ΜΑΘΕ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΟΥ

Τετάρτη 24 Μαρτίου 2021

Την έλεγαν “Γιουγκοσλαβία”…


Ήταν 24 Μάρτη 1999
 όταν άρχιζε το μακελειό, το στυγερό έγκλημα, που κράτησε 78 μέρες. Ήταν η αρχή του τέλους για την Γιουγκοσλαβία. Μια χώρα που ο λαός της όρθωσε το ανάστημά του στις μεραρχίες του Χίτλερ, δεν υπάρχει πια. Τη διέλυσε το ΝΑΤΟ σε συνεργασία με την ΕΕ.

   Οι χειροκροτητές της θηριωδίας των χιλιάδων νεκρών, των «παράπλευρων απωλειών», των ΝΑΤΟικών «λαθών», των εκτελέσεων αμάχων, του βομβαρδισμού νοσοκομείων, σχολείων, ΜΜΕ και νεκροταφείων (!), αυτοί που κόβουν και ράβουν στα μέτρα τους το Διεθνές Δίκαιο, υποστήριζαν τότε ότι τα αμερικανικά «Στελθ» αποτελούσαν προάγγελο της «δημοκρατίας» και της «ειρήνης» στα Βαλκάνια και τον κόσμο.

   Η αλήθεια είναι ότι εκείνος ο πόλεμος, που έγινε με πρόσχημα τα «δικαιώματα των μειονοτήτων», εξελίχτηκε σε «προληπτικό πόλεμο» στο Αφγανιστάν και μετεξελίχτηκε σε «ανθρωπιστικό πόλεμο» στο Ιράκ. Μετά ακολούθησαν από Λιβύη μέχρι Συρία.

   Ως γνωστόν, όλα αυτά συνέβησαν γιατί ο Μιλόσεβιτς ήταν «χασάπης». Και «εγκληματίας». Και «δολοφόνος». Και έκανε «γενοκτονία». Και ειδικά στο Κόσσοβο έκανε και «εθνοκάθαρση». Για να καταλάβετε πόσο «κάθαρμα» ήταν, ακόμα κι αυτός ο Πρετεντέρης – όπως έγραφε τότε – μόλις τον είδε στο εδώλιο της Χάγης (τον Μιλόσεβιτς ) «ανατρίχιασε» (ο Πρετεντέρης…).

  Στις 11 Μαρτίου 2006, ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς πέθανε στις φυλακές της Χάγης. Προηγουμένως είχε καταγγείλει τους δεσμοφύλακές του ότι τον οδηγούσαν στο θάνατο, αρνούμενοι να του παράσχουν την αναγκαία ιατροφαρμακευτική αγωγή για τα καρδιακά προβλήματα που αντιμετώπιζε.

   Δέκα χρόνια αργότερα, το 2016, στην απόφαση του  Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης κατά του Κάρατζιτς (που το εφετείο του ΟΗΕ μετέτρεψε την ποινή του σε ισόβια), κάπου χωμένη στις 2500 χιλιάδες σελίδες της απόφασης, έτσι για να μην… πολυφαίνεται, υπάρχει μια πολύ ενδιαφέρουσα καταγραφή: Ότι ο Μιλόσεβιτς και το Βελιγράδι δεν ήταν και τόσο… ένοχοι, όπως έλεγαν όσοι τους βομβάρδισαν, για το έγκλημα στη Σρεμπρένιτσα. Οι ίδιοι οι κατήγοροι του Μιλόσεβιτς παραδέχτηκαν (αλλά στην απόφαση για τον Κάρατζιτς…) ότι το Βελιγράδι ήταν απέναντι από κάθε τακτική εθνοκάθαρσης και μάλιστα κατήγγειλε τους πραγματικούς ενόχους για “εγκλήματα” που τα διέπρατταν για “ίδιον όφελος”.

    Επρόκειτο, ουσιαστικά, για απαλλαγή του Μιλόσεβιτς – αλλά μετά θάνατον – από την κατηγορία για την υποτιθέμενη συνενοχή του Βελιγραδίου στη σφαγή 8.000 Βοσνίων μουσουλμάνων στη Σρεμπρένιτσα, τον Ιούλιο του 1995. Ιδού τι καταγράφεται στην απόφαση του δικαστηρίου της Χάγης: 

 


  Φυσικά η είδηση πέρασε στα «ψιλά». Τα βαποράκια του ΝΑΤΟ, που μετά έγιναν βαποράκια του ΔΝΤ, όσοι τότε έγραφαν λιβέλους διεκδικώντας ρόλο νεκροθάφτη στο γουέστερν της Νέας Τάξης, όσοι ελεεινολογούσαν πάνω στο φέρετρο του Μιλόσεβιτς, τα «κοράκια» και οι «αντικειμενικοί» αναλυτές, τα αθύρματα που εκτόξευαν μύδρους κατά του «χασάπη» με ταυτόχρονους επαίνους για την… κακομοίρα τη Δύση που ήθελε (!) αλλά «δεν κατάφερε να αποτρέψει τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας» (!), δεν ψέλλισαν λέξη.

