ΜΑΘΕ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΟΥ

Πέμπτη 5 Αυγούστου 2021

Για τις πυρκαγιές της χώρας

 


Τα μέλη και οι φίλοι του ΚΚΕ, οι βουλευτές του και οι εκλεγμένοι σε περιφερειακά και δημοτικά συμβούλια είναι σε θέσεις μάχης στα πύρινα μέτωπα, δίπλα στο λαό που δοκιμάζεται για μια ακόμη φορά.

Δεν είναι ώρα για μεγάλα λόγια, τώρα είναι ώρα μάχης για την κατάσβεση των πυρκαγιών που καταστρέφουν το φυσικό περιβάλλον, τις λαϊκές περιουσίες, που απειλούν ανθρώπινες ζωές.

Είναι ώρα αλληλεγγύης και διεκδίκησης, για να μη μείνει κανένας μόνος, για την άμεση ανακούφιση των πληγέντων, για την απαραίτητη κρατική στήριξη προκειμένου αυτοί οι άνθρωποι να ξανασταθούν στα πόδια τους.

Είναι όμως και ώρα προβληματισμού, γιατί για μία ακόμη χρονιά φάνηκε η απουσία ενός ολοκληρωμένου σχεδίου αντιπυρικής προστασίας, με επίκεντρο την πρόληψη. Για μία ακόμη χρονιά οι εκκλήσεις του ΚΚΕ προς την κυβέρνηση για λήψη μέτρων, από την αρχή της αντιπυρικής περιόδου, αγνοήθηκαν και αντιμετωπίστηκαν με τις γνωστές ψεύτικες διαβεβαιώσεις ότι "ο κρατικός μηχανισμός είναι πανέτοιμος".

Δίνουμε όλοι και όλες αυτό τον αγώνα.

Δήλωσή του ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας

15 σχόλια:

  1. ΤΙΜΗΜΕΝΟ ΚΚΕ. ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ολοι οι "αριστεροί", ακόμη και το ΚΚΕ(;;!!) τα βάζουν με "την κυβέρνηση Μητσοτάκη" ...δυστυχώς!
    Το φάντασμα της "Αλλαγής", και των "Λοιπών Δημοκρατικών Δυνάμεων" δε λέει να ψοφήσει, έρμε Μαϊλη!
    Βαράμε το σαμάρι και όχι το γαϊδούρι!
    Η "κυβέρνηση Μητσοτάκη" απλά υπηρετεί με συνέπεια αυτούς, που την διορίσαν, κι όλοι τους μαζί τον ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ.
    Η καταστροφή του Πλανήτη είναι για τον Καπιταλισμό ...όρος επιβίωσης!
    Τώρα, την απάντηση, στο που και πως θα επιβιώσει ένα σύστημα, που καταστρέφει τους όρους ύπαρξής του, μην την περιμένετε από αυτούς, που "είναι έτοιμοι να σου πουλήσουν και το σκοινί, που θα τους κρεμάσεις".
    Οι πιο έξυπνοι από αυτούς είναι κάτι τύποι σαν τον ...Ελον Μάσκ!
    Και εμείς οι υπόλοιποι ....τους θαυμάζουμε.

    Aλλά, μάλλον κι εγώ, τώρα, κάθουμε και σας λέω "μεγάλα λόγια"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΕΡΓΟ ΘΕΑΤΕΣ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ ΤΩΡΑ.

    Ο ΕΝΑΣ ΚΟΒΕΙ ΚΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΡΑΒΕΙ.

    ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ/ΑΝΤΙΚΚΕΔΙΣΜΟΣ ΜΕ ΜΑΣΚΑ ΔΗΘΕΝ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ — ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΥ.

    ΠΑΧΙΑ ΛΟΓΙΑ ΧΩΡΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΠΟΥ ΘΥΜΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ "ΑΡΙΣΤΕΡΟΥΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ" ΣΤΗ ΡΩΣΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΣΥΝΘΗΚΗΣ ΤΟΥ ΜΠΡΕΣΤ ΛΙΤΟΦΣΚ ΠΟΥ Ο ΛΕΝΙΝ ΤΟΥΣ ΕΛΕΓΕ "ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΠΡΟΜΑΡΞΙΚΗΣ ΕΠΟΧΗΣ" ΚΙ Ο ΣΤΑΛΙΝ "ΤΡΩΓΛΟΔΥΤΕΣ".

    ΣΤΟΧΟΣ ΤΟΥΣ ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΚΚΕ ΑΛΛΑ ΚΟΜΨΑ (ΚΑΙ ΥΠΟΥΛΑ) — ΑΝΕΜΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΚΟΚΚΙΝΗ ΣΗΜΑΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΝΕ ΤΗΝ ΚΟΚΚΙΝΗ ΣΗΜΑΙΑ (ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΗΘΩ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΑΟ).

    ΑΝ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΕΣ ΘΑ 'ΤΑΝ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟ ΑΣΤΕΙΟΙ...

    ΤΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΔΟΚΙΜΑΣΕΙ ΤΗ ΣΥΝΤΑΓΗ ΚΑΙ ΤΟ ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΟ ΠΑΝΤΕΣΠΑΝΙ — ΕΙΝΑΙ ΓΛΥΚΟ ΑΛΛΑ ΔΗΛΗΤΗΡΙΩΔΕΣ — ΑΣ ΤΟ ΦΑΝΕ ΟΙ ΙΔΙΟΙ!

    ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΕΙΛΟΥΜΕ ΣΤΟ ΔΙΑΒΟΛΟ!

    ΚΑΙ ΠΡΟΣΟΧΗ — ΟΙ ΛΥΣΣΑΣΜΕΝΟΙ ΨΕΥΤΟΠΡΟΦΗΤΕΣ ΠΑΝΤΑ ΓΛΕΙΦΟΥΝ ΠΡΙΝ ΔΑΓΚΩΣΟΥΝ!

    ΘΕΡΣΙΤΗΣ

    ΓΕΙΑ ΣΑΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συμφωνούμε απόλυτα σε όλα. Οπως το λες είναι για τις σύγχρονες επεξεργασίες του ΚΚΕ των τελευταίων 30 χρόνων. Δεν είναι διακοσμητικά για την βιβλιοθήκη είναι εργαλεια καθημερινής μάχης ενάντια στον καπιταλισμό και όλα τα εξαπτέρυγα της ...πασοκάρας.. Να είσαι πάντα καλά. ΒΕΝΣΕΡΕΜΟΣ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

      Διαγραφή
  4. https://laikhexousia.blogspot.com/2021/08/blog-post_5.html Τι απο όλα που λέει ο σ.ΛΕΝΙΝ ισχύει στην Κούβα απο το 2008 που επικράτησε η οπορτουνιστική 5η φάλαγγα...... Τι απο όλα αυτά ίσχυε στην ΕΣΣΔ μετά την 5η Μάρτη του 1953 με τον ...θάνατο... του σ.ΣΤΑΛΙΝ που επικράτησε ΕΠΙΣΗΜΑ η οπορτουνιστική 5η φάλαγγα.... Τι γνώμη είχε ο σ.ΤΣΕ ΓΚΕΒΑΡΑ όταν τα είδε να εφαρμόζονται το 1961... Θάνατος στον Οπορτουνισμό και τον Ιμπεριαλισμό. ΑΘΑΝΑΤΟΙ. ΒΕΝΣΕΡΕΜΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. 10. H αντεπανάσταση στην EΣΣΔ δεν προήλθε από ιμπεριαλιστική στρατιωτική επέμβαση, αλλά από τα μέσα και από τα πάνω, ως αποτέλεσμα της οπορτουνιστικής μετάλλαξης του KK και της αντίστοιχης πολιτικής κατεύθυνσης της σοβιετικής εξουσίας. Δίνουμε προτεραιότητα στους εσωτερικούς παράγοντες, στις κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες που αναπαράγουν τον οπορτουνισμό στο έδαφος της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, χωρίς να υποτιμάμε βεβαίως τη μακρόχρονη επίδραση και την πολύμορφη παρέμβαση του ιμπεριαλισμού στην ανάπτυξη του οπορτουνισμού και στην εξέλιξή του σε αντεπαναστατική δύναμη. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Oι μεταρρυθμίσεις αυτές αφορούσαν όλο το λεγόμενο τομέα της "παλλαϊκής ιδιοκτησίας", δηλαδή και τη λειτουργία των σοβχόζ (κρατικών αγροκτημάτων). Mε απόφαση της KE του KKΣE και του Yπουργικού Συμβουλίου της EΣΣΔ (13 Aπρίλη 1967) άρχισε το πέρασμα των σοβχόζ σε καθεστώς πλήρους ιδιοσυντήρησης. Tο 1975 όλα τα σοβχόζ λειτουργούσαν "ιδιοσυντηρούμενα εξ ολοκλήρου"33.

    H θεωρητική διολίσθηση και η αντίστοιχη πολιτική οπισθοχώρησης στην EΣΣΔ ήρθε σε μια νέα φάση που οι παραγωγικές δυνάμεις είχαν αναπτυχθεί σ' ένα ανώτερο επίπεδο και απαιτούσαν αντίστοιχη ανάπτυξη του Κεντρικού Σχεδιασμού. Δηλαδή, ήταν ώριμη η ανάγκη εμβάθυνσης των σοσιαλιστικών σχέσεων.

    Oι αγοραίες μεταρρυθμίσεις που επιλέχθηκαν δεν ήταν μονόδρομος. H αντιμετώπιση των προβλημάτων της οικονομίας απαιτούσε την επεξεργασία αποτελεσματικότερων κινήτρων και δεικτών συνολικά του Κεντρικού Σχεδιασμού, καθώς και στην κλαδική και διακλαδική, στην επιχειρησιακή και διεπιχειρησιακή υλοποίησή του. Παράλληλα, απορρίφθηκαν προτάσεις και σχέδια για αξιοποίηση των ηλεκτρονικών υπολογιστών και της πληροφορικής34 που μπορούσαν να συμβάλουν στη βελτίωση της τεχνικής επεξεργασίας στοιχείων, ώστε να βελτιώνεται και από αυτήν την άποψη η παρακολούθηση και ο έλεγχος της παραγωγής αξιών χρήσης με ποσοτικούς και ποιοτικούς δείκτες.

    Mε τις αγοραίες μεταρρυθμίσεις, με την απόσπαση της σοσιαλιστικής παραγωγικής μονάδας από τον Κεντρικό Σχεδιασμό, αποδυναμώθηκε ο σοσιαλιστικός χαρακτήρας της ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής. Παραβιάστηκε η κατανομή "ανάλογα με την εργασία".

