ΜΑΘΕ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΟΥ

Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου 2020

Τα γεγονότα στην Κ.Ο του ΚΚΕ στην Τασκένδη

Συγκρούσεις ξεσπούν, 9/9/1955, στην Κομματική Οργάνωση του ΚΚΕ στην Τασκένδη ανάμεσα στους φραξιονιστές και την πλειοψηφία των πολιτικών προσφύγων που υποστήριζε τις θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ. Άμεση ήταν η ανάμειξη κομματικών και κρατικών αξιωματούχων του Ουζμπεκιστάν υπέρ των φραξιονιστών. Οι συγκρούσεις κράτησαν έως τις 11 του Σεπτέμβρη.

Η ζωή των πολιτικών προσφύγων αντικειμενικά διασυνδεόταν με τις κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις στις χώρες φιλοξενίας, αλλά και την πορεία του ΚΚΕ που λάμβανε χώρα στο πλαίσιο μιας ιδιόμορφης και πρωτόγνωρης κατάστασης.
Η πλειοψηφία των μελών και των στελεχών του ΚΚΕ, ενός κόμματος που αγωνιζόταν για την ανατροπή του καπιταλισμού στην Ελλάδα, είχε ακολουθήσει αναγκαστικά το δρόμο της πολιτικής προσφυγιάς μετά την ήττα του ΔΣΕ και φιλοξενούταν στις χώρες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, δηλαδή εκτός της Ελλάδας. Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι σχεδόν το σύνολο των μελών και των στελεχών του ΚΚΕ στην Ελλάδα βρισκόταν σε φυλακές και εξορίες ή δρούσε σε συνθήκες βαθιάς παρανομίας, έκαναν απαραίτητη τη μεταφορά του καθοδηγητικού κέντρου στο εξωτερικό.

Αυτό σήμαινε ότι η πολιτική και οργανωτική αυτοτέλεια του ΚΚΕ δεχόταν εκ των πραγμάτων την άμεση και έμμεση επίδραση των εξελίξεων στα εκεί Εργατικά και Κομμουνιστικά Κόμματα και του καθεστώτος αυτών των κρατών. Οπωσδήποτε επρόκειτο για μια σχέση, στη σταθερότητα της οποίας επιδρούσε η στρατηγική του ΚΚΕ και του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος.

Ο αντίκτυπος του 20ού Συνεδρίου του ΚΚΣΕ

Μετά το θάνατο του Ιωσήφ Στάλιν, οξύνθηκε η εσωκομματική διαπάλη και στο εσωτερικό του ΚΚΣΕ, με κατάληξη το 20ό Συνέδριο. Οι αποφάσεις του Συνεδρίου, στο όνομα της λεγόμενης «προσωπολατρίας», καταδίκασαν τη συνεισφορά του Στάλιν στην κολεκτιβοποίηση και γενικότερα στη σοσιαλιστική οικοδόμηση πριν από τον πόλεμο, υποβάθμισαν το ρόλο του στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, καθώς και τη συμβολή του στη γρήγορη μεταπολεμική ανόρθωση. Στο όνομα της «προσωπολατρίας», το ΚΚΣΕ απέρριψε τη συνέχιση της δικτατορίας του προλεταριάτου, αποδεχόμενο τη μη όξυνση της ταξικής πάλης στις συνθήκες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης και απαρνήθηκε τη θετική ιστορική πείρα του από την πάλη με τον οπορτουνισμό, από την επαναστατική επαγρύπνηση για την υπεράσπιση του σοσιαλιστικού συστήματος, για τη νίκη του σοσιαλιστικού τρόπου παραγωγής απέναντι στις επιβιώσεις του καπιταλιστικού παρελθόντος.

Στην πραγματικότητα, στο ΚΚΣΕ επανήλθε πιο ενισχυμένη η αναθεωρητική τάση και η οπορτουνιστική πολιτική που αντανακλούσε την όξυνση της ταξικής πάλης μεταξύ των κομμουνιστικών δυνάμεων και των δυνάμεων της ατομικής ιδιοκτησίας στις νέες μεταπολεμικές συνθήκες.

Στο επίπεδο των διεθνών σχέσεων και της στρατηγικής του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, το 20ό Συνέδριο γενίκευσε τη γραμμή της «ειρηνικής συνύπαρξης» ιμπεριαλισμού - σοσιαλισμού που είχε αναπτυχθεί τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια και έως ένα βαθμό στο 19ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ, το 1952. Στην πράξη, η πρόταξη της «ειρηνικής συνύπαρξης» επέτρεψε την καλλιέργεια ουτοπικών αντιλήψεων για τη δυνατότητα μακρόχρονης συμβίωσης του ιμπεριαλισμού με τις χώρες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης που είχαν σπάσει τη μονοκρατορία του. Παράλληλα, η γραμμή της «ειρηνικής συνύπαρξης» τροφοδότησε τη ρεφορμιστική μετάλλαξη της στρατηγικής των ΚΚ, αφού συνδυάστηκε με την πρόταξη της θέσης περί της δυνατότητας κοινοβουλευτικού ειρηνικού περάσματος στο σοσιαλισμό. Η ιστορική πείρα απέδειξε ότι η ταξική πάλη, όπως και η ιδεολογική - πολιτική της έκφραση, αποδυναμώνεται και αλλοιώνεται όταν επικρατήσει ο ρεφορμισμός στη στρατηγική.

Οι προηγούμενες αλλαγές είχαν αντίκτυπο και στο ΚΚΕ. Η υπαρκτή φραξιονιστική δραστηριότητα στο εσωτερικό του, που είχε εκφραστεί από τους Μήτσο Παρτσαλίδη, Μάρκο Βαφειάδη και άλλους και είχε ερείσματα και στα ηγετικά κλιμάκια του ΚΚΣΕ, ενισχύθηκε και εξελίχθηκε σε ανοιχτή οργανωτική παρέμβαση στο ΚΚΕ, με στόχο την αλλαγή της ηγεσίας του και της πολιτικής του.

Ως κύρια σημεία της πολεμικής κατά της ηγεσίας του ΚΚΕ, κυρίως κατά του Νίκου Ζαχαριάδη, αναδείχτηκαν ο χαρακτήρας της επανάστασης στην Ελλάδα, αν δηλαδή θα ήταν σοσιαλιστική ή αστικοδημοκρατική, η επιλογή του ένοπλου αγώνα της περιόδου 1946 - 1949, καθώς και η εσωκομματική λειτουργία. Τα παραπάνω συνοδεύονταν με κατηγορίες εναντίον του Ζαχαριάδη, που καλλιεργούσαν την εικόνα του ύποπτου για συνεργασία με τον ταξικό εχθρό.

Η ΚΟ Τασκένδης βρέθηκε στο επίκεντρο της διαπάλης

Επίκεντρο της διαπάλης αναδείχτηκε η περιοχή της Τασκένδης, αφού εκεί ζούσαν 16.000 Ελληνες πολιτικοί πρόσφυγες. Από αυτούς, 8.000 ήταν μέλη της Κομματικής Οργάνωσης, πολλοί νεολαίοι ήταν μέλη της Κομσομόλ και η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων ήταν οργανωμένη στα σοβιετικά συνδικάτα. Επιπρόσθετα, η Κομματική Οργάνωση Τασκένδης ήταν η μόνη που υπαγόταν αποκλειστικά στο ΚΚΕ, την περίοδο που στις άλλες χώρες που φιλοξενούνταν πολιτικοί πρόσφυγες είχε αρχίσει η διαδικασία ένταξης των κομματικών μελών στα αδελφά Εργατικά και Κομμουνιστικά Κόμματα. Η Κομματική Οργάνωση Τασκένδης διέθετε εδαφικές Οργανώσεις σε 14 πολιτείες, καθώς και ξεχωριστές Οργανώσεις στις οικοδομικές επιχειρήσεις της Τασκένδης και του Τσιρτσίκ, στο εργοστασιακό συγκρότημα Τασελμάς και 40 ανεξάρτητες ΚΟΒ διάφορων εργασιακών χώρων1. Ολα τα προηγούμενα την καθιστούσαν ραχοκοκαλιά του Κόμματος, με καθοριστικό ρόλο στην έκβαση των αποφάσεων των κομματικών σωμάτων και στην εκλογή της Κεντρικής του Επιτροπής.

Το καλοκαίρι του 1955, άρχισαν οι διεργασίες για τη σύγκληση της 4ης Συνδιάσκεψης της Κομματικής Οργάνωσης Τασκένδης. Με ευθύνη της πλειοψηφίας του Γραφείου της Κομματικής Επιτροπής, αλλά και με τη στήριξη στελεχών του ΚΚΣΕ και των κρατικών οργάνων της Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας του Ουζμπεκιστάν, διαμορφώθηκε συσχετισμός αντιπροσώπων αναντίστοιχος με την τοποθέτηση της κομματικής βάσης και της πλειοψηφίας της Κομματικής Επιτροπής.

Σε αυτές τις συνθήκες, με παρέμβαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, η Κομματική Επιτροπή της Τασκένδης συμφώνησε να μετατεθεί η Συνδιάσκεψη. Στη συνέχεια, ο Ζαχαριάδης πήγε στην Τασκένδη, επικεφαλής αντιπροσωπείας της Κεντρικής Επιτροπής, η οποία εισηγήθηκε νέα αναβολή.

Στις 9 Σεπτέμβρη, η αντιπροσωπεία της ΚΕ καθαίρεσε το Γραφείο της Κομματικής Επιτροπής Τασκένδης και μέλη των Κομματικών Επιτροπών σε 5 πολιτείες, έπειτα από επεισόδια που σημειώθηκαν στην 3η Πολιτεία. Την επομένη, πραγματοποιήθηκε ανοιχτή συγκέντρωση - διαμαρτυρία και επίθεση στα γραφεία της Κομματικής Επιτροπής στην 7η Πολιτεία, όπου βρισκόταν και η αντιπροσωπεία της Κεντρικής Επιτροπής. Στις 11 Σεπτέμβρη, χιλιάδες μέλη της Κομματικής Οργάνωσης Τασκένδης και άλλοι πολιτικοί πρόσφυγες, που είχαν ταχθεί υπέρ της Κεντρικής Επιτροπής, προχώρησαν σε συγκέντρωση και επιθέσεις ενάντια στα καθαιρεμένα στελέχη της Κομματικής Οργάνωσης Τασκένδης και τους υποστηρικτές τους. Στις συγκρούσεις αναμείχθηκαν υπέρ των καθαιρεμένων στελέχη του ΚΚΣΕ, αλλά και οι κρατικές αρχές του Ουζμπεκιστάν, που προχώρησαν σε πολλές συλλήψεις υποστηρικτών της Κεντρικής Επιτροπής.

Η διαπάλη συνεχίστηκε και στην 5η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, το Δεκέμβρη του 1955, όπου καταγγέλθηκε η ανάμειξη Σοβιετικών στελεχών, όπως και το ότι με την κατηγορία του αντισοβιετικού πραγματοποιούνταν διαγραφές κ.ά. στην Κομματική Οργάνωση Τασκένδης2.

Το μέλος του Πολιτικού Γραφείου Κώστας Κολιγιάννης υποστήριξε ότι τα προβλήματα δεν αφορούσαν την Οργάνωση της Τασκένδης, αλλά την Κεντρική Επιτροπή, ζήτησε παρέμβαση του ΚΚΣΕ, καθώς και την επανεξέταση της διαγραφής του Βαφειάδη από το Κόμμα. Στην ίδια ρότα, 36 μέλη της Κομματικής Επιτροπής και της Επιτροπής Ελέγχου Τασκένδης έστειλαν επιστολή στην Κομινφόρμ, όπου ανάμεσα σε άλλα έγραφαν:

«Προβάλλει το ερώτημα αν έπρεπε να κάνουμε τον δεύτερο ένοπλο αγώνα ή να ακολουθήσουμε άλλον μακρύτερο "ειρηνικό" δρόμο.
(...) Είναι γεγονός ότι για το κίνημά μας οι συνθήκες στην περίοδο 1945-1949 ήταν πολύ δυσκολότερες απ' τις συνθήκες της περιόδου 1941-1945. Και οι δυσκολίες αυτές οφείλονταν, από διεθνή άποψη, στο ότι ο πόλεμος είχε τελειώσει, η ΕΣΣΔ είχε ανάγκη από μια λίγο - πολύ μακρόχρονη περίοδο να επουλώσει τις πληγές που της προξένησε ο πόλεμος, τα καθεστώτα των Λαϊκών Δημοκρατιών δεν είχαν ακόμα στερεωθεί κ.λπ. Από εσωτερική άποψη, στο ότι ο λαός είχε κουραστεί από τον πολύχρονο πόλεμο (1940-1945), στο ότι η ήττα του Δεκέμβρη 1944 και η προδοσία του αγώνα απ' την ηγεσία του ΚΚΕ είχε δημιουργήσει στις λαϊκές μάζες απογοήτευση, στην ύπαρξη αγγλικών στρατευμάτων στην Ελλάδα κ.λπ. Δηλαδή, με δύο λόγια, απαιτούνταν μια λίγο πολύ μακρόχρονη περίοδος για την ανασύνταξη των επαναστατικών δυνάμεων».3

Στο επίκεντρό της παραπάνω τοποθέτησης βρισκόταν η πεποίθηση ότι ήταν προς όφελος της προάσπισης της σοβιετικής εξουσίας και του εργατικού - λαϊκού κινήματος στην Ελλάδα η υποχώρηση του τελευταίου μπροστά στις αστικές επιδιώξεις και η συμμετοχή στις εκλογές του 1946.
Το Σχέδιο Προγράμματος του 1953 και οι αντιφάσεις στη στρατηγική του ΚΚΕ

Στη συνέχεια, η επιστολή στιγμάτιζε την τοποθέτηση του Ζαχαριάδη στο κλείσιμο της 5ης Ολομέλειας του 1949, με την οποία προσδιοριζόταν ως σοσιαλιστικός ο χαρακτήρας της επανάστασης στην Ελλάδα:

«...Η παραπάνω άποψη που ο σ. Ζαχαριάδης εξέφρασε (...) είναι ριζικά εσφαλμένη και επιζήμια. Αποτελεί πήδημα στο κενό, γιατί παρακάμπτει αυθαίρετα, αντιμαρξιστικά το στάδιο του αστικοδημοκρατικού μετασχηματισμού. (...) Και ύστερα απ' το 1949 η καθοδήγηση του ΚΚΕ εξακολουθεί να επιμένει στην εσφαλμένη διατύπωση του χαρακτήρα της επανάστασης στην Ελλάδα σαν σοσιαλιστικής και να μην έχει μίνιμουμ πρόγραμμα, πράγμα που φρενάρει, δεσμεύει την κινητοποίηση των λαϊκών επαναστατικών δυνάμεων...».4

Το «ύστερα απ' το 1949» αναφερόταν στο γεγονός ότι η επανάσταση προσδιοριζόταν ως σοσιαλιστική και από το Σχέδιο Προγράμματος που ψήφισε η 4η Πλατιά Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής το 1953, το οποίο αποσύρθηκε, μετά την απόρριψή του από την ηγεσία του ΚΚΣΕ.

Βέβαια, το Σχέδιο Προγράμματος, αν και αποτελούσε σημαντικό βήμα στη συλλογική θεωρητική σκέψη του ΚΚΕ, στήριζε τον καθορισμό του χαρακτήρα της επανάστασης στην αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων υπέρ των Κομμουνιστικών Κομμάτων και όχι, όπως θα έπρεπε, στην ωριμότητα των υλικών προϋποθέσεων, δηλαδή στην κυριαρχία των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής στην Ελλάδα. Ετσι, οι αντιφάσεις στη στρατηγική του ΚΚΕ συνέχιζαν να παραμένουν. 

Αναφερόμαστε για παράδειγμα στη συγκρότηση της ΕΔΑ, που είχε ιδρυθεί όντας Γενικός Γραμματέας ο Νίκος Ζαχαριάδης. Ακόμα και στη συγκρότηση της Δημοκρατικής Ενωσης στις εκλογές του Φλεβάρη του 1956, όπου η ΕΔΑ συμμάχησε με τον Γ. Παπανδρέου και τον Κ. Τσαλδάρη. Ο Ζαχαριάδης θεωρούσε μεγάλη επιτυχία και ως απόδειξη μη σεχταρισμού αυτήν τη συμμαχία, όπου η ΕΔΑ εξέλεξε 18 βουλευτές. Αλλά και η αντίθετη πλευρά είχε παρόμοια λογική συμμαχιών.

Μετά την επιστολή των 36 στελεχών, ακολούθησε η παρέμβαση του μέλους του ΠΓ του ΚΚΣΕ Μ. Σουσλόφ, με την οποία ματαιωνόταν η σύγκληση της 4ης Συνδιάσκεψης της Οργάνωσης Τασκένδης, τη στιγμή που ο Ζαχαριάδης βρισκόταν ήδη εκεί για να πάρει μέρος. Ο Ζαχαριάδης, σε επιστολή που απηύθυνε προς το Προεδρείο της ΚΕ του ΚΚΣΕ, τόνιζε:
«...η εκ νέου αναβολή της Συνδιάσκεψης παρατείνει την έκρυθμη κατάσταση της Οργάνωσης και δημιουργεί για τους εκπατρισμένους συντρόφους μας μια σειρά δυσκολίες γύρω από το ζήτημα της εργασιακής αποκατάστασης, της συλλογικής διατροφής, της κατοικίας κ.τ.λ.

Αυτή η κατάσταση δυσχεραίνεται ακόμα περισσότερο από το γεγονός ότι, ουσιαστικά, οι σχέσεις ανάμεσα στην ηγεσία της ΚΟ Τασκένδης και στους ντόπιους Σοβιετικούς συντρόφους είναι καθαρά τυπικές και η καθοδήγηση της ΚΟ Τασκένδης παραμερίζεται και αγνοείται στην επίλυση ζητημάτων που σχετίζονται άμεσα με τους εκπατρισμένους συντρόφους μας...».5

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, μέλη του ΚΚΕ έστελναν γράμματα στο ΚΚΣΕ και σε άλλα αδελφά κόμματα. Σε αυτά κατηγορούσαν τον Ζαχαριάδη και το ΠΓ για σεχταριστική πολιτική, ανώμαλη εσωκομματική λειτουργία, έλλειψη διεθνιστικής στάσης προς το ΚΚΣΕ, καθώς και για έλλειψη φροντίδας αναφορικά με τις παράνομες Οργανώσεις στην Ελλάδα.

Η κρίση του 1956 και η 6η Πλατιά Ολομέλεια

Ενώ διαρκούσαν οι εργασίες του 20ού Συνεδρίου του ΚΚΣΕ, αντιπροσωπείες 6 Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων από τη Σοβιετική Ενωση, τη Βουλγαρία, την Ουγγαρία, τη Ρουμανία, την Πολωνία και την Τσεχοσλοβακία αποφάσισαν να συγκροτήσουν Διεθνή Επιτροπή παρέμβασης στο ΚΚΕ. Στις 26 Φλεβάρη 1956, η Επιτροπή ανακοίνωσε την πρόθεσή της να συγκαλέσει την 6η Πλατιά Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, με συμμετοχή όσων είχαν εκλεγεί από το 7ο Συνέδριο και αργότερα καθαιρεθεί ή απαλλαγεί, ενώ δέχτηκε να μην παραστούν οι Ζαχαριάδης και Μπαρτζιώτας6

Η 6η Ολομέλεια συγκλήθηκε στις 11-12 Μάρτη 1956 και αποφάσισε την καθαίρεση του Ζαχαριάδη από τη θέση του Γενικού Γραμματέα και την απομάκρυνσή του από το ΠΓ. Επίσης, καθαίρεσε τον Μπαρτζιώτα και τον απομάκρυνε από το Πολιτικό Γραφείο7. Ακόμα, αποκατέστησε ως μέλη του ΚΚΕ και της ΚΕ καθαιρεμένα και διαγραφέντα στελέχη και προέτρεψε να επανεξεταστούν οι καθαιρέσεις και οι διαγραφές της περιόδου Ζαχαριάδη8.

Η κρίση του 1956, ανάμεσα στα άλλα, αναδείκνυε και τη δυσκολία και τη συνθετότητα του εγχειρήματος κατάκτησης από την πλευρά του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος της ενότητάς του σε επαναστατική κατεύθυνση. Το κύρος του ΚΚΣΕ, σε συνδυασμό με την απουσία πλήρους ρήξης με τον οπορτουνισμό σειράς Κομμουνιστικών Κομμάτων, δυσχέραινε την ανάπτυξη σταθερής αυτοτελούς ταξικής κριτικής απέναντι στο ΚΚΣΕ, με κριτήριο τα γενικά συμφέροντα της παγκόσμιας εργατικής τάξης.

Το θέμα, λοιπόν, βρίσκεται στην ικανότητα του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος να διαμορφώνει σωστή στρατηγική, δίχως να αναιρείται η ευθύνη κάθε Κομμουνιστικού Κόμματος για τη χώρα του. Κάθε Κομμουνιστικό Κόμμα έχει χρέος να παλεύει στη χώρα του και μέσα στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα για να πλουτίζεται ή να διορθώνεται σε επαναστατική κατεύθυνση η διεθνής στρατηγική. Σε αυτήν τη βάση, οι εξελίξεις σε κάθε γωνιά του κόσμου πρέπει να ενδιαφέρουν το σύνολο των Κομμουνιστικών Κομμάτων.

Υπό αυτό το πρίσμα, προβληματισμό προκαλεί και η μεταστροφή δεκάδων μελών της ΚΕ, του ΠΓ και άλλων στελεχών που συμμετείχαν στην 6η Ολομέλεια και τοποθετήθηκαν κατά του Ζαχαριάδη, ενώ μέχρι τότε συμφωνούσαν με τις αποφάσεις και υπερθεμάτιζαν. Φυσικά, στη στάση τους βάρυνε η τοποθέτηση του ΚΚΣΕ και των αδελφών κομμάτων. Φαίνεται, ακόμα, ότι μια σειρά στελέχη του ΚΚΕ δεν ήθελαν να αντιπαρατεθούν με τις αποφάσεις της Επιτροπής σε συνθήκες παρανομίας του ΚΚΕ, πολιτικής προσφυγιάς, αλλά και στο πλαίσιο της οξυμένης σύγκρουσης σοσιαλισμού - καπιταλισμού. Ωστόσο, οι παραπάνω αντικειμενικές συνθήκες δεν μπορούν να ακυρώσουν τις ευθύνες.

Η 7η Ολομέλεια

Οι Αποφάσεις της Ολομέλειας αποτέλεσαν την απαρχή σειράς αρνητικών επιλογών, που αφορούσαν τη στρατηγική του Κόμματος, τη διάλυση των παράνομων Κομματικών Οργανώσεων το 1958, την ανάπτυξη του αναθεωρητισμού στις γραμμές του, που αποκρυσταλλώθηκε και εκφράστηκε διασπαστικά το 1968 με τη 12η Ολομέλεια, αλλά και πριν από αυτή με την ομάδα του Μάρκου Βαφειάδη κ.ά.

Αμέσως μετά την 6η Ολομέλεια ξεκίνησε η εσωκομματική ενημέρωση. Με βάσιμες εκτιμήσεις, που πατάνε στα ντοκουμέντα της εποχής, υπήρχε αμφισβήτηση των αποφάσεων9 από την πλειοψηφία της κομματικής βάσης. Η κατάσταση δεν βελτιώθηκε παρά τις καθαιρέσεις και τις περίπου 3.400 διαγραφές10. Τελικά, στις 31 Αυγούστου 1956, η ΚΕ αποφάσισε να διαλύσει και να ανασυγκροτήσει πολλές Κομματικές Οργανώσεις11. Διαφωνίες εκφράστηκαν και σε άλλες Κομματικές Οργανώσεις, όπως και στις φυλακές και τις εξορίες στην Ελλάδα.

Παρ' όλα αυτά, το έργο της 6ης Ολομέλειας ήρθε να συμπληρώσει η 7η Ολομέλεια, που συγκλήθηκε στη Ρουμανία στις 30 Δεκέμβρη 1957. Η εισήγηση κατηγορούσε τον Ζαχαριάδη για ανοιχτή φραξιονιστική δουλειά12και η Ολομέλεια αποφάσισε την καθαίρεσή του από μέλος της ΚΕ και τη διαγραφή του από το ΚΚΕ ως αντικομματικό, φραξιονιστικό, αντιδιεθνιστικό και εχθρικό στοιχείο13
Παράλληλα, η απόφαση σημείωνε ότι, επειδή πολλές ενέργειές του ξέφευγαν από το πλαίσιο των συνηθισμένων λαθών, επιβαλλόταν να γίνει συστηματική και λεπτομερειακή έρευνα σε ολόκληρη τη ζωή και τη δράση του.

Σε ανάλογο κλίμα κινήθηκαν οι πολιτικές Αποφάσεις της 7ης Ολομέλειας, όπως η Προγραμματική Διακήρυξη που διαμόρφωσε. Δεν είναι τυχαίο ότι, 5 μήνες μετά την 7η Ολομέλεια, η Α' Πανελλαδική Συνδιάσκεψη της ΕΔΑ αποφάσισε τη μετατροπή της σε ενιαίο κόμμα. Επρόκειτο για τον πρόδρομο της διάλυσης των παράνομων Κομματικών Οργανώσεων στην Ελλάδα και τη διάχυση των κομμουνιστών στην ΕΔΑ.

Οι Αποφάσεις της 7ης Ολομέλειας διεύρυναν το χάσμα ανάμεσα στους πολιτικούς πρόσφυγες. Το ΚΚΕ από το 1973, με απόφαση του 9ου Συνεδρίου του, κάλεσε να επιστρέψουν στο Κόμμα σε ατομική βάση όσοι είχαν διαγραφεί τα προηγούμενα χρόνια, με την προϋπόθεση να συμφωνούν με το Πρόγραμμα του Κόμματος.

Η αποκατάσταση του ιστορικού ηγέτη του ΚΚΕ, Νίκου Ζαχαριάδη

Με απόφαση Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης, τον Ιούλη του 2011, το ΚΚΕ έκρινε ως άδικη και συκοφαντική την κατηγορία ότι ο Ζαχαριάδης ήταν ύποπτος συνεργασίας με τον ταξικό εχθρό. 

Ταυτόχρονα, προχώρησε στην επίσημη αποκατάσταση του Νίκου Ζαχαριάδη, αναγνωρίζοντας τη σημαντική του συμβολή στην ανάπτυξη του ΚΚΕ την περίοδο 1931 - 1936, τον ηγετικό του ρόλο σε συνθήκες σκληρής ταξικής πάλης, διώξεων, εκτελέσεων, δράσης κρατικών εγχώριων και ξένων μυστικών υπηρεσιών κατά του ΚΚΕ, ακόμα και διάβρωσης των Κομματικών του Οργανώσεων, κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Μεταξά. Η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη τόνισε τον πρωταγωνιστικό ρόλο του Ζαχαριάδη στη δημιουργία και την ηρωική πάλη του ΔΣΕ, η οποία αποτέλεσε και την κορύφωση της ταξικής πάλης στη χώρα μας κατά τον 20ό αιώνα. Παράλληλα, ανέδειξε την ακλόνητη επιμονή του στην ανασυγκρότηση των παράνομων Κομματικών Οργανώσεων την περίοδο 1949 - 1955 και στο συνδυασμό της νόμιμης με την παράνομη δουλειά14.

Ταυτόχρονα, το ΚΚΕ επισήμανε αδυναμίες στον Ζαχαριάδη κρίνοντάς τον ως Γενικό Γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής. Η κυριότερη ήταν ότι δεν μπόρεσε να βγάλει ολοκληρωμένα συμπεράσματα από την πορεία του ΚΚΕ την περίοδο 1941 - 1945, ώστε το 7ο Συνέδριο του Κόμματος, το 1945, να διαμορφώσει πρόγραμμα πάλης για το σοσιαλισμό. Δίχως να αποτελούν τη μοναδική αιτία, οι στρατηγικές αδυναμίες του 7ου Συνεδρίου επέδρασαν στη διεξαγωγή του ένοπλου ταξικού αγώνα 1946 - 1949. Αυτά και άλλα παρόμοιου βάρους θέματα απασχολούν τον υπό επεξεργασία Α' Τόμο του Δοκιμίου Ιστορίας του ΚΚΕ, της περιόδου 1918 - 1949.

