18/04/1919
Στη Βιέννη οι εργάτες και οι στρατιώτες οργανώνουν διαδήλωση αλληλεγγύης προς την ουγγρική σοβιετική δημοκρατία. Η διαδήλωση μετατρέπεται σε οδομαχίες.
18/04/1926
Ο στρατηγός και δικτάτορας Θ. Πάγκαλος ορκίζεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Η δικτατορία του Πάγκαλου
18/04/1935
Πεθαίνει ο Παναΐτ Ιστράτι, (Παναγής Βαλσάμης το πραγματικό του όνομα), ο επονομαζόμενος και Γκόργκι των Βαλκανίων, Ελληνικής καταγωγής Ρουμάνος συγγραφέας. Την περίοδο του Μεσοπολέμου είχε επισκεφτεί την Σοβιετική Ένωση μαζί με τον Νίκο Καζαντζάκη. Το 1928 σε συγκέντρωση στο θέατρο Αλάμπρα της Αθήνας Νίκος Καζαντζάκης και Παναΐτ Ιστράτι είχαν μιλήσει για τις κατακτήσεις της Σοβιετικής Ενωσης και τις σκευωρίες των ιμπεριαλιστών εναντίον της. Ως συνέπεια, η κυβέρνηση θα απελάσει τον Ιστράτι από την Ελλάδα.
18/04/1944
Ανασχηματίζεται η Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης (ΠΕΕΑ). Η νέα σύνθεση της ΠΕΕΑ ήταν η εξής: Αλέξανδρος Σβώλος: Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών, πρόεδρος ΠΕΕΑ και γραμματέας των Εξωτερικών, της Παιδείας και Θρησκευμάτων και της Λαϊκής Διαφώτισης. Ευριπίδης Μπακιρτζής: Αντιπρόεδρος της ΠΕΕΑ και γραμματέας Επισιτισμού. Ηλίας Τσιριμώκος: Γραμματέας της Δικαιοσύνης. Γιώργος Σιάντος: Γραμματέας των Εσωτερικών. Εμμανουήλ Μάντακας: Γραμματέας των Στρατιωτικών. Νικόλαος Ασκούτσης: Γραμματέας της Συγκοινωνίας. Αγγελος Αγγελόπουλος: Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και γραμματέας των Οικονομικών. Πέτρος Κόκκαλης: Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, γραμματέας Κοινωνικής Πρόνοιας. Κώστας Γαβριηλίδης: Γραμματέας της Γεωργίας. Σταμάτης Χατζήμπεης: Γραμματέας της Εθνικής Οικονομίας.
«Κυβέρνησητου Βουνού»
18/04/1946
Η ΚΕ του ΕΑΜ με ανακοίνωσή της καταγγέλλει στην παγκόσμια διεθνή γνώμη τη βία του αστικού κράτους, υπογραμμίζοντας την ανάγκη άμεσης αποχώρησης των αγγλικών στρατευμάτων και το σχηματισμό «Κυβερνήσεως Ευρείας Δημοκρατικής Συνεννοήσεως» που θα διεξάγει εκλογές με πλήρη ανασύνταξη των εκλογικών καταλόγων.
18/04/1948
Με κεραυνοβόλα επίθεση τμήματα του Αρχηγείου Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, μπαίνουν στο Τείχιο Σουφλίου.
18/04/1951
Ιδρύεται η Ευρωπαϊκή Κοινοπραξία Άνθρακα και Χάλυβα (ΕΚΑΧ), πρόδρομος της ΕΟΚ και της ΕΕ, από την Ο.Δ. της Γερμανίας, την Γαλλία, το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο, την Ολλανδία και την Ιταλία.
Ιδρύεταιη Ευρωπαϊκή Κοινοπραξία Άνθρακα και Χάλυβα (ΕΚΑΧ)
18/04/1955
Πραγματοποιείται στο Μπαντούγκ της Ινδονησίας η Διάσκεψη 29 κρατών της Ασίας και της Αφρικής, που τάχθηκαν κατά της αποικιοκρατίας και των φυλετικών διακρίσεων.
18/04/1955
Πεθαίνει ο κορυφαίος Γερμανός φυσικός Άλμπερτ Αϊνστάιν, θεμελιωτής, μεταξύ άλλων της «Θεωρίας της Σχετικότητας». Βραβεύτηκε με το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής (1921).
Το 1933, με την άνοδο των Ναζί στην εξουσία έφυγε από τη Γερμανία και εγκαταστάθηκε στις ΗΠΑ. Υπήρξε πολέμιος του ρατσισμού και υπέρμαχος της ειρήνης. Στο δοκίμιο «Why socialism» (γιατί σοσιαλισμός) που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1949 στο περιοδικό «Monthly Revue», ο Αϊνστάιν έγραψε: «Υπάρχει μόνο ένας δρόμος για να απαλλαγεί κανείς απ' αυτό το κακό, δηλαδή να εγκαθιδρυθεί το σοσιαλιστικό οικονομικό σύστημα, συνοδευόμενο από ένα εκπαιδευτικό σύστημα, προσανατολισμένο σε κοινωνικούς στόχους. Σε μια τέτοια οικονομία, τα παραγωγικά μέσα ανήκουν στην ίδια την κοινωνία και η χρησιμοποίησή τους σχεδιοποιείται. Μια σχεδιασμένη οικονομία, που ρυθμίζει την παραγωγή στην ανάγκη της κοινότητας, θα μοίραζε την εργασία, που πρέπει να πραγματοποιηθεί, ανάμεσα σε όλους που είναι σε θέση να εργαστούν και θα εγγυόταν σε κάθε άνδρα, σε κάθε γυναίκα και σε κάθε παιδί τα μέσα της ζωής. Η μόρφωση θα είχε στόχο, επιπροσθέτως προς την προαγωγή των φυσικών τους ικανοτήτων, τα άτομα να αναπτύξουν ένα αίσθημα ευθύνης για τους συνανθρώπους, αντί για την εξύμνηση της δύναμης και της επιτυχίας στην τωρινή κοινωνία μας».
ΆλμπερτΑϊνστάιν
18/04/1974
Πεθαίνει ο Γάλλος θεατρικός συγγραφέας και σκηνοθέτης Μαρσέλ Πανιόλ.
18/04/1996
Δεκαοκτώ Έλληνες τουρίστες πέφτουν νεκροί και άλλοι δεκαέξι τραυματίζονται σε τρομοκρατική επίθεση φανατικών ισλαμιστών έξω από το ξενοδοχείο Europa στο Κάιρο. Την ευθύνη αναλαμβάνει η οργάνωση Γκαμά αλ Ισλαμίγια, που έχει ως στόχο ισραηλινούς τουρίστες.
18/04/1946
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ΚΕ του ΕΑΜ με ανακοίνωσή της καταγγέλλει στην παγκόσμια διεθνή γνώμη τη βία του αστικού κράτους, υπογραμμίζοντας την ανάγκη άμεσης αποχώρησης των αγγλικών στρατευμάτων και το σχηματισμό «Κυβερνήσεως Ευρείας Δημοκρατικής Συνεννοήσεως» που θα διεξάγει εκλογές με πλήρη ανασύνταξη των εκλογικών καταλόγων...... Είπαμε .. λαοκρατία.... ευρωκομουνισμός..... στάδια παντού.... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
18 Απριλίου 1944:
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ανατίναξη της σκάλας του σχολείου της Καισαριανής
....
https://gkagkarin.blogspot.com/2019/04/18-1944.html
ΔΣΕ
Η στάση του Αϊνστάιν απέναντι στους λαϊκούς αγώνες στην Ελλάδα και τον υπόλοιπο κόσμο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Αϊνστάιν είχε ταχτεί με διάφορες αφορμές στο πλευρό του εργατικού και λαϊκού κινήματος της Ελλάδας, στηλιτεύοντας ταυτόχρονα την καταστολή των λαϊκών αγώνων από το αστικό κράτος. Καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του έδινε το χέρι του σε όποιον προσπαθούσε να σηκωθεί στα πόδια του και να υψώσει τη φωνή του. Ίσως να προσέξατε ένα πρόσφατο άρθρο του «Ριζοσπάστη» που αναφερόταν στο τηλεγράφημα του Άλμπερτ Αϊνστάιν προς την κυβέρνηση Βενιζέλου, με το οποίο διαμαρτυρόταν για την αποβολή, για πολιτικούς λόγους, κομμουνιστών φοιτητών από το Πανεπιστήμιο Αθήνας. Το τηλεγράφημα αυτό δημοσιεύτηκε στις 23 Μάρτη 1929 στο «Ριζοσπάστη» και είχε ως εξής:
ΔΣΕ
«Πρωθυπουργόν Βενιζέλον,
ΔιαγραφήΔιαμαρτυρόμαστε εντόνως ενάντια στην αποβολή φοιτητών από το Πανεπιστήμιο. Απαιτούμε την ελευθερία στην εκδήλωση των σκέψεων ανάμεσα στους φοιτητές.
