"Θεοί, αρχόντοι, βασιλιάδες, με πλάνα λόγια μας γελούν, της Γης οι δούλοι κι οι ραγιάδες, μοναχοί τους, θα σωθούν":Σαν σήμερα,26 Σεπτέμβρη 1932,πεθαίνει ο Πιερ Ντεζετέ,ο εργάτης που έγραψε την μουσική για την "Διεθνή",το τραγούδι που ξεσήκωσε εκατομμύρια εργάτες σε όλο τον κόσμο.
Γεννήθηκε στη βελγική Γάνδη το 1848.Καταγόταν από εργατική οικογένεια, και έβγαζε μεροκάματο κατασκευάζοντας έπιπλα. Από παιδί εργαζόταν σε διάφορες επιχειρήσεις στη Λίλλη,τραγουδούσε σε χορωδία, μελετούσε θεωρία της μουσικής και μάθαινε μουσικά όργανα.
Η εργασία μελοποίησης της "Διεθνούς" ανατέθηκε στο Ντεζετέ απο ένα στέλεχος του Κόμματος των Γάλλων Εργαζομένων, που ήθελε να το κάνει ύμνο του κόμματος, με την ευκαιρία της ίδρυσης της Δεύτερης Διεθνούς, που τελικά έγινε στις 21 Ιουλίου του 1889.
Οι στίχοι είναι ένα ποιήμα του εργάτη Ευγένιου Ποτιέ, που το έγραψε όταν ήταν στα οδοφράγματα της Παρισινής Κομμούνας.
Το ποίημά του,ο Ποτιέ, ποτέ δεν το άκουσε να γίνεται τραγούδι. Μελοποιήθηκε απο τον Ντεζετέ ένα χρόνο μετά το θάνατό του.
Ο Ντεζετέ πήρε λίγους επαίνους για τη συνεισφορά του στη μουσική.Μάλιστα, απολύθηκε από τη δουλειά του και μπήκε στην μαύρη λίστα της Ενωσης Εργοδοτών της χώρας του.
Το 1888,την ίδια χρονιά που μελοποιείται ο ύμνος εκδίδεται σε ξεχωριστό φυλλάδιο. Από τις αρχές του 1890, η "Διεθνής" διαδόθηκε στους εργαζόμενους στη Βόρεια Γαλλία και το Βέλγιο,ενώ μετά το 1ο Συνέδριο της Β΄ Διεθνούς στο Παρίσι, κυκλοφόρησε και πέρα από τα σύνορα Γαλλίας–Βελγίου και άρχισε να γίνεται ο διεθνής ύμνος του αγώνα του προλεταριάτου.
Η μουσική της "Διεθνούς" απέκτησε δεύτερη ιστορική ζωή με την Οκτωβριανή Επανάσταση. Στην έναρξη του 3ου Συνεδρίου των Σοβιέτ (10/1/1918) η "Διεθνής" εκτελέστηκε σαν ύμνος του νεαρού Σοβιετικού Κράτους. Παρέμεινε εθνικός ύμνος της ΕΣΣΔ μέχρι το 1944.
Οι εργαζόμενοι σε όλο τον κόσμο, συνεχίζουν να την τραγουδούν στις εργατικές διαδηλώσεις, μέχρι σήμερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου