Μίλησαν οι εργαζόμενοι

Ούτε τα «επιχειρήματα» που έπαιζαν σαν χαλασμένη κασέτα για το... φιλεργατικό και «παρεξηγημένο» νομοσχέδιο - έκτρωμα, που «συντονίζει» την Ελλάδα με τον εργασιακό μεσαίωνα της ΕΕ... Ούτε η τρομοκρατία στους χώρους δουλειάς, οι μηνύσεις, οι αποφάσεις των δικαστηρίων για τις «παράνομες» και «καταχρηστικές» απεργίες, οι «δειγματοληπτικοί έλεγχοι» που γίνονταν από το πρωί σε απεργούς... Ούτε οι «άσπονδοι» φίλοι των εργατών ΣΥΡΙΖΑίοι, που όλες τις προηγούμενες μέρες τους συμβούλευαν για την αναποτελεσματικότητα των αγώνων και την «αποτελεσματικότητα» της κυβερνητικής εναλλαγής. Τίποτα από αυτά δεν στάθηκε ικανό να ανακόψει το μεγάλο ποτάμι που κατέκλυσε την περασμένη Πέμπτη την Αθήνα και όλες τις πόλεις. Μίλησαν οι εργαζόμενοι. Αυτοί που έχουν τη δύναμη. Οσοι ονειρεύονται εργαζόμενους - δούλους στον 21ο αιώνα για τα κέρδη των αφεντικών, λογαριάζουν ξανά χωρίς τον ξενοδόχο.

Κωμωδία δίχως τέλος

Ενας απεργοσπάστης - τσιουάουα με αφρούς στο στόμα. Ενας βουλευτής της ΝΔ. Ο υπουργός που εισηγήθηκε το νομοσχέδιο - έκτρωμα. Και ένας εργατολόγος που γράφει μέρα παρά μέρα για να εξηγήσει γιατί το νομοσχέδιο πρέπει να είναι ακόμα πιο τολμηρό και να καταργήσει ό,τι απομένει από εργατικά δικαιώματα. Αυτοί - με τη βοήθεια και μπόλικων υπογλώσσιων - εξηγούσαν από το πρωί της Πέμπτης στον «ΣΚΑΪ» ...τι είναι φιλεργατικό, για την «εποχή που άλλαξε» (για να δείξει 1880 μάλλον) και βέβαια για το δικαίωμα στην εργασία (των 10 ωρών). Κωμωδία δίχως τέλος...

Κύλησε ο τέντζερης

Απ' όλα τα «στάδια του πένθους», από την άρνηση, στο θυμό, στη διαπραγμάτευση και την κατάθλιψη, εσχάτως και στην «αποδοχή», περνάνε οι διάφοροι «χατζηαβάτηδες» των αφεντικών και της κυβέρνησης, λόγω και της τεράστιας επιτυχίας της απεργίας που έγινε την Πέμπτη ενάντια στο νομοσχέδιο - έκτρωμα. Στο πλαίσιο αυτό, ένας από τους γελωτοποιούς, που κάθε μέρα γαβγίζει από το μικρόφωνο του ραδιοφωνικού του σταθμού ό,τι του σφυρίζουν στο αυτάκι για τους τεμπέληδες εργαζόμενους και άλλες τέτοιες ανοησίες, αρθρογραφούσε τις προάλλες... για την αποτελεσματικότητα της απεργίας και των αγώνων. Γιατί, όπως λέει, «οι εθιμοτυπικές 24ωρες μάλλον ευτελίζουν την έννοια της απεργίας παρά την υπηρετούν» και «απεργία με εκ των προτέρων ορισμένο τέλος, ανεξαρτήτως ικανοποίησης των αιτημάτων, είναι κοροϊδία». Δεν ξέρουμε αν επηρεάστηκε από τις «επισημάνσεις» του Κυρίτση του ΣΥΡΙΖΑ ότι «το εργασιακό νομοσχέδιο του Χατζηδάκη μαθηματικά θα ψηφιστεί όσο μαζική και αν είναι η απεργία». Ξέρουμε, πάντως, πως πολύ θα ήθελαν ένα συνδικαλιστικό κίνημα που - όπως λέει - «να καταλαβαίνει (ή να παραδέχεται) ότι το μοναδικό πράγμα που στ' αλήθεια μπορεί να βοηθήσει τους εργαζόμενους είναι η ανάπτυξη» των κερδών των αφεντικών τους. Γι' αυτό λυσσάνε και νομοθετούν τη μία πίσω από την άλλη τις διατάξεις και τα «απαγορεύεται» για τη συνδικαλιστική οργάνωση και δράση που βρίσκονται και στο νομοσχέδιο - έκτρωμα. Δεν θα τους περάσει! Η επιτυχημένη απεργιακή μάχη, οι μεγάλες συγκεντρώσεις στις 10/6, είναι η πρώτη απάντηση. Και ήδη από το βήμα της δόθηκε σήμα για κλιμάκωση του αγώνα.