Σημειώσεις:

1. Αρχείο ΚΚΕ, Εγγραφο 27757. «Εκθεση της αντιπροσωπείας της ΚΕ του ΚΚΕ (Ζαχαριάδης, Βλαντάς, Ακριτίδης, Βαϊνάς, Φωκάς) για την κατάσταση της ΚΟ Τασκένδης και τα μέτρα που πήρε, 13.12.1955», σελ. 1-2.
2. Αρχείο ΚΚΕ, 5η Ολομέλεια της ΚΕ, Εκδοση της ΚΕ του ΚΚΕ, σελ. 25.
3. Αρχείο ΚΚΕ, Εγγραφο 76689, Επιστολή μελών της ΚΕ της ΚΟ Τασκένδης προς το Γραφείο Πληροφοριών Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων, 17.1.1956.
4. Αρχείο ΚΚΕ, Εγγραφο 76689, Επιστολή μελών της ΚΕ της ΚΟ Τασκένδης προς το Γραφείο Πληροφοριών Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων, 17.1.1956.
5. Αρχείο ΚΚΕ, Εγγραφο 479640, Γράμμα του Ν. Ζαχαριάδη στην ΚΕ του ΚΚΣΕ, 27.1.56.
6. «Η 6η Πλατιά Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, 11-12 Μάρτη 1956 (Πρακτικά)», Εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή», Αθήνα 2010, σελ. 35.
7. «Το ΚΚΕ. Επίσημα Κείμενα», Εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή», Αθήνα 1997, τόμ. 8, σελ. 21-22.
8. «Το ΚΚΕ. Επίσημα Κείμενα», Εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή», Αθήνα 1997, τόμ. 8, σελ. 24.
9. «Το ΚΚΕ. Επίσημα Κείμενα», Εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή», Αθήνα 1997, τόμ. 8, σελ. 62-63.
10. Αρχείο ΚΚΕ, Εγγραφο 43225, Ονομαστική κατάσταση αυτοδιαγραμμένων της ΚΟ Τασκένδης, 15.5.1956.
11. «Το ΚΚΕ. Επίσημα Κείμενα», Εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή», Αθήνα 1997, τόμ. 8, σελ. 97.
12. Η 7η Πλατιά Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, 18-24 Φλεβάρη 1957 (Πρακτικά), Εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή», Αθήνα 2011, σελ. 103-105.
13. «Το ΚΚΕ. Επίσημα Κείμενα», Εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή», Αθήνα 1997, τόμ. 8, σελ. 173-176.
14. Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ (16-17 Ιούλη 2011), «Η απόφαση για την αποκατάσταση του Νίκου Ζαχαριάδη» στο Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, τόμ. Β' 1949-1968, Εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή», Αθήνα 2011, σελ. 603-604.

Τα γεγονότα της Τασκένδης

Συγκρούσειςξεσπούν, στην ΚΟ του ΚΚΕ στην Τασκένδη

54 σχόλια:

  1. «Προβάλλει το ερώτημα αν έπρεπε να κάνουμε τον δεύτερο ένοπλο αγώνα ή να ακολουθήσουμε άλλον μακρύτερο "ειρηνικό" δρόμο.
    (...) Είναι γεγονός ότι για το κίνημά μας οι συνθήκες στην περίοδο 1945-1949 ήταν πολύ δυσκολότερες απ' τις συνθήκες της περιόδου 1941-1945. Και οι δυσκολίες αυτές οφείλονταν, από διεθνή άποψη, στο ότι ο πόλεμος είχε τελειώσει, η ΕΣΣΔ είχε ανάγκη από μια λίγο - πολύ μακρόχρονη περίοδο να επουλώσει τις πληγές που της προξένησε ο πόλεμος, τα καθεστώτα των Λαϊκών Δημοκρατιών δεν είχαν ακόμα στερεωθεί κ.λπ. Από εσωτερική άποψη, στο ότι ο λαός είχε κουραστεί από τον πολύχρονο πόλεμο (1940-1945), στο ότι η ήττα του Δεκέμβρη 1944 και η προδοσία του αγώνα απ' την ηγεσία του ΚΚΕ είχε δημιουργήσει στις λαϊκές μάζες απογοήτευση, στην ύπαρξη αγγλικών στρατευμάτων στην Ελλάδα κ.λπ. Δηλαδή, με δύο λόγια, απαιτούνταν μια λίγο πολύ μακρόχρονη περίοδος για την ανασύνταξη των επαναστατικών δυνάμεων»...... Οπορτουνιστικές τρίχες κατσαρές που δήθεν τους έπιασε ο πόνος για τον λαό που κουράστηκε και να υπερασπίσουν την ΕΣΣΔ. Αν τους ενδιέφεραν όλα αυτά θα είχαν πάρει την εξουσία τον ΟΚΤΩΒΡΗ ΤΟΥ 1944 σε επαναστατικές συνθήκες και με τον συσχετισμό στα Βαλκάνια Συντριπτικό. Ολα τα άλλα είναι ΣΟΣΙΑΛΦΑΣΙΣΤΙΚΑ ΚΟΥΡΑΦΕΞΑΛΑ. ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ ΑΘΑΝΑΤΟΣ. ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. «...Η παραπάνω άποψη που ο σ. Ζαχαριάδης εξέφρασε (...) είναι ριζικά εσφαλμένη και επιζήμια. Αποτελεί πήδημα στο κενό, γιατί παρακάμπτει αυθαίρετα, αντιμαρξιστικά το στάδιο του αστικοδημοκρατικού μετασχηματισμού. (...) Και ύστερα απ' το 1949 η καθοδήγηση του ΚΚΕ εξακολουθεί να επιμένει στην εσφαλμένη διατύπωση του χαρακτήρα της επανάστασης στην Ελλάδα σαν σοσιαλιστικής και να μην έχει μίνιμουμ πρόγραμμα, πράγμα που φρενάρει, δεσμεύει την κινητοποίηση των λαϊκών επαναστατικών δυνάμεων...».4

    Το «ύστερα απ' το 1949» αναφερόταν στο γεγονός ότι η επανάσταση προσδιοριζόταν ως σοσιαλιστική και από το Σχέδιο Προγράμματος που ψήφισε η 4η Πλατιά Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής το 1953, το οποίο αποσύρθηκε, μετά την απόρριψή του από την ηγεσία του ΚΚΣΕ. Η Απόλυτη δικαίωση του ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ. Υστερα απο το 1949 μιλάει για Σοσιαλιστική επανάσταση με δικτατορία του προλεταριάτου που καταργούσε το ...στάδιο..... Ποιός έφτιαξε λοιπόν τον οπορτουνιστικό μπάχαλο της ...ΕΔΑ..... Ελα Φαρμακοποιέ μη κρύβεσαι δεν βρέχει.... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αυτό το ΕΓΚΛΗΜΑ στο Ουζμπεκιστάν πριν 55 χρόνια σε βάρος του ΚΚΕ και των πολιτικών προσφύγων που έφτασαν εκεί έχει όνομα και λέγεται οπορτουνισμός Η συμμορία των οπορτουνιστών με την ανοχή των ...χρουτσοφικών... ομόσταβλων τους όρμησαν στα γραφεία του κόμματος να δολοφονήσουν τον ΗΡΩΑ ΤΟΥ ΝΤΑΧΑΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ. Αποκρούστηκαν απο τους συντρόφους της περιφρούρησης. Οι αστυνομικές δυνάμεις παρακολουθούσαν δείχνοντας ανοχή στους φονιάδες οπορτουνιστές. Οταν μαζεύτηκε χιλιάδες κόσμος απο όλες τις πολιτείες και ξεκίνησε το λιντσάρισμα των αλητών μόνο τότε μπήκε στην μέση η αστυνομία για να μη κομματιάσει ο λαός τους Οπορτουνιστές φονιάδες. Ηταν το αυγό του φιδιού που μετά το 1945 λόγω των 5000000 νεκρών του πολέμου πήρε την πλειοψηφία στο κόμμα των Μπολσεβίκων και επικράτησε επίσημα στις 5 του Μάρτη του 1953... ΑΛΗΤΕΣ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Βέβαια, το Σχέδιο Προγράμματος, αν και αποτελούσε σημαντικό βήμα στη συλλογική θεωρητική σκέψη του ΚΚΕ, στήριζε τον καθορισμό του χαρακτήρα της επανάστασης στην αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων υπέρ των Κομμουνιστικών Κομμάτων και όχι, όπως θα έπρεπε, στην ωριμότητα των υλικών προϋποθέσεων, δηλαδή στην κυριαρχία των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής στην Ελλάδα. Ετσι, οι αντιφάσεις στη στρατηγική του ΚΚΕ συνέχιζαν να παραμένουν......Ηταν αδύνατον να λυθούν όλα σε μία ημέρα και μάλιστα σε εκείνες τις συνθήκες μέσα στη φωτιά και στο σίδερο. Είχε ξεκινήσε το 1949 μέσα στην φωτιά του Γράμμου. Σε ήρεμες συνθήκες το 1996... καταργήσαμε τα ...στάδια.... και ο εμπλουτισμός και οι επεξεργασίες ολοκηρώθηκαν το 2013. Χρειαστήκαμε 17 χρόνια συναντώντας την λυσσασμένη αντίδραση του κεντρίστικου οπορτουνισμού τον οποίο και ξεριζώσαμε ξεβρωμίζοντας το ΚΚΕ απο τον Καρκίνο. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  5. Ταυτόχρονα, το ΚΚΕ επισήμανε αδυναμίες στον Ζαχαριάδη κρίνοντάς τον ως Γενικό Γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής. Η κυριότερη ήταν ότι δεν μπόρεσε να βγάλει ολοκληρωμένα συμπεράσματα από την πορεία του ΚΚΕ την περίοδο 1941 - 1945, ώστε το 7ο Συνέδριο του Κόμματος, το 1945, να διαμορφώσει πρόγραμμα πάλης για το σοσιαλισμό. Δίχως να αποτελούν τη μοναδική αιτία, οι στρατηγικές αδυναμίες του 7ου Συνεδρίου επέδρασαν στη διεξαγωγή του ένοπλου ταξικού αγώνα 1946 - 1949. Αυτά και άλλα παρόμοιου βάρους θέματα απασχολούν τον υπό επεξεργασία Α' Τόμο του Δοκιμίου Ιστορίας του ΚΚΕ, της περιόδου 1918 - 1949...... Θα πρέπει να πάρουμε υπόψη μας την κατάσταση που βρήκε ο ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ 30 ΜΑΗ του 1945 που γύρισε μετά την 9 χρονη απουσία του. Η ΟΚΝΕ είχε διαλυθεί το 1943... το ΚΚΕ στην 11η ολομέλεια τον ΑΠΡΙΛΗ ΤΟΥ 1945 είχε μετατραπεί σε ...ομόσπονδο.... είχαν διαγράψει τον ΑΡΗ σαν ..ληστή.... το είχανε κρατήσει μυστικό και το δημοσίευσαν με την επιστροφή του φτιάχνοντας προβοκάτσια. ΟΙ Κυνηγημένοι στα βουνά χαρακτηρισμένοι σαν ...ληστές απο το ...ομόσπονδο... ΚΚΕ μπήκαν στην καθοδήγηση του Π.Γ με την επιστροφή του. Να έχουμε καθαρό πως όλα ήταν τσιμενταρισμένα έτοιμα ευρωκομουνιστικά. Χωρίς ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ ΔΣΕ δεν θα υπήρχε... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αναφερόμαστε για παράδειγμα στη συγκρότηση της ΕΔΑ, που είχε ιδρυθεί όντας Γενικός Γραμματέας ο Νίκος Ζαχαριάδης. Ακόμα και στη συγκρότηση της Δημοκρατικής Ενωσης στις εκλογές του Φλεβάρη του 1956, όπου η ΕΔΑ συμμάχησε με τον Γ. Παπανδρέου και τον Κ. Τσαλδάρη. Ο Ζαχαριάδης θεωρούσε μεγάλη επιτυχία και ως απόδειξη μη σεχταρισμού αυτήν τη συμμαχία, όπου η ΕΔΑ εξέλεξε 18 βουλευτές. Αλλά και η αντίθετη πλευρά είχε παρόμοια λογική συμμαχιών...... Να μη ξεχνάμε οτι το πρόγραμμα ξεκίνησε να αλλάζει το 1949. Ψηφίστηκε το 1953.. Ο ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ εφάρμοζε πάντα Δημοκρατικό συγκεντρωτισμό. Δεν τον παραβίασε ποτέ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Από εσωτερική άποψη, στο ότι ο λαός είχε κουραστεί από τον πολύχρονο πόλεμο (1940-1945), στο ότι η ήττα του Δεκέμβρη 1944 και η προδοσία του αγώνα απ' την ηγεσία του ΚΚΕ είχε δημιουργήσει στις λαϊκές μάζες απογοήτευση, στην ύπαρξη αγγλικών στρατευμάτων στην Ελλάδα κ.λπ. Δηλαδή, με δύο λόγια, απαιτούνταν μια λίγο πολύ μακρόχρονη περίοδος για την ανασύνταξη των επαναστατικών δυνάμεων». Θράσος και Αλητεία σε όλο τους το μεγαλείο. Προδοσία λέει της ηγεσίας του ΚΚΕ γενικά και αόριστα λες και ήταν κάποιοι άλλοι που τάχα δεν εφάρμοσαν σωστά τα ...στάδια..... Οι Οπορτουνιστές δολοφόνοι χρησιμοποιούν την καταστροφή που έφερε η εγκληματική τους γραμμή ώστε μετά να επικαλεστούν τις δυσκολίες του αγώνα. Οι Φασίστες μπροστά τους είναι αγγελούδια. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. [1/19]

    Ακολουθεί υποκεφάλαιο του κεφαλαίου «Τα γεγονότα της Τασκένδης» από το βιβλίο του Περικλή Ροδάκη «Νίκος Ζαχαριάδης» (Εκδόσεις «Επικαιρότητα», Αθήνα 1987, σελ. 240–259). Το υποκεφάλαιο αποτελείται εξ ολοκλήρου από μέρος έκθεσης «του περισσότερο αρμόδιου, που όχι μόνο έζησε αλλά και έχει όλα τα στοιχεία αυτών των γεγονότων» (εννοείται στην ΚΟ Τασκένδης του ΚΚΕ). Δυστυχώς ο Π. Ροδάκης δεν αναφέρει πουθενά στο βιβλίο του το όνομα του συγγραφέα της έκθεσης και δεν μου στάθηκε μέχρι στιγμής δυνατό να βρω το τεύχος του περιοδικού «Τότε», στο οποίο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το κείμενο της έκθεσης, ώστε να δω αν εκεί δίνεται το όνομα. Αραβικοί αριθμοί ανάμεσα σε δυο κάθετες γραμμές παραπέμπουν στο τέλος των σελίδων του πρωτοτύπου. Καλή ανάγνωση! — Ανεπαίσχυντος

    Το μεγάλο ολίσθημα

    Για τα γεγονότα της Τασκένδης παραθέτω την έκθεση του περισσότερο αρμόδιου, που όχι μόνο έζησε αλλά και έχει όλα τα στοιχεία αυτών των γεγονότων¹:

    «Η διάσπαση της Κομματικής Οργάνωσης του ΚΚΕ στην Τασκένδη (ΚΟΤ) και τα αιματηρά γεγονότα στις 9 και 10 του Σεπτέμβρη 1955 στην οργάνωση αυτή, με τις σοβαρές επιπτώσεις τους στις κατοπινές εξελίξεις του ΚΚΕ, δεν ήταν “κεραυνός εν αιθρία„. Οι πηγές αυτών των γεγονότων βρίσκονται σε μια σειρά παραγόντων οι οποίοι έχουν σχέση α΄) με τους αγώνες του ΚΚΕ και τα αποτελέσματα αυτών των αγώνων στην περίοδο 1946–1949, β΄) με τον εκπατρισμό των αγωνιστών που πήραν μέρος σ’ αυτούς τους αγώνες, γ΄) με τις συνθήκες ζωής και δουλειάς των αγωνιστών στην καινούργια τους πατρίδα, μετά τον εκπατρισμό τους και δ΄) με τις αλλαγές που η ηγεσία του ΚΚΣΕ, για δικούς της εσωτερικούς λόγους, ήθελε να επιφέρει σε διάφορα “αδελφά ΚΚ„ στα οποία συμπεριλαμβάνονταν και το ΚΚΕ.

    Είναι γνωστό ότι μετά την ήττα των κύριων δυνάμεων του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ) στο Βίτσι και Γράμμο και την είσοδό τους στις 29–30 Αυγούστου 1949 στο αλβανικό έδαφος, τερματίστηκε ο εμφύλιος πόλεμος στην Ελλάδα. Το Γενικό Αρχηγείο (ΓΑ) του ΔΣΕ, περνώντας μαζί με τις κύριες δυνάμεις του στην Αλβανία, κάλεσε όλες τις υπόλοιπες δυνάμεις του να διακόψουν τον αγώνα και αυτές μεν που δρούσαν στη Θεσσαλία και Στερεά Ελλάδα και Ήπειρο να περάσουν στην Αλβανία, οι δε άλλες, της Κεντρικής Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, στη Βουλγαρία.

    Η III Μεραρχία Πελοποννήσου η οποία στις συνθήκες του χειμώνα (τέλος 1948–αρχές 1949) είχε δεχτεί μόνη και αβοήθητη όλο το βάρος των εκκαθαριστικών επιχειρήσεων του αντιπάλου, χωρίς δυνατότητες ευρύτερων ελιγμών μέσα στον περιορισμένο χώρο της περιοχής της, ύστερα από ηρωική αντίσταση, είχε μοιραίο τέλος. Κατά τον ίδιο τρόπο έσβησαν ηρωικά και άλλα μικρότερα τμήματα του ΔΣΕ στα νησιά: Κεφαλονιά, Κρήτη, Σάμο, Εύβοια κι αλλού.

    Μέσα στο μήνα Σεπτέμβρη του 1949, ολοκληρώθηκε το πέρασμα των πιο απομακρυσμένων τμημάτων του ΔΣΕ, στο έδαφος των σοσιαλιστικών χωρών Αλβανίας και Βουλγαρίας. Τα τμήματα του ΔΣΕ ακολούθησε στο έδαφος των σοσιαλιστικών χωρών και ένα σημαντικό μέρος άμαχου πληθυσμού, σε αναλογία |240| γύρω στο 20% των μάχιμων τμημάτων, κατά κύριο λόγο από τις παραμεθόριες περιοχές, που είχε συνδέσει την τύχη του με την τύχη του ΔΣΕ.

    Το γενικό σύνολο της δύναμης των μάχιμων τμημάτων μαζί με τον άμαχο πληθυσμό που είχε συγκεντρωθεί στην Αλβανία και Βουλγαρία έφτανε περίπου τις 60.000 άνδρες, γυναίκες και παιδιά, εκτός από τα παιδιά που είχαν προωθηθεί στις σοσιαλιστικές χώρες κατά τη διάρκεια του εμφύλιου πολέμου, για να σωθούν από τις φοβερές συνέπειές του (πείνα, αεροπορικοί βομβαρδισμοί, κλπ.). Στη Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας είχαν περάσει μονάχα μερικά τμήματα του ΔΣΕ, από τις περιοχές Καϊμακτσαλάν και Βίτσι. Λόγω όμως των διαφωνιών Τίτο-Στάλιν και της ανοιχτής καταδίκης του Τίτο σαν “πράκτορα του διεθνούς ιμπεριαλισμού„, με απόφαση του Γραφείου Πληροφοριών των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων των Σοσιαλιστικών χωρών, με την οποία είχε συμφωνήσει και το ΚΚΕ, τα τμήματα αυτά του ΔΣΕ, ζήτησαν και έφυγαν αμέσως από τη Γιουγκοσλαβία. Πέρασαν κυρίως στη Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Τσεχοσλοβακίας.

    Και για την αντιγραφή: Ανεπαίσχυντος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. [2/19]

    Η παραμονή των τμημάτων του ΔΣΕ και του άμαχου πληθυσμού στην Αλβανία και Βουλγαρία δεν είχε το χαρακτήρα της μόνιμης εγκατάστασής τους. Τόσο στην Μπερκόβιτσα της Βουλγαρίας, όσο και στο Ελβασάν και Μπουρέλι της Αλβανίας που είχαν συγκεντρωθεί οι δυνάμεις του ΔΣΕ και ο άμαχος πληθυσμός, παρέμειναν σε ορισμένα κτίρια παλιών στρατώνων και σε καταυλισμούς. Η παραμονή τους στους χώρους αυτούς κράτησε περίπου ως τα μέσα του Οκτώβρη.

    Κατά το δεύτερο δεκαήμερο του Σεπτέμβρη, ο Ν. Ζαχαριάδης επέστρεψε από τη Σοβιετική Ένωση, όπου είχε γίνει δεκτός από τον Στάλιν. Στις 9 του Οκτώβρη στο Μπουρέλι συνήλθε η 6η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ. Αμέσως μετά την 6η Ολομέλεια, συνήλθε κομματική συνδιάσκεψη στο Μπουρέλι από αντιπροσώπους των κομματικών οργανώσεων των μονάδων του ΔΣΕ που είχαν περάσει στο έδαφος της Αλβανίας (κάθε 25 μέλη του ΚΚΕ είχαν εκλέξει έναν αντιπρόσωπο). Από τις μονάδες του ΔΣΕ που είχαν περάσει στη Βουλγαρία, δεν κλήθηκαν αντιπρόσωποι να πάρουν μέρος στη συνδιάσκεψη. Στο κομματικό αυτό σώμα, αναλύθηκαν οι αποφάσεις της 6ης Ολομέλειας.

    Την εισήγηση στη συνδιάσκεψη έκανε ο Ν. Ζαχαριάδης, ο οποίος σύμφωνα με τις αποφάσεις της 6ης Ολομέλειας, χαρακτήρισε την ήττα του ΔΣΕ “προσωρινή υποχώρηση„, φορτώνοντας, όπως είναι γνωστό, τα λάθη και τις ευθύνες της ηγεσίας του ΔΣΕ και της ηγεσίας του ΚΚΕ για την ήττα του ΔΣΕ, στην “τιτική προδοσία„ (!)

    Οι μη πειστικές απαντήσεις του εισηγητή στη σωρεία των ερωτήσεων των αντιπροσώπων της συνδιάσκεψης, που υποβλήθηκαν μετά το τέλος της εισήγησης, δε διέλυσαν το σκεπτικισμό, με τον οποίο οι αντιπρόσωποι υποδέχτηκαν την ανάλυση των αποφάσεων της 6ης Ολομέλειας. Εκείνο που προκάλεσε ακόμα και τη δυσαρέσκεια μιας σειράς αντιπροσώπων της συνδιάσκεψης, ήταν ότι είχε λείψει κάθε ίχνος αυτοκριτικής του εισηγητή για λογαριασμό της ηγεσίας του ΚΚΕ και της στρατιωτικής ηγεσίας του ΔΣΕ, για τα πολιτικά και στρατιωτικά λάθη που είχαν επισημάνει οι αντιπρόσωποι.

    Μετά την κομματική συνδιάσκεψη στο Μπουρέλι και σύμφωνα με κοινή απόφαση των χωρών του σοσιαλιστικού στρατοπέδου, η κατανομή των μονάδων του ΔΣΕ από Βουλγαρία και Αλβανία προς τις σοσιαλιστικές χώρες για μόνιμη εγκατάσταση ήταν η εξής: Τσεχοσλοβακία 13.500, Πολωνία 9.000, Βουλγαρία 8.800, Ρουμανία 5.600, Ουγγαρία 4.000, Ανατολική Γερμανία 1.500 παιδιά και Σοβιετική Ένωση 16.500. Γενικό σύνολο 58.900 μαχητές-μαχήτριες του ΔΣΕ και άμαχος πληθυσμός.

    Ως το τέλος του Οχτώβρη από τη Βουλγαρία είχανε φύγει όλα τα τμήματα του ΔΣΕ και ο άμαχος πληθυσμός για τις διάφορες σοσιαλιστικές χώρες (Τσεχοσλοβα|241|κία, Πολωνία, Ρουμανία και Ανατολική Γερμανία), εκτός του τμήματος εκείνου των 8.800 ανθρώπων που είχε καθοριστεί να εγκατασταθεί μόνιμα στη Βουλγαρία. Στο ίδιο χρονικό διάστημα είχαν φύγει επίσης όλα τα τμήματα του ΔΣΕ και ο άμαχος πληθυσμός από την Αλβανία. Η χώρα αυτή κατά τη γενική κατανομή για μόνιμη εγκατάσταση τμημάτων του ΔΣΕ και άμαχου πληθυσμού είχε εξαιρεθεί. Οι δυνάμεις του ΔΣΕ και ο σχετικά μικρός αριθμός άμαχου πληθυσμού, ένα σύνολο 16.500 ανθρώπων, που είχαν περάσει στην Αλβανία, έφυγαν όλοι για τη Σοβιετική Ένωση.

    Γύρω στις 15 του Οκτώβρη έφυγαν με αυτοκίνητα από το Μπουρέλι, οι πρώτες 2 Ταξιαρχίες, δύναμης 4–5 χιλιάδων. Στο Δυρράχιο επιβιβάστηκαν σε ένα εμπορικό σοβιετικό βαπόρι που τα αμπάρια του είχαν διαρρυθμιστεί κατάλληλα με σανιδένια ράφια για να χωρέσει ολόκληρη αυτή η δύναμη των πρώην παρτιζάνων. Προορισμός αυτής της αποστολής ήταν η πρωτεύουσα της Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας (ΣΣΔ) του Ουζμπεκιστάν, πόλη Τασκένδη. Ως το τέλος του Νοέμβρη ακολούθησαν άλλες τρεις τέτοιες αποστολές, με τον ίδιο προορισμό.

    Η πόλη Τασκένδη, πρωτεύουσα της ΣΣΔ του Ουζμπεκιστάν (πληθυσμός γύρω στο 1,5 εκατομμύριο), χτισμένη στην απέραντη εύφορη όαση της ερήμου, είναι μεγάλο οικονομικό, πολιτικό, πολιτιστικό και πνευματικό κέντρο όχι μονάχα της ΣΣΔ του Ουζμπεκιστάν, αλλά και ολόκληρης της Μέσης Ασίας.

    Και για την αντιγραφή: Ανεπαίσχυντος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. [3/19]

    Η εγκατάσταση των μονάδων του ΔΣΕ στην Τασκένδη, με βάση τις πληροφορίες που είχαν δοθεί στην κυβέρνηση της ΣΣΔ του Ουζμπεκιστάν, απλώς για φιλοξενία στρατιωτικών μονάδων, είχε προετοιμαστεί με προσοχή ως εξής: Ο αριθμός των 16.500 πρώην μαχητών του ΔΣΕ που θα έφτανε στην Τασκένδη, είχε κατανεμηθεί περίπου σε 12–13 εργοστάσια μέσα στην πρωτεύουσα και σε ένα εργοστάσιο στην πόλη Τσιρτσίκ (5–6 χλμ. ανατολικά της Τασκένδης). Από τις πρόχειρες εργατικές κατοικίες (ισόγεια σπιτάκια, χτισμένα με καλαμωτές, σοφατισμένα μέσα κι έξω με λάσπη και σκεπασμένα με πισσόχαρτο) που ήταν γύρω από τους χώρους των εργοστασίων, άδειασαν όλες εκείνες που ήταν χτισμένες μέσα σε ενιαίους χώρους και περιστοιχίζονταν από τοίχο με λάσπη, δημιουργώντας έτσι 13 τέτοιους χώρους στην Τασκένδη, δύο στην πόλη Τσιρτσίκ και έναν άλλο στην πόλη Γιάνκι-Γιουλ (8 χλμ. βόρεια της Τασκένδης), τους οποίους ονόμασαν ελληνικές πολιτειούλες (γκρέτσεσκιε γκαραντκί [греческие городки]).

    Στους χώρους αυτών των ανεξάρτητων ελληνικών μικρών πολιτειών υπήρχαν όλες οι απαραίτητες εγκαταστάσεις για την εξυπηρέτηση των αναγκών των ανθρώπων που επρόκειτο να κατοικήσουν εκεί: μαγειρεία, εστιατόρια, υγειονομικές εγκαταστάσεις (χώροι για πλύσιμο ρούχων, λουτρά, τουαλέτες), γραφεία για τις διοικήσεις αυτών των μικρών πολιτειών, αποθήκες τροφίμων κλπ.

    Οι κατοικίες και οι υπόλοιπες εγκαταστάσεις στους χώρους αυτούς των μικρών πολιτειών είχαν καθαριστεί καλά και είχαν φρεσκοασπριστεί με ασβέστη, ενώ σε όλες τις κατοικίες είχαν τοποθετηθεί σιδερένια κρεβάτια, με στρώματα από βαμβάκι, καινούρια μαξιλάρια, καινούρια σεντόνια και καινούριες κουβέρτες. Δίπλα σε κάθε κρεβάτι είχε τοποθετηθεί και από ένα μικρό κομοδίνο.

