Ξερά...και χλωρά

Ξερά...

Είναι πραγματικά ξεδιάντροπος ο τρόπος με τον οποίο η κυβέρνηση διαφημίζει τα επιπλέον βήματα που έγιναν επί των ημερών της για τη στήριξη της «πράσινης» κερδοφορίας, σε βάρος του περιβάλλοντος και του φυσικού πλούτου. Αποκορύφωμα ήταν η συζήτηση στη Βουλή την περασμένη Πέμπτη, όπου ο πρωθυπουργός και ο πρόεδρος της Βουλής «έσκιζαν τα ρούχα τους» ότι δεν χρειάζεται πλέον να καεί ένα δάσος για να κατασκευαστεί ένα αιολικό πάρκο, αφού ο νόμος προβλέπει τέτοιες «στρατηγικές» επενδύσεις να γίνονται ακόμα και σε περιοχές ΝATURA!

Για να απαντήσει δηλαδή σε όσους συνδέουν άμεσα τις φωτιές και τους εμπρησμούς με τις ανεμογεννήτριες, η κυβέρνηση διαλαλεί ότι δεν χρειάζεται πια να καεί ένα βουνό για να διευκολυνθεί μια επένδυση, αφού αυτή μπορεί να γίνει ακόμα και σε προστατευμένα οικοσυστήματα με τη βούλα του νόμου, που δεν αναγνωρίζει κανένα εμπόδιο στον σχεδιασμό της «πράσινης» ανάπτυξης για τα κέρδη.

... και χλωρά

Βέβαια, έχει κι άλλη σκοπιμότητα η «σημαία» που σηκώνει η κυβέρνηση με αφορμή τις πυρκαγιές, πέρα από το να δημιουργήσει ένα βολικό σκιάχτρο συνωμοσιολογίας, για να κρύψει πίσω από εκεί τις ευθύνες της: Παρουσιάζει το δάσος και γενικά το περιβάλλον ως αδιαμφισβήτητο και νομικά κατοχυρωμένο πεδίο επιχειρηματικής δράσης, που δεν περιλαμβάνει βέβαια μόνο την Ενέργεια αλλά και επενδύσεις σε άλλους τομείς, στο πλαίσιο της εμπορευματοποίησης της γης και των χρήσεών της προς όφελος του κεφαλαίου. Για την Ιστορία, πάντως, η εγκληματική νομοθεσία σε βάρος του περιβάλλοντος δεν επιτρέπει μόνο την εγκατάσταση ΑΠΕ παντού, αλλά ακόμα και στα καμένα, που κηρύσσονται υποχρεωτικά αναδασωτέα, επιτρέπεται πλέον να γίνονται τέτοιες επενδύσεις, που χαρακτηρίζονται «στρατηγικής» και «εθνικής» σημασίας. Δηλαδή, είτε χλωρά είτε ξερά, όλα στη «φωτιά» της κερδοφορίας.