Παλικαρίσιο παράδειγμα

Το μήνυμα ότι το παλικαρίσιο παράδειγμα της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου είναι ζωντανό στους σημερινούς αγώνες, αποτελεί έμπνευση για τους νέους κομμουνιστές που βαδίζουν στο δρόμο της πάλης, έστειλε η εκδήλωση που διοργανώθηκε το απόγευμα της Πέμπτης. Φοιτητές και νέοι εργαζόμενοι, βρέθηκαν στο Πάντειο και τίμησαν τη μνήμη της Σωτηρίας, μέλους της ΚΝΕ, που 40 χρόνια πριν, στις 28 Ιούλη του 1980
δολοφονήθηκε στην πύλη της ΕΤΜΑ από την εργοδοσία.

Η εκδήλωση αποτέλεσε συνέχιση της διήμερης δραστηριότητας που ξεκίνησε με πλατιά εξόρμηση που πραγματοποίησαν μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ σε εργοστάσια της Αττικής, συνεχίζοντας και δίνοντας σύγχρονο περιεχόμενο στο σύνθημα: «Φοιτητές - εργατιά, μια φωνή και μια γροθιά».

Στην εκδήλωση της ΤΟ Πανεπιστημίων - Έρευνας Αττικής του ΚΚΕ, της ΠΟ Σπουδάζουσας της ΚΝΕ και των ΤΟ Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής της ΚΝΕ, παραβρέθηκαν η Λουίζα Ράζου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και αντιπροσωπεία της Κεντρικής Επιτροπής, ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ Νίκος Αμπατιέλος, καθώς και η αδερφή της Σωτηρίας Ζέτα Βασιλακοπούλου, η οποία στο σύντομο χαιρετισμό της ευχαρίστησε το ΚΚΕ και την ΚΝΕ που κάθε χρόνο τιμούν τη μνήμη της. «Εύχομαι και σε σας και σε όλους μας να πραγματοποιηθούν τα όνειρα για έναν ειρηνικό κόσμο δίκαιο, μία κοινωνία πιο δίκαιη και όλα να είναι όπως τα περιμένουμε», ανέφερε ανάμεσα σε άλλα.

Χαιρετισμό στην εκδήλωση απηύθυνε ο Θανάσης Κοτρώνης, μέλος του ΤΓ Βιομηχανίας Αττικής του ΚΚΕ, ο οποίος έζησε τα γεγονότα εκείνη την περίοδο και μετέφερε με την αφήγησή του, τους παρευρισκόμενους στην πύλη της ΕΤΜΑ, 40 χρόνια πριν, όταν η κυβέρνηση είχε εξαγγείλει μέτρα λιτότητας, τα συνδικάτα την επόμενη μέρα είχαν αναγγείλει συλλαλητήριο στα Προπύλαια και η Σπουδάζουσα μαζί με συντρόφους από την Οργάνωση των μεγάλων εργοστασίων βρισκόταν έξω από την πύλη του εργοστασίου, με την ανακοίνωση που καλούσε στο συλλαλητήριο.

Κεντρική ομιλήτρια στην εκδήλωση ήταν η Ιουλία Χρονοπούλου, Γραμματέας της ΤΕ Πανεπιστημίων - Έρευνας Αττικής του ΚΚΕ (ολόκληρη η ομιλία εδώ). Η ομιλήτρια αναφέρθηκε στη δράση της Σωτηρίας και τα όσα ως πρωτοπόρα κομμουνίστρια, ως μέλος της ΚΝΕ, υπερασπιζόταν, δηλαδή «την ανάγκη οργάνωσης του εργατικού κινήματος για να αντιμετωπίσει την επίθεση της αστικής τάξης και των κυβερνήσεών της, για την παρουσία της εργατικής τάξης στο στίβο της πολιτικής μάχης, για την απελευθέρωσή της από τους καταπιεστές και τους δυνάστες. Η εργοδοσία και οι μηχανισμοί της δεν δίστασαν να δολοφονήσουν τη συντρόφισσα Σωτηρία, υπερασπιζόμενοι με όλους τους τρόπους και τα μέσα τα συμφέροντά τους, τα κέρδη τους».

Στην ομιλία τονίστηκε επίσης ότι το ΚΚΕ και η ΚΝΕ «δεν υποσχόμαστε εύκολους δρόμους, ρουσφέτια αξιώματα, τίτλους. Αντίθετα, δεν κρύψαμε, ούτε λέμε στη νεολαία που ζει την πιο βάρβαρη και απάνθρωπη επίθεση ότι το να αντιστέκεσαι στην εξουσία των μονοπωλίων, στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, δεν είναι μια απλή υπόθεση, αλλά είναι μια επιλογή συνείδησης που απαιτεί θυσίες, προσωπικές - αυτοθυσία.

Όμως, αυτός είναι ο δρόμος για τον καθένα που θέλει να ζήσει με αξιοπρέπεια, με υψηλούς σκοπούς και στόχους, στο δρόμο της τιμής και της πάλης. Αυτός ο δρόμος μπορεί να μην είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, αλλά είναι όμορφος, ο πιο σωστός και ο πιο σίγουρος δρόμος για όποιον έχει οράματα και αξίες, για όποιον πιστεύει ότι ο καπιταλισμός δεν είναι αιώνιος, ότι δεν εξανθρωπίζεται, αλλά ανατρέπεται. Και πρέπει τώρα οι νέοι που συνειδητοποιούν όλα τα παραπάνω, να κάνουν το βήμα, να γίνουν μέλη της ΚΝΕ».

Η εκδήλωση συνεχίστηκε με απαγγελία του ποιήματος του Γ. Ρίτσου για τη Σωτηρία και με μουσικό πρόγραμμα.