    Το υπουργείο Εσωτερικών της ΣΣΔ του Ουζμπεκιστάν που είχε αναλάβει την προετοιμασία υποδοχής των πρώην Ελλήνων παρτιζάνων, που επρόκειτο να καταφθάσουν σε λίγο, είχε εγκαταστήσει ακόμα σε καθεμιά από τις μικρές αυτές ελληνικές πολιτειούλες μια σοβιετική διοίκηση, η οποία αποτελούνταν από το διοικητή, συνήθως ένας ηλικιωμένος ταγματάρχης, τον επίτροπο, επίσης ηλικιωμένος λοχαγός, δυο-τρεις κατώτερους αξιωματικούς σαν διαχειριστές και επιμελητεία, όλοι των ειδικών σωμάτων ασφάλειας, που υπάγονταν στο υπουργείο Εσωτερικών. Στο προσωπικό της σοβιετικής διοίκησης υπάγονταν ακόμα ένα υγειονομικό στέλεχος (γιατρός σε κάθε πολιτεία), μια |242| γυναίκα για την οργάνωση της πολιτιστικής δράσης σε κάθε πολιτεία, μάγειρας, αποθηκάριοι, γυναίκες σερβιτόροι, όλοι υπάλληλοι πολίτες, σοφέρ για τις μεταφορές τροφίμων κλπ.

    Γύρω στις αρχές του Νοέμβρη είχαν αρχίσει σιγά-σιγά να καταφθάνουν διαδοχικά οι διάφορες αποστολές που ξεκινούσαν από το Μπουρέλι και Ελβασάν της Αλβανίας. Ως τα μέσα του Δεκέμβρη είχε φτάσει και η τελευταία αποστολή στην Τασκένδη.

    Κατά την εγκατάσταση κατά πολιτεία, καταβάλλονταν προσπάθεια να διατηρηθεί η σύνθεση των μονάδων στο ΔΣΕ κατά ταξιαρχία. Σε κάθε πολιτεία, εκτός της σοβιετικής διοίκησης, η διοίκηση της ταξιαρχίας εκπροσωπούσε την ελληνική διοίκηση, η οποία βέβαια είχε προορισμό να υλοποιεί τις εντολές της σοβιετικής διοίκησης.

    Η δύναμη κάθε πολιτείας ανάλογα και με τον κατοικήσιμο χώρο που διέθετε, έφτανε τους 800 ως 1.500 πρώην μαχητές, μαχήτριες του ΔΣΕ και ένα μικρό τμήμα άμαχου πληθυσμού. Εξαίρεση είχε αποτελέσει η 12η Πολιτεία (περιοχή Γιαλαγκάτς της Τασκένδης), στην οποία είχαν εγκατασταθεί 2–3 ταξιαρχίες μαζί, δηλαδή δύναμη γύρω στις 2,5–3 χιλιάδες πρώην μαχητές και μαχήτριες του ΔΣΕ. Τα 500 παιδιά σχολικής ηλικίας που έφτασαν στην Τασκένδη αποτέλεσαν την 16η Πολιτεία του Γιάνκι-Γιουλ που αποτέλεσε ολόκληρη εκπαιδευτικό ίδρυμα.

    Και για την αντιγραφή: Ανεπαίσχυντος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. [4/19]

    Με όσα ήδη αναφέραμε για τη σοβιετική διοίκηση, την οποία είχε εγκαταστήσει σε κάθε πολιτεία το υπουργείο Εσωτερικών της κυβέρνησης της ΣΣΔ του Ουζμπεκιστάν, και τη διατήρηση της στρατιωτικής μορφής οργάνωσης της ταξιαρχίας κατά πολιτεία, είχε λυθεί το πρόβλημα της διοικητικής λειτουργίας των πολιτειών. Ανώτερη σοβιετική αρχή, στην οποία ανήκαν διοικητικά και από όπου έπαιρναν οδηγίες και εντολές όλες οι πολιτείες, ήταν το υπουργείο Εσωτερικών. Οι ελληνικές διοικήσεις των ταξιαρχιών κατά πολιτεία με τις διοικητικές υποδιαιρέσεις τους (τάγματα, λόχους, διμοιρίες, ομάδες) ήταν το όργανο, στο οποίο μεταβιβάζονταν για υλοποίηση οι οδηγίες και εντολές της σοβιετικής διοίκησης, μάλιστα στους πρώτους μήνες με τη μεσολάβηση διερμηνέα.

    Η μορφή κομματικής οργάνωσης κατά πολιτεία, εφόσον διατηρήθηκε διοικητικά η στρατιωτική μορφή οργάνωσης της ταξιαρχίας, παρέμεινε με την προηγούμενη μορφή της. Η μόνη διαφορά από προηγούμενα ήταν ότι οι κομματικές οργανώσεις λόχων τώρα ονομάζονται Κομματικές Οργανώσεις Βάσης (ΚΟΒ) και οι πρώην κομματικές οργανώσεις ταξιαρχιών Κομματικές Επιτροπές Πολιτειών.

    Τα καθοδηγητικό όργανα των κομματικών οργανώσεων: Γραφεία ΚΟΒ, και Κομματικές Επιτροπές (ΚΕ) των πολιτειών εκλέγονταν. Το γραφείο ΚΟΒ από εκλογές της γενικής συνέλευσης της ΚΟΒ και η Κομματική Επιτροπή (ΚΕ) της πολιτείας από συνδιάσκεψη των αντιπροσώπων των ΚΟΒ της κομματικής οργάνωσης της πολιτείας.

    Μετά την εκλογή των καθοδηγητικών οργάνων (γραφείων των ΚΟΒ και Κομματικών Επιτροπών των Πολιτειών) επακολούθησε η Α΄ Συνδιάσκεψη των αντιπροσώπων όλων των πολιτειών, από την οποία αναδείχτηκε το ανώτερο καθοδηγητικό κομματικό όργανο των πολιτειών, η Κομματική Επιτροπή της Κομματικής Οργάνωσης Τασκένδης (ΚΟΤ) του ΚΚΕ. Η θητεία αυτών των οργάνων ήταν χρονιάτικη. Κάθε χρόνο με εκλογές και συνδιασκέψεις γινόταν η ανανέωσή τους.

    Όλες όμως οι κομματικές οργανώσεις του ΚΚΕ στο εξωτερικό, σοσιαλιστικές χώρες και Σοβιετική Ένωση που ζούσαν οι Έλληνες κομμουνιστές, σαν πολιτικοί πρόσφυγες, παρουσίαζαν τώρα μια ιδιαιτερότητα. Τα μέλη τους έπρεπε να εφαρμόζουν δυο γραμμές. Τη γραμμή του ΚΚ της χώρας, στην οποία είχαν εγκατασταθεί, εργάζονταν και ζούσαν, όμως δεν ήταν μέλη του (Σοβιετική Ένωση, Τσεχοσλοβακία). Και από την άλλη μεριά τη γραμμή του ΚΚE για τα |243| ιδιαίτερα δικά τους ζητήματα και η οποία δεν ερχόταν σε αντίθεση με τη γραμμή των ΚΚ των σοσιαλιστικών χωρών στις οποίες ζούσαν οι πολιτικοί πρόσφυγες. Στις σοσιαλιστικές χώρες (Πολωνία, Ουγγαρία, Ρουμανία, Βουλγαρία και Γερμανία) που οι Έλληνες κομμουνιστές, πολιτικοί πρόσφυγες, είχαν περάσει στις γραμμές των ντόπιων κομμάτων, εκεί η ηγεσία του ΚΚΕ ενημέρωνε απλώς τους Έλληνες κομμουνιστές για τα ζητήματα του ΚΚΕ.

    Τις πρώτες μέρες, μετά την άφιξή τους και εγκατάστασή τους στις πολιτείες, διανέμονταν στους πολιτικούς πρόσφυγες, άνδρες και γυναίκες, από μια πολιτική περιβολή, ένα ζεύγος παπούτσια, μερικές αλλαξιές εσώρουχα, χοντρό χειμωνιάτικο παλτό, σκούφος γούνινος στους άντρες και μαντίλια στις γυναίκες. Δίνονταν επίσης 500 ρούβλια κατ’ άτομο (ποσό που ισοδυναμούσε με ένα μηνιάτικο μισθό εργάτη) για χαρτζιλίκι και τους ανακοινώθηκε ακόμα ότι είχαν δωρεάν τροφοδοσία για ένα τρίμηνο, το οποίο διπλασιάστηκε κατόπιν και έγινε εξάμηνο. Τα έξοδα τροφοδοσίας για το εξάμηνο αυτό είχε αναλάβει να καλύψει η Πανενωσιακή Κυβέρνηση της ΕΣΣΔ από τη Μόσχα.

    Σε συνέχεια, όλοι οι πολιτικοί πρόσφυγες, μετά την εγκατάστασή τους στις πολιτείες, πέρασαν από την υγειονομική υπηρεσία των πολιτειών, εξετάστηκαν όλοι, σχηματίστηκε ο υγειονομικός φάκελος για τον καθένα και όσοι είχαν ανάγκη από χειρουργικές επεμβάσεις σε τραύματά τους, στάλθηκαν στα νοσοκομεία.

    Και για την αντιγραφή: Ανεπαίσχυντος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. [5/19]

    Ο πρώτος μήνας γενικά των Ελλήνων πολιτικών προσφύγων, μετά την εγκατάστασή τους στην Τασκένδη, πέρασε ουσιαστικά με ξεκούραση, ψυχαγωγία (συχνές επισκέψεις των πολιτειών από καλλιτεχνικά χορευτικά συγκροτήματα), επαγγελματικό προσανατολισμό (επισκέψεις στα κοντινά εργοστάσια για επιλογή επαγγέλματος της αρεσκείας τους) και μια ορισμένη προετοιμασία για την εκμάθηση της ρωσικής γλώσσας (ορισμένα προκαταρκτικά μαθήματα).

    Με τις επισκέψεις επαγγελματικού προσανατολισμού στα κοντινά προς την πολιτειούλα εργοστάσια και την επιλογή τελικά του επαγγέλματος της αρεσκείας τους, με την αρχή του δεύτερου μήνα, από την άφιξη και εγκατάστασή τους στην Τασκένδη, οι πολιτικοί πρόσφυγες άρχισαν να εργάζονται σαν μαθητευόμενοι στα εργοστάσια. Καθένας, ανάλογα με το επάγγελμα που είχε διαλέξει για εκμάθηση, είχε τοποθετηθεί δίπλα σε έναν παλιό εργάτη (μάστορα) που ήξερε καλά την τέχνη στο επάγγελμα που εργαζόταν. Στους παλιούς αυτούς εργάτες-μαστόρους, είχε μπει το κομματικό καθήκον, μέσα σε ένα τρίμηνο το αργότερο, να μάθουν στους μαθητές τους πρακτικά την τέχνη του δικού τους επαγγέλματος, είτε χειριστές τόρνου ήταν αυτοί, είτε οποιουδήποτε άλλου μηχανήματος στο εργοστάσιο, είτε εργάζονταν σε διάφορες ειδικότητες στις οικοδομές. Στο τρίμηνο αυτό οι μαθητές τους έπρεπε να μάθουν και να εξασκηθούν τόσο καλά στο χειρισμό της μηχανής τους, ώστε μετά τη λήξη του τριμήνου να μπορούν να αναλάβουν δουλειά μόνοι τους και να δουλεύουν ανεξάρτητα.

    Στους Έλληνες πολιτικούς πρόσφυγες από την άλλη μεριά είχε ανατεθεί το κομματικό επίσης καθήκον, το αργότερο μέσα στο τρίμηνο να μάθουν καλά τη δουλειά που είχαν διαλέξει, ώστε μετά το τρίμηνο να μπορούν να δουλεύουν αυτόνομα και ανεξάρτητα και φυσικά με πληρωμή ανάλογα με την ποιοτική και ποσοτική απόδοση της δουλειάς τους.

    Οι πολιτικοί πρόσφυγες, πρώην αγρότες και αγρότισσες στη συντριπτική τους πλειοψηφία, δυσκολεύτηκαν στην αρχή πάρα πολύ να προσαρμοστούν στις συνθήκες δουλειάς του εργοστασίου, όπου ο άνθρωπος μετατρέπεται σε εξάρτημα των μηχανών. Παρουσιαζόταν το φαινόμενο, να απομακρύνονται αδικαιολόγητα από τον τόπο δουλειάς, να κάνουν αδικαιολόγητες απουσίες από τη δουλειά στο εργοστάσιο και τις οικοδομές, αλλαγές από τη μια δουλειά στην άλλη κλπ.

    Σιγά-σιγά όμως οι ελλείψεις αυτές καθημερινά ξεπερνιούνταν και τελικά |244| υπερίσχυσε το ελληνικό φιλότιμο και από το δεύτερο μήνα έπαυσαν να παρουσιάζονται. Η ζωή με τον ομαδικό της χαρακτήρα στην πολιτεία, μετά το εργοστάσιο, μονότονη όπως ήταν, δε διέφερε σχεδόν από τη ζωή σε στρατώνα. Το καλό ήταν που εδώ δεν είχε από πάνω και τη σάλπιγγα. Υπήρχαν όμως κι εδώ οι καθορισμένες ώρες εγερτηρίου, σιωπητηρίου, βραδινής αναφοράς, στρατιωτικής εμφάνισης κατά τη σύντομη διαδρομή από την πολιτεία προς το εργοστάσιο και την επιστροφή, ο υποχρεωτικός στρατιωτικός χαιρετισμός έξω από την πολιτεία και τελικά για ένα επίσης μικρό διάστημα είχαν λειτουργήσει σε ορισμένες πολιτείες ακόμα και πειθαρχεία (κρατητήρια). Σε σημερινά γραφτά της η τότε κομματική ηγεσία της Τασκένδης (Μπαρτζιώτας-Βοντίτσιος) ισχυρίζονται ότι η στρατιωτικοποιημένη διαβίωση των πολιτικών προσφύγων εφαρμόστηκε ύστερα από υπόδειξη της σοβιετικής ηγεσίας. Γρήγορα όμως όλες οι υπερβολές στη στρατιωτική ζωή των πολιτειών, συναντώντας την έντονη αντίδραση γενικά όλων των πολιτικών προσφύγων, ατόνησαν και σιγά-σιγά εξαφανίστηκαν.

    Μια ποικιλία στη μονότονη ζωή των πολιτειών αποτέλεσε η λειτουργία σχολείων εκμάθησης της ρωσικής γλώσσας μέσα στις πολιτείες, εξάμηνης διάρκειας. Τα σχολεία είχαν οργανωθεί κατά γκρουπ της ίδιας βάρδιας. Τα μαθήματα γίνονταν δύο φορές την εβδομάδα από δύο ώρες. Οι πολιτικοί πρόσφυγες τα παρακολουθούσαν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

    Την εκστρατεία διδασκαλίας της ρωσικής γλώσσας στους Έλληνες πολιτικούς πρόσφυγες είχαν αναλάβει εθελοντικά και χωρίς αμοιβή, αρκετές εκατοντάδες δασκάλες και καθηγήτριες της Τασκένδης.

    Και για την αντιγραφή: Ανεπαίσχυντος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. [6/19]

    Μια σοβαρή έλλειψη που είχαν διαπιστώσει κατά την εγκατάστασή τους στις πολιτειούλες της Τασκένδης οι πολιτικοί πρόσφυγες, ήταν ότι αυτές δεν εξασφάλιζαν καμιά απολύτως προϋπόθεση οικογενειακής ζωής. Τα ζευγάρια που υπήρχαν ως τότε ανάμεσά τους ήταν μεν ελάχιστα, η άμεση όμως προοπτική ήταν να αυξάνονται συνέχεια με καινούριους γάμους. Το πρόβλημα αυτό οξύνθηκε πολύ γρήγορα και δυστυχώς πέρασαν χρόνια, μέχρις ότου κατορθωθεί η λύση του. Μέχρι τη λύση του, τα παντρεμένα ζευγάρια ζούσαν χωριστά. Οι άνδρες στους θαλάμους των ανδρών και οι γυναίκες στους θαλάμους των γυναικών.

    Η ζωή των Ελλήνων πολιτικών προσφύγων της Τασκένδης άρχισε να αλλάζει ριζικά, όταν αργότερα αυτοί από μαθητευόμενοι που ήταν, έπαιρναν ειδικότητα στη δουλειά που είχαν διαλέξει και είχαν αρχίσει να εργάζονται ανεξάρτητα και με αμοιβή ανάλογη με την ποσοτική και ποιοτική απόδοσή τους στην παραγωγή.

    Το χρονικό όριο των 4–6 μηνών μέσα στο οποίο είχε επιτευχθεί το αποτέλεσμα αυτό θεωρήθηκε επιτυχία, τόσο για τους μαθητευόμενους, όσο και για τους μάστορες που βοήθησαν ώστε οι πρώτοι να αποχτήσουν ειδικότητα σε τόσο σύντομο διάστημα!

    Με τη μεσολάβηση τώρα του χρήματος σαν αποτέλεσμα της πληρωμένης εργασίας τους, η ζωή για τους Έλληνες πολιτικούς πρόσφυγες της Τασκένδης αποχτούσε καινούριο περιεχόμενο. Μια σειρά από προηγούμενες επιθυμίες τους, που είχαν μεταβληθεί σε πόθους απραγματοποίητους, γίνονταν τώρα πραγματικότητα. Με προγραμματισμένες αγορές μπορούσαν τώρα και οι ίδιοι να γίνονται κάτοχοι όλων των αγαθών της κοινωνίας στην οποία ζούσαν.

    Η πρόοδος στην εκμάθηση της ρωσικής γλώσσας στο διάστημα που είχε μεσολαβήσει, σαν μέσο επικοινωνίας με τους ανθρώπους και ως ένα βαθμό με τις πνευματικές και καλλιτεχνικές αξίες (θέατρο, κινηματογράφο, καλό βιβλίο κλπ.) έδινε καινούριο περιεχόμενο στη ζωή τους. Ένας πολύ μεγάλος αριθμός πολιτικών προσφύγων φοίτησε σε σχολεία και τελειώνοντας εκεί λύκειο, συνέχισε ανώτερη ακόμα και ανώτατη εκπαίδευση σε τεχνικά Ινστιτούτα και Πανεπιστήμια. Άλλοι που είχαν τελειώσει λύκειο στην Ελλάδα, με την οικονομική συμπαρά|245|σταση πάντοτε της κυβέρνησης της χώρας που τους φιλοξενούσε, συνέχισαν επίσης σπουδές και αναδείχτηκαν σε ικανούς επιστήμονες, που πολλοί από αυτούς τίμησαν, αργότερα, με τις επιτυχίες τους, την ελληνική καταγωγή τους.

    Στο μεταξύ τα χρόνια περνούσαν πολύ γρήγορα.

    Ήταν αρχές του 1954, όταν κάποιες πληροφορίες που είχαν φτάσει στο ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ (Βουκουρέστι), έριξαν τη σκιά τους στη ζωή της ΚΟΤ (Κομματικής Οργάνωσης Τασκένδης). Από τις αρχές και μέχρι την άνοιξη του 1954 στο ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, είχαν φτάσει αρκετά γράμματα από γνωστά για το κύρος τους στελέχη της ΚΟΤ με τη συγκεκριμένη καταγγελία, ότι στην ΚΟΤ γινόταν μια συστηματική εκστρατεία από ορισμένα ανώτερα στρατιωτικά και πολιτικά στελέχη, εναντίον άλλων επίσης ανώτερων στρατιωτικών και πολιτικών στελεχών της ΚΟΤ, πιστών και αφοσιωμένων στο Κόμμα, καθώς και εναντίον μελών της ηγεσίας του ΚΚΕ, με σκοπό την υπονόμευση του κύρους τους.

    Χρεωμένος από τον καταμερισμό δουλειάς του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, για την κομματική παρακολούθηση της ΚΟΤ, της μεγαλύτερης κομματικής οργάνωσης του ΚΚΕ στο εξωτερικό, ήταν ο ίδιος ο γενικός γραμματέας του ΚΚΕ, Ν. Ζαχαριάδης. Ο Ν. Ζαχαριάδης, τουλάχιστον μια φορά το χρόνο, όταν συγκαλούνταν η κομματική συνδιάσκεψη της ΚΟΤ για την ανάδειξη του καθοδηγητικού της οργάνου, παραβρίσκονταν στην οργάνωση και έπαιρνε μέρος στις εργασίες της συνδιάσκεψης.

    Τον Αύγουστο του 1954, ύστερα και από τα γράμματα που είχαν στείλει στελέχη της ΚΟΤ στο ΠΓ, ο Ν. Ζαχαριάδης, πηγαίνοντας στην Τασκένδη, για να παρευρεθεί στις εργασίες της 3ης Συνδιάσκεψης της ΚΟΤ, πρότεινε στο ΠΓ και αποφασίστηκε να πάρει μαζί του και το μέλος του ΠΓ, Γεώργιο Βοντίτσιο (Γούσια), ο οποίος μόλις είχε επιστρέψει από την Ελλάδα, όπου είχε κατέβει για παράνομη δουλειά, επειδή αυτός σαν Ηπειρώτης γνώριζε τα στελέχη που είχαν στείλει τα γράμματα στο ΠΓ και τα περισσότερα από αυτά ήταν από την Ήπειρο.

    Και για την αντιγραφή: Ανεπαίσχυντος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. [7/19]

    Φτάνοντας στην Τασκένδη και κατά τη διάρκεια των εργασιών της συνδιάσκεψης, ο Ν. Ζαχαριάδης και ο Γ. Βοντίτσιος (Γούσιας) διαπίστωσαν ότι πραγματικά στην ΚΟΤ γίνονταν μια προσπάθεια από ανώτερα στρατιωτικά και πολιτικά στελέχη, η οποία είχε σαν στόχο την υπονόμευση του κύρους άλλων στελεχών του κόμματος, πιστών και αφοσιωμένων στην ηγεσία του κόμματος. Ειδικότερα στη διαπίστωσή τους αυτή είχαν καταλήξει, όταν κατά τη διάρκεια της διαδικασίας των προτάσεων υποψηφίων για την ανάδειξη των μελών της ΚΕ της ΚΟΤ, οι Ν. Ζαχαριάδης και Γ. Βοντίτσιος (Γούσιας) παρατήρησαν ότι ορισμένα στελέχη για εντελώς ασήμαντα ζητήματα, προσπαθούσαν να υπονομεύσουν το κύρος, άλλων δοκιμασμένων στελεχών για την πίστη και αφοσίωσή τους στο Κόμμα.

    Ακόμα, όμως, πιο συγκεκριμένα υπήρξε η γραφτή καταγγελία που δόθηκε μετά τη συνδιάσκεψη στο Ν. Ζαχαριάδη από το Ν. Κιτσικόπουλο, γνωστό στέλεχος του ΚΚΕ στην Ήπειρο, διοικητή τάγματος του ΔΣ και πρώην γραμματέα της ΚΟΤ. Στη γραφτή του καταγγελία ο Ν. Κιτσικόπουλος έλεγε τα εξής: Όταν ήταν γραμματέας της ΚΟΤ (πριν από λίγους μήνες), οι Σοβιετικοί τού είχαν προτείνει να δεχτεί να δουλέψει για λογαριασμό τους με σκοπό την αντικατάσταση της τότε ηγεσίας του ΚΚΕ με άλλη. Επειδή αυτός δε δέχτηκε την πρόταση αυτή των Σοβιετικών, αυτοί τον απομάκρυναν από γραμματέα της ΚΟΤ και στη θέση του τοποθέτησαν (προσωρινά) το δηλωσία Χοτούρα Α. (Αρριανό), επειδή ήταν άνθρωπός τους.

    Επιβεβαίωση των ισχυρισμών του Ν. Κιτσικόπουλου στη γραφτή του καταγγελία για το Χοτούρα (Αρριανό), αποτέλεσε η επιμονή των Σοβιετικών στην 3η Συνδιάσκεψη να προτείνουν για γραμματέα της ΚΟΤ το Χοτούρα Α. (Αρριανό) και τελικά να πετύχουν τη νομιμοποίηση της εκλογής του από τη συνδιάσκεψη.

    Μετά τη λήξη των εργασιών της συνδιάσκεψης, ο Ν. Ζαχαριάδης, παίρνοντας |246| υπόψη όσα είχαν υποπέσει στην αντίληψή του κατά τη διάρκεια των εργασιών της συνδιάσκεψης για την κατάσταση, πριν φύγει κάλεσε σε σύσκεψη όλα τα στελέχη της ΚΟΤ. Στη σύσκεψη αυτή που έπαιρναν μέρος αρκετές εκατοντάδες στελεχών, αρκέστηκε στην εξής προειδοποίηση: “Στην ΚΟΤ, με επικεφαλής ανώτατα στρατιωτικά στελέχη του ΔΣΕ, γίνεται φραξιονιστική δουλειά, με σκοπό τη διάσπαση της ενότητας της οργάνωσης και των προσφύγων. Κάλεσα αυτή τη συγκέντρωση για να επιστήσω την προσοχή όλων των στελεχών της ΚΟΤ να τη σταματήσουν, απομονώνοντας αυτούς που παίρνουν μέρος σ’ αυτή τη δουλειά„.

    Μετά τη σύσταση αυτή στη σύσκεψη, ο Ν. Ζαχαριάδης διέλυσε τη συγκέντρωση στελεχών, χωρίς καμιά άλλη εξήγηση. Την ίδια μέρα μαζί με το Γ. Βοντίτσιο (Γούσια) έφυγαν αεροπορικώς από την Τασκένδη για τη Ρουμανία, όπου ήταν η ΚΕ του ΚΚΕ.

    Στην έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ στο Βουκουρέστι, ο Ν. Ζαχαριάδης έχοντας εύλογες ανησυχίες για την κατάσταση της ΚΟΤ, στις αρχές του 1955 αποφάσισε να στείλει εκεί δυο νεαρά τότε αναπληρωματικά μέλη της ΚΕ, τους: Παπαδόπουλο Β. (Φωκά) και Βαϊνά Π., πρώην διοικητές μονάδων του ΔΣΕ, των οποίων οι μαχητές ήταν τώρα, σαν πολιτικοί πρόσφυγες, εγκατεστημένοι στην Τασκένδη.

    Αποστολή των δύο αυτών αναπληρωματικών μελών της ΚΕ στην ΚΟΤ, κατά το Ζαχαριάδη ήταν με το πρόσχημα της διενέργειας ελέγχου στα οικονομικά της ΚΟΤ, στην ουσία, χωρίς να γίνουν αντιληπτά να συγκεντρώσουν, όσο μπορούσαν περισσότερα στοιχεία γύρω από τη φραξιονιστική και αντιηγετική δουλειά που γίνονταν στην ΚΟΤ, την έκτασή της, τους επικεφαλής της κτλ. καθώς ακόμα και αν πίσω της βρίσκονται οι Σοβιετικοί.

    Και για την αντιγραφή: Ανεπαίσχυντος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. [8/19]

    Τα δυο αυτά αναπληρωματικά μέλη της ΚΕ, αφού κατατοπίστηκαν από το Ν. Ζαχαριάδη, σχετικά με την αποστολή τους, έφυγαν και στα μέσα του Φλεβάρη (1955) ήταν στην Τασκένδη. Παρέμειναν εκεί περισσότερο από δυο μήνες και με το πρόσχημα του ελέγχου των οικονομικών είχαν τη δυνατότητα να διερευνήσουν σε βάθος το θέμα της φραξιονιστικής πάλης στην ΚΟΤ. Ήρθαν σε επαφή με εκατοντάδες μελών και στελεχών, παρακολούθησαν συνελεύσεις ΚΟΒ και γενικές δημοκρατικές συνελεύσεις πολιτειών, παραβρέθηκαν σε συνεδριάσεις Κομματικών Επιτροπών των Πολιτειών, καθώς και σε συνεδριάσεις της Κομματικής Επιτροπής της ΚΟΤ και συγκέντρωσαν πάρα πολλά στοιχεία, τα οποία οδηγούσαν στο συμπέρασμα ότι στην ΚΟΤ πραγματικά γίνονταν φραξιονιστική δουλειά. Η φραξιονιστική αυτή δουλειά διεξάγονταν με επικεφαλής την πλειοψηφία του Γραφείου της ΚΕ της ΚΟΤ και με το πρόσχημα της πάλης εναντίον της “φραξιονιστικής ομάδας Μπάστη-Ράφτη-Κιτσικόπουλου„ και των “υποστηριχτών„ της, η οποία δήθεν αποσκοπούσε στην υπονόμευση της ενότητας της ΚΟΤ.

    Η δήθεν “φραξιονιστική„ ομάδα (Μπάστης-Ράφτης-Κιτσικόπουλος), την οποία η ΚΕ της ΚΟΤ με απόφαση της πλειοψηφίας, είχε καταγγείλει ότι υπονόμευε την ενότητα της ΚΟΤ, δεν είχε προβεί σε καμία άλλη αντικαταστατική δραστηριότητα, παρά μονάχα αντιτάχτηκε, αντέδρασε και κατήγγειλε στο ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ τη δραστηριότητα μελών του Γραφείου της ΚΕ της ΚΟΤ για την υπονομευτική δουλειά “κατά του κύρους άλλων ανώτατων στελεχών του Κόμματος, αφοσιωμένων στην ηγεσία τους, καθώς και κατά του κύρους ορισμένων στελεχών της ηγεσίας του Κόμματος„. “Υποστηριχτές„ της “φραξιονιστικής ομάδας Μπάστη-Ράφτη-Κιτσικόπουλου„ κατά την άποψη της πλειοψηφίας της ΚΕ της ΚΟΤ, ήταν όλοι όσοι δε συμφωνούσαν με την απόφαση της πλειοψηφίας της ΚΕ της ΚΟΤ.