   «Και συ πρόστυχη πένα και ψοφίμι, του βούρκου λιβανίζετε την μπόχα», που έλεγε ο Βάρναλης.

   Δεν θα ασχοληθούμε άλλο μαζί τους. Αρκετά με το φύραμά τους. Οι ίδιοι «αμερικανόδουλοι» με τον Οτσαλάν, οι ίδιοι ΝΑΤΟφρονες στο Γιουγκοσλαβικό, οι ίδιοι «ενσωματωμένοι» στο Ιράκ, οι ίδιοι «πρόθυμοι» του ΔΝΤ και πάντα δραγουμάνοι της πλουτοκρατίας.

   Θα σταθούμε στην Ιστορία. Και η ιστορία λέει ότι ο Μιλόσεβιτς αρνήθηκε να υπογράψει την κατοχή της χώρας του από το ΝΑΤΟ. Αυτό έγινε το 1999 στο Ραμπουγέ, δυο μήνες πριν τους βομβαρδισμούς. Η κατάπτυστη συμφωνία (άρθρο 8), που ζητούσε η Ολμπράιτ, προέβλεπε ότι:

«Το προσωπικό του ΝΑΤΟ θα απολαμβάνει, μαζί με τα οχήματα, σκάφη, αεροσκάφη και υλικά του, ελεύθερη και απεριόριστη διάβαση και ανεμπόδιστη πρόσβαση σε όλη την ομοσπονδιακή δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας, περιλαμβανομένου του εναέριου χώρου και των χωρικών υδάτων. Αυτό θα περιλαμβάνει (αλλά δεν περιορίζεται σε αυτά) τα δικαιώματα σε στρατοπέδευση, γυμνάσια, καταυλισμούς και χρήση οποιασδήποτε περιοχής ή διευκολύνσεων, όπως απαιτείται, για υποστήριξη, εκπαίδευση και επιχειρήσεις».

   Γι’ αυτό έγινε η εισβολή του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία. Όχι γιατί ο Μιλόσεβιτς ήταν «χασάπης» ή «Χίτλερ» κατά τους διώκτες του, αλλά επειδή αρνήθηκε να υπογράψει κάτι αντίστοιχο με αυτό που ζητούσε ο Μουσολίνι από τον ελληνικό λαό το 1940.

   Αν την ιστορία την έγραφαν τα «κοράκια» και οι «νεκροθάφτες», η ανθρωπότητα δε θα γνώριζε τι σημαίνει το «Όχι». Ευτυχώς, ακόμα κι αν το τίμημα είναι βαρύ, η Ιστορία των λαών δεν γράφεται έτσι. Παρά μόνο των «ραγιάδων».

   Ο Μιλόσεβιτς δολοφονήθηκε. Οι εκτελεστές του Μιλόσεβιτς, πριν τον βγάλουν από τη μέση, είχαν εκτελέσει τη χώρα του, βομβαρδίζοντάς την ανελέητα για 78 μέρες και νύχτες. Οι δολοφόνοι του Μιλόσεβιτς, πριν εφαρμόσουν το «δίκαιο» της Χάγης, είχαν εφαρμόσει το «δίκαιο» των «έξυπνων όπλων»:

  • Μέσα σε αυτές τις 78 μέρες, το ΝΑΤΟ, επιστρατεύοντας 1.000 και πλέον βομβαρδιστικά, πραγματοποίησε 35.788 (!) αεροπορικές επιδρομές στο έδαφος της Γιουγκοσλαβίας και επιτέθηκε εναντίον 200 (!) γιουγκοσλαβικών πόλεων. Από αυτές, η πρωτεύουσα του Κοσσυφοπεδίου, η Πρίστινα – την οποία υποτίθεται ότι οι ΝΑΤΟικοί ήθελαν να σώσουν από την «εθνοκάθαρση» – βομβαρδίστηκε 374 φορές, το Πρίζρεν 232, το Ουρόσεβατς 205, το ίδιο το Βελιγράδι βομβαρδίστηκε 212 φορές…
  • Μέσα σε αυτές τις 78 μέρες, το έδαφος της Γιουγκοσλαβίας δέχτηκε 35.450 «δέσμες» από το είδος των απαγορευμένων (μέσα από διεθνείς συμβάσεις) βομβών. Από τις 2.500.000 βόμβες που έπεσαν στη Γιουγκοσλαβία, οι 500.000 περιείχαν εξασθενημένο ουράνιο. Το ουράνιο προκαλεί καρκίνο… Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι τουλάχιστον 10.000 θάνατοι από καρκίνο στην πρώην Γιουγκοσλαβία σχετίζονται με τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ…
  • Μέσα σε αυτές τις 78 μέρες, οι «έξυπνες» βόμβες κατέστρεψαν 480 εκπαιδευτικά ιδρύματα της Γιουγκοσλαβίας (μεταξύ αυτών το 50% των σχολείων του Κοσσυφοπεδίου), 350 μοναστήρια, πολιτιστικά κέντρα και ιστορικά μνημεία, 33 νοσοκομεία και ιατρικά κέντρα, 14 αεροδρόμια, 61 γέφυρες, 5 εθνικούς και 23 επαρχιακούς δρόμους, 121 εργοστάσια και βιομηχανικές εγκαταστάσεις, 29 εγκαταστάσεις παροχής ηλεκτρικής ενέργειας και ύδρευσης…
  • Μέσα σε αυτές τις 78 μέρες, το ΝΑΤΟ προκάλεσε τόσες υλικές ζημιές στη Γιουγκοσλαβία που θα χρειαστούν 40 χρόνια για την αποκατάστασή τους, ανάγκασε 600.000 εργάτες να ζουν άνεργοι και 2.500.000 ανθρώπους να μη διαθέτουν το ελάχιστο προς το ζην…
  • Μέσα σε αυτές τις 78 μέρες, το ΝΑΤΟ δολοφόνησε, σύμφωνα με τη Γιουγκοσλαβία, πάνω από 2.000 ανθρώπους. Οι τραυματίες ανήλθαν σε περισσότερους από 6.000. Μετά τη λήξη των βομβαρδισμών, οι ίδιοι οι Αμερικανοί υπολόγιζαν ότι ο αριθμός των νεκρών ξεπέρασε τους 5.000… Από τις ανθρώπινες απώλειες, σύμφωνα με τα στοιχεία της Γιουγκοσλαβίας, το 30% των νεκρών ήταν παιδιά… Παιδιά ήταν και το 40% των τραυματισμένων… Μετά τη λήξη των βομβαρδισμών, η γιουγκοσλαβική επιτροπή συνεργασίας με τη UNISEF ανακοίνωσε ότι τουλάχιστον «ένα παιδί τη μέρα έχανε τη ζωή του στο διάστημα των ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών κατά της Γιουγκοσλαβίας»…

   Αυτός ήταν ο «ανθρωπισμός» που επέδειξαν στη Γιουγκοσλαβία οι «δίκαιοι δικαστές» του Μιλόσεβιτς.

   Ήταν οι ίδιοι που εκτός από τον «γενοκτόνο» ρόλο του Μιλόσεβιτς στη Σρεμπρένιτσα είχαν ανακαλύψει και τον εξίσου «γενοκτόνο» ρόλο του στο Κοσσυφοπέδιο, το οποίο έσπευσαν να… σώσουν.

   Αλλά, ας θυμηθούμε:

   Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ, από την 1/3/1998 έως τις 24/3/1999 (μέρα έναρξης των βομβαρδισμών), οι πρόσφυγες του Κοσσυφοπεδίου δεν ξεπερνούσαν τους 197.330. Από αυτούς οι 55.000 είχαν μεταναστεύσει στη Σερβία (επομένως, κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι ήταν «κυνηγημένοι Αλβανοί»), ενώ οι 100.000 είχαν μεταναστεύσει στην Ευρώπη.

   Ακόμα κι αν αποδεχτούμε ότι οι τελευταίοι έφυγαν από τις εστίες τους γιατί εκδιώχτηκαν από τους Σέρβους (και όχι για να βρουν, λόγω οικονομικής δυσπραγίας, καλύτερη τύχη στις χώρες της Δύσης, όπου, άλλωστε, ζούσαν από χρόνια χιλιάδες Αλβανοί Κοσσοβάροι), τότε πως εξηγείται:

α) Στον ένα χρόνο που πέρασε πριν το NATO επιτεθεί στο Κοσσυφοπέδιο (και όπου υποτίθεται συντελείτο «γενοκτονία») είχαν μεταναστεύσει εκτός Κοσσυφοπεδίου 100.000 άνθρωποι. Όσο διάστημα διήρκεσαν οι βομβαρδισμοί μετανάστευσαν περίπου 1.000.000!
β) Σύμφωνα με την Υπατη Αρμοστεία, στις 78 μέρες των βομβαρδισμών, οι πρόσφυγες Κοσσοβάροι που είχαν καταφύγει ειδικά στην Αλβανία ανέρχονταν στις 778.500. Αντίθετα, ο αριθμός των προσφύγων προς την Αλβανία, μέχρι τις 24 Μάρτη, την ημέρα που ξεκίνησαν οι βομβαρδισμοί, ήταν 18.500…

   Αν υπήρξε, λοιπόν, «γενοκτονία», είναι προφανές ποιος την διέπραξε.

