Παγκόσμια μέρα ποίησης

21 Μάρτη: Παγκόσμια μέρα ποίησης, 2 ποιήματα του Βλαδίμηρου Μαγιακόφσκι, 1 ποιήματα του Κώστα Βάρναλη και το μοναδικό ποίημα του Ναζίμ Χικμέτ

Ο Βλαδίμηρου Μαγιακόφσκι, γεννήθηκε τέλη Ιούνη του 1893 (7 Ιούλη με το παλιό ημερολόγιο), στο χωριό Μπαγκντάντι, στη Γεωργία.

«Η ποίηση είναι ένα ταξίδι σ’ άγνωστη χώρα. Η ποίηση είναι ταυτόσημη με την παραγωγή ραδίου. Για μια και μόνο λέξη λιώνεις χιλιάδες τόνους γλωσσικό μετάλλευμα». Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι

«Βλαντιμίρ Ιλιτς Λένιν»

Ζωντανός σαν πρώτα

Μας καλεί ο Λένιν:

Προλετάριοι

Στη μάχη συνταχτείτε

Τη στερνή!

Στυλώστε

Οι δούλοι τις πλάτες

Ορθοί οι γονατισμένοι!

Των προλετάριων

Η στρατιά,

Παρατάξου εμπρός!

Αυτός είν' ο πόλεμος

Στα αλήθεια

Ο πιο τρανός

Απ' όσους γνώρισε η ιστορία.

Μια τραγωδία

Οταν στα δίχτυα πιάνουμε

Ενα μικρό ομιλητικό ψαράκι

Τραγουδούμε

Ανυμνούμε το ψαρίσιο

Ολόχρυσο θαύμα.

Πώς εγώ να μη δοξάζω τον εαυτό μου

Μια και ολάκερος

Είμαι ένα απίστευτο θαύμα

Μια και κάθε μου κίνηση

Είναι ένα πελώριο

Ανεξήγητο θαύμα;

Ο Κ. Βάρναλης, γεννιέται, 14/2/1884, στον Πύργο (Μπουργκάς) της Βουλγαρίας

Οἱ μοιραῖοι

Μὲς στὴν ὑπόγεια τὴν ταβέρνα,
μὲς σὲ καπνοὺς καὶ σὲ βρισιές,
(ἀπάνου ἐστρίγγλιζε ἡ λατέρνα)
ὅλη ἡ παρέα πίναμε ἐψές,
ἐψές, σὰν ὅλα τὰ βραδάκια,
νὰ πᾶνε κάτου τὰ φαρμάκια.

Σφιγγόταν ὁ ἕνας πλάι στὸν ἄλλο
καὶ κάπου ἐφτυοῦσε καταγῆς,
ὤ! πόσο βάσανο μεγάλο
τὸ βάσανο εἶναι τῆς ζωῆς!
Ὅσο κι ὁ νοῦς ἂν τυραννιέται
ἄσπρην ἡμέρα δὲ θυμιέται!

(Ἥλιε καὶ θάλασσα γαλάζα
καὶ βάθος τοῦ ἄσωτου οὐρανοῦ,
ὤ! τῆς αὐγῆς κροκάτη γάζα
γαρούφαλλα τοῦ δειλινοῦ,
λάμπετε-σβήνετε μακριά μας,
χωρὶς νὰ μπεῖτε στὴν καρδιά μας!)

Τοῦ ἑνοῦ ὁ πατέρας χρόνια δέκα
παράλυτος - ἴδιο στοιχειὸ
τοῦ ἄλλου κοντόμερη ἡ γυναῖκα
στὸ σπίτι λιώνει ἀπὸ χτικιό,
στὸ Παλαμήδι ὁ γυιὸς τοῦ Μάζη
κ᾿ ἡ κόρη τοῦ γιαβῆ στὸ Γκάζι.

-Φταίει τὸ ζαβὸ τὸ ριζικό μας!
-Φταίει ὁ θεὸς ποὺ μᾶς μισεῖ!
-Φταίει τὸ κεφάλι τὸ κακό μας!
-Φταίει πρώτ᾿ ἀπ᾿ ὅλα τὸ κρασί!
«Ποιὸς φταίει; Ποιὸς φταίει;... κανένα στόμα
δὲν τὅβρε καὶ δὲν τὄπε ἀκόμα.

Ἔτσι, στὴν σκοτεινὴ ταβέρνα
πίνουμε πάντα μας σκυφτοί,
σὰν τὰ σκουλήκια κάθε φτέρνα
ὅπου μᾶς εὕρει, μᾶς πατεῖ:
δειλοί, μοιραῖοι κι ἄβουλοι ἀντάμα!
προσμένουμε, ἴσως, κάποιο θάμα!

Ο Ναζίμ Χικμέτ, γεννήθηκε στις 15 Γενάρη 1902 στη Θεσσαλονίκη.

Είμαι κομμουνιστής
Είμαι αγάπη απ’ τη κορφή ως τα νύχια,
αγάπη θα πει βλέπω, σκέφτομαι, κατανοώ,
αγάπη θα πει το παιδί που γεννιέται,
το φως που πλημμυρίζει
αγάπη θα πει να δέσεις μια κούνια στ’ άστρα
αγάπη θα πει να χύνεις τ’ ατσάλι μ’ απέραντο μόχθο
Είμαι κομμουνιστής.
Είμαι αγάπη απ’ την κορφή ως τα νύχια…

 Από το μυθιστόρημα «Οι Ρομαντικοί»