    Η καμπάνια της ΚΕ της ΚΟΤ εναντίον της “φραξιονιστικής ομάδας Μπάστη-Ράφτη-Κιτσικόπουλου„ και των “υποστηριχτών„ της, η οποία ουσιαστικά είχε αιχμή κατά της ηγεσίας του ΚΚΕ, είχε πάρει ανοιχτό χαρακτήρα. Επίσης, εκφρά|247|ζονταν απόψεις με τις οποίες αμφισβητούνταν η ορθότητα της γραμμής του Κόμματος και απορρίπτονταν οι αποφάσεις της 3ης Συνδιάσκεψης του ΚΚΕ για το “πισώπλατο χτύπημα του Τίτο„. Σχετικά με το τελευταίο αυτό ζήτημα, κατά το διάστημα της παραμονής των αναπληρωματικών μελών της ΚΕ του ΚΚΕ στην Τασκένδη (Β. Παπαδόπουλος και Π. Βαϊνάς), είχε δημοσιευτεί και άρθρο στην τοπική προσφυγική εφημερίδα “Προς τη Νίκη„ το οποίο απέρριπτε την απόφαση του Κόμματος για την ήττα. Κατά το άρθρο, η ήττα του ΔΣΕ οφείλονταν σε ενδογενείς, εσωτερικούς λόγους (λάθη ηγεσίας κλπ.) και όχι σε εξωτερικές αιτίες (πισώπλατο χτύπημα κλπ.).

    Και χαρακτηρίζεται ως φραξιονιστική και αντιηγετική η δουλειά αυτή στην ΚΟΤ, σύμφωνα με τις καταστατικές αρχές που ίσχυαν για όλα τα ΚΚ ως τότε, διότι παρουσιάζει όλα τα χαρακτηριστικά της φραξιονιστικής πάλης: διεξάγονταν από στελέχη που είχαν οργανωθεί σε ομάδα και προπαγάνδιζε απόψεις, έξω από κομματικά σώματα, οι οποίες στρέφονταν εναντίον προηγούμενων αποφάσεων κομματικών σωμάτων με σκοπό την ανατροπή τους και επιβολή δικών τους απόψεων στο Κόμμα. Αυτή όμως η δουλειά στην ΚΟΤ γίνονταν τώρα με την ανοιχτή υποστήριξη παραγόντων του ΚΚΣΕ, όπως θα φανεί και από τα στοιχεία που θα παρατεθούν σε συνέχεια, πράγμα που δημιουργούσε εξαιρετικές δυσκολίες στην καταπολέμηση και εξουδετέρωσή της, από την πλευρά της ηγεσίας του ΚΚΕ.
    Τα βασικότερα από τα στοιχεία, τα οποία έδειχναν ότι αυτή η δουλειά στην ΚΟΤ, γίνονταν με την ανοιχτή υποστήριξη παραγόντων του ΚΚΣΕ, είναι τα εξής:

    Και για την αντιγραφή: Ανεπαίσχυντος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. [9/19]

    α΄) Στα Γραφεία της ΚΕ του ΚΚ Ουζμπεκιστάν, κομματικοί ινστρούχτορες (Σιαφάεφ και άλλοι), είχαν σαν μόνιμη απασχόληση κατά το διάστημα του καλοκαιριού του 1955, να δέχονται μέλη του ΚΚΕ που δυσπιστούσαν στον ισχυρισμό των αντιηγετικών, ότι οι σοβιετικοί ήταν εναντίον της ηγεσίας του ΚΚΕ με επικεφαλής το Ν. Ζαχαριάδη. Μια απλή, λοιπόν, επίσκεψη στο ειδικό γραφείο της ΚΕ του ΚΚ Ουζμπεκιστάν, ήταν αρκετή να επισφραγίσει σε κάθε δύσπιστο μέλος της ΚΟΤ, ότι το ΚΚΣΕ ήταν πράγματι κατά της ηγεσίας του ΚΚΕ.

    β΄) Κατά την ίδια περίοδο, με την αποκάλυψη, ύστερα από έλεγχο οικονομικής επιτροπής, της κατάχρησης μερικών εκατοντάδων χιλιάδων ρουβλιών από το Φουρκιώτη Γεώργιο (Θάνος), (διαχειριστή των οικονομικών του ΠΓ του ΚΚΕ στην ΚΟΤ, από διάθεση βιβλίων του Εκδοτ. Οργαν. του Κόμματος), το ΚΚ Ουζμπεκιστάν ανέλαβε την κάλυψη του υπεύθυνου της κατάχρησης με το κύρος του, επειδή αυτός ήταν σημαίνων παράγοντας της αντιηγετικής παράταξης. Για το σκοπό αυτό έστειλε με κομματική εντολή στα γραφεία της ΚΟΤ, δυο σοβιετικούς επαγγελματίες λογιστές, οι οποίοι δήθεν έκαναν έλεγχο στη διαχείριση του Φουρκιώτη Γ. (Θάνος). Από τον έλεγχο αυτόν προέκυψε απλώς ένα έλλειμμα 37,5 ρουβλιών και όχι κατάχρηση.

    γ΄) Αργότερα, όταν διαπιστώθηκε ότι στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο υπήρχε κατάθεση του Φουρκιώτη Γ., με ένα μέρος από το συνολικό ποσό της κατάχρησης (60.000 ρουβλιών περίπου) και το ποσό αυτό δεσμεύτηκε με απόφαση του εισαγγελέα της πρωτεύουσας, πάλι ο Φουρκιώτης Γ. βοηθήθηκε από τις σοβιετικές κρατικές αρχές και απέσυρε το ποσό, παρά τη δέσμευση του ποσού με απόφαση του εισαγγελέα και παρά το γεγονός ότι τα δύο βιβλιάρια των καταθέσεων του φυλάγονταν στην αντιπροσωπία της ΚΕ του ΚΚΕ στην ΚΟΤ. Το ποσό το απέσυρε από το Ταχ. Ταμιευτήριο, με γραπτή εντολή του υπουργείου Εσωτερικών.

    δ΄) Αποκορύφωμα της ανοιχτής αυτής υποστήριξης του ΚΚΣΕ προς την αντιηγετική ομάδα της ΚΟΤ και την επέμβασή του στα εσωτερικά του ΚΚΕ, αποτελούν άλλες δύο ακραίες πράξεις του σε βάρος του ΚΚΕ, οι οποίες είναι: 1) η απαγόρευση, με προσωπική εντολή του μέλους του Προεδρείου του ΚΚΣΕ Μ. |248| Σουσλόφ, της διεξαγωγής της 4ης Συνδιάσκεψης της ΚΟΤ (αρχές Γενάρη 1956), μόλις την παραμονή της έναρξής της, ενώ όλα ήταν έτοιμα και 2) η συγκρότηση της Διεθνούς Επιτροπής των αδελφών κομμάτων για δικαιολόγηση της επέμβασής του στο ΚΚΕ και η σύγκληση από τη Διεθνή αυτή Επιτροπή των κομμάτων της ίδιας της 6ης Ολομέλειας (Μάρτης 1956) στο ΚΚΕ.

    Στις παραμονές της σύγκλησης της 4ης Συνδιάσκεψης της ΚΟΤ (Αύγουστος 1955), ο συσχετισμός δυνάμεων ανάμεσα στις δύο παρατάξεις (φραξιονιστική, αντιηγετική παράταξη η μια, ζαχαριαδική η άλλη, όπως αποκαλούνταν από τους αντιπάλους της η κάθε παράταξη), παρουσιαζόταν ως εξής:

    α΄) Την πλειοψηφία στο Γραφείο της ΚΕ της ΚΟΤ είχε η παράταξη των αντιζαχαριαδικών, αντιηγετικών.

    β΄) Στην ολομέλεια της ΚΕ της ΚΟΤ την πλειοψηφία κατά 50%+1 ακριβώς (!) είχε η παράταξη των ζαχαριαδικών. Το μέλος όμως αυτό της ΚΕ, με την ψήφο του οποίου η ζαχαριαδική παράταξη θα είχε την πλειοψηφία στην ολομέλεια, μετά την εκλογή του στην προηγούμενη συνδιάσκεψη, είχε μετακινηθεί από την Τασκένδη και είχε εγκατασταθεί με την οικογένειά του στη Ρουμανία. Όταν χρειάστηκε, αργότερα, ο Ζαχαριάδης να προωθήσει αποφάσεις με πλειοψηφία της παράταξής του στην ΚΟΤ, αναγκάστηκε να επαναφέρει από τη Ρουμανία το μέλος αυτό, που ψήφιζε τις αποφάσεις της παράταξης των ζαχαριαδικών στην οποία ανήκε. Τέτοια μεγάλη σημασία είχε αποχτήσει ακόμα και μία ψήφος κατά την περίοδο αυτή στην ολομέλεια της ΚΕ της ΚΟΤ.

    Και για την αντιγραφή: Ανεπαίσχυντος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. [10/19]

    γ΄) Από τις συνδιασκέψεις των κομματικών οργανώσεων των πολιτειών, οι αντιπρόσωποι, οι οποίοι είχαν εκλεγεί για την 4η Συνδιάσκεψη, ήταν στην πλειοψηφία τους αντιηγετικοί, παρά το γεγονός ότι η αντιζαχαριαδική αντιηγετική παράταξη, σαν σύνολο μέσα στην ΚΟΤ, αποτελούσε μικρή μειοψηφία (είχε αποσπάσει το ¼ του συνόλου των μελών της ΚΟΤ, αλλά είχε πλειοψηφία σε στελέχη).

    Με τέτοια όμως σύνθεση των αντιπροσώπων που είχαν εκλεγεί, ήταν φανερό ότι η συνδιάσκεψη αυτή θα ήταν συνδιάσκεψη της αντιζαχαριαδικής, αντιηγετικής παράταξης, η οποία θα κατέληγε σε αποφάσεις και ανάδειξη οργάνων της ΚΟΤ, σύμφωνα με τις δικές της παραταξιακές επιδιώξεις.

    Ο Ν. Ζαχαριάδης, όμως, είχε ρητή την υπόσχεση του πρώτου γραμματέα της ΚΕ του ΚΚ Ουζμπεκιστάν Νιγιάζοφ Α., με τον οποίο είχε προσωπικούς δεσμούς και ο οποίος είχε αναλάβει, με δική του προσωπική παρέμβαση στην αντιηγετική παράταξη, να εξασφαλίσει κατά τη συνδιάσκεψη, την πρόταση και εκλογή Κομματικής Επιτροπής της ΚΟΤ, από στελέχη και μέλη της επιλογής του ίδιου του Ν. Ζαχαριάδη. Για το σκοπό αυτό, σαν στελέχη κοινής αποδοχής των δύο παρατάξεων, είχαν κληθεί για να πάρουν μέρος και οι: Ζυγούρας Δημήτριος (Παλαιολόγος), αναπληρωματικό μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και ο Ηλιάδης Σοφιανός (Μπαρμπαγιώργης), στέλεχος του Κόμματος, που είχαν φτάσει το τρίτο δεκαήμερο του Αυγούστου στην Τασκένδη, από τη Ρουμανία.

    Ημερομηνία σύγκλησης της συνδιάσκεψης, μεταξύ Νιγιάζοφ και Ζαχαριάδη είχε συμφωνηθεί να είναι η τελευταία Κυριακή του μηνός Αυγούστου. Είχε περάσει όμως και αυτή η ημερομηνία και η συνδιάσκεψη δεν είχε γίνει. Ούτε επίσης είχε δοθεί καμιά εξήγηση για τους λόγους της μη πραγματοποίησής της και οι μέρες περνούσαν η μία μετά την άλλη.

    Στις 8 του Σεπτέμβρη το βράδυ, στην 3η Πολιτεία επρόκειτο να γίνει γενική κομματική συνέλευση. Τη συνέλευση αυτή από την αντιπροσωπία της ΚΕ του ΚΚΕ, πήγαν να την παρακολουθήσουν οι Βλαντάς Δημήτρης και Βαϊνάς Παντελής.

    Ο κομματικός γραμματέας της 3ης Πολιτείας που δεν ήθελε τους Βλαντά Δ. και Βαϊνά Π. να πάρουν μέρος στην κομματική συνέλευση της οργάνωσης της |249| Πολιτείας του, ζήτησε από το σοβιετικό διοικητή (ταγματάρχης της υπηρεσίας Ασφάλειας του υπουργείου Εσωτερικών) της Πολιτείας, με εύσχημο τρόπο να τους διώξει.

    Πριν ακόμα αρχίσει η συνέλευση, ο σοβιετικός διοικητής ξέροντας ότι οι Βλαντάς Δ. και Βαϊνάς Π., μπαίνοντας στην Πολιτεία δεν είχαν εφοδιαστεί με φύλλο γραφτής άδειας εισόδου από τη φρουρά της πύλης, τους παρακάλεσε να πάνε και οι δύο ως την πύλη, να δώσουν τα στοιχεία τους, να πάρουν το φύλλο της γραφτής άδειας εισόδου στην Πολιτεία και να επιστρέψουν στην αίθουσα που θα γίνονταν η συνέλευση.

    Πρόθυμοι οι Βλαντάς Δ. και Βαϊνάς Π. πήγαν αμέσως στον υπεύθυνο της φρουράς στην πύλη, ο οποίος είχε ειδοποιηθεί νωρίτερα από το διοικητή της Πολιτείας να τους βγάλει έξω και να τους κλείσει την πόρτα, και του μεταβίβασαν αυτά που τους είχε πει ο σοβιετικός διοικητής της Πολιτείας. Εκείνος, αφού τους ζήτησε τα στοιχεία τους για να τα περάσει δήθεν στο φύλλο αδείας εισόδου στο χώρο της Πολιτείας, τους παρακάλεσε να βγουν μια στιγμή έξω από τα κάγκελα του χώρου της Πολιτείας και μόλις ετοιμάσει τα φύλλα αδείας θα τους φώναζε.

    Οι Βλαντάς Δ. και Βαϊνάς Π. συμμορφώθηκαν αμέσως με τις υποδείξεις του υπεύθυνου της φρουράς της πύλης και βγήκαν έξω. Βλέποντας όμως ότι δεν επρόκειτο να τους φωνάξει ο υπεύθυνος, ρώτησαν ύστερα από αρκετή ώρα, αν ήταν έτοιμες οι άδειές τους να περάσουν μέσα. Και τότε ο υπεύθυνος της φρουράς τούς απάντησε, ότι μόλις εκείνη τη στιγμή είχε πάρει τηλεφωνικά εντολή από την υπηρεσία του να μην επιτρέψει σε κανένα την είσοδο στην Πολιτεία.

    Και για την αντιγραφή: Ανεπαίσχυντος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. [11/19]

    Παρακάλεσαν τον υπεύθυνο της φρουράς να ειδοποιήσει το διοικητή της Πολιτείας να έρθει στην πύλη να μιλήσουν, διότι πίστευαν ότι επρόκειτο για παρεξήγηση. Άδικα, όμως, περίμεναν έξω από την πύλη και το διοικητή της Πολιτείας ο οποίος δεν ήρθε. Τέλος, ξαναπαρακάλεσαν τον υπεύθυνο της φρουράς να στείλει έναν άνθρωπό του στην αίθουσα, όπου επρόκειτο να γίνει η συνέλευση, για να πάρει τις τσάντες τους και να τις φέρει για να φύγουν. Στη βίλα, που βρισκόταν σε ένα προάστιο 3–4 χλμ. ανατολικά της Τασκένδης και όπου φιλοξενούνταν η αντιπροσωπία της ΚΕ του ΚΚΕ, οι Βλαντάς Δ. και Βαϊνάς Παντελής έφτασαν νύχτα, αγανακτισμένοι και οργισμένοι για την απρεπή, όσο και ηλίθια συμπεριφορά του κομματικού γραμματέα και του σοβιετικού διοικητή της 3ης Πολιτείας.

    Όπως έγινε γνωστό από το στενό περιβάλλον της αντιπροσωπίας της ΚΕ του ΚΚΕ, η απρέπεια εκείνη του γραμματέα της Κομματικής Οργάνωσης και του σοβιετικού διοικητή της 3ης Πολιτείας στάθηκε μοιραία, όπως θα φανεί πιο κάτω, για το ξέσπασμα των αιματηρών γεγονότων στις 9 και 10 του Σεπτέμβρη, που προκλήθηκαν από αφορμή την ανακοίνωση της απόφασης για καθαίρεση του Γραφείου της Κομματικής Επιτροπής της ΚΟΤ. Διότι επιστρέφοντας ο Βλαντάς Δ., οργισμένος από την 3η Πολιτεία, είχε το βράδυ εκείνο πολύωρη συζήτηση με το Ν. Ζαχαριάδη. Ο Ν. Ζαχαριάδης είχε κι αυτός τους δικούς του λόγους να είναι δυσαρεστημένος από τον Α΄ γραμματέα της ΚΕ του ΚΚ Ουζμπεκιστάν, Α. Νιγιάζοφ, για την αθέτηση της υπόσχεσής του, για σύγκληση της συνδιάσκεψης την τελευταία Κυριακή του Αυγούστου. Και έτσι, οι δυο τους, Ζαχαριάδης-Βλαντάς, κατέληξαν, φαίνεται, στην απόφαση για καθαίρεση του Γραφείου της ΚΕ της ΚΟΤ και την εκτέλεση της απόφασης την επομένη.

    Ο ισχυρισμός του Βλαντά (“Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία„, 1/4 και 15/4/1979) ότι δε συμφώνησε με το Ν. Ζαχαριάδη, είναι απλώς δικαιολογία για να σκεπάσει και τη δική του μεγάλη ευθύνη για την απερισκεψία, την οποία επέδειξε μαζί με το Ζαχαριάδη.

    Έτσι, την επομένη στις 9 του Σεπτέμβρη και γύρω στις 4 μετά το μεσημέρι, ο Δ. Βλαντάς μαζί και τα άλλα μέλη της αντιπροσωπίας της ΚΕ του ΚΚΕ στην ΚΟΤ και |250| την απόφαση γραμμένη από το Ζαχαριάδη, έφυγαν με ένα “τζιπ„ από τη βίλα, στην οποία φιλοξενούνταν και έφτασαν στα Γραφεία της ΚΕ της ΚΟΤ (7η Πολιτεία). Ο Ν. Ζαχαριάδης, ο οποίος το ίδιο εκείνο βράδυ επρόκειτο να φύγει για τη Μόσχα με αεροπλάνο, είχε μείνει στη βίλα.

    Τα γραφεία της ΚΕ της ΚΟΤ στεγάζονταν σε ένα διώροφο σπίτι με 10 περίπου δωμάτια δίπλα στην 7η Πολιτεία. Παραπλεύρως των γραφείων, υπήρχε ένα άλλο όμοιο σπίτι στο οποίο κατοικούσαν οι οικογένειες του προσωπικού των γραφείων της ΚΕ της ΚΟΤ. Η αυλή των δυο αυτών σπιτιών, στενόμακρη (40×10 μ.) περιβάλλονταν από τοίχο. Στην είσοδο της αυλής υπήρχε μεγάλη σιδερένια πόρτα, από την οποία έμπαιναν τα αυτοκίνητα, και δίπλα στη σιδερένια πόρτα ήταν μια άλλη μικρή, από την οποία περνούσαν μέσα οι άνθρωποι. Η 7η Πολιτεία βρίσκεται σε απόσταση μόλις 50 μ. ανατολικότερα των γραφείων της ΚΕ της ΚΟΤ. Τα σπίτια της, όπως και των Γραφείων, νεόκτιστα, είναι κι αυτά όλα διώροφα. Ολόκληρος ο χώρος της πολιτείας περιβάλλεται από τοίχο με φύλακα στην είσοδο.

    Όταν η αντιπροσωπία της ΚΕ του ΚΚΕ με επικεφαλής το Βλαντά έφτασε στα γραφεία της Κομματικής Επιτροπής, ήταν Σάββατο απόγευμα, αργία. Λόγω της αργίας μέσα στα γραφεία δεν υπήρχε κανείς. Οι πόρτες των γραφείων δεν κλειδώνονταν ποτέ, διότι μπροστά στην είσοδό τους βρισκόταν το τηλεφωνικό κέντρο των γραφείων, στο οποίο υπήρχε μόνιμα υπηρεσία. Έτσι η αντιπροσωπία δε δυσκολεύτηκε να εγκατασταθεί στο άδειο κτίριο της ΚΕ της ΚΟΤ.

    Και για την αντιγραφή: Ανεπαίσχυντος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. [12/19]

    Λίγη ώρα μετά την εγκατάσταση της αντιπροσωπίας βγήκε έξω ο Σοφιανός και με μερικούς οπαδούς της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ εγκατέστησε φρουρά στην είσοδο της αυλής των Γραφείων, απαγορεύοντας την είσοδο σε καθέναν που ήθελε να μπει μέσα. Την ίδια στιγμή ο Βλαντάς έστειλε σύνδεσμο να περάσει από 3–4 πολιτείες (3η, 4η, 8η, 13η κλπ.) αφοσιωμένες στην Κεντρική Επιτροπή και στο Ζαχαριάδη, παραγγέλνοντας σ’ αυτές να του στείλουν για μονιμότερη φρουρά των γραφείων, από καμιά δεκαριά “παλικάρια„ εθελοντές. Λίγο αργότερα πάλι, μέσα από τα γραφεία, βγήκαν τα μέλη της αντιπροσωπίας: Ακριτίδης Ν., Παπαδόπουλος Β. (Φωκάς) και Βαϊνάς Π., οι οποίοι πήγαν σε μια σειρά πολιτείες και ανακοίνωσαν την απόφαση για την καθαίρεση του Γραφείου της ΚΕ της ΚΟΤ.

    Παραθέτουμε σε συνέχεια ολόκληρο το επαίσχυντο εκείνο κείμενο της απόφασης για την καθαίρεση του Γραφείου της ΚΕ της ΚΟΤ, που είναι ένας οχετός σε συκοφαντία και υβρεολόγιο και το οποίο έχει ως εξής:

    “ΚΚΕ
    ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

    Προς
    τα μέλη της ΚΟΤ του ΚΚΕ

    Σύντροφοι,

    Μια συμμορία από εχθρικά προς τον Κομμουνισμό, το ΚΚΣΕ, το ΚΚΕ και το λαό μας στοιχεία, από δηλωσίες, απατεώνες, από πράχτορες του εχθρού και από βουτηγμένους στην κατάχρηση και τη διαφθορά εγκληματίες, αλωνίζει μέσα στην οργάνωσή μας. Επικεφαλής της είναι σαν τους Χoτούρα-Υψηλάντη-Χείμαρο κτλ. δηλωσίες της 4ης Αυγούστου και προσκυνητές του Μεταξά, που τότε στη δήλωσή τους έγραφαν: Αποκηρύττω και καταδικάζω το ΚΚΕ, τον Κομμουνισμό, τη Σοβιετική Ένωση, και που τώρα εγκληματούν κάτω απ’ την απάτη με τη μάσκα του φιλοσοβιετισμού. Όποιος πούλησε μια φορά το ΚΚΕ και τη Σ. Ένωση, θα την πουλήσει και δέκα φορές. Αυτούς τους πολιτικά εκφυλισμένους της σπείρας εκπροσωπεί ο Αρριανός-Χοτούρας, που την εξαπάτηση των Σοβιετικών συντρόφων την έχει κάνει επάγγελμα: Το 1945 εξαπατούσε στη Μόσχα το ΚΚΣΕ με τη |251| βιογραφία που έδωσε. Και σήμερα στο Τασκέντ ξεφωνίζει ξετσίπωτα μπροστά στους Σοβιετικούς συντρόφους ότι είναι από φτωχή οικογένεια και εργάτης, ο γιός του κουλάκου, ο εργολάβος και εκβιαστής των εργατών, ο μαυραγορίτης και συνεργάτης των Ιταλών στα 1941–1942.

    Αυτό είναι το πολιτικό πρόσωπο της σπείρας αυτής που τη βαρύνουν αναρίθμητα εγκλήματα, καταχρήσεις, κυνήγημα των μελών του Κόμματος, διασυρμός στελεχών, διώξιμο από τη δουλειά, τρομοκράτηση της βάσης της οργάνωσης. Για να “σωθούν„ θέλησαν όλα αυτά να τα κρύψουν κάτω από την πολιτική πλατφόρμα των διαφωνιών με την ΚΕ του ΚΚΕ. Και σήμερα που βλέπουν ότι η βάση της οργάνωσης ξεσηκώνεται και τους γιουχαΐζει καταφεύγουν σε όλα τα εγκληματικά μέσα για να κρατηθούν ακριβώς όπως κάνει ο πνιγμένος που πιάνεται από τα μαλλιά του.

    Η αντιπροσωπία της ΚΕ του ΚΚΕ έχοντας εκφρασμένη τη γνώμη της βάσης που παντού όπου μπόρεσε, παρά τις απαγορεύσεις, τη βία και την τρομοκρατία της πιο πάνω σπείρας, εξέφρασε τη γνώμη της κατά 95–100% υπέρ της γραμμής της ΚΕ του ΚΚΕ, πήρε και σας κοινοποιεί τις παρακάτω αποφάσεις της:

    1) Καθαιρεί το γραφείο της ΚΟΤ του ΚΚΕ.

    2) Διαγράφει από μέλη του Κόμματος τους πιο βαμμένους αρχιτραμπούκους της σπείρας αυτής: Υψηλάντη, Δημητρίου, Φουρκιώτη, Ρούνη (Μπαρμπαλιά). Ο Αρριανός-Χοτούρας σαν δηλωσίας είναι διαγραμμένος από το 7ο Συνέδριο του ΚΚΕ.

    3) Ορίζει καινούριο προσωρινό γραφείο καθοδήγησης της ΚΟΤ τους συντρόφους:

    1) Παλαιολόγο Μήτσο, πρώτο γραμματέα
    2) Σοφιανό Ηλιάδη, δεύτερο γραμματέα
    3) Δούμπλη Φλώρο
    4) Σταματάκο Σπύρο
    5) Σαρρή Τάκη
    6) Λιάκο Βασίλη
    7) Νοικοκύρη Τασία.

    Καθήκοντα το καινούριο γραφείο έχει: Πρώτο. Να αποκαταστήσει την κανονική ζωή και τον κομματικό ρυθμό στη δουλειά της οργάνωσης στο ύψος των καθηκόντων που βάζει η Ολομέλεια του Ιούλη της ΚΕ του ΚΚΣΕ και των απαιτήσεων που προβάλλει προς τους κουκουέδες το ΚΚΕ και ο λαός μας.

    Και για την αντιγραφή: Ανεπαίσχυντος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. [13/19]

    Δεύτερο. Να ετοιμάσει την IV Συνδιάσκεψη της ΚΟΤ του ΚΚΕ με βάση το Καταστατικό του ΚΚΕ και τις νόρμες της εσωκομματικής δημοκρατίας για το Γενάρη του 1956.

    Σύντροφοι και συντρόφισσες,

    Συσπειρωθείτε γύρω από την εκπλήρωση της αποστολής σας. Ξεσκεπάστε και απομονώστε παντού τους προβοκάτορες εχθρούς του λαού μας, του ΚΚΕ και της Σ.Ε.

    – Ζήτω η ΚΟΤ του ΚΚΕ!

    – Ζήτω το ΚΚΕ!

    – Ζήτω το ΚΚΣΕ!

    9/9/1955

    Η Αντιπροσωπία της ΚΕ του ΚΚΕ„

    Στην 7η Πολιτεία (δίπλα στα γραφεία της ΚΟΤ), πάντοτε παρουσιαζόταν ζωηρή κίνηση των οπαδών της αντιηγετικής παράταξης. Ιδιαίτερα τις απογευματινές ώρες, μετά τη δουλειά, για δύο λόγους. Πρώτα, γιατί στην πολιτεία αυτή υπήρχε σοβαρή δύναμη αντιηγετικών και δεύτερο, η πολιτεία αυτή θεωρούνταν σαν κέντρο της παράταξης των αντιηγετικών, απ’ όπου τις απογευματινές ώρες, |252| μετά τη δουλειά, περνούσαν οπαδοί των αντιηγετικών και από άλλες πολιτείες, και ενημερώνονταν για τις εξελίξεις της εσωκομματικής διαπάλης.

