Πάρτε πίσω το νομοσχέδιο - έκτρωμα

ΑΡΘΡΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Στις ανατροπές του αιώνα που φέρνει η κυβέρνηση με το νομοσχέδιο - έκτρωμα για τα εργασιακά αναφέρονται σε παρεμβάσεις τους εκλεγμένοι συνδικαλιστές σε ενημερωτικά site. Παράλληλα κάνουν ξεκάθαρο ότι αυτό το τερατούργημα αποτελεί αιτία πολέμου για τους εργαζόμενους και τις οργανώσεις τους.

Ο Γιώργος Πέρρος μέλος της ΕΓ του ΠΑΜΕ σημειώνει ότι «επιχειρείται να χτυπηθούν μεγάλες εργατικές κατακτήσεις που αποσπάστηκαν και κερδήθηκαν με αίμα και αγώνες. Ο αγώνας απέναντι σε αυτόν το σχεδιασμό δεν είναι μάχη ιδεοληψίας όπως αναφέρει συχνά-πυκνά η κυβέρνηση αλλά είναι μάχη για τη ζωή των εργαζομένων». Προσθέτει ότι «κάθε εργαζόμενος ανεξαρτήτως κλάδου και χώρου δουλειάς πρέπει να μάθει για τις συνέπειες του νομοσχεδίου. Τον αφορά άμεσα!» καθώς «στοχεύουν στην πλήρη υποταγή της εργατικής-λαϊκής οικογένειας στις αξίες του κεφαλαίου, στην ανταγωνιστικότητα και στα κέρδη τους» και τονίζει ότι «χρειάζεται ενιαίος διεκδικητικός αγώνας που θα έχει στο επίκεντρο την κατάργηση όλων των νόμων της διευθέτησης του χρόνου εργασίας, της ευελιξίας του παγώματος των μισθών, του χτυπήματος στη συνδικαλιστική δράση. Νόμοι που έχουν και τη σφραγίδα του ΣΥΡΙΖΑ που σήμερα θεωρεί πως έχουμε μνήμη χρυσόψαρου». (Διαβάστε εδώ)

Ο Νίκος Μαυροκέφαλος, μέλος της ΕΓ του ΠΑΜΕ και μέλος της διοίκησης του ΕΚΑ αναφέρεται σε σημεία του τερατουργήματος και τονίζει την ανάγκη να «σημάνει συναγερμός. Να υπάρξει μεγάλη κινητοποίηση, να γίνουν μαζικές διαδικασίες, να γίνουν συνελεύσεις στα συνδικάτα, να γίνουν συγκεντρώσεις όπου θα γίνουν συσκέψεις, θα οργανωθούν συζητήσεις» και υπογραμμίζει ότι «ως ΠΑΜΕ επιμένουμε, όχι μόνο να μην κατατεθεί το νομοσχέδιο αλλά να επανέλθουν οι συλλογικές μας συμβάσεις, να επιβληθεί το οκτάωρο ή το εξάωρο σε ορισμένους κλάδους, που η παραγωγικότητα της εργασίας και η άνοδος της επιστήμης το επιτρέπουν, να κατοχυρωθεί Κυριακάτικη αργία, να πάρουμε πίσω την κοινωνική μας ασφάλιση και μια σειρά από άλλα τέτοια δικαιώματα. Αυτά είναι τα σύγχρονα δικαιώματα των εργαζομένων που δεν μπορούν να μπουν στο ζύγι της καπιταλιστικής κερδοφορίας». (Διαβάστε εδώ)

Ο Θανάσης Γκώγκος μέλος της ΕΓ του ΠΑΜΕ και της Διοίκησης της ΓΣΕΕ σημειώνει ότι το αντεργατικό νομοσχέδιο «δεν είναι μία ακόμα αντεργατική παρέμβαση αλλά εμπεριέχει τις ανατροπές του αιώνα και παράλληλα δένει σφιχτά τα μέτρα που έχουν παρθεί απ' όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Για τους εργαζόμενους και τις οργανώσεις τους, πρέπει να αποτελέσει αιτία πολέμου!». Παράλληλα προσθέτει ότι «η απεργία στις 6 Μάη κόντρα στην πλειοψηφία της ΓΣΕΕ που παρέτεινε τις αργίες μαζί με την κυβέρνηση, πραγματοποιήθηκε με επιτυχία. Οι εκατοντάδες απεργιακές αποφάσεις από συνδικαλιστικές οργανώσεις, η ακινητοποίηση εργοστασίων, χώρων δουλειάς, καραβιών, ΜΜΜ σε κάθε πόλη, είναι η ελπίδα για τις μάχες που ακολουθούν, για να μείνει αυτό το νομοσχέδιο στα χαρτιά». (Διαβάστε εδώ)

Ο Νίκος Παπαγεωργίου, μέλος της ΕΓ του ΠΑΜΕ, της διοίκησης της ΓΣΕΕ και της Διοίκησης της Ομοσπονδίας των εργαζομένων σε Επισιτισμό - Τουρισμό επισημαίνει για το 8ωρο «ποιανού άραγε επιθυμία θα ικανοποιείται αν όχι του εργοδότη που έχει άμεσο συμφέρον από την επέκταση του 8ωρου σε 10 και ίσως και 12 ώρες και μάλιστα απλήρωτη, για όσες ημέρες θα υπολογίζει σε μεγαλύτερη κερδοφορία; Και πόσες και ποιες μπορεί να είναι οι περιπτώσεις εκείνες που ένας εργαζόμενος θα επιθυμεί να εργαστεί περισσότερο για να εξοικονομήσει αναγκαίο χρόνο σε ένα απροσδιόριστο μέλλον, χωρίς μια τέτοια συμφωνία να προσκρούει στις επιχειρηματικές ανάγκες; Όλες οι προσπάθειες να εξηγηθεί το ανεξήγητο, προκειμένου να κρυφτεί η πραγματικότητα είναι από την αρχή καταδικασμένες». (Διαβάστε εδώ)

Ο Γιώργος Βασιλάκης αντιπρόεδρος του ΠΑΣΕ WIND σημειώνει ότι «θέλουν να δημιουργήσουν έναν νέο τύπο εργαζόμενου που θα είναι διαθέσιμος ανάλογα με τις ανάγκες του εργοδότη 24ώρες το 24ώρο, 7 μέρες την εβδομάδα, όλο το χρόνο, από οπουδήποτε και αν βρίσκεται: στο σπίτι, στο γραφείο, σε κανονική είτε αναρρωτική άδεια. Αυτό δεν είναι πρόοδος, είναι πισωγύρισμα, πρόοδος είναι η μείωση του εργάσιμου χρόνου, όχι η κατάργηση της προσωπικής ζωής του εργαζόμενου. Τα παραπάνω δεν είναι άγνωστες καταστάσεις για τους εργαζόμενους στον κλάδο των τηλεπικοινωνιών». (Διαβάστε εδώ)