Οι φυλακισμένοι πολιτικοί κρατούμενοι στις φυλακές του Ιτζεδίν, κάνουν απεργία πείνας

Οι φυλακισμένοι πολιτικοί κρατούμενοι στις φυλακές του Ιτζεδίν, 9/2/1932, κάνουν απεργία πείνας σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τα τρομοκρατικά μέτρα της κυβέρνησης.

Ιτζεδίν: Τόπος μαρτυρίου, θυσίας και ηρωισμού

Το Ιτζεδίν δεν ήταν απλά ένας τόπος εξορίας.
 

 Ηταν τόπος μαρτυρίου και θυσίας.

Ηταν μια σελίδα της Ιστορίας του ΚΚΕ, που έγραψαν σ' αυτήν τη φυλακή με τους αγώνες τους, οι κομμουνιστές - βαρυποινίτες και, πρώτα απ' όλους, οι αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ. Τόπος, που σφραγίστηκε με τα μαρτύρια και με το αίμα πολλών αγωνιστών - κομμουνιστών, από την περίοδο του Βενιζελικού
Ιδιώνυμου και πριν ακόμα, και ιδιαίτερα στην περίοδο του Εμφυλίου και μετά.

Τότε, στα 1948, που μεταφέρθηκαν από το κολαστήριο της Γυάρου οι πρώτοι κομμουνιστές πολιτικοί κρατούμενοι, ανάμεσά τους πολλοί Χανιώτες. Μαζί τους μεταφέρονται και 105 πολιτικοί κρατούμενοι καταδικασμένοι σε θάνατο δεκάδες φορές ο καθένας, που τους μετήγαγαν στο κάτεργο του Ιτζεδίν για εκτέλεση. Ενώ, στη συνέχεια, μεταφέρονται κατά ομάδες κρατούμενοι από άλλες φυλακές ώσπου ο αριθμός τους έφτασε τους 350 με 400. Στο κείμενο που ακολουθεί, παρακολουθούμε τις προσπάθειες των κρατουμένων στο Ιτζεδίν - και σε άλλους τόπους μαρτυρίου - να οργανώσουν τη ζωή τους και, ιδιαίτερα, την πολιτιστική και μορφωτική δραστηριότητα.