    Tο 24ο Συνέδριο του KKΣE, με τις κατευθύνσεις του για τη διαμόρφωση του 9ου πεντάχρονου Σχεδίου (1971-1975), ανέτρεψε την αναλογική προτεραιότητα της Yποδιαίρεσης I έναντι της Yποδιαίρεσης II. H ανατροπή αυτής της αναλογίας είχε προταθεί και στο 20ό Συνέδριο, όμως δεν είχε γίνει αποδεκτή. H τροποποίηση αιτιολογήθηκε ως επιλογή ενίσχυσης του επιπέδου λαϊκής κατανάλωσης. Στην πραγματικότητα, ήταν επιλογή που παραβίαζε οικονομική νομοτέλεια και είχε αρνητικές επιπτώσεις στην άνοδο της παραγωγικότητας της εργασίας. H ανάπτυξη της παραγωγικότητας της εργασίας - θεμελιακό στοιχείο για την αύξηση του κοινωνικού πλούτου, την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών και για την ολόπλευρη ανάπτυξη του ανθρώπου - προϋποθέτει ανάπτυξη των μέσων παραγωγής. O σχεδιασμός έπρεπε να αντιμετωπίσει με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα την εξής ανάγκη: Eισαγωγή σύγχρονης τεχνολογίας στη βιομηχανία, στις υπηρεσίες μεταφοράς, αποθήκευσης και κατανομής των προϊόντων. https://www.kke.gr/article/Apofasi-toy-18oy-Synedrioy-toy-KKE-gia-to-Sosialismo/ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ...ΠΑΧΙΑ ΛΟΓΙΑ ΧΩΡΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΠΟΥ ΘΥΜΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ "ΑΡΙΣΤΕΡΟΥΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ" ΣΤΗ ΡΩΣΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΣΥΝΘΗΚΗΣ ΤΟΥ ΜΠΡΕΣΤ ΛΙΤΟΦΣΚ ΠΟΥ Ο ΛΕΝΙΝ ΤΟΥΣ ΕΛΕΓΕ "ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΠΡΟΜΑΡΞΙΚΗΣ ΕΠΟΧΗΣ" ΚΙ Ο ΣΤΑΛΙΝ "ΤΡΩΓΛΟΔΥΤΕΣ"...... Ακριβώς όπως τα είπαν οι σ.ΛΕΝΙΝ ΚΑΙ ΣΤΑΛΙΝ για τους ΣΟΣΙΑΛΦΑΣΙΣΤΕΣ όλων των αποχρώσεων με τις μεταβατικές σταδιακές ΜΠΟΥΡΔΕΣ ΚΑΙ ΠΑΠΑΤΖΕΣ. Χαίρομαι που συμφωνείς με τα λόγια τους. ΒΕΝΣΕΡΕΜΟΣ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Το βαθύ αντιφατικό γεγονός ήταν ότι το ΚΚΕ, όντας σε ένοπλη πάλη και μετά την απελευθέρωση από την ξένη κατοχή, είχε ως πολιτικό στόχο την ομαλή αστική δημοκρατική εξέλιξη ως μεταβατική στην πάλη για το σοσιαλισμό. Τέτοια εξέλιξη ήταν ανεδαφική. Η αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων σε όφελός της, που επιδίωκε η αστική τάξη, προϋπέθετε διαφόρους τρόπους τακτικής, απαραίτητα και την αιματηρή τρομοκρατία. Από την άλλη, η ένοπλη πάλη αντίστασης και αποτροπής των δολοφονικών επιθέσεων των αστικών ξένων και ντόπιων δυνάμεων δεν ήταν ποτέ δυνατό να λειτουργήσει και ως μέσο πίεσης για «ομαλές δημοκρατικές εξελίξεις».

