Όταν ομολογούν τους φόβους τους

 Μαζί με τις ανατροπές του αιώνα και το "ξεχείλωμα" του εργάσιμου χρόνου, το νομοσχέδιο-τερατούργημα της ΝΔ επιχειρεί ένα βαρύ πλήγμα στη συνδικαλιστική δράση και το απεργιακό δικαίωμα, επεκτείνοντας προηγούμενους νόμους, ιδιαίτερα το νόμο του ΣΥΡΙΖΑ.

Στην ουσία επιδιώκουν να βάλουν νέα εμπόδια στην πάλη του εργατικού κινήματος, φωτογραφίζοντας τα ταξικά σωματεία, επιδιώκουν να μετατρέψουν την απεργία σε μια συμβολική πράξη, επιστρατεύοντας ακόμα και το ηλεκτρονικό φακέλωμα, διώξεις συνδικαλιστών κλπ.

Τίθεται επομένως το ερώτημα: Αν ο οργανωμένος συλλογικός αγώνας των εργαζομένων είναι κάτι "ξεπερασμένο" ή "αναποτελεσματικό", όπως ισχυρίζονται διάφοροι από όλο το φάσμα των αστικών κομμάτων, γιατί η κυβέρνηση και το κεφάλαιο επιδιώκουν να τον "βάλουν στο γύψο"; Και μάλιστα σε μία περίοδο που το εργατικό - συνδικαλιστικό κίνημα δεν διανύει και την καλύτερή του φάση, εξαιτίας κυρίως της χρόνιας, διαλυτικής δράσης του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού...

Η απάντηση είναι αυτονόητη: Γιατί φοβούνται τη δύναμη των εργαζομένων! Οι ρυθμίσεις του νομοσχεδίου αποτελούν την επίσημη ομολογία αυτού του φόβου! Φοβούνται ένα κίνημα που οργανώνει την πάλη των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς, ένα κίνημα χειραφετημένο από τη στρατηγική του κεφαλαίου, που δεν θα γίνεται σκαλοπάτι για να "ανεβοκατεβαίνουν" κυβερνήσεις, αλλά θα συγκρούεται με το ίδιο το εκμεταλλευτικό σύστημα, διεκδικώντας την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.

Σε αυτήν την κατεύθυνση δρα το ΚΚΕ, δίνοντας όλες του τις δυνάμεις, αναδεικνύοντας πως σήμερα "πρόοδος" είναι η μείωση του ημερήσιου εργάσιμου χρόνου και όχι οι συνθήκες δουλειάς του 1920. Οι μάχες της περιόδου είναι μία σπουδαία παρακαταθήκη για να πεταχτεί στον "κάλαθο των αχρήστων" το αντεργατικό τερατούργημα, να μπουν οι βάσεις μιας πραγματικής εργατικής - λαϊκής συνολικής αντεπίθεσης.

Άρθρο του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα, δημοσιεύεται στην «Εφημερίδα των Συντακτών»