Καθηγητής Αλμπέρ Αϊνστάιν».
Λίγες μέρες αργότερα έστειλε αντίστοιχη επιστολή μαζί με συναδέλφους του και στην Πρυτανεία του Πανεπιστημίου Αθηνών:
«Σύγκλητον Πανεπιστημίου Αθήνας,
Διαμαρτυρόμαστε εντόνως ενάντια στην αποβολή των φοιτητών που αγωνίστηκαν για τα πολιτικά τους φρονήματα. Απαιτούμε την άμεσο επανεγγραφή τους.
Καθηγητής Αλμπέρ Αϊνστάιν
Καθηγητής Ερρίκος Λέβε
Καθηγητής Φριτς».
ΔΣΕ
Ο Αϊνστάιν ενημερώθηκε για τις αποβολές αυτές μέσω μιας πρωτοβουλίας του φοιτητικού κινήματος της χώρας μας. Ας το δούμε λίγο πιο συγκεκριμένα. Η περίοδος εκείνη ήταν για τους κομμουνιστές και τους αγωνιστές στη χώρα μας μια περίοδος διαρκών διώξεων. Η ίδια κατάσταση επικρατούσε και μέσα στα πανεπιστήμια. Το Σπουδαστικό της Ασφάλειας ήταν σε πλήρη δράση, συνεπικουρούμενο από λογής-λογής χαφιέδες. Ομάδες φασιστοειδών δρούσαν μέσα στις σχολές. Η διοίκηση των πανεπιστημίων ήταν πλήρως εναρμονισμένη με όλα αυτά. Λίγο καιρό πριν από αυτές τις αποβολές, υπήρξε απόφαση της Συγκλήτου, με βάση την οποία ακόμα και η απλή παρουσία ενός φοιτητή στις «κομμουνιστικές» συγκεντρώσεις αποτελούσε έγκλημα που συνεπαγόταν την άμεση αποβολή του.
ΔιαγραφήΟι φοιτητές αντέδρασαν άμεσα στην ανακοίνωση των αποβολών των φοιτητών. Όπως αναφέρει ο «Ριζοσπάστης» της εποχής: «Αμέσως το απόγευμα το Φοιτητικό Τμήμα της Εργατικής Βοήθειας κυκλοφόρησε κατά χιλιάδες προκήρυξη προς τους φοιτητάς, διαμαρτυρόμενο εντονότατα για τις αποβολές και καλώντας τους να κινηθούν κατά της τρομοκρατίας στο Πανεπιστήμιο. Σύγχρονα απέστειλε τηλεγράφημα διαμαρτυρίας προς το Αντιφασιστικό Συνέδριο στο Βερολίνο και την Επιτροπή Αμύνης των θυμάτων της λευκής τρομοκρατίας στα Βαλκάνια».
Ο Αϊνστάιν συμμετείχε σε αυτό το Συνέδριο και ως μέλος αυτής της Επιτροπής Αμύνης έσπευσε να ανταποκριθεί. Το παραπάνω γεγονός προσφέρεται λοιπόν πέραν των άλλων και για την άντληση συμπερασμάτων όσον αφορά την πολύμορφη δράση που πρέπει να αναπτύσσει το φοιτητικό –και όχι μόνο– κίνημα. Αντίστοιχη εγρήγορση επέδειξε άλλωστε το φοιτητικό κίνημα και στην απεργία των φοιτητών της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθήνας που έλαβε χώρα λίγες μέρες μετά από την αποβολή των φοιτητών, τον Απρίλη του 1929, με βασικά αιτήματα τις δωρεάν εγγραφές και συγγράμματα, τις διευκολύνσεις των φοιτητών στις εξετάσεις κ.ά. Παρά το γεγονός ότι από την πρώτη στιγμή επιχειρήθηκε από κρατικούς και παρακρατικούς μηχανισμούς το χτύπημα της φοιτητικής απεργίας και των διαδηλώσεων, αυτό αποτράπηκε από τη στάση του φοιτητικού συλλόγου, ο οποίος πρωτοστάτησε στην καλή οργάνωση της απεργίας, στην περιφρούρηση και την αλληλεγγύη, με αποτέλεσμα η απεργία να διαρκέσει περίπου είκοσι μέρες.
