Να παλέψουμε για όλα τα δικαιώματά μας, για τη ζωή μας, για τη δική μας Ελλάδα

Πυρκαγιές, πλημμύρες κατέστρεψαν περίπου όλη την Ελλάδα και τη φύση της, πήραν τη ζωή πολλών ανθρώπων και ζώων. Καταστράφηκαν σπίτια και νοικοκυριά. Μένουν στον δρόμο παρά πολλές οικογένειες, δεν έχουν δομές οι περιοχές, οι άνθρωποι δεν έχουν νερό, τροφή και πρώτες ανάγκες για τα παιδιά και τους μεγάλους.

Η κυβέρνηση της ΝΔ όπως και οι προηγούμενες με την πολιτική τους αποδιοργάνωσαν την πολιτική προστασία, γιατί αυτή θεωρείται κόστος για τους λίγους και έφεραν τη χώρα και τον λαό μας σε αυτήν την άθλια κατάσταση. Το κρίσιμο είναι εδώ και τώρα να απαιτηθούν 100% αποζημιώσεις για το σύνολο των ζημιών των πληγέντων από πλημμύρες και πυρκαγιές για να μπορούν να ξαναφτιάξουν τη ζωή τους αυτοί οι άνθρωποι.

Την ίδια ώρα πώς θα σταθούν στα πόδια οι εργαζόμενοι με ένα τόσο εχθρικό νομοσχέδιο, όπως είναι αυτό για τα Εργασιακά;

Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα και Σωματεία της Αττικής καλούν την Τετάρτη 13 Σεπτέμβρη, στις 7 μ.μ., στο μεγάλο θέατρο του Πολυχώρου Λιπασμάτων Δραπετσώνας σε λαϊκή κινητοποίηση για να αναγκάσουμε την κυβέρνηση να πάρει την πρότασή της πίσω, γιατί το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο είναι αιτία πολέμου.

Στη χώρα μου, τη Βουλγαρία, λένε μια παροιμία: «Το νοικοκυριό μου είναι το μέλλον της χώρας μας».

Για αυτό εμείς θα παλέψουμε για όλα τα δικαιώματά μας, εργατικά και κοινωνικά, για τη ζωή μας, για τη δική μας Ελλάδα. Πρέπει να αντιδράσουμε και να παλέψουμε για όλους μας, να μην αφήσουμε να γίνουμε ξανά δούλοι, να μάθουν όλοι οι εργαζόμενοι γιατί το νομοσχέδιό τους αυτό θα φέρει  ευέλικτες εργασιακές σχέσεις για ψίχουλα, δηλαδή δουλεία, κατεστραμμένες οικογένειες και ζωές.

Το μέλλον ενός λαού καθορίζεται από τις συνθήκες εργασίας στις οποίες εργάζεται και τη διαχείριση των πόρων της γης, για τα οποία αυτός θα πρέπει να έχει το κουμάντο. Κυβέρνηση και κράτος είναι ανίκανοι να προστατεύσουν τη ζωή και το βιος του λαού, αντίθετα είναι πολύ ικανοί να προστατεύουν τα κέρδη των λίγων.

Το πώς θα είναι η ζωή στην Ελλάδα από εμάς εξαρτάται.

Εμείς χρειαζόμαστε και απαιτούμε σταθερή και μόνιμη εργασία με Συλλογικές Σύμβασης Εργασίας που να κατοχυρώνουν ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και στα μεροκάματα, με σύγχρονα δικαιώματα.

Να μειωθεί ο εργάσιμος χρόνος σε 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο με κατάργηση των συμβάσεων ομηρίας.

Προστασία και διεύρυνση των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.

Προστασία του λαϊκού εισοδήματος από τα χαράτσια και την ακρίβεια, προστασία της κατοικίας του λαού από τους πλειστηριασμούς.

  Της Κωνσταντίνας Κούνεβα