   Μήπως, όμως, τους ήταν άγνωστα τα πραγματικά στοιχεία, όταν ένα από τα προσχήματα του ΝΑΤΟ για να εξαπολύσουν το βομβαρδισμό εναντίον της Γιουγκοσλαβίας ήταν ότι ήθελαν να σταματήσουν την «εθνοκάθαρση» που συντελούνταν, τάχα, στο Κοσσυφοπέδιο;

   Ας δούμε:

  • Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες μέχρι και της CIA που «έσκαψε» όλο το Κοσσυφοπέδιο ούτε «ομαδικοί τάφοι» ανακαλύφθηκαν ούτε «γενοκτονία» προέκυψε («Βήμα», 22/10/99).
  • Από τους 100.000 «εκτελεσμένους» Αλβανούς που «είδε» ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ το Μάη του 1999, για να δικαιολογήσει τους βομβαρδισμούς, ακόμα και το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, τέσσερις μήνες αργότερα, δεν μπόρεσε να μιλήσει για πάνω από 2.108 νεκρούς, αφού τόσους είχε «ανακαλύψει», θύματα του πολέμου, που ούτε καν η Κάρλα ντελ Πόντε μπορούσε να εμφανίσει σαν «θύματα γενοκτονίας».
  • Ο Ισπανός ιατροδικαστής Εμίλιο Περέθ Πουγιόλ, που οι Δυτικοί τον έστειλαν να «ανακαλύψει» τους περίφημους «90 ομαδικούς τάφους», μετά από τρεις μήνες σκάψιμο, αναγκάστηκε στις 12 Σεπτέμβρη 1999 να ανακοινώσει ότι στην περιοχή δε βρέθηκαν πάνω από 187 θύματα, ως αποτέλεσμα των εχθροπραξιών και όχι κάποιας «εκκαθάρισης».
  • Σε διακοίνωσή του στις 28 Δεκέμβρη 1998 προς το Διοικητικό Δικαστήριο της Κάτω Σαξονίας, το υπουργείο Εξωτερικών της Γερμανίας, ανέφερε:
  • «Κατά την κρίση και γνώση του υπουργείου Εξωτερικών, τα μέτρα των δυνάμεων ασφαλείας της Γιουγκοσλαβίας έχουν ως στόχο, κυρίως, την καταπολέμηση του UCK, που, χρησιμοποιώντας τρομοκρατικά μέσα, παλεύει για την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου, σύμφωνα δε, με μερικούς εκπροσώπους τους και για τη δημιουργία της «Μεγάλης Αλβανίας»».
  • Με διακοίνωσή του στις 15 Μάρτη 1999, εννέα μόλις μέρες πριν από την έναρξη των ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών κατά της Γιουγκοσλαβίας, το υπουργείο Εξωτερικών της Γερμανίας τόνιζε προς το Διοικητικό Δικαστήριο του Μάιντς:«Όπως αναφέρεται στην έκθεση, στις 18 Νοέμβρη 1998, ο UCK, μετά την εν μέρει αποχώρηση των σερβικών δυνάμεων ασφαλείας, επανακατέλαβε τις θέσεις του, έτσι ώστε τώρα να ελέγχει και πάλι εκτεταμένες εκτάσεις στην περιοχή των συγκρούσεων. Και πριν από την έναρξη της άνοιξης του 1999 υπήρχαν συγκρούσεις μεταξύ του UCK και των δυνάμεων ασφαλείας, αν και δεν είχαν φτάσει να έχουν την ένταση των μαχών του καλοκαιριού/ άνοιξης του 1998»(Δηλαδή, όπως ομολογούσε ένας εκ των επιτιθέμενων, η Γερμανία, η κατάσταση στο Κοσσυφοπέδιο, λίγο πριν από την εισβολή του NATO, ήταν υποτονική, συγκρινόμενη με τα προ έτους γεγονότα και σε κάθε περίπτωση δε συνιστούσε «εθνοκάθαρση », αλλά πολεμική σύγκρουση μεταξύ αντιμαχομένων).
  • Από το υπουργείο Εξωτερικών της Γερμανίας προς το Διοικητικό Δικαστήριο του Τριρ, σε αναφορά της 12/1/1999, με αριθμό πρωτοκόλλου (ΑΖ: 514 – 516 80/32 426), σημειωνόταν: «Ακόμα και στο Κόσσοβο ένας ανοιχτός διωγμός που να έχει σχέση με την αλβανική εθνότητα δεν είναι επαληθεύσιμος. Οι ενέργειες των σερβικών δυνάμεων ασφαλείας δεν κατευθύνονται κατά των Κοσσοβο-Αλβανών, ως εθνοτικά προσδιορισμένη ομάδα, αλλά εναντίον του στρατιωτικού αντιπάλου…».
  • Στην απόφαση του Διοικητικού Δικαστηρίου της Βαυαρίας, της 29/10/1999 με αριθμό πρωτοκόλλου (ΑΖ: 22 ΒΑ 94,34252), τονιζόταν: «Οι αποφάσεις του υπουργείου Εξωτερικών της Γερμανίας της 6/5, 8/6 και 13/7 του 1998, δεν επιτρέπουν την εξαγωγή του συμπεράσματος ότι υπάρχει ομαδικός διωγμός εθνοτικών Αλβανών από το Κόσσοβο… Ένα (γιουγκοσλαβικό) κρατικό πρόγραμμα διωγμών που έχουν ως στόχο ολόκληρη την εθνοτική ομάδα των Αλβανών ούτε υπάρχει τώρα ούτε υπήρξε νωρίτερα…».
  • Στις 11 Μαρτίου 1999, δυο βδομάδες μόλις πριν την έναρξη των ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών, στην απόφαση του Ανώτατου Διοικητικού Δικαστηρίου του Μίνοτερ (ΑΖ: 13Α 3894/94 Α), τονιζόταν: «Οι εθνοτικοί Αλβανοί στο Κόσσοβο ούτε εξετέθησαν ούτε εκτίθενται τώρα σε τοπικούς ή καθ’ άπασαν τη χώρα διωγμούς στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας»!

   Πότε, λοιπόν, έλεγαν αλήθεια το NATO, η ΕΕ και τα στελέχη τους, όπως ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας ή ο τότε «κεντροαριστερός» Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Γ. Φίσερ;

   Όταν διά επίσημων εγγράφων ομολογούσαν ότι στο Κοσσυφοπέδιο δεν συντελούνταν «εθνοκάθαρση » ή όταν λίγες μέρες αργότερα δολοφονούσαν αμάχους για να τους «σώσουν» από την …«εθνοκάθαρση »;

   Όσο για τα εγχώρια ΝΑΤΟ – «παπαγαλάκια» τέτοιες απορίες δεν είχαν και δεν έχουν.

   Όσοι είχαν μάτια έβλεπαν τι πραγματικά συνέβαινε στα Βαλκάνια και τι πραγματικά ξεκινούσε για τον κόσμο πριν από δυο δεκαετίες.

   Το προφανές μόνο οι απροκάλυπτα ΝΑΤΟφρονες δεν αποδέχονταν, τότε (και σήμερα), και παρέμεναν «ενσωματωμένοι» στα ρεπορτάζ του CNN που ξεχείλιζαν από ιστορίες εκδιωγμένων Αλβανόφωνων από Σέρβους.

   Μόνο οι ψυχή τε και σώματι «ανήκοντες εις την Δύσιν» δεν έβλεπαν τότε (και σήμερα) πίσω από τις ΝΑΤΟικές βόμβες την πραγματική γενοκτονία και την πραγματική εθνοκάθαρση.

   Μόνο οι υπέρμαχοι του ευρωατλαντισμού συνέχιζαν τότε (και σήμερα) να ισχυρίζονται ότι το έγκλημα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ έγινε για «ανθρωπιστικούς» λόγους.

   Μόνο οι «αμερικανοτσολιάδες» και οι «ευρωτσολιάδες» έβλεπαν παντού τον «χασάπη» Μιλόσεβιτς, αλλά πουθενά τα «έξυπνα» όπλα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.


20χρόνια δεν ξεχνώ

11 σχόλια:

  1. Τα εγκλήματα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ που είναι δεδομένα δεν μπορούν να αποκρύψουν τα εγκλήματα του Σερβικού όπως βεβαίως και των άλλων εθνικισμών στην Γιουγκοσλαβία. Είναι δεδομένα και υπαρκτά. Ασφαλώς τα ίδια ισχύουν σήμερα και με τα εγκλήματα Ρώσων Κινέζων Ιρανών κ.α Ιμπεριαλιστών. Αυτά για να μη ξεχνιόμαστε.... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Να συγχαρώ τον Ν. Μ. για την εξαιρετική ανασκόπηση!
    [Παρένθεση: Να ποια θέματα μπορούν να ενώσουν τον κόσμο. Η ενότητα πάει χέρι-χέρι με την Διαφώτιση και την (ταξική!) Αλήθεια].
    Να συμπληρώσω. Η Γιουγκοσλαβία, δηλαδή ο Λαός της, πλήρωσε το 1999:
    1ον Την Παλλαϊκή Αντίσταση στον Ναζισμό και τους εγχώριους δοσιλόγους τους, τους Τσέτνικούς.
    2ον Την Διάλυση του ναζιστικού Κροατικού Κράτους, από τον παρτιζάνικο στρατό. Ιδού, που το επανίδρυσαν οι φυσικοί διάδοχοι των Ναζί μετά από 60 χρόνια!
    3ον Την υπονόμευση/διάρρηξη των σχέσεων με την ΕΣΣΔ ήδη από τα χρόνια του Β'ΠΠ.
    4ον Την καιροσκοπική προσχώρηση του ΚΚΓ υπό την ηγεσία του προδότη Τίτο στον οπορτουνισμό, ήδη από τα χρόνια εκείνης της ένδοξης εποποιϊας. Οι κομμουνιστές του ΚΚΓ είτε αποκοιμήθηκαν είτε διώχτηκαν ήδη από το '45.
    5ον Τον ηγετικό ρόλο της Γιουγκοσλαβικής ηγεσίας στην τριτοδρομική πολιτική του Ατιϊμπεριαλιστικού κινήματος των "Αδεσμεύτων"
    Ο,τι επακολούθησε ήταν πια προδιαγεγραμμένο.
    Οι καπιταλιστές/ιμπεριαλιστές μπορεί να έκαναν υπομονή 60 χρόνια, αλλά δεν ξεχνούν ποτέ και τα τεφτέρια τους δεν σβήνουν.
    Μόνο καίγονται!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. 5ον Τον ηγετικό ρόλο της Γιουγκοσλαβικής ηγεσίας στην τριτοδρομική πολιτική του Ατιϊμπεριαλιστικού κινήματος των "Αδεσμεύτων"..... Σε αυτό το ΤΣΙΡΚΟ συμμετείχε και ο ΑΝΤΙΚΟΜΟΥΝΙΣΤΗΣ Μιχάλης Μούσκος ...Μακάριος.... μεγάλος ..εθνάρχης... για το ΑΚΕΛ. Είχε επισκεφθεί την Μακρόνησο το 1948 και τα βρήκε όλα εντάξει. Είπαμε ...προοδευτικές δυνάμεις..... Οσο για το ..εθνάρχης... στο μαρτυρικό Πολυεθνικό νησί το ΑΚΕΛ.... ξέρει... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

      Διαγραφή
    2. Πάνο, σε αυτό το τσίρκο συμμετείχε και η Κούβα με τον Φιμτέλ Κάστρο, που πάλαιψε επί δεκαετίες να το στρέψει στην φυσική του θέση της συμπαράταξης με το σοσιαλιστικό στρατόπεδο. Υπήρχαν και συνεπείς δυνάμεις μέσα στο τσίρκο (αλλιώς, ...τι "τσίρκο" θα ήταν;!), και βέβαια υπήρχαν και οι Λαοί, που καθόλου εχθρικά δεν ένοιωθαν απέναντι στην ΕΣΣΔ ενώ για τους Ιμπεριαληστές είχαν μόνο μίσος και αποστροφή. Δυστυχώς όμως ήταν εγκλωβισμένοι στις μικροαστικές αυταπάτες και κατά συνέπεια καπελωμένοι από τα διάφορα τριτοδρομικά "ΠΑΣΟΚ" ανά την Υφήλιο, με επικεφαλής τον κύριο Τίτο. Βάλε και τις προγραμματικές ανεπάρκειες του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος - από πουθενά φως.
      ....Εδεσε το γλυκό!

      Διαγραφή
    3. Σεχτάρ. Ασφαλώς και συμμετείχε η Κούβα των ΦΙΝΤΕΛ ΤΣΕ και έκανε αυτά που είπες. Δυστυχώς όμως η Κ.Δ από το 1935 και η ΕΣΣΔ απο το 1953 βάδιζαν προς το καπιταλισμό και ήρθε το γλυκό και έδεσε... Για τους λαούς είναι άλλη περίπτωση δεν έχουν σχέση με αυτό το έγκλημα του οπορτουνισμού. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

      Διαγραφή
    4. Στους ...αδέσμευτους... η Αυστρία που παραδόθηκε στον Καπιταλισμό το 1955 απο τον ...χρουτσόφ... που είχε απελευθερωθεί με το αίμα του Σοβιετικού λαού το 1945. Στα αντεπαναστατικά γεγονότα στην Ουγγαρία του 1956 απο εκεί πέρασε όλη η βοήθεια του Καπιταλισμού στον ...ΝΑΓΚΙ... που άνοιξε τα σύνορα για αυτό τον λόγο. Ταυτόχρονα ο ...χρουτσόφ... απελευθέρωσε Ούγγρους εγκληματίες πολέμου που έφτασαν για να βοηθήσουν την αντεπανάσταση. Ο ...ΝΑΓΚΙ... φυλακή μέχρι το 1953 απελευθερώθηκε ανέλαβε ηγεσία και μπήκε επικεφαλής. 1961 απόσυρση υποβρυχίων απο τον Αυλώνα της Αλβανίας. 1962 απόσυρση Πυραύλων απο την Κούβα με την ηγεσία να μην έχει ενημερωθεί και τον ΤΣΕ να φωνάζει προδοσία για τους ...Χρουτσοφικούς.... Εγκλήματα που έχουν όνομα και λέγεται Οπορτουνισμός 5η Φάλαγγα. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

      Διαγραφή
  3. Ένα μήνα μετά 22 Απρίλη 1999, στις 7.30 το πρωί αναχώρησαν από τη Θεσσαλονίκη - διασταύρωση Φιλίππου και Αγνώστου Στρατιώτη - η πρώτη μεγάλη αντιπροσωπεία συνδικαλιστικών στελεχών του ΠΑΜΕ, που μαζί με Γιουγκοσλάβους εργάτες, βρέθηκαν, στις ανθρώπινες αλυσίδες προστασίας στην πόλη Νις και στην πόλη Αλέξινατς*

    Σε συνεννόηση με τα συνδικάτα της Γιουγκοσλαβίας τα στελέχη του ΠΑΜΕ διανυκτέρευσαν σε γέφυρες και νοσοκομεία της πόλης, που έχει κατ' επανάληψη βομβαρδιστεί από τους ΑμερικανοΝΑΤΟικούς ιμπεριαλιστές.

    Η προθυμία για συμμετοχή στην αποστολή από μέρους των συνδικαλιστών της Θεσσαλονίκης ήταν
    τόσο μεγάλη που δεν ήταν δυνατό να συμπεριληφθούν όλοι οι ενδιαφερόμενοι στην πρώτη αυτή αποστολή.
    Η αποστολή μετέφερε, ανθρωπιστική βοήθεια σε φάρμακα και τρόφιμα που παραδόθηκε στο Νοσοκομείο του Νις.

    Για του "λόγου το αληθές" οι φωτογραφιες απο το ΝΙΣ και το Αλέξινατς
    https://gkagkarin.blogspot.com/2019/03/20.html

    ήμουν και γω εκεί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο Αντιιμπεριαλιστικός αγώνας συνεχίζεται στο ΠΑΜΕ ενάντια στα εγκλήματα των Ιμπεριαλιστών ΗΠΑ ΝΑΤΟ Ε,Ε ΡΩΣΙΑ ΚΙΝΑ ΙΡΑΝ και της αστικής τάξης της χώρας μας που προσπαθούν για μερίδιο απο την λεία και βελτίωση της θέσης τους στην Ιμπεριαλιστική πυραμίδα. Μπορεί να συμμετέχει όποιος θέλει χωρίς να χρειάζεται να είναι Κομμουνιστής με μοναδικό κριτήριο το ταξικό. Το ΠΑΜΕ και η Κοινωνική συμμαχία φτιάχτηκαν το 1999 με βάση της αποφάσεις του 15ου συνεδρίου του 1996 που κατάργησε τα ...πολιτικά μέτωπα... και την συμμετοχή των Κομμουνιστών σε κυβερνήσεις στο έδαφος του καπιταλισμού. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

      Διαγραφή
    2. Ταυτόχρονα στην κοινωνική συμμαχία γίνεται ιδεολογική πάλη και ζύμωση που οι κομμουνιστές βάζουμε τον στόχο για έξοδο απο την Ε.Ε με κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής ξήλωμα του καπιταλιστικού κέρδους και δικτατορία του προλεταριάτου. Αυτά είναι τα καθήκοντα των κομμουνιστών όσο οι καπιταλιστές έχουν τα μέσα παραγωγής στην ιδιοκτησία τους και συμμετέχουμε στο αστικό κοινοβούλιο με θέσεις εργατικής λαικής αντιπολίτευσης. Αντιιμπεριαλιστικός αγώνας λοιπόν με όχημα την κοινωνική συμμαχία που δεν εγκλωβίζεται στο καπιταλισμό και δεν κάνει αβάντα στον Καπιταλισμό και στην ...πασοκάρα... με ότι όνομα και να εμφανίζεται. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

      Διαγραφή
  4. Ανακοίνωση στα 22 χρόνια από την επέμβαση στη Γιουγκοσλαβία

    Σε ανακοίνωσή της για τη συμπλήρωση - χτες - 22 χρόνων από τη ΝΑΤΟική επέμβαση στη Γιουγκοσλαβία η Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ) αφού υπενθυμίζει το κόστος για το λαό της χώρας μετά από 78 μέρες ανελέητων ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών σημειώνει: «Η ΕΕ πρωτοστάτησε σε αυτό το ιμπεριαλιστικό έγκλημα. Αποκαλύφθηκε ο βρώμικος ρόλος κατά των λαών που έπαιξαν οι διάφορες κεντροαριστερές κυβερνήσεις, μεταξύ των οποίων και η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στην Ελλάδα». Θυμίζει πως η επέμβαση, στον απόηχο των αντεπαναστατικών ανατροπών στη Σοβιετική Ενωση και τις άλλες σοσιαλιστικές χώρες, «είχε άμεση σχέση με τις πλούσιες πλουτοπαραγωγικές πηγές και τη γεωστρατηγική θέση της περιοχής των Βαλκανίων (...) και με την προσπάθεια από πλευράς ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ να πατήσουν πόδι γερά στην περιοχή».

    Η ΕΕΔΥΕ σημειώνει πως σήμερα «το φιτίλι του πολέμου παραμένει ακόμη αναμμένο στα Βαλκάνια. Η τελωνειακή ένωση του Κοσόβου με την Αλβανία, οι εξελίξεις στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη κ.λπ. προμηνύουν μεγάλους κινδύνους.

    Στις σημερινές συνθήκες, που στο φόντο της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης κλιμακώνονται οι ανταγωνισμοί και η επιθετικότητα ανάμεσα σε ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και Κίνα, Ρωσία, Ιράν και εμπλέκονται δεκάδες περιφερειακά κράτη, έρχεται στο προσκήνιο το ενδεχόμενο ξεσπάσματος τοπικών και περιφερειακών συγκρούσεων, ακόμη κι ενός γενικευμένου πολέμου».

    Σημειώνει πως «η κυβέρνηση της ΝΔ, πατώντας στον δρόμο που έστρωσαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, αλλά και με την αμέριστη στήριξη των αστικών κομμάτων, απογειώνει την ελληνική εμπλοκή, για λογαριασμό της γεωστρατηγικής αναβάθμισης της ελληνικής αστικής τάξης». Τονίζει ακόμη πως «η επέμβαση στη Γιουγκοσλαβία 22 χρόνια πριν ανέδειξε όμως και τη δύναμη που έχει ο λαός να αντιταχθεί αποφασιστικά σε όλους αυτούς τους σχεδιασμούς (...) Σήμερα είναι ανάγκη να δυναμώσει ακόμη περισσότερο αυτός ο αγώνας του αντιπολεμικού - αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, συνολικά του λαϊκού κινήματος».

    Ριζοσπαστης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ο ΤΙΤΟ το 1948 έκλεισε τα σύνορα στον ΔΣΕ. Επέτρεψε να χρησιμοποιεί το Γιουγκοσλαβικό έδαφος ο Μοναρχοφασιστικός στρατός και χτυπούσε και ο ίδιος πισώπλατα. Μέσα στην Αθήνα η πρεσβεία με την ανοχή του αστικού κράτους ενίσχυε τις οπορτουνιστικές δυνάμεις για την διάλυση του ΚΚΕ. Το 1954... ήρθε στην Αθήνα οι καπιταλιστές τον τίμησαν για την προσφορά του και υπόγραψαν συμφωνίες. Το 1955 τον επισκέφτηκε στο Βελιγράδι ο ...Χρουτσόφ... και αποκατέστησαν σχέσεις που είχε διακόψει ο ...σεχταριστής.... Ι.Β ΣΤΑΛΙΝ. Το Κλείσιμο των συνόρων ήταν η δεύτερη αιτία της ήττας του ΔΣΕ με πρώτη την ύπαρξη του ΕΑΜ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ που καθυστέρησαν στο να πέσει όλο το βάρος στον ένοπλο αγώνα τέλη 1945... Και βέβαια αφήνουμε τον ΟΚΤΩΒΡΗ ΤΟΥ 1944.... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου