκό Μέτωπο, που παρά τη διαφωνία του παρέμεινε στους κόλπους της ΟΑΠ, εκτιμούσε ότι η παλαιστινιακή πλευρά υποχρεώθηκε σε κομβικές υποχωρήσεις πολύ πριν τη «Διακήρυξη Αρχών», ήδη από τη Διάσκεψη της Μαδρίτης. Ο Αμπού Αλί Μουστάφα, κατά τη συνομιλία μας, είχε επιρρίψει τις περισσότερες ευθύνες στην παλαιστινιακή ηγεσία, υπογραμμίζοντας ότι «αποδέχτηκε να διαπραγματευτεί σε μια εντελώς λάθος βάση, αφού ως γνωστόν η έκβαση κάθε είδους συνομιλιών καθορίζεται από το συσχετισμό δύναμης και όταν άρχισε το Οσλο ο συσχετισμός δύναμης ήταν υπέρ των ΗΠΑ και του Ισραήλ».

«Το Οσλο ήταν προδιαγεγραμμένη καταστροφή»

«Η ειρηνευτική διαδικασία που ξεκίνησε στο Οσλο ήταν προδιαγεγραμμένο να προκαλεί τη μία κρίση μετά την άλλη, γι' αυτό και η οργάνωσή μας διαφώνησε εξαρχής κάθετα με την έναρξη αυτών των συνομιλιών, παραμένοντας, όμως, στους κόλπους της ΟΑΠ» είχε τονίσει στην αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, τότε, ο 2ος σε ιεραρχία του Δημοκρατικού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, Αμπού Λέιλα, ο οποίος σήμερα φέρεται να έχει συλληφθεί από τον ισραηλινό στρατό κατά τη διάρκεια της τελευταίας εισβολής στη Ραμάλα. «Αληθινός εχθρός του παλαιστινιακού λαού είναι οι ΗΠΑ ως κύριοι φορείς της Νέας Τάξης Πραγμάτων, ενώ το Ισραήλ είναι απλώς ο άμεσος εκτελεστής αυτών των σχεδίων» είχε συμπληρώσει ο Αμπού Λέιλα, καταλήγοντας ότι «όποιος και αν είναι ο διαμεσολαβητής, είτε η ΕΕ, είτε ο ΟΗΕ, είτε άλλη ξένη δύναμη εκτός ΗΠΑ, αν δεν υπάρξει λαϊκή πίεση και ενίσχυση των δημοκρατικών δυνάμεων και κινημάτων, η πλάστιγγα θα γείρει προς την πλευρά των ισχυρών. Δεν έχουμε αυταπάτες για κανέναν, απλώς η παρουσία και άλλων στο τραπέζι των συνομιλιών θα δημιουργήσει καλύτερες συνθήκες σε διπλωματικό και μόνο επίπεδο».

«Η εφαρμογή των αποφάσεων του ΟΗΕ εκφράζει το ελάχιστο των διεκδικήσεων του παλαιστινιακού λαού. Μόνο αυτές μπορούν να είναι βάση διαπραγμάτευσης και φυσικά δεν τίθενται οι ίδιες υπό διαπραγμάτευση, όπως έγινε μέχρι σήμερα» είχε υπογραμμίσει στην αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, ο ΓΓ του ΠΓ της Δημοκρατικής Ενωσης Παλαιστίνης, Αμπντούλ Καρίμ Αμπουραμπί. Η Δημοκρατική Ενωση Παλαιστίνης δεν είχε σχηματιστεί ως πολιτικός οργανισμός όταν επιτεύχθηκε η Συμφωνία του Οσλο. «Η ενίσχυση της διεθνούς παρουσίας και της διεθνούς αλληλεγγύης προς τον παλαιστινιακό λαό είναι σήμερα πιο επιτακτική από ποτέ» είχε, ήδη, τότε επισημάνει ο Καρίμ Αμπουραμπί, προειδοποιώντας ότι η κλιμάκωση της ισραηλινο-παλαιστινιακής έντασης θα προκαλέσει απρόβλεπτες αναταράξεις σε ολόκληρη την περιοχή. «Η ΕΕ δε φαίνεται να συνειδητοποιεί ότι κρατά μια βόμβα στα χέρια της» είχε σημειώσει.

Κοινός συντονισμός

Από την έναρξη της δεύτερης Ιντιφάντα μέχρι σήμερα, όλες οι εθνικές και ισλαμικές παλαιστινιακές οργανώσεις βρίσκονται σε διαρκή συντονισμό, προγραμματίζοντας από κοινού εκδηλώσεις διαμαρτυρίας ή διαδηλώσεις, παρά τις όποιες, μεταξύ τους, διαφωνίες. Υπενθυμίζεται ότι οι ισλαμικές οργανώσεις, «Χαμάς» και «Τζιχάντ», είχαν διαφωνήσει με τη «Διακήρυξη Αρχών». Εντούτοις, κατά τη διάρκεια της δεύτερης Ιντιφάντα, πριν από τις καταιγιστικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών, όλες οι παλαιστινιακές οργανώσεις είχαν συμμορφωθεί με την έκκληση του Γιάσερ Αραφάτ για ανακοπή των επιθέσεων εντός ισραηλινού εδάφους για 7 ημέρες, τον όρο που είχε θέσει η ισραηλινή ηγεσία, στα τέλη Δεκεμβρίου, για να καθίσει και πάλι στο τραπέζι των συνομιλιών. Η εκεχειρία τηρήθηκε για 21 ημέρες, αλλά ο ισραηλινός στρατός επέλεξε να προχωρήσει σε άλλη μια δολοφονία ακριβείας, επιδιώκοντας, όπως είναι σαφές, να προκαλέσει την αντίδραση των ακραίων οργανώσεων. Και το πέτυχε.

Ολες οι παλαιστινιακές οργανώσεις, μετά τις τελευταίες δραματικές εξελίξεις, έχουν δηλώσει ότι συντονίζουν τη δράση τους και ότι συντάσσονται στο πλευρό του Παλαιστινίου ηγέτη, προειδοποιώντας ότι «αν πληγεί ο Γιάσερ Αραφάτ οι συνέπειες θα είναι ανείπωτες». Χαρακτηριστικό, ίσως, είναι ότι, μόλις πριν μερικά 24ωρα, ο ιδρυτής και πρώην ΓΓ του Δημοκρατικού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, Ζορζ Χαμπάς, αν και υπενθύμισε τις διαφωνίες της οργάνωσής του για το Οσλο, το οποίο χαρακτήρισε «τεράστιο λάθος», έσπευσε να εξάρει το θάρρος και το κουράγιο του Αραφάτ, τονίζοντας ότι «επιδεικνύει ηρωική συμπεριφορά και το σύνολο του παλαιστινιακού λαού οφείλει να σταθεί στο πλευρό του».

Αλλωστε, όπως είχε δηλώσει στην αντιπροσωπεία του ΚΚΕ, τον Οκτώβρη του 2000, ο μετέπειτα δολοφονηθείς από τον ισραηλινό στρατό, Αμπού Αλί Μουστάφα, «ο παλαιστινιακός λαός αγωνίζεται δεκαετίες ολόκληρες και γνωρίζει πολύ καλά το τίμημα αυτού του αγώνα. Προτίθεται να το πληρώσει μέχρι την τελευταία ρανίδα του αίματός του για να υπάρξει ανεξάρτητη, ελεύθερη, βιώσιμη Παλαιστίνη».

Ελένη ΜΑΥΡΟΥΛΗ