    Και στις δύο πλευρές υπήρχαν χιλιάδες νεκροί και τεράστιες υλικές καταστροφές, ταυτόχρονα με το όργιο της πτωματολογίας και της προβοκάτσιας που οργάνωσαν οι Βρετανοί και οι εγχώριοι κρατικοί μηχανισμοί. Ποια «ομαλότητα» ήταν δυνατό να έρθει μετά από το δολοφονικό όργιο των λαομίσητων Ταγμάτων Ασφαλείας, εναντίον χιλιάδων αγωνιστών, ακόμα και ανθρώπων που δεν είχαν ενεργή ανάμειξη στην οργανωμένη πάλη; Αλλωστε, ο αστικός πολιτικός κόσμος που αντιστεκόταν στους κατακτητές παίρνοντας το μέρος της βρετανικής πλευράς, συνέδεε την απελευθέρωση με τη διατήρηση της καπιταλιστικής εξουσίας. Παρέμεινε αταλάντευτος σε αυτήν τη θέση, ακόμα και τότε που δεν μπορούσε ούτε στην Αθήνα να έρθει από την Αίγυπτο, δίχως τον βρετανικό στρατό και τους συμβιβασμούς του ΚΚΕ και του ΕΑΜ. Το ΚΚΕ αντιμετώπισε τον ένοπλο αγώνα των 33 ημερών ως μέσο επίτευξης ενός στόχου που δεν έβγαινε από το πλαίσιο της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Ομως η ταξική πάλη έχει τους δικούς της αδήριτους νόμους. Ενώ ο Δεκέμβρης διαρκούσε, η Απόφαση του ΠΓ της ΚΕ, στα μέσα της φωτιάς (17 Δεκέμβρη 1944), ανέφερε: «Στην περίοδο της απελευθέρωσης, όταν οι αντίπαλοί μας φοβόνταν ότι θα καταλάβει την εξουσία, όπως μπορούσε να το κάνει, το ΚΚΕ απόδειξε περίτρανα την ειλικρίνεια και εντιμότητα των δημοκρατικών του σκοπών. Εξασφάλισε απόλυτη τάξη στην πρωτεύουσα και στις άλλες πόλεις και ζήτησε από το λαό να περιμένει από την κυβέρνηση ικανοποίηση των αιτημάτων του. (...) Μέσα και έξω από την κυβέρνηση το ΚΚΕ και το ΕΑΜ έκαμαν τα πάντα για να μπουν σε εφαρμογή δημοκρατικές λύσεις, για να προληφθεί η αιματοχυσία»5. Συνεχίζοντας η Απόφαση του ΠΓ, αφού κατάγγελλε την κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου και τους Λήπερ - Σκόμπυ, ότι «παραβιάζουν αρχές πολέμου, σύμφωνα Λιβάνου - Καζέρτας, κυβερνητικές επαγγελίες, κουρελιάζουν την εθνική μας ανεξαρτησία και αξιοπρέπεια, ποδοπατούν τα δικαιώματα του ελληνικού λαού, ετοιμάζουν εμφύλιο πόλεμο και νεοφασιστική τυραννία»6, κατέληγε με τα εξής: «Ολοι επί ποδός πολέμου (...) Να σταματήσει η φονική και διαλυτική του έθνους μας ξενική επέμβαση. Να συγκροτηθεί ελληνική δημοκρατική κυβέρνηση πραγματικής εθνικής ενότητας, που θα λύσει όλα τα εσωτερικά ζητήματα. (...) Για τη λευτεριά και την ανεξαρτησία! Για τη δημοκρατία!»7..... https://www.rizospastis.gr/story.do?id=11036664 Είπαμε λαοκρατία.... ευρωκομουνισμός.... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. https://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=27/2/2021&id=18166&pageNo=20https://www.rizospastis.gr/page.do?publDate=20/2/2021&id=18161&pageNo=24https://www.kke.gr/article/Didagmata-diaxronikis-simasias-gia-ti-stratigiki-toy-KKE/ ΤΙΜΗΜΕΝΟ ΚΚΕ. ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. του Μάκη Μαΐλη, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ

    Το να διαφωνεί κάποιος με το Πρόγραμμα που ψήφισε το 15ο Συνέδριο του ΚΚΕ και να το λέει, αποτελεί δικαίωμά του και συνιστά μία επιλογή. Λαθεμένη, αλλά μία επιλογή. Εξάλλου, οι σελίδες του «Ριζοσπάστη» είναι εξαιρετικά φιλόξενες. Δημοσιεύουν - γιατί έτσι πρέπει - και άρθρα εργαζομένων στο «Ριζοσπάστη» που καταφέρονται κατά του ΚΚΕ. Κάτι αντίστοιχο δεν θα μπορούσαν οι συγκεκριμένοι συντάκτες ούτε να διανοηθούν, αν εργάζονταν σε οποιαδήποτε άλλη εφημερίδα.

    Όμως, το να διαφωνεί κάποιος με το Πρόγραμμα του 15ου Συνεδρίου και τώρα να εμφανίζεται ως διαπρύσιος υπερασπιστής του, κατακεραυνώνοντας τις Θέσεις της ΚΕ για το 19ο Συνέδριο ότι δήθεν το παραβιάζουν, είναι κάτι που δεν το θέλει ούτε ο θεός, ούτε ο διάβολος. Και δυστυχώς, αυτή τη στάση κρατούν και διατυπώνουν δημοσίως ορισμένα κομματικά μέλη μπροστά στο 19ο Συνέδριο. Ας σταθούμε σε δύο παραδείγματα.

    Στον προσυνεδριακό διάλογο για το 15ο Συνέδριο, ο Α. Σκυλλάκος τοποθετήθηκε σαφέστατα υπέρ των αποφάσεων του 10ου Συνεδρίου, καθώς και υπέρ του 11ου και του 12ου, σημειώνοντας ότι το σχέδιο Προγράμματος για το 15ο Συνέδριο «δεν πρωτοτυπεί» σε σχέση με τα παραπάνω Συνέδρια! Έγραψε στον προσυνεδριακό διάλογο για το 15ο Συνέδριο: «Δεν πρέπει να εγκαταλείψουμε την ιδέα της "ενιαίας επαναστατικής πορείας" που είχαμε στο 10ο, 11ο, 12ο Συνέδριο» («Ριζοσπάστης» 29/4/1996)!

    Άλλα αντ' άλλων... Γιατί το 15ο κινούνταν σε τελείως αντίθετη κατεύθυνση, αφού ήταν το Συνέδριο που καθόρισε ότι η επανάσταση στην Ελλάδα θα είναι σοσιαλιστική και ότι η πάλη των τάξεων κατευθύνεται στη λύση της βασικής αντίθεσης κεφάλαιο - εργασία. Αυτό είναι το θεμελιακό που ψήφισε το 15ο Συνέδριο. Σε αυτό στέκονται ακλόνητα και οι Θέσεις για το 19ο Συνέδριο, όπως στέκονταν και οι αποφάσεις των προηγούμενων Συνεδρίων.

    Κατά το δοκούν εκτίμηση των αποφάσεων του 15ου Συνεδρίου κάνει με το άρθρο του και ο Β. Καλαματιανός, διαστρεβλώνοντας τις αποφάσεις του 15ου Συνεδρίου. Έγραψε: «Σε αντίθεση με την πείρα του διεθνούς κινήματος και του ΚΚΕ που πάντα έβαζε τακτικούς στόχους (...) η ΚΕ προβάλλει σαν άμεση μοναδική λύση την εξουσία της εργατικής τάξης, όπως γίνεται και με τις Θέσεις για το 19ο Συνέδριο» («Ριζοσπάστης» 23/2/2013).

    Από ποιο σημείο των αποφάσεων του 15ου Συνεδρίου προκύπτει ότι το ΚΚΕ έβαζε άλλον στόχο, πέρα από αυτόν της εργατικής εξουσίας; Θα είχε ενδιαφέρον, όσοι επικαλούνται κάτι τέτοιο, να το αποδείξουν με βάση τα ντοκουμέντα του 15ου Συνεδρίου. Αλλά τέτοια ντοκουμέντα δεν υπάρχουν. Υπάρχει μόνο η διαφωνία ως προς τη στρατηγική που χάραξε το 15ο Συνέδριο. Θεμιτό; Θεμιτό. Αλλά να λέγεται και όχι να παρερμηνεύονται τα ντοκουμέντα, προκειμένου να «αποδειχθεί» η προσωπική αντίθετη άποψη.

    Κανένα συμπέρασμα δεν έχουν βγάλει - οι παραπάνω και άλλοι - από την αντεπανάσταση του 1989 - 1991. Και επιχειρούν (ανεπιτυχώς) με άρθρα - καρμπόν να αντικρούσουν τις Θέσεις για το 19ο Συνέδριο (και όχι μόνο αυτές, αλλά και τις αποφάσεις του 18ου και των άλλων συνεδρίων, αλλά και τις αποφάσεις του 15ου σε τελευταία ανάλυση). Κανένα συμπέρασμα για τον εκφυλισμό που οδήγησε δεκάδες κομμουνιστικά κόμματα η στρατηγική των σταδίων ή των «μεταβατικών κυβερνήσεων» ή όπως αλλιώς θέλει να τις ονομάσει καθένας. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Έτσι, από τα άρθρα - καρμπόν απουσιάζει και η παραμικρή αναφορά στην πολιτική των ΚΚ (π.χ. της Δυτικής Ευρώπης) και το τεράστιο μερίδιο ευθύνης τους για το πού οδηγήθηκε το εργατικό κίνημα σε αυτές τις χώρες. Ταυτόχρονα αποσιωπάται πλήρως το γεγονός ότι η πολιτική του ΚΚΕ έχει επιβεβαιωθεί σε όλα τα ζητήματα (καπιταλιστική κρίση, ΕΕ, τι κίνημα χρειάζεται σήμερα, κυβερνήσεις αστικής διαχείρισης κ.ά.). Και επιπλέον σε αυτή την επιβεβαιωμένη πολιτική εκτοξεύουν κατηγορίες με βάση το εκλογικό αποτέλεσμα! Κάνουν δηλαδή το ίδιο που κάνουν τα Μέσα του κεφαλαίου, ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Την ίδια στιγμή:

    Αποδίδουν στην τότε (σωστή όπως λένε) στρατηγική των ΚΚ την εγκαθίδρυση της εργατικής εξουσίας σε σειρά χωρών της Ευρώπης μετά από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, παραγνωρίζοντας τον καθοριστικό ρόλο του Κόκκινου Στρατού και γενικά της Σοβιετικής Ένωσης, που χάρη στην ισχύ της έγειρε η πλάστιγγα υπέρ των εργατικών δυνάμεων. Ας θυμηθούμε τι είπε σχετικά ο Β. Μ. Μολότοφ στην εναρκτήρια ομιλία του προς το 19ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ:

    «Ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος τέλειωσε με την ήττα των φασιστών επιδρομέων, πράγμα που απελευθέρωσε από πολλές απόψεις τις δυνάμεις του λαϊκο-απελευθερωτικού κινήματος της Ευρώπης και της Ασίας. Στις νέες συνθήκες που δημιουργήθηκαν, ιδιαίτερα χάρη στον αποφασιστικό ρόλο της Σοβιετικής Ένωσης σ' αυτόν τον πόλεμο, έγινε δυνατή η στροφή που έκαναν στη μεταπολεμική περίοδο μια σειρά χώρες από τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης στο νέο δρόμο, το δρόμο της δημιουργίας και της ανάπτυξης λαϊκοδημοκρατικών κρατών. Έτσι μπήκε η αρχή για ένα νέο στάδιο στην ανάπτυξη του διεθνούς σοσιαλισμού» (Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, 1949 - 1968, Β΄ τόμος, σελ. 95).

    Κατά την άποψη του Α. Σκυλλάκου, για την τραγωδία στη Χιλή έφταιξε ο Αλιέντε (!) και όχι η στρατηγική του ΚΚ Χιλής, που ήταν και στρατηγική του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος. Έγραψε στο «Ριζοσπάστη» της 1/3/2013: «Η ήττα στη Χιλή δεν οφειλόταν στο ότι από τη φύση της η συνεργασία ήταν θνησιγενής, αλλά γιατί ο Αλιέντε δεν πήρε τα κατάλληλα μέτρα για να περάσει στα χέρια της κυβέρνησης η πραγματική εξουσία»! (σημείωση Μ. Μ.: Μήπως είναι καιρός να ψάξουμε για έναν... καλύτερο Αλιέντε;).

    Για τα λάθη του ΚΚΕ στην Κατοχή έφταιξε γενικώς η ηγεσία του. Καμία σχέση δεν είχε μ' αυτά η στρατηγική του Κόμματος...

    Παρακάτω: Ποια συμπεράσματα βγαίνουν από τις εξελίξεις στην Κύπρο ιδιαίτερα από το Νοέμβρη 2012 και ποια γραμμή επιβεβαιώνεται; Εκείνη που υποστηρίζουν ή η θέση του ΚΚΕ για το ότι είναι αδύνατο να ασκηθεί φιλολαϊκή πολιτική, ανεξάρτητα από προθέσεις, όταν τα μέσα παραγωγής ανήκουν στους καπιταλιστές και η εξουσία είναι αστική; Κουβέντα δεν έχει γραφτεί για τις εξελίξεις στην Κύπρο στα άρθρα - καρμπόν. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ακόμα: Ποια συμπεράσματα βγάζουν από τον λεγόμενο κοινοβουλευτικό δρόμο «για το πέρασμα στο σοσιαλισμό», που χαντάκωσε τελείως τα ΚΚ, δρόμο που προτείνουν, υπεραμυνόμενοι και σήμερα της «μεταβατικής κυβέρνησης» που κατά τη γνώμη τους πρέπει το ΚΚΕ να επιδιώξει; Απλούστατα, δεν βγάζουν κανένα συμπέρασμα.

    Η κατηγορία προς το ΚΚΕ ότι ακολουθεί σεχταριστική πολιτική, από τη μία είναι για γέλια, ενώ από την άλλη αποκαλύπτει ότι ο στόχος τους είναι να υπάρχει ένα ΚΚΕ που η εμβέλειά του δεν θα βγαίνει από το πλαίσιο της αστικής διαχείρισης. Γιατί το ΚΚΕ και τις όποιες κοινοβουλευτικές δυνατότητες αξιοποιεί και στα πιο αντιδραστικά συνδικάτα δουλεύει. Γιατί το ΚΚΕ όχι μόνο δεν θέτει ως όρο για τη συσπείρωση δυνάμεων τη συμφωνία τους με τη συνολική πολιτική του, αλλά οι κομμουνιστές παλεύουν μαζί με τους άλλους εργαζόμενους και αυτοαπασχολούμενους ακόμα και για ένα επιμέρους ζήτημα.

    Η συμμαχία των κοινωνικών δυνάμεων που έκανε λόγο το ΑΑΔΜ και την οποία το 15ο Συνέδριο εκτιμούσε ως το κύριο είναι η ίδια ακριβώς με εκείνη που περιέχεται και στη Λαϊκή Συμμαχία. Όμως, το ΚΚΕ είναι υποχρεωμένο να τονίζει και να δουλεύει με στόχο αυτή η συμμαχία να κατευθύνει τη δράση της προς την εξουσία. Ως προς αυτό η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της θα πεισθούν με την ίδια τους την πείρα ότι είναι ανάγκη έτσι αυτή να προχωρήσει. Η Λαϊκή Συμμαχία έχει αντιμονοπωλιακό αντικαπιταλιστικό περιεχόμενο, γιατί ο μονοπωλιακός καπιταλισμός και ο ιμπεριαλισμός είναι έννοιες ταυτόσημες, ανεξάρτητα από το μέγεθος της Α ή της Β χώρας και τη θέση της στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα.

    Όμως, το πρόβλημα που έχουν οι αρθρογράφοι είναι η επιδίωξη για συμμαχία με τμήματα της αστικής τάξης, ιδιαίτερα με τη σοσιαλδημοκρατία. Αυτή η επιδίωξη αναδύεται μέσα από την αρθρογραφία τους. Γι' αυτό και επί της ουσίας είναι αντίθετοι με την πάλη για τη διαμόρφωση εκείνου του κινήματος που έχει ανάγκη η εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Είναι προσηλωμένοι σε ένα κίνημα που θα στηρίζει συμμαχίες με αστικά και οπορτουνιστικά κόμματα, ένα κίνημα που θα αγωνίζεται για να αναδειχθεί η «μεταβατική κυβέρνηση» και θα τη στηρίζει.

    Αν δεν είναι έτσι, τότε ποια η έννοια της αναφοράς διαφόρων στον αμυντικό πόλεμο σε αντίθεση με τον επιθετικό και επομένως στη διαφορετική στάση που κατά την άποψή τους θα πρέπει να κρατήσει το ΚΚΕ στην πρώτη περίπτωση, σε αντίθεση με τη δεύτερη; Αν δεν είναι έτσι, ποια η έννοια της εμμονής τους σε χώρα προτεκτοράτο (τα ίδια λένε και όλοι του λεγόμενου αντιμνημονιακού φάσματος), σε υποτελή ελληνική αστική τάξη, όταν η τελευταία συμμετέχει με πλήρη τη θέλησή της σε όλους τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και πολέμους, για να ισχυροποιεί περισσότερο τη θέση της;

    Τα πράγματα είναι καθαρά και από τα ομολογημένα και από τα ανομολόγητα. Όμως το ΚΚΕ στην 95χρονη Ιστορία του έχει βιώσει τα πάντα και έχει βγάλει συμπεράσματα αμετάκλητα.

    Αναδημοσιεύεται από τον «Ριζοσπάστη» της Παρασκευής 29 Μάρτη 2013. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. https://www.902.gr/eidisi/politiki/13009/arthra-karmpon-me-omologimena-kai-anomologita-plin-fanera ΑΘΑΝΑΤΟΣ ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου