Απόδραση από την Ανάφη

Δραπετεύει, 24/4/1937, από την Ανάφη ομάδα 7 εξόριστων κομμουνιστών, με επικεφαλής τον Κώστα Θέο, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και Γραμματέα της ταξικής Ενωτικής ΓΣΕΕ. Ο Κ. Θέος ξαναπιάστηκε στις 6 του Απρίλη 1939 και κλείστηκε στο στρατόπεδο της Ακροναυπλίας.

Η απόδραση

Η απόσταση από την Ανάφη στην Αμοργό, είναι περίπου 25 μίλια. Η βάρκα δεν είχε πανί, είχε μόνο κουπιά. Πανιά θα της βάζανε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού με σεντόνια που είχανε πάρει μαζί τους.

Με το σουρούπωμα μπήκαν όλοι στη βάρκα κι ανοίχτηκαν στο πέλαγος. Ησαν οι παρακάτω εννέα: Γιώγης Σιάντος και Κώστας Θέος, μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος. Φίλιππος Παπαδόπουλος, βουλευτής του Παλλαϊκού Μετώπου. Επίσης τα στελέχη Γιώργης Γεωργίου, Αλέκος Ζαχαριάδης, Κώστας Μπασιάκος, Δημήτρης Μενύχτας, Πυρρός Οικονομίδης και Κώστας Βαρουξής.

Μόλις ανοίχτηκαν στα βαθιά και καθώς ο καιρός δεν ήταν τόσο ευνοϊκός, συνάντησαν μεγάλη θαλασσοταραχή και κινδύνευσαν. Οπως διηγείται ένας απ' αυτούς, «είδαν το χάρο με τα μάτια τους».

Τελικά, έπειτα από αρκετές ώρες ταλαιπωρία, παλεύοντας με τα μανιασμένα κύματα, κατόρθωσαν και βγήκανε, νύχτα ακόμα, στις ακτές της Αμοργού. Πρώτη τους δουλιά ήταν να γεμίσουν τη βάρκα με πέτρες και να τη βουλιάξουν, έτσι που να μη βρεθεί κανένα σημάδι ότι φτάσανε εκεί.

Στη συνέχεια, αφού ξεκουράστηκαν για λίγο, τράβηξαν για την απόκρημνη παραλία της Αγίας Αννας, μια πανέμορφη τοποθεσία δίπλα στο μοναστήρι της Παναγίας της Χοζοβιώτισας, προστάτιδας του νησιού. Εκεί είχε δοθεί το ραντεβού με τους Αμοργιανούς. Πράγματι, τους περίμενε ο Κώστας Μπίρκας, χωρίς τον ντόπιο σύνδεσμο, στον οποίο παρουσιάστηκε ξαφνικά κάποιο προσωπικό κώλυμα. Ωστόσο τους τακτοποίησε σε μια σπηλιά εκεί κοντά, κι έφυγε για να γυρίσει το επόμενο βράδυ που θα γινότανε και η μεταφορά τους. Εκεί σ' εκείνη τη σπηλιά, που την έκρυβε ένας φουντωτός σχοίνος παραμείνανε όλη την ημέρα και μάλιστα χωρίς φαΐ και νερό.

Το επόμενο βράδυ, ο Μπίρκας με τους ντόπιους συνδέσμους, τους πήρανε με πολλές προφυλάξεις και τους μεταφέρανε σ' ένα φιλικό σπίτι στο κέντρο της Χώρας. Εκεί παραμείνανε κλεισμένοι για δέκα μέρες.

Στο μεταξύ οι αστυνομικές αρχές της περιοχής, αλλά και το υπουργείο Ασφαλείας, είχαν αναστατωθεί από τη δραπέτευση, γιατί γνώριζαν τη σπουδαιότητα των δραπετών. Γι' αυτό και εξαπέλυσαν ανθρωποκυνηγητό σ' όλο το Αιγαίο. Φυσικά πήγαν και στην Αμοργό γιατί υπήρχαν για εκεί σχετικές φήμες. Η αστυνομία τους έψαχνε παντού. Κανένας όμως δε φανταζόταν πως και οι εννέα ήταν κρυμμένοι στο κέντρο της πρωτεύουσας του νησιού, και μάλιστα σ' ένα από τα πιο γνωστά σπίτια και πολύ κοντά στην αστυνομία!

  

***

Ετσι, μια σκοτεινή νύχτα αμέσως μετά το Πάσχα, αφού βγάλανε πρώτα τσίλιες να παρακολουθούν τις κινήσεις της αστυνομίας, βγήκαν από το σπίτι με την αυστηρή πάντα περιφρούρηση των κατοίκων και οδηγήθηκαν στα Κατάπολα που βρίσκεται το λιμάνι. Το ταξίδι από την Αμοργό για την Αθήνα δεν ήταν φυσικά και πολύ εύκολο. Είχαν όμως τη σιγουριά πως όλα θα πήγαιναν καλά, όπως και έγινε. Υστερα από αρκετές ώρες φτάσανε την επόμενη νύχτα στο Καβούρι. Από εκεί ο δρόμος για την Αθήνα ήταν πολύ εύκολος.

Η απόδραση των εννέα αγωνιστών είχε αίσιο τέλος.

Ανάφη