ΔΣΕ
Οι παραπάνω επιστολές όμως δεν ήταν η μόνη μορφή εκδήλωσης έμπρακτης συμπαράστασης του Αϊνστάιν στους αγώνες του λαϊκού κινήματος της Ελλάδας. Λίγους μήνες μετά από τα παραπάνω γεγονότα και καθώς το βενιζελικό καθεστώς βυθιζόταν στον αυταρχισμό, ανοίγοντας το δρόμο προς τη φασιστική δικτατορία του Μεταξά, η κυβέρνηση πραγματοποίησε μια ολομέτωπη επίθεση στο Κομμουνιστικό Κόμμα αλλά και τα συνδικάτα. Επικράτησε ένα όργιο συλλήψεων, φυλακίσεων, εξοριών και εκτελέσεων από το κράτος και το παρακράτος. Είναι η περίοδος του περίφημου «Ιδιώνυμου», που στην ουσία καταδίκαζε και απαγόρευε την ανοιχτή πολιτική δράση των κομμουνιστών. Αυτό το «κύμα» κρατικής τρομοκρατίας προκάλεσε για άλλη μία φορά την παρέμβαση του Αϊνστάιν, που μαζί με άλλους επιστήμονες υπέγραψε επιστολή με την οποία «καταδικάζει αυτά τα μέτρα, που λαμβάνονται εναντίον των εργατών, των χωρικών, των φοιτητών και των εθνικών μειονοτήτων και εναντίον των οργανώσεών τους, οι οποίες αγωνίζονται για την κοινωνικήν και εθνικήν απελευθέρωσιν» και «απαιτεί γενικήν και ολοκληρωτικήν αμνηστίαν και πολιτικές και συνδικαλιστικές ελευθερίες».
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκόμα ο Αϊνστάιν ήταν ένας από τους εκατοντάδες ριζοσπάστες διανοούμενους απ’ όλο τον κόσμο που απηύθυναν στην ελληνική κυβέρνηση έκκληση για να μην εκτελεστεί ο Μπελογιάννης και οι σύντροφοί του το 1952. Την ίδια περίπου περίοδο πρωτοστάτησε στην προσπάθεια παρεμπόδισης της εκτέλεσης του ζεύγους των Αμερικανών επιστημόνων Ρόζενμπεργκ, την οποία είχε αποφασίσει το αμερικανικό κράτος στις συνθήκες του λεγόμενου μακαρθισμού. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι τόσο στην περίπτωση των Ελλήνων κομμουνιστών όσο και στην περίπτωση των δύο Αμερικανών κομμουνιστών επιστημόνων η καταγγελία των αστικών κρατών ήταν κοινή: «Συνωμοσία σε περίοδο πολέμου με στόχο την κατασκοπία».
Επίσης, ως συνεπής διεθνιστής, ο Αϊνστάιν υποστήριξε στον Ισπανικό Εμφύλιο τις δυνάμεις κατά του Φράνκο. Την ώρα που η ναζιστική Λουφτβάφε εξαπέλυε κύματα βομβαρδισμών υποστηρίζοντας τον Φράνκο, την ώρα που ΗΠΑ, Βρετανία και Γαλλία αρνούνταν να παράσχουν την οποιαδήποτε βοήθεια στον αγωνιζόμενο ισπανικό λαό, κηρύσσοντας ένα ψευτο-εμπάργκο «ουδετερότητας», ο Αϊνστάιν συμμετείχε και στήριζε τις διαδηλώσεις και τις εκκλήσεις για βοήθεια στις αντιφασιστικές δυνάμεις. Ταυτόχρονα υποστήριξε ένθερμα τους περίπου 3.000 Αμερικανούς εθελοντές της Tαξιαρχίας «Αβραάμ Λίνκολν» που πήγαν στην Ισπανία για να πολεμήσουν στο πλευρό του ισπανικού λαού, μαζί με δεκάδες χιλιάδες άλλους διεθνιστές αγωνιστές, μεταξύ των οποίων και οι περίπου 500 Έλληνες εργάτες κομμουνιστές του λόχου «Ζαχαριάδης».
https://www.komep.gr/.../ME-AFORMI-TA-60-XRONIA-APO-TO.../
Αλμπερτ Αϊνστάιν: Γιατί σοσιαλισμός;
ΑπάντησηΔιαγραφή....
https://www.rizospastis.gr/story.do?id=2650296
ΔΣΕ