    Στις 9 όμως του Σεπτέμβρη, γύρω στις 6 το απόγευμα η κατάσταση στην 7η Πολιτεία ήταν εξαιρετικά τεταμένη, εξαιτίας της ανακοίνωσης του περιεχομένου της απόφασης για την καθαίρεση του Γραφείου της ΚΕ της ΚΟΤ από την αντιπροσωπία της ΚΕ του ΚΚΕ, που είχε γίνει σε άλλες πολιτείες από τους Ακριτίδη Ν., Παπαδόπουλο Β. (Φωκά) και Βαϊνά Π., τους οποίους είχε στείλει ο Δ. Βλαντάς για το σκοπό αυτό. Η πληροφορία για την ανακοίνωση από τα ραδιούζελ των πολιτειών, του κατάπτυστου εκείνου κειμένου, της απόφασης καθαίρεσης του Γραφείου της ΚΟΤ, μεταδόθηκε στην 7η Πολιτεία τηλεφωνικώς.

    Από αφορμή ενός ασήμαντου επεισοδίου που δημιουργήθηκε έξω από τα γραφεία της ΚΕ της ΚΟΤ μεταξύ δύο οπαδών των αντίπαλων παρατάξεων, προκλήθηκε γενικότερη σύγκρουση μεταξύ των οπαδών των αντιπάλων παρατάξεων που βρίσκονταν τη στιγμή εκείνη σ’ εκείνο το χώρο και η οποία δεν άργησε να μεταβληθεί σε επίθεση των αντιηγετικών με στόχο την ανακατάληψη των γραφείων της ΚΕ, στα οποία είχε προ ολίγου εγκατασταθεί ο Δ. Βλαντάς, με τα μέλη της αντιπροσωπίας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ. Η επίθεση των αντιηγετικών, η οποία ήταν πολυπληθέστατη σε σύγκριση με τους υποστηρικτές της ηγεσίας, εξανάγκασε τη φρουρά του Σοφιανού, στην είσοδο της αυλής, σε υποχώρηση στο οίκημα των γραφείων. Οι ζαχαριαδικοί οχυρώθηκαν μέσα σ’ αυτό. Έφραξαν με ντουλάπες, τραπέζια και καρέκλες τη σκάλα που οδηγούσε στο δεύτερο όροφο και με τούβλα, που αποσπούσαν από τις χτιστές θερμάστρες του κτιρίου και έριχναν από τα παράθυρα προσπαθούσαν να αποκρούσουν την επίθεση.

    Οι επιτιθέμενοι αφού απομόνωσαν το οίκημα των γραφείων κόβοντας την τηλεφωνική γραμμή σύνδεσής του με τον έξω κόσμο, χρησιμοποιώντας και αυτοί πέτρες και ξύλα κατά των αμυνομένων, προσπαθούσαν να απελευθερώσουν τις σκάλες προς τον πρώτο όροφο από τα έπιπλα (ντουλάπες, τραπέζια κλπ.), με τα οποία τις είχαν φράξει οι αντίπαλοι, για να μπορέσουν να ανέβουν στον πρώτο όροφο, να εξουδετερώσουν την αντίσταση της ολιγάριθμης ομάδας του Βλαντά και να γίνουν αυτοί οι κάτοχοι των γραφείων. Στάθηκε όμως αδύνατο να απελευθερώσουν τις σκάλες από τα έπιπλα, τα οποία τις έφραζαν και τα οποία, με τη βροχή των τούβλων, τα οποία εκτοξεύονταν από τους κατόχους του πρώτου ορόφου, είχαν μεταβληθεί σε ενεργητικό εμπόδιο των αμυνομένων. Έτσι, η επίθεση των αντιηγετικών για ανακατάληψη των γραφείων της ΚΕ της ΚΟΤ, παρά τη συντριπτική υπεροχή της σε αριθμό, σε σύγκριση με τους αμυνόμενους, δεν απέδωσε και σε 10–15 λεπτά εκφυλίστηκε και σταμάτησε.

    Και για την αντιγραφή: Ανεπαίσχυντος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. [14/19]

    Κατά τη στιγμή εκείνη στον τόπο των επεισοδίων είχαν φτάσει 3–4 αστυφύλακες, ο ιδιαίτερος του υπουργού Εσωτερικών, συνταγματάρχης Σαάκοφ μαζί με τον υπεύθυνο της ΚΕ του ΚΚ Ουζμπεκιστάν για την κομματική δουλειά στους Έλληνες πολιτικούς πρόσφυγες, Παναμαριόφ. Με την εμφάνιση, ιδιαίτερα των δύο τελευταίων, οι επιτιθέμενοι κατά των γραφείων, έλυσαν την πολιορκία και αποσύρθηκαν όλοι στην 7η Πολιτεία. Είχε δημιουργηθεί η εντύπωση ότι τα επεισόδια είχαν λήξει με μερικούς ελαφρά τραυματίες από κάθε πλευρά. Μετά την αποχώρηση των αντιηγετικών από την αυλή των γραφείων της ΚΕ και τη συγκέντρωσή τους στην 7η Πολιτεία, έφυγαν από το χώρο των επεισοδίων και ο συνταγματάρχης Σαάκοφ με τον Παναμαριόφ.

    Κατά τη διάρκεια της επίθεσης κατά των γραφείων, τα μέλη της αντιπροσωπίας Ακριτίδης Ν., Παπαδόπουλος Β. (Φωκάς) και Βαϊνάς Π., οι οποίοι είχαν πάει και είχαν ανακοινώσει από τα ραδιούζελ την απόφαση της καθαίρεσης σε άλλες πολιτείες, μη έχοντας γνώση των όσων συνέβαιναν στα γραφεία, επιστρέφοντας σ’ αυτά κακοποιήθηκαν από τους οπαδούς των αντιηγετικών, και αναγκάστηκαν |253| να επιβιβαστούν σε ταξί και να καταλήξουν στη βίλα όπου φιλοξενούνταν. Εκεί συνάντησαν το Ν. Ζαχαριάδη, τον οποίο και πληροφόρησαν για τα συμβάντα. Ο Ζαχαριάδης, ο οποίος επρόκειτο να φύγει το βράδυ εκείνο για τη Μόσχα, δεν έφυγε. Έφυγε για τη Μόσχα το επόμενο βράδυ.

    Δεν είχε περάσει, σχεδόν, ούτε ένα τέταρτο της ώρας από τη λήξη των πρώτων επεισοδίων στο χώρο των γραφείων της ΚΕ της ΚΟΤ, όταν λίγη ώρα πριν το σούρουπο, από όλες τις πολιτείες, στις οποίες είχε καταφθάσει η είδηση της επίθεσης κατά της αντιπροσωπίας της ΚΕ του ΚΚΕ άρχισαν να καταφθάνουν μαζικά και εξαγριωμένοι οι προσκείμενοι στην ηγεσία και το Ζαχαριάδη οπαδοί. Οι πρώτοι 200, 300 τον αριθμό που είχαν φτάσει και είχαν μπει στην αυλή των γραφείων της ΚΟΤ, σαν διάψευση των διαδόσεων που οργίαζαν για δήθεν δολοφονία του Βλαντά, ζήτησαν να βγει ο ίδιος στο παράθυρο των γραφείων να τον δουν και να τους μιλήσει.

    Ο Βλαντάς επηρεασμένος από την τρομάρα που είχε δοκιμάσει κατά την πρώτη φάση των επεισοδίων, με την επίθεση για κατάληψη των γραφείων, περιέγραψε όσο μπορούσε πιστότερα την αγριότητα των σκηνών πού είχαν διαδραματιστεί, χωρίς να πει ούτε λέξη, συστήνοντας ψυχραιμία, λογική και αυτοσυγκράτηση, για την αποτροπή ενδεχόμενης επανάληψης των επεισοδίων.

    Το περιεχόμενο της σύντομης εκείνης ομιλίας του Βλαντά το οποίο, μέσα στις συνθήκες της στιγμής εκείνης, ήταν οπωσδήποτε εμπρηστικό, συνετέλεσε ακόμα περισσότερο στο κορύφωμα της εκδικητικής μανίας των οπαδών του Ζαχαριάδη, που βρίσκονταν εκείνη τη στιγμή δίπλα στην 7η Πολιτεία, όπου είχαν αποσυρθεί πριν από λίγο οι αντιηγετικοί (αντιζαχαριαδικοί), οι οποίοι είχαν επιχειρήσει την κατάληψη των Γραφείων της ΚΟΤ.

    Το τέλος της ομιλίας του Βλαντά, κάλυψαν ζωηρές ζητωκραυγές των συγκεντρωμένων υπέρ της ΚΕ του ΚΚΕ και του Ζαχαριάδη. Στη συνέχεια και μαζί με όλους τους άλλους που είχαν καταφθάσει στο μεταξύ στα γραφεία και κατέφθαναν συνέχεια, επακολούθησε επίθεση κατά των αντιηγετικών που είχαν συγκεντρωθεί στην 7η Πολιτεία. Σημειώνοντας ασύγκριτη αριθμητική υπεροχή τώρα, οι οπαδοί του Ζαχαριάδη επιδόθηκαν στο άγριο ξυλοκόπημα των αντιπάλων συντρόφων τους.

    Ο Δημήτρης Βλαντάς, μετά την ομιλία του και δείχνοντας πλήρη αδιαφορία για όσα επαναλαμβάνονταν τώρα στην 7η Πολιτεία, έφυγε από τα γραφεία και πήγε στη βίλα όπου ήταν ο Ζαχαριάδης και τα άλλα μέλη της αντιπροσωπίας (Ακριτίδης, Παπαδόπουλος (Φωκάς) και Βαϊνάς). Στα γραφεία της ΚΕ της ΚΟΤ είχε μείνει τώρα το καινούριο Γραφείο της ΚΕ που είχε διοριστεί με την απόφαση της αντιπροσωπίας της ΚΕ του ΚΚΕ. Όμως αυτό το Γραφείο δεν μπορούσε μέσα στις συνθήκες που είχαν δημιουργηθεί εκείνο το βράδυ, με τις επιθέσεις των αντιμαχομένων πλευρών, να επιβάλει τάξη και ησυχία.

    Και για την αντιγραφή: Ανεπαίσχυντος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. [15/19]

    Ευτυχώς στη δύσκολη εκείνη στιγμή, στον τόπο των επεισοδίων, έφτασε με μερικούς βοηθούς του, ο διοικητής της Αστυνομίας της πρωτεύουσας, συνταγματάρχης στο βαθμό, ο οποίος εκτιμώντας την έκταση των επεισοδίων και παίρνοντας υπόψη το πλήθος των ανθρώπων που έπαιρνε μέρος σ’ αυτά και από τις δυο πλευρές (περίπου 2.000 άνθρωποι), κάλεσε αμέσως ένα λόχο στρατού από μια γειτονική στρατιωτική μονάδα, ο οποίος σε 10 λεπτά κατέφθασε στον τόπο των επεισοδίων. Ο διοικητής της Αστυνομίας, έδωσε αμέσως εντολή στο διοικητή του λόχου να απομακρύνει από το χώρο της 7ης Πολιτείας όλους εκείνους, οι οποίοι βρίσκονταν εκεί χωρίς να είναι κάτοικοί της.

    Με την επέμβαση του λόχου, τελικά, γύρω στα μεσάνυχτα έγινε δυνατό να σταματήσουν οι συμπλοκές και οι ξυλοδαρμοί μεταξύ των αντιπάλων των δύο παρατάξεων στο χώρο της 7ης Πολιτείας. Κατά τη διάρκεια όμως που διαδραματίζονταν τα γεγονότα που περιγράψαμε στα γραφεία της ΚΕ της ΚΟΤ και στο |254| χώρο της 7ης Πολιτείας, μια σειρά άλλων επεισοδίων με ξυλοδαρμούς μεταξύ των αντιπάλων ομάδων σημειώθηκαν και σε πολλές άλλες πολιτείες: 12η, 6η, 8η κλπ., ακόμα και στους δρόμους της Τασκένδης, σαν ένα γενικό αμόκ να είχε καταλάβει εκείνο το βράδυ όλους τους Έλληνες κομμουνιστές της Τασκένδης και δέρνονταν έτσι, μεταξύ τους.

    Ο γενικός απολογισμός όλων αυτών των εκτρόπων που σημειώθηκαν μεταξύ των Ελλήνων πολιτικών προσφύγων της Τασκένδης, στις 9 του Σεπτέμβρη το βράδυ και ως το πρωί της 10ης του Σεπτέμβρη, μετά την ανακοίνωση της απόφασης για καθαίρεση του Γραφείου της ΚΕ της ΚΟΤ, ήταν γύρω στους 200 τραυματίες, οι οποίοι με τα αυτοκίνητα της υγειονομικής υπηρεσίας “Πρώτων Βοηθειών„ της πρωτεύουσας, είχαν μεταφερθεί στα νοσοκομεία. Ήταν ευτυχώς όμως όλοι, ελαφρά τραυματίες. Βαρύτερα τραυματίας, από όλους τους άλλους, ήταν ο Δημητρίου Π., του οποίου κάποιος είχε κόψει το αυτί με τα δόντια. Σημειώνουμε ακόμα, ότι όλοι οι τραυματίες που είχαν εισαχθεί στα νοσοκομεία της πόλης, κυριολεκτικά και οι 200, ανήκαν μονάχα στην παράταξη των αντιηγετικών. Όπως έγινε γνωστό αργότερα, οι τραυματίες της παράταξης των υποστηρικτών της ΚΕ του ΚΚΕ, που ήταν επίσης πολλοί, με εντολή του ιδιαίτερου του υπουργού Εσωτερικών, συνταγματάρχη Σαάκοφ, δεν κρατήθηκαν στα νοσοκομεία. Κατά την εξέταση των στοιχείων του τραυματία στα νοσοκομεία, μόλις αυτός δήλωνε ότι ανήκε στην παράταξη των υποστηρικτών της ΚΕ του ΚΚΕ, μετά την επίδεση των τραυμάτων του, στέλλονταν αμέσως στο σπίτι του, για να φανεί έτσι, ότι μονάχα οι οπαδοί του Ζαχαριάδη χτύπησαν.

    Σποραδικά επεισόδια σημειώθηκαν και την επομένη, 10 του Σεπτέμβρη, σε διάφορες πολιτείες. Δεν πήραν όμως μεγάλη έκταση, χάρη στην έγκαιρη επέμβαση της Αστυνομίας, η οποία ήταν σε επιφυλακή. Τα μέτρα επιφυλακής της Αστυνομίας και τμήματος στρατού, διατηρήθηκαν για ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα στην Τασκένδη και ιδιαίτερα στο χώρο των γραφείων της ΚΕ της ΚΟΤ για πρόληψη νέων επεισοδίων.

    Και για την αντιγραφή: Ανεπαίσχυντος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. [16/19]

    Τις πρώτες μέρες, αμέσως μετά τα γεγονότα, οι αστυνομικές αρχές, με βάση συκοφαντικές μηνύσεις που είχαν υποβάλει ορισμένοι κακοποιηθέντες της παράταξης των αντιηγετικών, είχαν προβεί σε συλλήψεις. Μεταξύ των πρώτων συλληφθέντων από την παράταξη των υποστηρικτών της ΚΕ του ΚΚΕ, ήταν οι: Καλιανέσης Γεώργιος, μόνιμος αξ/κός, διοικητής της 8ης Μεραρχίας του ΕΛΑΣ και υποστράτηγος του ΔΣΕ, Βύσιος Δημήτριος, επίτροπος της 103 Ταξιαρχίας του ΔΣΕ και Μακρής Γεώργιος, διοικητής τάγματος του ΔΣΕ, οι οποίοι με σκηνοθετημένες κατηγορίες παραπέμφθηκαν σε δίκη, δικάστηκαν και καταδικάστηκαν σε βαριές ποινές, σαν φυσικοί αυτουργοί για ξυλοδαρμούς, χωρίς να παρθούν υπόψη στοιχεία των κατηγορουμένων, από τα οποία αποδεικνύονταν ότι δεν είχαν απολύτως καμιά σχέση με τις κατηγορίες. Πολύ χαρακτηριστικό από την άποψη αυτή ήταν το γεγονός ότι ο Μακρής Γ. είχε μηνυθεί σαν ο δράστης του κανιβαλισμού κατά του Δημητρίου Π. (του είχαν κόψει το αυτί με τα δόντια), το βράδυ στις 9 του Σεπτέμβρη, με τα γεγονότα της 7ης Πολιτείας. Παρά το γεγονός ότι ο Μακρής εκείνο το βράδυ εργαζόταν δεύτερη βάρδια στο εργοστάσιο και από την πολιτεία του (6η Πολιτεία), δεν έλειψε παρά όταν χρειάστηκε να φύγει για τη δουλειά του στο εργοστάσιο και συνεπώς δεν ήταν δυνατόν ο ίδιος την ίδια στιγμή να βρίσκεται στην 6η Πολιτεία ή στο εργοστάσιο καθώς και στην 7η Πολιτεία, όπου γίνονταν τα επεισόδια για να κόψει αυτός το αυτί του μηνυτή του. Τίποτε, όμως από όλα αυτά δεν πάρθηκε υπόψη, ούτε και η αυθόρμητη εμφάνιση στον εισαγγελέα του πραγματικού δράστη της κανιβαλικής πράξης, ο οποίος δήλωσε ότι δεν ήταν δυνατό να ησυχάσει, όταν ήξερε ότι τις συνέπειες της δικής του πράξης πλήρωνε κάποιος άλλος, που δεν έφταιγε και δίκαιο ήταν στη θέση του αθώου, να καθίσει κατηγορούμενος αυτός που ήταν ο πραγματικός |255| φταίχτης. Έτσι τόσο ο Μακρής Γ., όσο και ο Καλιανέσης Γ., καθώς και ο Βύσιος Δ., στις δίκες εκείνες σκοπιμότητας που είχαν οργανωθεί αμέσως μετά τα αιματηρά γεγονότα στην Τασκένδη, δικάστηκαν, καταδικάστηκαν και πλήρωσαν με 3 χρόνια φυλακή ο καθένας για τις πράξεις που είχαν κατηγορηθεί, χωρίς καμιά ενοχή, επειδή δεν ανήκαν στην παράταξη της ΚΟΤ του ΚΚΕ, την πάλη της οποίας κατά της ηγεσίας του ΚΚΕ με επικεφαλής το Ζαχαριάδη, ευνοούσε το ΚΚΣΕ υπό την ηγεσία του Νικήτα Σεργκέεβιτς Χρουστσιόφ.

    Γύρω στα τέλη του Σεπτέμβρη, ύστερα από σωρεία επιστολών που είχαν απευθύνει στην ηγεσία του ΚΚΣΕ οι οπαδοί της αντιηγετικής παράταξης της ΚΟΤ, καταγγέλλοντας την ηγεσία Ζαχαριάδη ότι είχε οργανώσει, προκαλέσει και καθοδηγήσει τα αιματηρά γεγονότα στις 9 και 10 του Σεπτέμβρη στην ΚΟΤ, η ηγεσία του ΚΚΣΕ έστειλε στην Τασκένδη μια πολυμελή επιτροπή με επικεφαλής τον Πρόεδρο της Επιτροπής Ελέγχου της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΣΕ Καμαρόφ, για να εξετάσει την κατάσταση. Στην επιτροπή αυτή εκτός από ανώτατα στελέχη του ΚΚΣΕ συμμετείχε επίσης και ο γενικός εισαγγελέας της Σοβιετικής Ένωσης. Μαζί της η επιτροπή έφερε στην Τασκένδη και το Ν. Ζαχαριάδη από τη Μόσχα, ο οποίος έμεινε στο ίδιο ξενοδοχείο με τα μέλη της επιτροπής και έφυγε πάλι μαζί με την επιτροπή, χωρίς κατά το διάστημα της παραμονής του στην Τασκένδη να πραγματοποιήσει ιδιαίτερες επαφές με μέλη και στελέχη της ΚΟΤ.

    Και για την αντιγραφή: Ανεπαίσχυντος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. [17/19]

    Η επιτροπή Καμαρόφ, κατά την ολιγοήμερη παραμονή της στην Τασκένδη, ήρθε σε επαφή με μεγάλο αριθμό μελών και στελεχών της ΚΟΤ που ανήκαν και στις δύο παρατάξεις. Ο ίδιος ο πρόεδρός της Καμαρόφ, είδε τα μέλη της αντιπροσωπίας της ΚΕ του ΚΚΕ, πολλά από τα μέλη του Γραφείου της ΚΕ της ΚΟΤ, που είχαν καθαιρεθεί με την απόφαση της αντιπροσωπίας, καθώς και άλλα από το νέο Γραφείο, που είχαν διοριστεί με την ίδια απόφαση της αντιπροσωπίας της ΚΕ του ΚΚΕ. Κατά τις συζητήσεις του με όλα αυτά τα στελέχη, ο πρόεδρος της επιτροπής Καμαρόφ, έδειξε ιδιαίτερη προτίμηση στο να θίγει γενικότερα προβλήματα του ΚΚΕ, όπως: “Γιατί χάθηκε ο αγώνας του ΔΣΕ κατά την περίοδο 1946–49„, “Αν ήταν σωστές οι αποφάσεις της 3ης Συνδιάσκεψης του 1950, για τις αιτίες της ήττας του ΔΣΕ„, “Ποιος ευθύνεται για τη μη λύση του προβλήματος των εφεδρειών κατά την περίοδο 1946–49;„ και άλλα παρόμοια.

    Ο γενικός εισαγγελίας της Σοβιετικής Ένωσης ασχολήθηκε με ζητήματα της δικής του αρμοδιότητας. Επισκέφθηκε τα γραφεία και την 7η Πολιτεία, στους χώρους των οποίων είχαν εξελιχθεί τα γεγονότα στις 9 και 10 του Σεπτέμβρη και μίλησε με πολύ κόσμο, απλά μέλη και στελέχη της ΚΟΤ και από τις δύο παρατάξεις.

    Φεύγοντας από την Τασκένδη η επιτροπή Καμαρόφ και συναποκομίζοντας όλα τα στοιχεία που της ήταν χρήσιμα για τη δουλειά της, άφησε εκεί τρία από τα μέλη της, με επικεφαλής τον υπεύθυνο για τα ζητήματα του ΚΚΕ, του τμήματος Εξωτερικών Σχέσεων, του μηχανισμού της ΚΕ του ΚΚΣΕ, Βινογκράντοφ. Τα τρία αυτά μέλη της επιτροπής στις τρεις–τέσσερις μέρες που είχαν παραμείνει επιπλέον στην Τασκένδη, πέρασαν από μερικές πολιτείες, στις οποίες μίλησαν σε γενικές συγκεντρώσεις, προσπαθώντας να κάμψουν την αντίδραση των οπαδών του Ζαχαριάδη, ότι η αντίπαλη παράταξη στην οργάνωσή τους ήταν φράξια.

    Μερικές μέρες μετά την αναχώρηση από την Τασκένδη της επιτροπής Καμαρόφ, κλήθηκαν στη Μόσχα και τα υπόλοιπα μέλη της αντιπροσωπίας της ΚΕ του ΚΚΕ: Ζυγούρας Δημήτριος (Παλαιολόγος), πρώτος γραμματέας της ΚΕ της ΚΟΤ, Σοφιανός Ηλιάδης, δεύτερος γραμματέας της ΚΕ της ΚΟΤ, Παπαδόπουλος Βαγγέλης (Φωκάς) και Βαϊνάς Παντελής που ήταν στην Τασκένδη. Όταν έφτασαν στη Μόσχα, συνάντησαν εκεί και τα άλλα μέλη της αντιπροσωπίας: Ν. Ζαχαριάδη, Δ. Βλαντά και Ν. Ακριτίδη. Τους Ν. Ζαχαριάδη και Δ. Βλαντά, η |256| ηγεσία του ΚΚΣΕ δεν τους είχε επιτρέψει, όταν είχαν φύγει από την Τασκένδη, αμέσως μετά τα γεγονότα, να επιστρέψουν στο Βουκουρέστι. Ο Ν. Ακριτίδης φοιτούσε, κατά την περίοδο εκείνη, στην Ανώτατη Κομματική Σχολή της Μόσχας.

    Στη Μόσχα, τα μέλη της αντιπροσωπίας περίμεναν να βγει η απόφαση του Προεδρείου του ΚΚΣΕ για την κατάσταση στην ΚΟΤ. Ύστερα από αναμονή ενός μηνός και λίγο παραπάνω, τελικά στις 11/12/1955, το Προεδρείο του ΚΚΣΕ, παίρνοντας υπόψη την έκθεση της επιτροπής Καμαρόφ, έδωσε στο Ν. Ζαχαριάδη την απόφασή του σχετικά με την κατάσταση στην ΚΟΤ.

    Μετά την απόφαση του Προεδρείου του ΚΚΣΕ, ο Ν. Ζαχαριάδης με τους Ζυγούρα Δ. (Παλαιολόγο), Σοφιανό Ηλιάδη, Παπαδόπουλο Β. (Φωκά) και Βαϊνά Π. επέστρεψε στην Τασκένδη. Ο Βλαντάς έφυγε από τη Μόσχα κατευθείαν στο Βουκουρέστι.

    Γύρω στις 20/12/1955, η ΚΕ της ΚΟΤ συγκάλεσε μεγάλο αχτίφ στελεχών, στο οποίο ο ίδιος ο Ζαχαριάδης ανέλυσε την απόφαση του Προεδρείου του ΚΚΣΕ.

    Η απόφαση του Προεδρείου του ΚΚΣΕ, αν και δεν επέρριπτε ευθύνες για τα γεγονότα σε καμιά από τις δύο παρατάξεις της ΚΟΤ και μιλούσε για αντικοινωνικά στοιχεία μέσα στην ΚΟΤ, που εκμεταλλεύτηκαν με τη δράση τους την τεταμένη κατάσταση, ωστόσο ήταν ευνοϊκή υπέρ της ηγεσίας του ΚΚΕ. Αναγνώριζε ότι τα ζητήματα που είχαν δημιουργηθεί στην ΚΟΤ, μπορούσαν να τα λύσουν οι “Έλληνες κομμουνιστές„ με την ηγεσία τους, η οποία σύμφωνα με την απόφαση, μέσα σε ένα μήνα έπρεπε να πραγματοποιήσει συνδιασκέψεις των ΚΟ των πολιτειών, από τις οποίες θα εκλέγονταν οι αντιπρόσωποι για τη συνδιάσκεψη της ΚΟΤ, από την οποία θα αναδείχνονταν η ΚΕ της ΚΟΤ και το Γραφείο της.

    Και για την αντιγραφή: Ανεπαίσχυντος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. [18/19]

    Μετά το αχτίφ, ο Ν. Ζαχαριάδης με τους Παπαδόπουλο Β. (Φωκά) και Βαϊνά Π. έφυγε για το Βουκουρέστι. Την τελευταία εβδομάδα του Δεκέμβρη, στο Βουκουρέστι συνήλθε η 5η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ. Η ολομέλεια μετά την πολιτική της απόφαση για την κατάσταση στην Ελλάδα, πήρε απόφαση με την οποία ενέκρινε τον απολογισμό δουλειάς της αντιπροσωπίας της ΚΕ του ΚΚΕ στην ΚΟΤ, με επικεφαλής τον πρώτο γραμματέα της ΚΕ Ν. Ζαχαριάδη, καθώς και όλα τα μέτρα, ύστερα και από την απόφαση του Προεδρείου του ΚΚΣΕ, για την εξομάλυνση της κατάστασης στην ΚΟΤ.

    Κατά τη διάρκεια της συζήτησης του απολογισμού δουλειάς τής αντιπροσωπίας της ΚΕ στην ΚΟΤ, ο Κ. Κολιγιάννης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του κόμματος, κατέκρινε τη δράση της αντιπροσωπίας της ΚΕ στην ΚΟΤ και υποστήριξε θέσεις της παράταξης των αντιηγετικών. Η ολομέλεια καταδίκασε ομόφωνα τη στάση του και πήρε απόφαση, με την οποία καθαίρεσε τον Κ. Κολιγιάννη από μέλος του ΠΓ και της ΚΕ.

    Στην Τασκένδη, γύρω στο πρώτο δεκαήμερο του Γενάρη 1956, είχαν λήξει οι συνδιασκέψεις των ΚΟ των πολιτειών, από τις οποίες είχαν εκλεγεί αντιπρόσωποι για τη συνδιάσκεψη της ΚΟΤ, στη μεγάλη πλειοψηφία τους, οπαδοί της παράταξης των υποστηρικτών της ηγεσίας του ΚΚΕ. Είχε βρεθεί αίθουσα και είχε διακοσμηθεί κατάλληλα σε ένα μεγάλο θέατρο της πόλης και όλα ήταν έτοιμα για τη σύγκληση της συνδιάσκεψης της ΚΟΤ, μέσα στα χρονικά όρια που έθετε η απόφαση του Προεδρείου του ΚΚΣΕ για την εξομάλυνση της κατάστασης στην ΚΟΤ. Ο Ν. Ζαχαριάδης, ο οποίος θα παρακολουθούσε τις εργασίες της συνδιάσκεψης, είχε επίσης φτάσει στην Τασκένδη, τρεις μέρες νωρίτερα από την έναρξη της συνδιάσκεψης. Την επομένη όμως της άφιξης του Ν. Ζαχαριάδη στην Τασκένδη και μόλις την παραμονή της έναρξης της συνδιάσκεψης της ΚΟΤ, ο Μιχαήλ Σουσλόφ, μέλος του Προεδρείου του ΚΚΣΕ, με τηλεφώνημά του προς το Ν. Ζαχαριάδη, ματαίωσε |257| τη συνδιάσκεψη και έδωσε εντολή στο Γ.Γ. του ΚΚΕ, να επιστρέψει στη Μόσχα. Το ίδιο βράδυ ο Ν. Ζαχαριάδης επέστρεψε στη Μόσχα.

    Τι είχε συμβεί και άλλαξε τόσο ξαφνικά η απόφαση του Προεδρείου του ΚΚΣΕ; Η παράταξη των αντιηγετικών της Τασκένδης βλέποντας το συσχετισμό της δύναμης των αντιπροσώπων με μεγάλη διαφορά σε βάρος τους, έστειλαν, τις παραμονές της συνδιάσκεψης, αντιπροσωπία τους στη Μόσχα, από τους Κορτσιούνη Θανάση και Δημητρίου Παναγιώτη, οι οποίοι παρουσιάστηκαν στο μέλος του Προεδρείου του ΚΚΣΕ, Μιχαήλ Σουσλόφ και ζήτησαν τη ματαίωση της συνδιάσκεψης. “Οι αντισταλινικοί οπαδοί της ομάδας Χρουτσόφ έβλεπαν με καλό μάτι τις δικές μας απόψεις και ευνοούσαν την πάλη μας. Βρισκόμασταν, δηλαδή, στο ίδιο ρεύμα και μας αντιμετώπιζαν με ευγένεια…„ (Από συνέντευξη του Δημητρίου Παν. στην “Ελευθεροτυπία„, 3/4/1980). Το παραπάνω απόσπασμα από τη συνέντευξη του Δημητρίου Παν. στην “Ελευθεροτυπία„, είναι πολύ αποκαλυπτικό για την τόσο ξαφνική απόφαση του ΚΚΣΕ σχετικά με τη ματαίωση της συνδιάσκεψης της ΚΟΤ, που η πραγματοποίησή της θα επέφερε τη διάλυση και εκμηδένιση της οργανωμένης ύπαρξης και δράσης της αντιηγετικής παράταξης στην ΚΟΤ.

    Μετά τη ματαίωση της συνδιάσκεψης της ΚΟΤ, η ηγεσία του ΚΚΣΕ με επικεφαλής τον Νικήτα Σεργκέεβιτς Χρουστσιόφ αποφάσισε την επέμβασή της στα εσωτερικά του ΚΚΕ. Επωφελούμενη και από το γεγονός του 20ού Συνεδρίου, που είχε συνέλθει στη Μόσχα εκείνο το διάστημα, και της παρουσίας των ηγετών των ΚΚ των άλλων Σοσιαλιστικών χωρών (Βουλγαρίας, Ουγγαρίας, Πολωνίας, Ρουμανίας και Τσεχοσλοβακίας), συγκρότησε επιτροπή από αντιπροσώπους όλων των ΚΚ των παραπάνω σοσιαλιστικών χωρών με επικεφαλής τον Ότο Κοούσινεν, μέλος του Προεδρείου του ΚΚΣΕ. Στις 6 του Μάρτη 1956, αυτή η επιτροπή συγκάλεσε στο Βουκουρέστι την 6η Πλατιά Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, η οποία ολοκλήρωσε και βάθυνε την πρώτη διάσπαση στις γραμμές του ΚΚΕ.

    Και για την αντιγραφή: Ανεπαίσχυντος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. [19/19]

    Ο Κ. Κολιγιάννης μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, είχε σταλεί από το ΠΓ αρχές του 1955 στην Ελλάδα, για παράνομη κομματική δουλειά. Το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου κλήθηκε να επιστρέψει στην έδρα του ΠΓ στο Βουκουρέστι, γιατί θεωρήθηκε υπεύθυνος για το χτύπημα των παράνομων κομματικών οργανώσεων και τις μαζικές συλλήψεις των παράνομων στελεχών του Κόμματος.

    Στο Βουκουρέστι το ΠΓ με απόφασή του έθεσε τον Κ. Κολιγιάννη, για τις ευθύνες του στην παρανομία, σε διαθεσιμότητα, για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Τον επόμενο χρόνο ο Κ. Κολιγιάννης, προφασιζόμενος ασθένεια, ζήτησε από το ΠΓ και στάλθηκε στη Μόσχα για ιατρικές εξετάσεις. Όντας δυσάρεστημένος από την απόφαση του ΠΓ για τις ευθύνες, που του είχε καταλογίσει για τα χτυπήματα της παράνομης δουλειάς στην Ελλάδα, στρατολογήθηκε από στελέχη του τμήματος Εξωτερικών Σχέσεων του μηχανισμού της ΚΕ του ΚΚΣΕ, με τα οποία ήρθε σε επαφή κατά την παραμονή του στη Μόσχα και εκδηλώθηκε κατά της ηγεσίας του ΚΚΕ στην 5η Ολομέλεια το Δεκέμβρη του 1955.

    Κατά τη σύγκληση της 6ης Ολομέλειας, ο Κ. Κολιγιάννης υπήρξε ο ευνοούμενος του Προέδρου της “Επιτροπής των Αδελφών Κομμάτων„, εκπροσώπου του ΚΚΣΕ, Ότο Κοούσινεν. Η ολομέλεια καθαίρεσε το Ζαχαριάδη και δεν εξέλεξε νέο γενικό γραμματέα. Ο Κ. Κολιγιάννης όμως, με την εύνοια του Κοούσινεν, αμέσως μετά τη λήξη των εργασιών της ολομέλειας, ανέλαβε και έπαιξε από τη στιγμή εκείνη αυτό το ρόλο. Κύριο προσόν για την ευμένεια που του επιδείχτηκε κατά την 6η Ολομέλεια και κατόπιν, αποτέλεσε η στάση του κατά της ηγεσίας Ζαχαριάδη στην 5η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ.

    Ο Κ. Κολιγιάννης, άνθρωπος με πολύ περιορισμένες ικανότητες και πολλές αδυναμίες στο χαρακτήρα και έντονα προσωπικά ελαττώματα, από τα οποία ξεχώριζαν ιδιαίτερα η καχυποψία, η εκδικητικότητα και η δολιότητα, μετά την 6η |258| Ολομέλεια έβαλε την προσωπική του σφραγίδα σε όλους τους τομείς της δραστηριότητας του Κόμματος. Μετά την 6η Ολομέλεια στην ΚΟΤ, αντί να πάρει υπόψη τις προτάσεις μιας σειράς στελεχών της οργάνωσης και να εφαρμόσει πολιτική που θα εξυπηρετούσε την ενότητα της οργάνωσης, αυτός, ξεκινώντας από εγκεφαλικά του κατασκευάσματα, επινόησε την εξής θέση για την ΚΟΤ. “Η ηγεσία του ΚΚΕ, που προέκυψε από την 6η Ολομέλεια, για να κατακτήσει το μεγάλο ύψωμα που λέγεται Κόμμα, πρέπει να κατακτήσει αυτό το μικρό ύψωμα, που είναι η ΚΟΤ„. Για την επιτυχία αυτής της επιδίωξής του ενήργησε ως εξής:

    Έδωσε εντολή στους συνεργάτες του, από τις ενιαίες ΚΟΒ της ΚΟΤ, που υπήρχαν ως τη στιγμή εκείνη και ανήκαν όλοι οι κομμουνιστές της Τασκένδης, οι αντιζαχαριαδικοί οπαδοί των ΚΟΒ να συνεδριάσουν μυστικά, να εκλέξουν δικό τους Γραφείο ΚΟΒ και κατόπιν το νέο Γραφείο να καλέσει τη γενική συνέλευση της ΚΟΒ. Έτσι όλες οι ΚΟΒ της ΚΟΤ θα αποχτούσαν Γραφεία μετά την 6η Ολομέλεια από αντιζαχαριαδικούς οπαδούς. Πράγματι αυτό έγινε και οι ΚΟΒ απόχτησαν κατά την επιθυμία του Κ. Κολιγιάννη Γραφεία που εκλέχτηκαν από τις μυστικές εκείνες συνελεύσεις των ΚΟΒ. Όταν όμως τα νέα γραφεία των ΚΟΒ κάλεσαν κατόπιν τις γενικές συνελεύσεις, τα μέλη των ΚΟΒ ρώτησαν πότε έγιναν νέες εκλογές Γραφείων στις ΚΟΒ, χωρίς αυτοί που αποτελούσαν την πλειοψηφία να κληθούν στη συνέλευση για να πάρουν μέρος. Τους δόθηκε η απάντηση ότι κλήθηκαν στη συνέλευση και δεν πήγαν. Έτσι έγινε πανζουρλισμός και στην ΚΟΤ δημιουργήθηκε χάος! Ο Κ. Κολιγιάννης όμως και οι συνεργάτες του, έμειναν απαθείς. Ο σκοπός τους είχε πραγματοποιηθεί. “Το μικροΰψωμα, που ήταν η ΚΟΤ„ είχε κατακτηθεί από την ηγεσία του ΚΚΕ που είχε προκύψει μετά την 6η Ολομέλεια. Η μεγάλη πλειοψηφία, όμως, των μελών της ΚΟΤ, ήταν έξω από το “μεγάλο ύψωμα„, το Κόμμα! Από τη στιγμή εκείνη το χάος που είχε δημιουργηθεί στην ΚΟΤ, δεν ξεπεράστηκε ποτέ, παρά τα μέτρα που πήρε η υπό τον Κ. Κολιγιάννη ηγεσία του ΚΚΕ: διώξιμο από τις δουλειές, σκηνοθετημένες δίκες και καταδίκες αγωνιστών, ακόμα και εξορία στη Σιβηρία, πολλών δεκάδων Ελλήνων κομμουνιστών». […] |259|

    ¹ Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Τότε», τεύχ. 24, Μάιος 1985.

    Και για την αντιγραφή: Ανεπαίσχυντος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. [1/11]

    Ακολουθεί η Απόφαση της 5ης Ολομέλειας της ΚΕ του ΚΚΕ (Δεκέμβρης 1955) για τα γεγονότα στην ΚΟ Τασκένδης. Αραβικοί αριθμοί ανάμεσα σε κάθετες γραμμές παραπέμπουν στην αρχή των σελίδων του πρωτοτύπου. Καλή ανάγνωση! — Ανεπαίσχυντος

    |447|923
    Απόφαση


    Η κατάσταση στην ΚΟΤ και τα άμεσα καθήκοντα της οργάνωσης

    Στη Σοβιετική γη, στο Τασκέντ έξι τώρα χρόνια ζουν, δουλεύουν, μορφώνονται, εκπολιτίζονται και προκόβουν γύρω στις 16 χιλιάδες εκπατρισμένοι μας που απ’ αυτούς οι 8 χιλιάδες είναι μέλη του κόμματος. Οι εκπατρισμένοι μας αυτοί βρήκαν την πιο θερμή υποδοχή, φιλοξενία και βοήθεια από μέρους του Σοβιετικού λαού, του Σοβιετικού κράτους και του ΚΚΣΕ κι έτσι μπόρεσαν ξεπερνώντας μια σειρά μικρές και μεγάλες δυσκολίες να παρουσιάσουν σοβαρή πρόοδο σ’ όλους τους τομείς της ζωής, της παραγωγής. Πολλές χιλιάδες συναγωνιστές μας αποκτήσαν παραγωγική ειδίκευση και βελτιώνουν σταθερά την τεχνική τους κατάρτιση, χιλιάδες σπουδάζουν στα 10τάξια, τις τεχνικές σχολές, στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα.

    Τα παιδιά μας μικρά και μεγάλα βρήκαν την πιο στοργική φροντίδα και προσοχή. Οι νέοι μας έγιναν δεκτοί στην Κομσομόλ, οι εργατοϋπάλληλοί μας μπήκαν στα συνδικάτα. Τα παιδιά μας γίνονται πιονιέροι, ο εκπολιτισμός σε όλες τις εκδηλώσεις του έγινε προσιτός στον κόσμο μας και μπαίνει σταθερά στη ζωή των εκπατρισμένων μας.

    Γενική είναι η προκοπή και μέρα με τη μέρα ξεπερνώντας δυσκολίες έχουμε σταθερή πρόοδο και άνοδο. Ο κόσμος μονάχα ευγνωμοσύνη αισθάνεται για όλα αυτά προς το σοβιετικό λαό, την εξουσία του, το κόμμα του. Και στην τόση φιλοξενία και προσοχή και βοήθεια απαντά όσο μπορεί με τα έργα του. Η μεγάλη πλειοψηφία των εκπατρισμένων μας, στην παραγωγή, στα σχολεία και στα πανεπιστήμια, σ’ όλους τους τομείς ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις τους, εκπληρώνουν και υπερεκπληρώνουν τα παραγωγικά τους πλάνα, προσπαθούν άξια να σταθούν στο πλευρό των Σοβιετικών συντρόφων τους, προσπαθούν να τους φτάσουν και να προχωρούν σ’ όλους τους τομείς ευθυγραμμισμένοι μαζί τους.

    Στη Σοβιετική γη διαμορφώνονται, διαπλάθονται απ’ τους εκπατρισμένους μας καινούργιοι άνθρωποι πιο καλά καταρτισμένοι για τη ζωή και την πάλη, πιο ικανοί να βοηθήσουν σήμερα και αύριο τον αγώνα του λαού μας για τη λευτεριά και την καινούργια ζωή. Για όλα αυτά μονάχα ευχαριστώ και ευγνωμοσύνη αισθανόμαστε και χρωστάμε προς το Σοβιετικό λαό.

    Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες σταθερής προόδου και ανάπτυξης στην κολεκτίβα και στην ΚΟΤ του ΚΚΕ παρουσιάστηκαν ξένα καρκινώματα που προξένησαν πολύ σοβαρή ζημιά στην κολεκτίβα των εκπατρισμένων μας και στην κομματική μας οργάνωση, στο κόμμα μας και στον αγώνα του λαού μας.

    Η 5η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ μελετώντας την κατάσταση στην ΚΟΤ του ΚΚΕ προβαίνει στις παρακάτω διαπιστώσεις:

    |448|1. Στους τελευταίους μήνες στην ΚΟΤ ξέσπασε ανοιχτά η αντικομματική-φραξιονιστική δουλειά της ομάδας Χειμάρου-Υψηλάντη-Γιαννακόπουλου-Φουρκιώτη και Σίας που άρχισε τη δράση της και δούλευε στα κρυφά από χρόνια. Σκοπό της η ομάδα αυτή έβαζε την αναθεώρηση της γραμμής του ΚΚΕ και την αλλαγή της καθοδήγησής του. Η κύρια πολιτική θέση της ομάδας αυτής είναι ότι το κόμμα έχασε τους δύο ένοπλους αγώνες του λαού από λαθεμένη πολιτική και από ανικανότητα της καθοδήγησής του. Γι’ αυτό, για να προχωρήσουμε παραπέρα πρέπει ν’ αλλάξουμε πολιτική και καθοδήγηση.

    Και για την αντιγραφή: Ανεπαίσχυντος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. [2/11]

    2. Η φραξιονιστική αυτή ομάδα για να προχωρήσει στην πραγματοποίηση των σκοπών της ανάπτυξε και τη θεωρία ότι εκπροσωπεί το πιο διαλεκτό κομμάτι στο κόμμα μας και κατά την έκφραση του Δημητρίου το «φυτώριο στελεχών που ο ελληνικός λαός ούτε να ονειρευτεί μπορούσε», φυτώριο που όπως ισχυρίζεται η φράξια δημιουργήθηκε στα έξι χρόνια παραμονής των εκπατρισμένων μας στη Σοβιετική Ένωση. Αυτό το «φυτώριο στελεχών» που διαμορφώθηκε και άνδρωσε στα τελευταία έξι χρόνια μακριά απ’ τους αγώνες του λαού και του κινήματός μας στην Ελλάδα προορίζεται να ηγηθεί της πάλης για την απελευθέρωση της χώρας. Έτσι ουσιαστικά έχουμε μια ρωμέικη εκδοχή της τυχοδιωκτικής-προβοκατόρικης θεωρίας για εξαγωγή της επανάστασης που καταδικάζει ο Μαρξισμός-Λενινισμός.

    3. Η φραξιονιστική ομάδα για να προχωρήσει στην πραγματοποίηση των σκοπών της έβαλε για πρώτο στόχο της να πάρει στα χέρια της την ΚΟΤ του ΚΚΕ, για να την κάνει βάση και ορμητήριο στην αντικομματική της εξόρμηση. Τα μέσα και οι μέθοδες που εδώ χρησιμοποίησε μπορούν να συνοψιστούν στα παρακάτω:

    α) Εκμεταλλεύτηκε την εξουσία που είχε για να πιάσει με ανθρώπους της τα βασικά κλειδιά στην ΚΟΤ και στις πολιτείες.

    β) Δίπλα στην πολιτική επεξεργασία που έκανε ξαπόλησε μια πρωτοείδωτη εκστρατεία συκοφάντησης, λασπώματος, υπόσκαψης όλων των μελών της καθοδήγησης του ΚΚΕ και της ίδιας σαν σύνολο. Στην ΚΟΤ απ’ το πρωί ως το βράδυ οργίαζαν οι φήμες και οι διαδόσεις που στο μεγαλύτερό τους μέρος δεν είναι παρά επανάληψη και επέκταση αυτών που ο ταξικός εχθρός στην Ελλάδα ξερνά ενάντια στο ΚΚΕ, την καθοδήγησή του, τα στελέχη του.

    γ) Εφαρμόζει σε πρωτόφαντο βαθμό τη σοβιετοκαπηλεία, μονοπωλεί το φιλοσοβιετισμό. Με την πιο μεγάλη ευκολία στην ΚΟΤ κολλιούνταν δεξιά κι αριστερά η ρετσινιά του αντισοβιετικού, πράγμα που είχε σαν συνέπεια να τρομοκρατείται ο κόσμος μας. Με την κατηγορία του αντισοβιετικού γινότανε στην οργάνωση πραγματικός διωγμός, διαγραφές απ’ το κόμμα, διωξίματα απ’ τη δουλειά και τα σχολεία κλπ. Η κατηγορία για αντισοβιετισμό ανοιχτά κολλιότανε και στην καθοδήγηση του ΚΚΕ.

    δ) Στην ΚΟΤ κυριαρχούσε καθεστώς τρομοκράτησης και καταπίεσης της βάσης, ολοκληρωτικό πνίξιμο της κριτικής, διωγμός για κριτική της καθοδήγησης της οργάνωσης και της κλίκας που την πλαισίωνε. Όποιος ήταν με την καθοδήγηση τα είχε όλα και του επιτρέπονταν όλα. Όποιος ήταν με την καθοδήγηση τα είχε όλα και του επιτρέπονταν όλα. Όποιος κρι|449|τικάριζε και ξεσκέπαζε την κλίκα διώκονταν μέχρι εξόντωση. Η αλληλοκάλυψη και οι οικογενειακότητες είχαν φωλιάσει σ’ όλη την ιεραρχία της οργάνωσης. Δύο απ’ τα αμέτρητα παραδείγματα που δείχνουν για την ασυδοσία που είχε η φράξια:

    1) Ο Χοτούρας (Αρριανός), μέλος τότε του γραφείου της ΚΕΤ και κατοπινά γραμματέας της οργάνωσης επέμβηκε ξετσίπωτα και ανάγκασε την εφορευτική επιτροπή στην ΚΟΒ φοιτητών ν’ αλλάξει τ’ αποτελέσματα της ψηφοφορίας για να επιβληθεί ο υποψήφιος της προτίμησής του.

    2) Στην εκλογή του πρώτου και δεύτερου γραμματέα της κομματικής επιτροπής της 13ης πολιτείας ο Χοτούρας και ο Δημητρίου απέκλεισαν την υποβολή υποψηφιοτήτων από μέλη της ΚΕ της 13ης πολιτείας, έβαλαν και ξανάβαλαν σε ψηφοφορία τις δικές τους προτάσεις παρά την καταψήφιση τους. Γι’ αυτό τους τιμώρησε το γραφείο της ΚΕΤ.

    ε) Σε πρωτάκουστο βαθμό εφαρμόστηκε το σύστημα της χρηματικής εξαγοράς και του ρουσφετισμού συνδυασμένο με καταχρήσεις και πλιάτσικο σ’ όλους τους κρίκους της οργάνωσης. Μέσα στο σύστημα αναπτύχθηκε και κυριάρχησε η αλληλοκάλυψη και η αλληλοσυγχώρεση που ολοκληρώνονταν με την αλληλέγγυα ευθύνη που έδειχνε όλη την κλίκα. Ο καθένας ήταν χωμένος στη βρομιά, φοβόταν το ξεσκέπασμα και γι’ αυτό αναγκαζόταν να καλύψει τους συνενόχους του.

    Και για την αντιγραφή: Ανεπαίσχυντος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. [3/11]

    ϛ) Κομματικές θέσεις, πόστα στον παραγωγικό και διοικητικό μηχανισμό απ’ τα πάνω ως τα κάτω, θέσεις στις σχολές και στα πανεπιστήμια, αποστολές χρημάτων και δεμάτων στην Ελλάδα, χορηγήσεις απ’ το ταμείο αλληλοβοήθειας, κουπόνια στις πολιτείες και θέσεις στα αναπαυτήρια και σανατόρια, μετακινήσεις οικογενειών απ’ τις ΛΔ κλπ., δωμάτια και κατοικίες κλπ., όλα μοιράζονταν και κανονίζονταν σύμφωνα με το συμφέρον της φράξιας.

    4. Η κύρια όμως δύναμη και το βασικό όπλο που χρησιμοποίησε η φράξια για να κάνει την αντικομματική της δουλειά ήταν η «οργάνωση επαγρύπνησης του Φουρκιώτη» που αποτελούσε οργάνωση μέσα στην οργάνωση. Ο Φουρκιώτης εφάρμοσε στην ΚΟΤ μέθοδες αστυνομικές, σύστημα σπιουνιάς, καταδόσεων και εκβιασμών, σύστημα φακελώματος μελών και στελεχών του ΚΚΕ κι όλα αυτά τα χρησιμοποιούσε για να τρομοκρατεί τον κόσμο, για να προωθεί τους σκοπούς της φράξιας. Ο Φουρκιώτης με το πρακτορείο του μέσα στην ΚΟΤ ήταν κυριολεκτικά ανεξέλεγκτος και ασύδοτος. Παρακολουθούσε και σχημάτιζε φακέλους και για τα μέλη της ΚΕ και του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Τόση ήταν η αποθράσυνσή του, ώστε καταχράστηκε και κατασπατάλησε και ο ίδιος προσωπικά εκατοντάδες χιλιάδες ρούβλια και όπως και άλλα πρωτοπαλίκαρα της κλίκας κατρακύλησε και σε απερίγραπτη ηθική αποσύνθεση χρησιμοποιώντας το πόστο και τη δύναμή του για να εκβιάζει και γυναίκες ακόμα για να του υποκύψουν. Τα μέσα και οι μέθοδες που χρησιμοποιούσε ήταν απαράδεκτες κομματικά.

    5. Πρέπει ξεχωριστά να τονιστεί το γεγονός ότι η φράξια στηριγμένη στο «μηχανισμό Φουρκιώτη» συστηματικά πήγε για τους σκοπούς της να αξιοποιήσει και αξιοποιούσε κομματικά, πολιτικά, οργανωτικά την υπο|450|χρέωση που έχει το κάθε μέλος του κόμματος να προσφέρει όσα μπορεί για την επαγρύπνηση και τη ασφάλεια του κόμματος και της λαϊκής εξουσίας.

    Το κόμμα καταδικάζει ανεπιφύλακτα την τέτοια αξιοποίηση. Ο Φουρκιώτης και η φράξια που ανήκε διατηρούσε μέσα στην ΚΟΤ δίχτυ παρακολούθησης και καταδόσεων, είχε κατάλογο «πρακτόρων του εχθρού» και χαρακτήριζε σαν πράκτορες πολλά μέλη και στελέχη του κόμματος χωρίς ποτέ τη δουλειά του αυτή να τη βάλει υπόψη και κάτω απ’ τον έλεγχο της ΚΕ του ΚΚΕ. Οι μέθοδες και τα μέσα του Φουρκιώτη και της φράξιας ήταν μέθοδες και μέσα Μπέρια-Αμπακούμοφ που το κόμμα τα καταδίκασε και τα ξερίζωσε. Ο Σουφατζής μέλος της ολομέλειας της ΚΕ της ΚΟΤ και στέλεχος της φράξιας στην ολομέλεια της ΚΕΤ δήλωσε ανοιχτά πως βρίσκει σωστό ότι η φράξια παρακολουθούσε στην ΚΟΤ τις κινήσεις των μελών της ΚΕ του ΚΚΕ.

    Και για την αντιγραφή: Ανεπαίσχυντος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. [4/11]

    6. Έτσι δούλευε και δρούσε η φράξια μέσα στην ΚΟΤ. Η αλήθεια είναι ότι δε θα μπορούσε να πετύχει τίποτα αν δεν είχε την υποστήριξη ορισμένων τοπικών Σοβιετικών συντρόφων, που ένα μέρος τους είχε πειστεί ότι η φράξια είναι το πιο γερό και φιλοσοβιετικό κομμάτι της ΚΟΤ που πρέπει να το υποστηρίξουν και να το βοηθήσουν. Αυτό αποθράσυνε ακόμα πιο πολύ τους φραξιονιστές και για να κάνουν πιο ανενόχλητα τη δουλειά τους διακήρυτταν απ’ το πρωί ως το βράδυ ανοιχτά και χωρίς κανένα δισταγμό ότι «όσα κάνουμε και λέμε έχουν την έγκριση των Σοβιετικών» (Δημητρίου), ότι «δε φοβάμαι τίποτα γιατί έχω πίσω μου 200 εκατομμύρια Σοβιετικών» (Χοτούρας) κλπ. κλπ. Απ’ αυτού βγάλαν τη θέση: Όσα κάνουμε τα κάνουμε με την έγκριση των Σοβιετικών. Έτσι επέκτειναν, όταν κριτικάρεις εμάς κριτικάρεις τους Σοβιετικούς και αυτό είναι αντισοβιετικό. Απ’ τη θέση αυτή περνούσαν στην άλλη: Όχι μόνο όσα κάνουν όπως λέγαν είχαν την έγκριση των Σοβιετικών μα και μιλούσαν και γράφαν εξ ονόματος Σοβιετικών, κομματικών και κρατικών οργάνων. Η σοβιετοκαπηλεία είναι ένα από τα κύρια γνωρίσματα στη δουλειά της φράξιας και πρέπει να πούμε ότι μια απ’ τις πιο σοβαρές ζημιές που έκανε είναι ότι κατάφερε να εκθέσει στα μάτια της πλειοψηφίας της κολεκτίβας ορισμένους Σοβιετικούς εκπροσώπους του κόμματος και της εξουσίας και να κολλήσει τη ρετσινιά του αντισοβιετικού σ’ όλους που κριτίκαραν, ξεσκέπαζαν και αντιτίθενταν στη φράξια, δηλαδή την πλειοψηφία των εκπατρισμένων. Αυτό είχε σοβαρές αρνητικές, αποσυνθετικές και διαλυτικές συνέπειες μέσα στην κολεκτίβα. Μέσα στην ατμόσφαιρα αυτή που δημιούργησε η φράξια στην ΚΟΤ και την κολεκτίβα των εκπατρισμένων μας βρήκαν ευκαιρία και αλώνιζαν τα ξένα και ανοιχτά εχθρικά στοιχεία όπως ο Πιτιανούδης, Χατζής κλπ. Ο ταξικός εχθρός στην Ελλάδα πραγματικά ούτε να ονειρευτεί μπορούσε ότι στην υπονομευτική κατά του ΚΚΕ και του αγώνα του λαού μας προσπάθειά του θα έβρισκε τέτοιο σύμμαχο και βοηθό όπως η αντικομματική φράξια.

    7. Αν η αντικομμουνιστική εξόρμηση της φράξιας απότυχε και κατάρρευσε, αυτό οφείλεται πρώτα απ’ όλα και κυρίως στο γεγονός ότι προσέκρουσε στη βάση του ΚΚΕ, κυρίως στα μέλη και στα κατώτερα στελέχη του κόμματος |451| που ζούσαν, έβλεπαν και ξέραν τα έργα της φράξιας και των πρωτοπαλίκαρών τους, τα δοκίμασαν στην πράξη σ’ όλο τον αντικομματικό αφηνιασμό τους, στις βρομιές και στις καταχρήσεις τους κι έτσι όχι μονάχα δεν πίστεψαν στα λόγια τους μα και ορθώθηκαν ενάντιά τους.

    Και για την αντιγραφή: Ανεπαίσχυντος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. [5/11]

    Η φράξια για να πετύχει στη δουλειά της και για να παρασύρει τη βάσει του κόμματος κατέφυγε σε μια ύπουλη μανούβρα: δημιούργησε το μύθο της «φράξιας» Ράφτη-Μπάστη-Κιτσικόπουλου και με την κατηγορία ότι υπονομεύει την ΚΟΤ και το κόμμα κινητοποίησε ενάντιά της όλη την οργάνωση. Όποιος δεν έπαιρνε μέρος στην κατακεραύνωση-εξόντωση της ανύπαρκτης ομάδας Ράφτη-Μπάστη κλπ. αμέσως κηρύσσονταν οπαδός της, αντικομματικός και αντισοβιετικός. Παράλληλα δειλά και ύπουλα δουλεύονταν η θέση ότι την ομάδα Ράφτη-Μπάστη την καλύπτει και την προστατεύει η ΚΕ του ΚΚΕ και ιδιαίτερα ο σύντροφος Γούσιας που τον παρουσιάζουν και σαν ιδρυτή της. Έτσι ουσιαστικά τον ξεσηκωμό που πραγματοποιούσαν στην ΚΟΤ τον διοχέτευαν στην πραγματικότητα κατά της ΚΕ του ΚΚΕ. Το κύριο πολιτικό ζήτημα που με βάση αυτό οργανώθηκε και η 4η Συνδιάσκεψη της ΚΟΤ ήταν ακριβώς αυτή η πάλη δήθεν κατά της «ομάδας» Μπάστη-Ράφτη και στην ουσία ενάντια στην ΚΕ του ΚΚΕ και την πολιτική του γραμμή. Με τα κριτήρια αυτά γινόντουσαν εκβιαστικά και με κατάφωρο κουρέλιασμα της εσωκομματικής δημοκρατίας και η εκλογή των αντιπροσώπων για τη Συνδιάσκεψη αυτή. Οι αντιπρόσωποι αυτοί έπρεπε να ’ναι φανατικοί οπαδοί της αντικομματικής φράξιας Χειμάρου-Υψηλάντη-Γιαννακόπουλου και Σίας. Η πολιτική πλατφόρμα της φράξιας αυτής στην προετοιμασία της Συνδιάσκεψης συνοψίστηκε και δόθηκε συμπυκνωμένα στη γνωστή θέση στο κύριο άρθρο της εφημερίδας «Προς τη νίκη» στις 10/4/55 που το έγραψε ο Δημητρίου και που έλεγε: «Ιδιαίτερα για μας τα μέλη και στελέχη του ΚΚΕ η αφομοίωση της θεωρίας του Μαρξισμού-Λενινισμού προβάλλει με μεγαλύτερη ακόμη οξύτητα και για τον πρόσθετο λόγο ότι ενώ αντικειμενικά υπήρχαν όλες οι δυνατότητες δύο φορές στη διάρκεια της τελευταίας 15ετίας να κατακτήσει ο λαός μας τη νίκη, δεν το πετύχαμε αυτό από δικές μας αποκλειστικά αδυναμίες και λάθη που ήταν συνέπεια βασικά του χαμηλού επιπέδου μαρξιστολενινιστικής κατάρτισης των μελών και στελεχών του κόμματός μας.»

    Έτσι ουσιαστικά εξισώνονταν οι αιτίες της αποτυχίας στους δύο ένοπλους αγώνες του λαού μας και έφταιγε για τις αποτυχίες αυτές η πολιτική γραμμή και η καθοδήγηση του ΚΚΕ.

    Και για την αντιγραφή: Ανεπαίσχυντος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. [6/11]

    8. Όταν ο μύθος της ανύπαρκτης «ομάδας» Ράφτη-Μπάστη άρχισε να ξεσκεπάζεται, να καταρρέει και να βγαίνει στη φόρα η πολιτική πλατφόρμα και η αντικομματική οργάνωση και δουλειά της φράξιας Χειμάρου-Υψηλάντη και Σίας τότε η φράξια αυτή άρχισε να περνά στην ανοιχτή κατά της ΚΕ του ΚΚΕ επίθεση. Και τόσο δυνάμωνε η επίθεση αυτή όσο η φράξια έβλεπε ότι άρχισε γρήγορα να χάνει το έδαφος κάτω από τα πόδια της. Έλπιζε ακόμα ότι στηριγμένη στο μηχανισμό της ΚΟΤ που είχε στα χέρια της, στο «απαράτ Φουρκιώτη» και τραβώντας για την 4η Συνδιάσκεψη της ΚΟΤ όπου φραξιονιστικά όπως το αποδεικνύουν οι εκτιμήσεις του Βαλαχά, στα |452| σημειώματα του Βοσνάκη προς Φουρκιώτη κλπ. είχε καταφέρει να εξασφαλίσει την πλειοψηφία, θα μπορούσε να παραμείνει κύρια της κατάστασης. Όμως όταν η αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ κατάγγειλε τον αντικομματικό και φραξιονιστικό τρόπο οργάνωσης της Συνδιάσκεψης και δήλωσε ότι η Συνδιάσκεψη δε θα γίνει. Και όταν απαντώντας στην ανοιχτή άρνηση της πλειοψηφίας του γραφείου της ΚΕΤ του ΚΚΕ να υπακούσει στις οδηγίες της αντιπροσωπείας, και για να βάλει τέλος στις ανοιχτές τρομοκρατικές πράξεις των οπαδών της φράξιας, στις 9 του Σεπτέμβρη 1955 καθαίρεσε το γραφείο της ΚΕΤ, τότε η φράξια πραγματοποίησε στις 10 του Σεπτέμβρη 1955 την ανοιχτή προβοκάτσια ενάντια στην αντιπροσωπεία με τη βίαιη, γκαγκστερική επίθεση ενάντια στα γραφεία όπου παρέμεινε η αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ και με τον τραυματισμό τριών μελών της ΚΕ του ΚΚΕ. Η προβοκατόρικη αυτή επίθεση ήταν προμελετημένη και από καιρό οργανωμένη και αποτελούσε σημαντικό κρίκο στην αντικομματική συνωμοσία της φράξιας ενάντια στο ΚΚΕ και στην ΚΕ του. Με την προβοκάτσια αυτή η φράξια επιδίωξε και νόμισε ότι θα έκθετε ανεπανόρθωτα την αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ στα μάτια του ΚΚΣΕ. Και ακόμα καταλαμβάνοντας με τη βία τα γραφεία της ΚΕ του ΚΚΕ ήθελε να δείξει σύμφωνα με το πνεύμα των γραμμάτων που έστελνε στο σύντροφο Χρουστσιόφ ότι οι κομμουνιστές της ΚΟΤ του ΚΚΕ ξεσηκώθηκαν και διώξαν την αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ. Έτσι η φράξια πίστευε ότι θα κρατήσει τα πράγματα στα χέρια της παρά και ενάντια στη θέληση της μεγάλης πλειοψηφίας της ΚΟΤ.

    9. Η πολιτική προβοκάτσια της 10ης του Σεπτέμβρη 1955 αποτελεί το αποκορύφωμα στο φραξιονιστικό-αντικομματικό αφηνιασμό της κλίκας Χειμάρου-Υψηλάντη-Γιαννακόπουλου και Σίας. Η προβοκάτσια αυτή ξεσκέπασε και τη φράξια οριστικά. Γιατί έδειξε ότι στις πολιτικές της επιδιώξεις βρίσκεται ευθυγραμμισμένη με την πάλη που κάνει ενάντια στο ΚΚΕ η ασφάλεια, η ΚΥΠ, οι αμερικανοεγγλέζοι ιμπεριαλιστές, ο ταξικός εχθρός. Στις μέθοδές της η φράξια χρησιμοποίησε τις τρομοκρατικές μέθοδες που ο αρχειοτροτσκισμός χρησιμοποιούσε ενάντια στο κόμμα και στα στελέχη του. Η πολιτική προβοκάτσια στις 10 του Σεπτέμβρη μονάχα τους εχθρούς του κόμματος, τους εχθρούς του κομμουνισμού μπορούσε να ωφελήσει και ωφέλησε.

    Τα έργα της φράξιας στην ΚΟΤ και η πολιτική προβοκάτσια στις 10 του Σεπτέμβρη αντικειμενικά εκφράζουν την προσπάθεια του ταξικού εχθρού να δημιουργήσει εσωτερικές δυσκολίες και να προκαλέσει φτιαχτή-τεχνητή διάσπαση στο ΚΚΕ εν όψει της βαθιάς κρίσης που δέρνει την αμερικανοδουλεία και της διάσπασης και σύγχυσης και στον πολιτικό της κόσμο σε σχέση πάντα με την προοπτική εξέλιξης της κατάστασης στην Ελλάδα, της σοβαρής ανόδου που παρουσιάζει το μαζικό-λαϊκό κίνημα και με τη σχετική πρόοδο που είχαμε στο έργο της συσπείρωσης των δημοκρατικών δυνάμεων του τόπου. Παράλληλα η προβοκάτσια αυτή έδειξε ότι απότυχε ολότελα ο σκοπός της φράξιας: να πάρει την ΚΟΤ στα χέρια της και να την κάνει βάση και ορμητήριο στην αντικομματική της εξόρμηση. Η βάση του κόμμα|453|τος, η μεγάλη πλειοψηφία των μελών μας είδαν το πραγματικό πρόσωπο της φράξιας, γνώρισαν τους πραγματικούς της σκοπούς.

    Και για την αντιγραφή: Ανεπαίσχυντος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. [7/11]

    10. Ύστερα απ’ τα γεγονότα της 10ης του Σεπτέμβρη η φράξια έκανε έναν υποχωρητικό ελιγμό-προσωρινή υποχώρηση για να διαφυλάξει τις δυνάμεις της για καλύτερο καιρό. Και χωρίς να αναφέρεται καθόλου στις πολιτικές θέσεις και επιδιώξεις της, στην πολιτική αντικομματική της πλατφόρμα άρχισε να φωνάζει ότι ποτέ δε στράφηκε ενάντια στην ΚΕ του ΚΚΕ, ότι πάντα ήταν υπέρ της ΚΕ. Μιλούσε τώρα για συμφιλίωση, και ότι πρέπει να ξεχαστούν τα παλιά. Οι κομμουνιστές της ΚΟΤ ξεσκέπασαν και αυτή τη μανούβρα της φράξιας, ζήτησαν τον ιδεολογικό αφοπλισμό και τη συνθηκολόγησή της, ξεκαθάρισαν ότι συσπείρωση και «συμφιλίωση» μπορεί να γίνει μονάχα πάνω στη βάση της πολιτικής γραμμής του ΚΚΕ και γύρω απ’ την καθοδήγησή του και ότι η συμφιλίωση προϋποθέτει ότι η φράξια θα αφοπλιστεί ιδεολογικά και οργανωτικά και ότι τα πρωτοπαλίκαρά της θα δώσουν λόγο μπροστά στο κόμμα για όλα τα αντικομματικά τους έργα.

    11. Το πραγματικό πρόσωπο της φράξιας ξεκαθαρίζει πιο καλά όταν δούμε ποιοι αποτελούν τον καθοδηγητικό της πυρήνα. Η κύρια ομάδα αποτελείται από πρώην δηλωσίες όπως οι Χείμαρος, Υψηλάντης, Χοτούρας κλπ. Οι άνθρωποι αυτοί που πρόδωσαν με τη δήλωση το λαό και το κόμμα και τη Σοβιετική Ένωση θέλουν να παρουσιαστούν τώρα σαν κομματοσωτήρες και υπερφιλοσοβιετικοί. Ο Δημητρίου ήρθε στο κόμμα από τον αρχειοτροτσκισμό σε μια εποχή που οι αρχείοι στέλναν συστηματικά πράκτορές τους στο ΚΚΕ για διαλυτική-χαφιέδικη δουλειά μέσα στις γραμμές του. Οι μέθοδες και τα τερτίπια που χρησιμοποιεί και σήμερα ο Δημητρίου στο κόμμα είναι μίγμα ιησουίτικης υποκρισίας και πολιτικής ανανδρίας και φέρνουν έκδηλη τη σφραγίδα του αρχειοτροτσκισμού. Άνθρωποι σαν τους Γιαννακόπουλο, Χείμαρο, Βαλαχά έχουν πολλά σκοτεινά στην κομματική τους ζωή, έχουν απασχολήσει και πριν το κόμμα και στέκουν από καιρό μπροστά του υπό εξέταση. Ο Χοτούρας (Αρριανός) έχει αναγάγει σε σύστημα την εξαπάτηση του ΚΚΣΕ και του ΚΚΕ. Οι Φουρκιώτης-Έξαρχος νομίζοντας ότι είναι απρόσιτοι και ασύδοτοι επέτρεπαν στον εαυτό τους τον πιο απίστευτο αντικομματικό εκτραχηλισμό και πρότειναν ανοιχτά στο σύντροφο Βλαντά να αναλάβει την ηγεσία της φράξιας τους.

    Όλη η ηγεσία της κλίκας βαρύνεται με πολλές πράξεις ηθικής αποσύνθεσης. Κοινό γνώρισμα της κλίκας είναι η διπλοπροσωπία και η υποκρισία: Στην Ελλάδα πρόδιδαν ανοιχτά το λαό, το κόμμα, τη Σοβιετική Ένωση, τώρα σε συνθήκες νομιμότητας ζώντας στη Σοβιετική Ένωση ξεσπάθωσαν σαν υπερεπαναστάτες και υπερφιλοσοβιετικοί. Άλλο κοινό χαρακτηριστικό γνώρισμα της κλίκας είναι ο αριβισμός. Άνθρωποι σαν τους Υψηλάντη-Χείμαρο την πολιτική την πήραν απ’ την «εύκολη» πλευρά της και φαντάστηκαν ότι μπορούσαν να την παίζουν στα χέρια τους: Στον καιρό του Μεταξά η «ευκολία» αυτή εκφράστηκε στις δηλώσεις υποταγής που υπόγραψαν. Στο ΔΣΕ με τις αλλεπάλληλες αποτυχίες τους και κατάφωρες παραβιάσεις της πειθαρχίας τους, όποτε το κόμμα τους περιμάζευε κάθε φορά σαν ναυαγοσωστικό για να τους βοηθήσει.

    Και για την αντιγραφή: Ανεπαίσχυντος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. [8/11]

    |454|Τώρα έχουμε τους «θεωρητικούς» νεοτερισμούς και ακροβατισμούς των σχετικά με το δρόμο που έπρεπε να ακολουθήσει ο δεύτερος ένοπλος αγώνας στα 1946–49. Λόγου χάρη, αν στα 1946 παίρναμε ολόκληρο τον αστικό στρατό με το μέρος μας, αιχμαλωτίζαμε τους Άγγλους κλπ. θα ξεμπερδεύαμε εύκολα. Διαφαίνεται αυτού και ο μικροαστισμός που όλα τα θέλει και τα πλάθει στο μυαλό του εύκολα γιατί τον τρομάζουν οι δυσκολίες στη ζωή και στον αγώνα. Έτσι όμως οι φραξιονιστές αυτοί έγιναν μονάχα τσαρλατάνοι και τυχοδιώκτες στην πολιτική και όχι πολιτικοί αγωνιστές του λαού. Και όσο κι αν φαίνονται αντίθετες πρέπει να διαπιστώσουμε την κοινή ρίζα στις αντικομματικές απόψεις Βαφειάδη-Παρτσαλίδη και Χειμάρου-Υψηλάντη και Σίας: Όλους τους χαρακτηρίζει η έλλειψη πίστης στο λαό, στο δίκιο του, στον αγώνα και στο αναπότρεπτο της νίκης του. Οι Υψηλάντης και Σία περίμεναν σωμό από ένα «θαύμα», οι Βαφειάδης-Παρτσαλίδης δεν πίστευαν καν στη νίκη και συνθηκολογούσαν απ’ τα πριν. Το ξετίναγμα των μικροαστικών συνθηκολόγων αυτών απόψεων αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την παραπέρα πορεία μας μπροστά, σήμερα που το λαϊκό κίνημα στην Ελλάδα ξαναφουντώνει με εξαιρετική ορμή και δύναμη. Η θεωρία και η πολιτική σαν φώτισμα και καθοδήγηση του αγώνα δε γεννιούνται έτοιμες στα κεφάλια των μικροαστάκηδων, μα μέσα στη σκληρή πάλη σαν μπούσουλάς της και σαν γενίκευση της πείρας που αυτή δίνει.

    12. Εξετάζοντας την κατάσταση στην ΚΟΤ και τα γεγονότα που συντάραξαν την κολεκτίβα των εκπατρισμένων πρέπει να σταθούμε και στη δουλειά της αντιπροσωπείας της ΚΕ του ΚΚΕ. Η αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ σωστά βασικά είδε και εκτίμησε την κατάσταση της ΚΟΤ, την πολιτική πλατφόρμα, την οργάνωση και την πρακτική δράση της αντικομματικής φράξιας. Όμως στο χειρισμό της αντιμετώπισης της κατάστασης στην ΚΟΤ, η αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ παρουσίασε σοβαρά λάθη. Η αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει συντονισμό των προσπαθειών της με τους ντόπιους Σοβιετικούς συντρόφους. Και εφόσον στην εκπλήρωση της αποστολής της σκόνταψε επιτόπου σε σοβαρές δυσκολίες και εμπόδια γιατί η αντικομματική φράξια κατάφερε να προδιαθέσει ενάντια στην αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ μια σειρά από υπεύθυνα Σοβιετικά κομματικά όργανα και στελέχη, η αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ δεν έπρεπε να προχωρήσει μόνη της στη λήψη των αναγκαίων οργανωτικών μέτρων. Αντίθετα έπρεπε να μην αλλάξει μα να πραγματοποιήσει την απόφαση που είχε πάρει και να ζητήσει να εξεταστεί το όλο ζήτημα της κατάστασης στην ΚΟΤ απ’ τα ανώτερα Σοβιετικά όργανα. Το ότι η αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ προχώρησε μόνη της χωρίς συντονισμό και συμφωνία με τους ντόπιους Σοβιετικούς συντρόφους στη λήψη μιας σειράς οργανωτικών μέτρων για να ξεκαθαρίσει την κατάσταση στην ΚΟΤ ευκόλυνε την αντικομματική φράξια στο προβοκατόρικο έργο της γιατί της έδινε τη δυνατότητα να διαλαλεί ότι υπάρχουν διαφωνίες ανάμεσα στην αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ και τους ντόπιους Σοβιετικούς συντρόφους κι έτσι να οργανώνει τις προβοκάτσιες της.

    |455|Γύρω απ’ τη δουλειά της αντιπροσωπείας της ΚΕ του ΚΚΕ και τον όχι σωστό χειρισμό από μέρους της σειράς ζητημάτων η φράξια ξεσήκωσε ένα βρομερό συκοφαντικό θόρυβο και ξάπλωσε κατά της αντιπροσωπείας της ΚΕ πρωτοφανή επίθεση υπόσκαψης και φθοράς που όμως στηρίζονταν σε συκοφαντικά, ψεύτικα, πρακτοριακά στοιχεία, καταδόσεις και καταγγελίες που δεν άντεχαν σε κανένα πολιτικό και κομματικό έλεγχο. Φτάνει να σημειωθεί ότι η φράξια έστελνε στα μέλη της αντιπροσωπείας της ΚΕ τις πιο απίθανες, ψεύτικες, υποβολιμιαίες εκθέσεις-καταδόσεις κατά της αντιπροσωπείας της του ΚΚΕ και των μελών της.

    Και για την αντιγραφή: Ανεπαίσχυντος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. [9/11]

    13. Η Ολομέλεια διαπιστώνοντας τα λάθη της αντιπροσωπείας της ΚΕ του ΚΚΕ στο Τασκέντ, στο χειρισμό και στην αντιμετώπιση της κατάστασης που δημιουργήθηκε στην ΚΟΤ σημειώνει και τις ευθύνες του ΠΓ της ΚΕ και της ΚΕΕ για την κακή κατάσταση στην ΚΟΤ, γιατί δεν παρακολούθησαν και δεν έδωσαν την αναγκαία βοήθεια στην κομματική οργάνωση Τασκέντ. Η Ολομέλεια αναθέτει στο ΠΓ της ΚΕ και στην ΚΕΕ του ΚΚΕ όπως σε στενό πάντοτε συντονισμό αποφάσεων και ενεργειών τους με το ΚΚΣΕ δίνουν παραπέρα την αναγκαία προσοχή και βοήθεια στην ΚΟΤ.

    14. Τα γεγονότα της 10ης του Σεπτέμβρη με την πολιτική προβοκάτσια και την επίθεση κατά του γραφείου της αντιπροσωπείας της ΚΕ του ΚΚΕ είχαν τη συνέχειά τους στις 11 του Σεπτέμβρη όταν μέλη της κολεκτίβας εκπατρισμένων μας απ’ τους λεγόμενους οπαδούς της ΚΕ του ΚΚΕ εφάρμοσαν αντίποινα ενάντια σ’ αυτούς που στις 10 του Σεπτέμβρη πραγματοποίησαν την επίθεσή τους ενάντια στα γραφεία της αντιπροσωπείας. Όπως στις 9 και στις 10 του Σεπτέμβρη έτσι και στις 11 του μήνα έγιναν βιαιοπραγίες, ξυλοδαρμοί και τραμπουκισμοί και χρησιμοποιήθηκαν μαχαίρια, δηλαδή χρησιμοποιήθηκαν μέθοδες που δεν έχουν καμιά απόλυτα σχέση με τις κομματικές μέθοδες και νόρμες. Η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ στιγματίζει και καταδικάζει αποφασιστικά τα γεγονότα της 9ης, 10ης και 11ης του Σεπτέμβρη και ενάντια στους πρωτεργάτες τους θα εφαρμοστεί όχι μόνο ο ποινικός μα και ο κομματικός νόμος. Ιδιαίτερα η Ολομέλεια κατακρίνει και καταδικάζει τα αντίποινα της 11ης Σεπτέμβρη που στην ουσία δεν έκαναν παρά να δυσκολέψουν εξαιρετικά το έργο της αντιπροσωπείας της ΚΕ του ΚΚΕ και έδωσαν τη δυνατότητα στην αντικομματική φράξια να πιαστεί απ’ αυτά και να προσπαθήσει να κρατηθεί στην επιφάνεια ύστερα απ’ το χαντάκωμα που της έφερε η οργανωμένη πολιτική προβοκάτσια της στις 10 του Σεπτέμβρη 1955. Ταυτόχρονα η Ολομέλεια διαπιστώνει ότι οι κατηγορίες που απευθύνθηκαν κατά της αντιπροσωπείας της ΚΕ του ΚΚΕ, ότι αυτή οργάνωσε και προκάλεσε τα γεγονότα δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και στηρίζονται και αυτές σε πρακτοριακές καταδόσεις που δεν αντέχουν σε κανένα απόλυτα πολιτικό και κομματικό έλεγχο.

    15. Τώρα για την κατάσταση στην ΚΟΤ υπάρχει η απόφαση της ΚΕ του ΚΚΣΕ. Η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ αποδέχεται ανεπιφύλακτα την απόφαση αυτή που η εφαρμογή της θα εξασφαλίσει την αποκατάσταση της ομαλότητας στην ΚΟΤ και στην κολεκτίβα των εκπατρισμένων μας. Το πρώτι|456|στο για την ΚΟΤ καθήκον σήμερα είναι να κινητοποιηθεί ολόκληρη η οργάνωση στη δουλειά για την πραγματοποίηση της απόφασης αυτής. Πρέπει όλοι να δούμε την τεράστια ζημιά που έγινε με τα γεγονότα και τα έκτροπα στην ΚΟΤ, να τα καταδικάσουμε και να καταβάλουμε κάθε προσπάθεια, ώστε να ξεκαθαρίσουμε και να εξαλείψουμε τις συνέπειές τους στο πιο σύντομο διάστημα. Η απόφαση της ΚΕ του ΚΚΣΕ δείχνει το σωστό κομματικό δρόμο για να ξεπεραστεί σύμφωνα με τις νόρμες της εσωκομματικής δημοκρατίας και πάνω στη βάση του Μαρξισμού-Λενινισμού η κρίση στην ΚΟΤ.

    Η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ εγκρίνει τα πρώτα μέτρα που πάρθηκαν στην ΚΟΤ για να εφαρμοστεί η απόφαση της ΚΕ του ΚΚΣΕ: Σύγκληση της ολομέλειας της ΚΕΤ του ΚΚΕ, εκλογή καινούργιου γραφείου της ΚΕΤ, αχτίφ της ΚΟΤ στις 18/12/55 με γράμμα που ενέκρινε να σταλεί στην ΚΕ του ΚΚΣΕ και στην ΚΕ του ΚΚ Ουζμπεκιστάν και τις άλλες αποφάσεις του. Απόφαση για τη γρήγορη σύγκληση της 4ης Συνδιάσκεψης της ΚΟΤ και οδηγίες και προθεσμίες για τον τρόπο της προετοιμασίας της, για τις γενικές συνελεύσεις στις κόβες και για τις εκλογές γραφείων στις κόβες και στις κομματικές επιτροπές, καθώς και αντιπροσώπων για την 4η Συνδιάσκεψη της ΚΟΤ.

    Και για την αντιγραφή: Ανεπαίσχυντος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. [10/11]

    Η Ολομέλεια της ΚΕ καταδικάζει την προσπάθεια που καταβάλλει η αντικομματική φράξια για να τορπιλίσει την πραγματοποίηση της απόφασης της ΚΕ του ΚΚΣΕ με μέθοδες ξένες προς το Κομμουνιστικό Κόμμα: Αποχώρηση απ’ την ολομέλεια της ΚΕΤ παρά το ότι τους έγινε και πρόταση να εκλεγεί κοινό γραφείο της ΚΕΤ για την προετοιμασία της Συνδιάσκεψης. Αποχώρηση απ’ το αχτίφ, κωλυσιεργία και φασαρίες στην ολομέλεια και στο αχτίφ, απειλές και επανάληψη των τραμπουκισμών από μπράβους της φράξιας. Τώρα που υπάρχει η απόφαση της ΚΕ του ΚΚΣΕ οι τέτοιες ενέργειες της φράξιας δείχνουν ότι χάνοντας κάθε έρεισμα στην ΚΟΤ και αναγκασμένη να εγκαταλείψει στα λόγια τις πολιτικές της απόψεις καταφεύγει όλο και πιο πολύ σε πράξεις και σε πάλη δίχως αρχές, με αποκλειστικό σκοπό να αποφύγει το ολοκληρωτικό ξεσκέπασμα των ανομιών της την ΚΟΤ και στην κολεκτίβα και τις συνέπειες απ’ αυτές.

    Η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ παράλληλα σημειώνει ότι η ηγετική κλίκα της φράξιας αναγκασμένη να κρύψει την ανοιχτή κατά της ΚΕ του ΚΚΕ στάση και επίθεσή της για να κρατηθεί στα μάτια των οπαδών της, που αρχίζουν να βλέπουν το πραγματικό τους πρόσωπο, κάνει προσπάθεια ιδεολογικής-πολιτικής ανανέωσης του φραξιονιστικού-αντικομματικού εξοπλισμού της: Παρουσιάζεται τώρα σαν αμύντορας του καταστατικού του ΚΚΕ και της εσωκομματικής δημοκρατίας, αυτή που βασικό έργο της ήταν το κουρέλιασμα και τσαλαπάτημά της. Μιλά για εθνικιστικές παρεκκλίσεις στο κόμμα τη στιγμή που πρωτοπαλίκαρά της μεθοκοπούν στις πολιτείες και τραγουδούν του αϊτού το γιο, μιλά για καλλιέργεια στο κόμμα της προσωπολατρίας, πάει να δημιουργήσει στο κόμμα υπόθεση Μπούλκες, ενώ αυτή έφτιαξε στην ΚΟΤ δεύτερο Μπούλκες κλπ.

    Η Ολομέλεια της ΚΕ σημειώνει επίσης τις υποτροπές και τη συνέχιση |457| διπροσωπίας απ’ τους ηγήτορες της φράξιας όπως ο Δημητρίου, που ενώ ύστερα από το γενικό ξεσκέπασμα αναγκάζεται να λέει ότι η φράξια Ράφτη-Μπάστη δεν υπήρξε, όμως προσθέτει αμέσως ότι αν δεν υπήρξε φράξια Ράφτη-Μπάστη υπήρξε όμως ομάδα-γκρούπα Ράφτη-Μπάστη με πολιτική πλατφόρμα κλπ.

    Η Ολομέλεια της ΚΕ συγκεντρώνει την προσοχή της ΚΟΤ και στις τέτοιες εκδηλώσεις της φράξιας και την καλεί σε ακοίμητη επαγρύπνηση για την ενότητα του ΚΚΕ, για την καθαρότητα της πολιτικής του γραμμής στην αδιάλλακτη πάλη ενάντια στις αντικομματικές θέσεις και πράξεις της φράξιας.

    16. Η Ολομέλεια διαπιστώνει ότι βασικό και πρωταρχικό καθήκον της ΚΕΤ, όλης της οργάνωσης και του κάθε μέλους της είναι σήμερα να σταματήσουν το χωρισμό και το φανατισμό που εξακολουθούν να καλλιεργούν οι φραξιονιστές για να μπορούν να κρατηθούν. Πρώτιστη υποχρέωση τώρα είναι να πλησιάσουμε τον καθένα που πίστεψε και ακολούθησε τους φραξιονιστές, να τον συζητήσουμε υπομονετικά, χωρίς οξύτητες και πάθος και να τον πείσουμε, να τον ξανακερδίσουμε για το κόμμα γιατί όπως ήταν χθες συμπολεμιστής μας έτσι είναι και σήμερα και θα ’ναι και αύριο. Δεν πρέπει να αφήσουμε καμιά δυνατότητα στη δουλειά αυτή κι όταν το πράμα φαίνεται ακατόρθωτο. Φυσικά δεν πρόκειται να κάνουμε υποχωρήσεις και συμβιβασμούς αρχών μα αντίθετα πρέπει με βάση το Μαρξισμό-Λενινισμό, με βάση τη γραμμή του κόμματος να αποκαταστήσουμε την ενότητα στις γραμμές της ΚΟΤ και μόνο έτσι να δουλεύουμε για να ξεπεράσουμε και τις προσωπικές οξύτητες που άναψαν και τα προσωπικά που δημιουργήθηκαν μέσα στα γνωστά γεγονότα. Πρέπει όλοι να καταλάβουν ότι όπως τα γεγονότα της 11ης του Σεπτέμβρη που έγιναν δήθεν προς το συμφέρον του κόμματος και υπέρ της ΚΕ του ΚΚΕ, έτσι και η συνέχιση σήμερα της οξύτητας, του προσωπικού χωρισμού μόνο τους φραξιονιστές και τους εχθρούς του αγώνα ωφελούν.

    Και για την αντιγραφή: Ανεπαίσχυντος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. [11/11]

    17. Η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ αποφασίζει:

    α) Η αντιπροσωπεία του ΚΚΕ στο 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ να ζητήσει να θέσει υπόψη της ΚΕ του ΚΚΣΕ μια σειρά ζητήματα που προέκυψαν απ’ την κατάσταση στην ΚΟΤ του ΚΚΕ.

    β) Να παρακαλέσει την ΚΕ του ΚΚΣΕ να βοηθήσει στο να διεξαχθεί ένας γενικός έλεγχος σ’ όλους τους τομείς δουλειάς της ΚΟΤ και της κολεκτίβας των εκπατρισμένων μας και σ’ αυτούς που έχουν σχέση με την ΚΟΤ και την κολεκτίβα μας απ’ το 1950 και δω.

    γ) Να συνεχίσει η ΚΕ και η ΚΕΕ την εξέταση προσώπων και πραγμάτων που έχουν σχέση με την κατάσταση που δημιουργήθηκε στην ΚΟΤ για να μπορέσει το κόμμα να αποκτήσει εξαντλητική γι’ αυτήν εικόνα που να τη θέσει υπόψη όλων των οργανώσεων του ΚΚΕ.

    δ) Να απασχοληθεί ξεχωριστά η ΚΕ και η ΚΕΕ του ΚΚΕ με προσωπική εξέταση στην έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ με τις περιπτώσεις του καθένα απ’ τα ηγετικά στελέχη της φράξιας.

    ε) Να στείλει αντιπροσωπεία της ΚΕ και της ΚΕΕ στην 4η Συνδιάσκεψη της ΚΟΤ.

    |458|Η Ολομέλεια καταδικάζει και στιγματίζει τις προσπάθειες που κάνει η φράξια να μεταφέρει τη δουλειά της και σε άλλες οργανώσεις του ΚΚΕ καθώς και μέσα στους Σλαβομακεδόνες και καλεί όλα τα μέλη του κόμματος να αντιμετωπίσουν κομματικά, αποφασιστικά τις τέτοιες ενέργειες που μόνο τους εχθρούς του λαού και του κόμματος ωφελούν.

    Η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ είναι βέβαιη ότι η 4η Συνδιάσκεψη της ΚΟΤ του ΚΚΕ αποκαθιστώντας την κομματική τάξη στις γραμμές της και την ομαλότητα στην κολεκτίβα των εκπατρισμένων μας θα χαράξει το δρόμο για την παραπέρα ανάπτυξη και πρόοδο του κόσμου μας σε όλους τους τομείς, στο ύψος των καθηκόντων που βάζει μπροστά τους το ΚΚΣΕ και η Σοβιετική Κυβέρνηση. Με περισσότερο ενθουσιασμό, ορμή και θέληση ο κόσμος θα ριχτεί στη δουλειά και στη μάθηση, σύντομα θα εξαλείψει τις κακές συνέπειες της κρίσης που δημιούργησε στις γραμμές του η αντικομματική φράξια και θα ξαναποκτήσει ακέραια την εμπιστοσύνη και το σεβασμό των Σοβιετικών συντρόφων τους.

    Η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ εκφράζει την πεποίθησή της ότι με γνώμονα την απόφαση της ΚΕ του ΚΚΣΕ και με την παραπέρα βοήθεια των Σοβιετικών συντρόφων η ΚΟΤ γρήγορα θα ξεπεράσει την κρίση της, ότι στην 4η Συνδιάσκεψη θα ’ρθει συσπειρωμένη πάνω στη βάση που βάζει η απόφαση αυτή της ΚΕ του ΚΚΣΕ, ότι μαζί με ολόκληρο το Σοβιετικό λαό θα φτάσει άξια στο 20ό Συνέδριο του ΚΚ της ΣΕ κι ότι μαζί με όλο το κόμμα θα βγει πιο γερή, πιο ώριμη, πιο ανδρειωμένη, πιο ενιαία και μονολιθική απ’ την κρίση και τη δοκιμασία που τη ρίξανε οι φραξιονιστές-διασπαστές του κόμματος.

    Αρχείο
    της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ
    «Η 5η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ»
    Εκδόσεις της ΚΕ του ΚΚΕ, Δεκέμβρης 1955,
    σελ. 24–30.


    Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ελλάδας, Επίσημα Κείμενα, Τόμος Έβδομος 1949–1955, «Σύγχρονη Εποχή», Αθήνα 1995, σσ. 447–458

    Και για την αντιγραφή: Ανεπαίσχυντος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Πανικός απόγνωση και παραλήρημα μέσα στην απόγνωση του Φαρμακοποιού που δεν μπορεί να τον βοηθήσει κανείς. Μιλάμε για γλέντι που θα συνεχιστεί χωρίς έλεος. Κάποιοι... έτρεξαν το 1995.... να δημοσιεύσουν το 1ο δοκίμιο με τις επεξεργασίες να έχουν γίνει πριν το 1991.... απο το λεηλατημένο αρχείο στο Σιμπίου του 1968 και μέσα στο νερό τον ΟΚΤΩΒΡΗ ΤΟΥ 1994.... πίστεψαν οι Φουκαράδες πως θα προκαταλάβουν τους κομμουνιστές για να μην συμπληρωθεί το αρχείο και να μη γίνει καμμία επεξεργασία μετά το 1991.... Επέσαν έσπασαν τα μούτρα τους τρέχουν χοροπηδάνε και Σκούζουν τΟ 1ο Δοκίμιο 1949 1968 του 2018 υπάρχει είναι απαλλαγμένο απο όλη την οπορτουνιστική σαπίλα και αξίζει να μελετηθεί απο όλους. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ είναι βέβαιη ότι η 4η Συνδιάσκεψη της ΚΟΤ του ΚΚΕ αποκαθιστώντας την κομματική τάξη στις γραμμές της και την ομαλότητα στην κολεκτίβα των εκπατρισμένων μας θα χαράξει το δρόμο για την παραπέρα ανάπτυξη και πρόοδο του κόσμου μας σε όλους τους τομείς, στο ύψος των καθηκόντων που βάζει μπροστά τους το ΚΚΣΕ και η Σοβιετική Κυβέρνηση. Με περισσότερο ενθουσιασμό, ορμή και θέληση ο κόσμος θα ριχτεί στη δουλειά και στη μάθηση, σύντομα θα εξαλείψει τις κακές συνέπειες της κρίσης που δημιούργησε στις γραμμές του η αντικομματική φράξια και θα ξαναποκτήσει ακέραια την εμπιστοσύνη και το σεβασμό των Σοβιετικών συντρόφων τους.

    Η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ εκφράζει την πεποίθησή της ότι με γνώμονα την απόφαση της ΚΕ του ΚΚΣΕ και με την παραπέρα βοήθεια των Σοβιετικών συντρόφων η ΚΟΤ γρήγορα θα ξεπεράσει την κρίση της, ότι στην 4η Συνδιάσκεψη θα ’ρθει συσπειρωμένη πάνω στη βάση που βάζει η απόφαση αυτή της ΚΕ του ΚΚΣΕ, ότι μαζί με ολόκληρο το Σοβιετικό λαό θα φτάσει άξια στο 20ό Συνέδριο του ΚΚ της ΣΕ κι ότι μαζί με όλο το κόμμα θα βγει πιο γερή, πιο ώριμη, πιο ανδρειωμένη, πιο ενιαία και μονολιθική απ’ την κρίση και τη δοκιμασία που τη ρίξανε οι φραξιονιστές-διασπαστές του κόμματος........ Ολα αυτά είναι με τον ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ απών Αιχμάλωτο της Οπορτουνιστικής αντεπανάστασης. Με το 20ο Αντεπαναστατικό Συνέδριο διαφώνησε κάθετα. ΑΘΑΝΑΤΟΣ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Ο ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ αντιμετώπισε την οπορτουνιστική θηριωδία σε Μποροβίτσι Σοργκούτ 1956 1973 για τους εξής λόγους. Για την διόρθωση του προγράμματος 1930 1934 τα Τρία Γράμματα για τον Ιμπεριαλιστικό πόλεμο την ΑΘΑΝΑΤΗ ΕΠΟΠΟΙΙΑ ΤΟΤ ΔΣΕ και το πρόγραμμα του 1953. Οσο λάσπη και να ρίξουν οι Οπορτουνιστές δεν πιάνει. ΕΑΜ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΕΔΑ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ δηλαδή ΣΜΑ ΛΙΒΑΝΟΣ ΚΑΖΕΡΤΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΑΤΖΗ ΒΑΡΚΙΖΑ ΤΕΛΟΣ. Οι Οπορτουνιστικές παπάτζες ψόφησαν το 1991.... ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. 1955 Παράδοση της Αυστρίας στον Καπιταλισμό. Τα Αντεπαναστατικά γεγονότα στην Ουγγαρία το 1956 βρήκαν πρόσφορο έδαφος στο 20ο Αντεπαναστατικό συνέδριο του ...ΚΚΣΕ.... πρώην Μπολσεβίκων. Ο ...ΝΑΓΚΙ... φυλακή μέχρι το 1953... απελευθερώθηκε ανέλαβε Γ.Γ και άνοιξε τα σύνορα στην Δύση για να περάσει η βοήθεια του Καπιταλισμού απο την ...ουδέτερη.... Αυστρία του Χρουτσόφ.... ο οποίος απελευθέρωσε Ούγγρους Εγκληματίες πολέμου που έφτασαν στην χώρα να ενισχύσουν τον ...ΝΑΓΚΙ.... Το Βιβλίο του Βέλγου σ.ΛΟΥΝΤΟ ΜΑΡΤΕΝΣ μια Αλλη ματιά στο ΣΤΑΛΙΝ εκδόσεις σύγχρονη εποχή το 1997... με εισαγωγή του σ.ΠΑΠΑΡΗΓΑ είναι καταπέλτης για τα ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ του 20ου ΑΝΤΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ το 1956..... Το Γλέντι θα συνεχιστεί χωρίς ΕΛΕΟΣ.... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. 1957 Διαγράφηκαν απο το ...ΚΚΣΕ... πρώην Μπολσεβίκων οι σ. ΣΕΠΙΛΟΦ ΜΑΛΕΝΚΟΦ ΓΚΑΓΚΑΝΟΒΙΤΣ ΜΟΛΟΤΟΦ σαν ...σεχταριστές.... ΑΘΑΝΑΤΟΙ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. «Προβάλλει το ερώτημα αν έπρεπε να κάνουμε τον δεύτερο ένοπλο αγώνα ή να ακολουθήσουμε άλλον μακρύτερο "ειρηνικό" δρόμο.
    (...) Είναι γεγονός ότι για το κίνημά μας οι συνθήκες στην περίοδο 1945-1949 ήταν πολύ δυσκολότερες απ' τις συνθήκες της περιόδου 1941-1945. Και οι δυσκολίες αυτές οφείλονταν, από διεθνή άποψη, στο ότι ο πόλεμος είχε τελειώσει, η ΕΣΣΔ είχε ανάγκη από μια λίγο - πολύ μακρόχρονη περίοδο να επουλώσει τις πληγές που της προξένησε ο πόλεμος, τα καθεστώτα των Λαϊκών Δημοκρατιών δεν είχαν ακόμα στερεωθεί κ.λπ. Από εσωτερική άποψη, στο ότι ο λαός είχε κουραστεί από τον πολύχρονο πόλεμο (1940-1945), στο ότι η ήττα του Δεκέμβρη 1944 και η προδοσία του αγώνα απ' την ηγεσία του ΚΚΕ είχε δημιουργήσει στις λαϊκές μάζες απογοήτευση, στην ύπαρξη αγγλικών στρατευμάτων στην Ελλάδα κ.λπ. Δηλαδή, με δύο λόγια, απαιτούνταν μια λίγο πολύ μακρόχρονη περίοδος για την ανασύνταξη των επαναστατικών δυνάμεων»...... Οπορτουνιστικές τρίχες κατσαρές που δήθεν τους έπιασε ο πόνος για τον λαό που κουράστηκε και να υπερασπίσουν την ΕΣΣΔ. Αν τους ενδιέφεραν όλα αυτά θα είχαν πάρει την εξουσία τον ΟΚΤΩΒΡΗ ΤΟΥ 1944 σε επαναστατικές συνθήκες και με τον συσχετισμό στα Βαλκάνια Συντριπτικό. Ολα τα άλλα είναι ΣΟΣΙΑΛΦΑΣΙΣΤΙΚΑ ΚΟΥΡΑΦΕΞΑΛΑ. ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ ΑΘΑΝΑΤΟΣ. ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. «...Η παραπάνω άποψη που ο σ. Ζαχαριάδης εξέφρασε (...) είναι ριζικά εσφαλμένη και επιζήμια. Αποτελεί πήδημα στο κενό, γιατί παρακάμπτει αυθαίρετα, αντιμαρξιστικά το στάδιο του αστικοδημοκρατικού μετασχηματισμού. (...) Και ύστερα απ' το 1949 η καθοδήγηση του ΚΚΕ εξακολουθεί να επιμένει στην εσφαλμένη διατύπωση του χαρακτήρα της επανάστασης στην Ελλάδα σαν σοσιαλιστικής και να μην έχει μίνιμουμ πρόγραμμα, πράγμα που φρενάρει, δεσμεύει την κινητοποίηση των λαϊκών επαναστατικών δυνάμεων...».4

    Το «ύστερα απ' το 1949» αναφερόταν στο γεγονός ότι η επανάσταση προσδιοριζόταν ως σοσιαλιστική και από το Σχέδιο Προγράμματος που ψήφισε η 4η Πλατιά Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής το 1953, το οποίο αποσύρθηκε, μετά την απόρριψή του από την ηγεσία του ΚΚΣΕ. Η Απόλυτη δικαίωση του ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ. Υστερα απο το 1949 μιλάει για Σοσιαλιστική επανάσταση με δικτατορία του προλεταριάτου που καταργούσε το ...στάδιο..... Ποιός έφτιαξε λοιπόν τον οπορτουνιστικό μπάχαλο της ...ΕΔΑ..... Ελα Φαρμακοποιέ μη κρύβεσαι δεν βρέχει.... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Αυτό το ΕΓΚΛΗΜΑ στο Ουζμπεκιστάν πριν 55 χρόνια σε βάρος του ΚΚΕ και των πολιτικών προσφύγων που έφτασαν εκεί έχει όνομα και λέγεται οπορτουνισμός Η συμμορία των οπορτουνιστών με την ανοχή των ...χρουτσοφικών... ομόσταβλων τους όρμησαν στα γραφεία του κόμματος να δολοφονήσουν τον ΗΡΩΑ ΤΟΥ ΝΤΑΧΑΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ. Αποκρούστηκαν απο τους συντρόφους της περιφρούρησης. Οι αστυνομικές δυνάμεις παρακολουθούσαν δείχνοντας ανοχή στους φονιάδες οπορτουνιστές. Οταν μαζεύτηκε χιλιάδες κόσμος απο όλες τις πολιτείες και ξεκίνησε το λιντσάρισμα των αλητών μόνο τότε μπήκε στην μέση η αστυνομία για να μη κομματιάσει ο λαός τους Οπορτουνιστές φονιάδες. Ηταν το αυγό του φιδιού που μετά το 1945 λόγω των 5000000 νεκρών του πολέμου πήρε την πλειοψηφία στο κόμμα των Μπολσεβίκων και επικράτησε επίσημα στις 5 του Μάρτη του 1953... ΑΛΗΤΕΣ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Βέβαια, το Σχέδιο Προγράμματος, αν και αποτελούσε σημαντικό βήμα στη συλλογική θεωρητική σκέψη του ΚΚΕ, στήριζε τον καθορισμό του χαρακτήρα της επανάστασης στην αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων υπέρ των Κομμουνιστικών Κομμάτων και όχι, όπως θα έπρεπε, στην ωριμότητα των υλικών προϋποθέσεων, δηλαδή στην κυριαρχία των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής στην Ελλάδα. Ετσι, οι αντιφάσεις στη στρατηγική του ΚΚΕ συνέχιζαν να παραμένουν......Ηταν αδύνατον να λυθούν όλα σε μία ημέρα και μάλιστα σε εκείνες τις συνθήκες μέσα στη φωτιά και στο σίδερο. Είχε ξεκινήσε το 1949 μέσα στην φωτιά του Γράμμου. Σε ήρεμες συνθήκες το 1996... καταργήσαμε τα ...στάδια.... και ο εμπλουτισμός και οι επεξεργασίες ολοκηρώθηκαν το 2013. Χρειαστήκαμε 17 χρόνια συναντώντας την λυσσασμένη αντίδραση του κεντρίστικου οπορτουνισμού τον οποίο και ξεριζώσαμε ξεβρωμίζοντας το ΚΚΕ απο τον Καρκίνο. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. υτόχρονα, το ΚΚΕ επισήμανε αδυναμίες στον Ζαχαριάδη κρίνοντάς τον ως Γενικό Γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής. Η κυριότερη ήταν ότι δεν μπόρεσε να βγάλει ολοκληρωμένα συμπεράσματα από την πορεία του ΚΚΕ την περίοδο 1941 - 1945, ώστε το 7ο Συνέδριο του Κόμματος, το 1945, να διαμορφώσει πρόγραμμα πάλης για το σοσιαλισμό. Δίχως να αποτελούν τη μοναδική αιτία, οι στρατηγικές αδυναμίες του 7ου Συνεδρίου επέδρασαν στη διεξαγωγή του ένοπλου ταξικού αγώνα 1946 - 1949. Αυτά και άλλα παρόμοιου βάρους θέματα απασχολούν τον υπό επεξεργασία Α' Τόμο του Δοκιμίου Ιστορίας του ΚΚΕ, της περιόδου 1918 - 1949...... Θα πρέπει να πάρουμε υπόψη μας την κατάσταση που βρήκε ο ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ 30 ΜΑΗ του 1945 που γύρισε μετά την 9 χρονη απουσία του. Η ΟΚΝΕ είχε διαλυθεί το 1943... το ΚΚΕ στην 11η ολομέλεια τον ΑΠΡΙΛΗ ΤΟΥ 1945 είχε μετατραπεί σε ...ομόσπονδο.... είχαν διαγράψει τον ΑΡΗ σαν ..ληστή.... το είχανε κρατήσει μυστικό και το δημοσίευσαν με την επιστροφή του φτιάχνοντας προβοκάτσια. ΟΙ Κυνηγημένοι στα βουνά χαρακτηρισμένοι σαν ...ληστές απο το ...ομόσπονδο... ΚΚΕ μπήκαν στην καθοδήγηση του Π.Γ με την επιστροφή του. Να έχουμε καθαρό πως όλα ήταν τσιμενταρισμένα έτοιμα ευρωκομουνιστικά. Χωρίς ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ ΔΣΕ δεν θα υπήρχε... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Αναφερόμαστε για παράδειγμα στη συγκρότηση της ΕΔΑ, που είχε ιδρυθεί όντας Γενικός Γραμματέας ο Νίκος Ζαχαριάδης. Ακόμα και στη συγκρότηση της Δημοκρατικής Ενωσης στις εκλογές του Φλεβάρη του 1956, όπου η ΕΔΑ συμμάχησε με τον Γ. Παπανδρέου και τον Κ. Τσαλδάρη. Ο Ζαχαριάδης θεωρούσε μεγάλη επιτυχία και ως απόδειξη μη σεχταρισμού αυτήν τη συμμαχία, όπου η ΕΔΑ εξέλεξε 18 βουλευτές. Αλλά και η αντίθετη πλευρά είχε παρόμοια λογική συμμαχιών...... Να μη ξεχνάμε οτι το πρόγραμμα ξεκίνησε να αλλάζει το 1949. Ψηφίστηκε το 1953.. Ο ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ εφάρμοζε πάντα Δημοκρατικό συγκεντρωτισμό. Δεν τον παραβίασε ποτέ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. Από εσωτερική άποψη, στο ότι ο λαός είχε κουραστεί από τον πολύχρονο πόλεμο (1940-1945), στο ότι η ήττα του Δεκέμβρη 1944 και η προδοσία του αγώνα απ' την ηγεσία του ΚΚΕ είχε δημιουργήσει στις λαϊκές μάζες απογοήτευση, στην ύπαρξη αγγλικών στρατευμάτων στην Ελλάδα κ.λπ. Δηλαδή, με δύο λόγια, απαιτούνταν μια λίγο πολύ μακρόχρονη περίοδος για την ανασύνταξη των επαναστατικών δυνάμεων». Θράσος και Αλητεία σε όλο τους το μεγαλείο. Προδοσία λέει της ηγεσίας του ΚΚΕ γενικά και αόριστα λες και ήταν κάποιοι άλλοι που τάχα δεν εφάρμοσαν σωστά τα ...στάδια..... Οι Οπορτουνιστές δολοφόνοι χρησιμοποιούν την καταστροφή που έφερε η εγκληματική τους γραμμή ώστε μετά να επικαλεστούν τις δυσκολίες του αγώνα. Οι Φασίστες μπροστά τους είναι αγγελούδια. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. 1997 Σύγχρονη Εποχή Μία άλλη ματιά στον ΣΤΑΛΙΝ του σ.Λ.ΜΑΡΤΕΝΣ με πρόλογο του αξέχαστου σ.ΠΑΠΑΡΗΓΑ. 2009 18 συνέδριο Ανατροπή του Σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ με Αφετηρία το 20ο Αντεπαστατικό συνέδριο του ...ΚΚΣΕ... πρώην Μπολσεβίκων και την ΣΤΑΔΙΑΚΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΝΟΜΩΝ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ. 2011 2ο δοκίμιο 1949 1968 σύγχρονη εποχή. 1ο δοκίμιο 1918 1949 του 2018. Ερχεται το 3ο δοκίμιο 1968 1974. Αξίζει να μελετηθούν απο όλους μας. Ας Σκούζουν όσο θέλουν οι οπορτουνιστές. Η Κ.Δ έπεσε στα χέρια του οπορτουνισμού το 1935.... και η ΕΣΣΔ το 1956. ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. Και μία γερή ανασκόπηση της κατάστασης που ήταν το ΚΚΕ την περίοδο 1974 1991 όταν γίνανε οι ...επεξεργασίες ...για το δοκίμιο του 95.... 1974 ενωμένη αριστερά... με τους προδότες του ...εσωτερικού.... ουρά του ΠΑΣΟΚ σε όλους τους 2ους Γύρους δημοτικών εκλογών 1981...2η κατανομή...πραγματική αλλαγή.... 1985 Σαρτζετάκης 1986 Κολοφυλάδα ΠΡΩΤΗ ...με τον Καλογρίτσα 1987 12ο Συνέδριο... Κοινό πόρισμα με την ...ΕΑΡ ...συνασπισμός.... συμμετοχή σε δύο κυβερνήσεις στο έδαφος του Καπιταλισμού γενική έφοδος για την διάλυση του ΚΚΕ 1989 1991.... απο τους Τροτσκιστές του ΝΑΡ και την δεξιά οπορτουνιστική ομάδα του ΑΘΛΙΟΥ ...ΦΑΡΑΚΟΥ. Εσπασαν τα μούτρα τους. Σε αυτές τις συνθήκες έγιναι οι επεξεργασίες. Πραστικά Φαρμακοποιέ και ξυδάκι Μπόλικο... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  52. Ακολουθεί υποκεφάλαιο του κεφαλαίου «Τα γεγονότα της Τασκένδης» από το βιβλίο του Περικλή Ροδάκη «Νίκος Ζαχαριάδης» (Εκδόσεις «Επικαιρότητα», Αθήνα 1987, σελ. 240–259). Το υποκεφάλαιο αποτελείται εξ ολοκλήρου από μέρος έκθεσης «του περισσότερο αρμόδιου, που όχι μόνο έζησε αλλά και έχει όλα τα στοιχεία αυτών των γεγονότων» (εννοείται στην ΚΟ Τασκένδης του ΚΚΕ). Δυστυχώς ο Π. Ροδάκης δεν αναφέρει πουθενά στο βιβλίο του το όνομα του συγγραφέα της έκθεσης και δεν μου στάθηκε μέχρι στιγμής δυνατό να βρω το τεύχος του περιοδικού «Τότε», στο οποίο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το κείμενο της έκθεσης, ώστε να δω αν εκεί δίνεται το όνομα. Αραβικοί αριθμοί ανάμεσα σε δυο κάθετες γραμμές παραπέμπουν στο τέλος των σελίδων του πρωτοτύπου. Καλή ανάγνωση! — Ανεπαίσχυντος......Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ελλάδας, Επίσημα Κείμενα, Τόμος Έβδομος 1949–1955, «Σύγχρονη Εποχή», Αθήνα 1995, σσ. 447–458

    Αντικομουνιστικό πόνημα του 1987.... εν μέσω ...περεστρόικα και γκλάσνοστ..... στα ...επίσημα κείμενα του 1995....με το 14ο Συνέδριο το ξεκίνημα της ανασυγκρότησης να έχει γίνει Δεκέμβρη του 1991.... και το λεηλατημένο αρχείο στο Σιμπίου το 1968 μέσα στο νερό τον ΟΚΤΩΒΡΗ ΤΟΥ 1994... Αυτά θέλανε να μας σερβίρουνε για ιστορία τα Βαρίδια του Κεντρίστικου οπορτουνισμού. Ξεβρώμισε ο τόπος απο την Σαπίλα. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. Στις 12 Αυγούστου πήγε στην Τασκένδη και ο Νίκος Ζαχαριάδης. Η αντιπροσωπία της ΚΕ έκανε προσπάθεια να αναβληθεί εκ νέου η Συνδιάσκεψη, γεγονός που συνάντησε την αντίδραση του απερχόμενου Γραφείου της ΚΕΤ και στελεχών του ΚΚΣΕ από τη ΣΔ του Ουζμπεκιστάν. Στις 15 και 16.8.1955 ο Νίκος Ζαχαριάδης κατάγγειλε τη φραξιονιστική δραστηριότητα σε αχτίφ 1.200 μαχητών του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας και στελεχών της ΚΟΤ. Το αχτίφ συντάχτηκε με την αντιπροσωπία της ΚΕ του ΚΚΕ. Στις 18 Αυγούστου η Συνδιάσκεψη της ΚΟΤ αναβλήθηκε επ’ αόριστον με απόφαση της αντιπροσωπίας της ΚΕ.
    ...Στη συνεδρίαση του Γραφείου της Κομματικής Επιτροπής στις 2.8.55 μόλις ανακοινώθηκε η ημερήσια διάταξη, ο Δημητρίου δήλωσε: “Τι μαζευόμαστε και συζητάμε, αφού είναι γνωστό το αποτέλεσμα της συζήτησης; Ό, τι και να συζητήσουμε, πέντε με τέσσερις θα είμαστε και καμιά ομάδα δεν πρόκειται να υποταχθεί στην άλλη.”
    Το Γραφείο της ΚΕΤ ήταν χωρισμένο σε δύο ομάδες πριν από 6 μήνες.

    ΔΣΕ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου