Ο λογαριασμός

Μπορεί ο κρατικός προϋπολογισμός να κατατίθεται επίσημα αύριο, αλλά τα βασικά, ταξικά «μεγέθη» του μόνο κρυφά δεν είναι. «Διά χειρός κεφαλαίου», ο προϋπολογισμός συνεχίζει και κλιμακώνει τη διαχρονική αφαίμαξη των λαϊκών στρωμάτων, που θα συνεχίσουν να πληρώνουν πάνω από το 95% των άμεσων και έμμεσων φόρων, με το 57% του συνόλου να αφορά τους κατεξοχήν αντιλαϊκούς έμμεσους φόρους. Και όλα αυτά εν μέσω απανωτών ανατιμήσεων στην Ενέργεια και στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, που εξανεμίζουν το λαϊκό εισόδημα!

Τι να πρωτοσχολιάσει κανείς! Στην καρδιά ενός ακόμα κύματος της πανδημίας, η χρηματοδότηση των νοσοκομείων μειώνεται κι άλλο, ώστε να βαθαίνει η εμπορευματοποίηση και να διαμορφώνεται νέο «πεδίο δόξης λαμπρό» για τους ομίλους της Υγείας.

Από την υποτιθέμενη αύξηση κατά 209 εκατ. των συνολικών κρατικών «δαπανών για την Υγεία», τα 176 θα πάνε στις φαρμακοβιομηχανίες, ενώ τα υπόλοιπα θα διατεθούν για το χτίσιμο του «νέου ΕΣΥ», με τα ίδια παλιά αντιλαϊκά υλικά που έχουν οδηγήσει στο σημερινό χάλι την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη του λαού.

Επιπλέον, την ώρα που στη μισή Ελλάδα ο λαός «μετράει πληγές» από σεισμούς, πλημμύρες και φωτιές, τα μέτρα αντιπλημμυρικής, αντισεισμικής, αντιπυρικής θωράκισης και προστασίας έρχονται τελευταία στη λίστα των χρηματοδοτήσεων, με κριτήριο το κόστος - όφελος για το κεφάλαιο και το κράτος του.

Ο προϋπολογισμός περιέχει αμέτρητους μποναμάδες για τους ομίλους, όπως το 1 δισ. ευρώ για την παραπέρα απαλλαγή της εργοδοσίας από τις ασφαλιστικές εισφορές, την άμεση «επιδότηση» για την απασχόληση τσάμπα εργατικού δυναμικού.

Αλλά και κονδύλια πολλών δισ. ευρώ για τους νέους εξοπλισμούς και τις «πάγιες» ΝΑΤΟικές «υποχρεώσεις», που υπηρετούν τη «γεωστρατηγική αναβάθμιση» της αστικής τάξης, μέσα από ευρωατλαντικές αποστολές «όπου Γης», την ώρα που τα παιδιά στα σχολεία στοιβάζονται σε τάξεις των 28 μαθητών και οι σοβάδες πέφτουν «βροχή» από τα ταβάνια!

Μπορεί λοιπόν οι λαϊκές ανάγκες, ακόμα και οι πιο ζωτικές, να μην εντοπίζονται ούτε με «μεγεθυντικό φακό» στα νούμερα του προϋπολογισμού, οι στόχοι του κεφαλαίου όμως γράφονται στις «επικεφαλίδες», με προμετωπίδα τη νέα «μεγάλη ιδέα» για το «πράσινο New Deal». Τη στήριξη δηλαδή νέων κερδοφόρων επενδύσεων με κρατικό χρήμα και προνόμια, με τον μανδύα της ...προστασίας του περιβάλλοντος.

Ακόμα και τα όποια «εφάπαξ» ψίχουλα εγγράφονται στον προϋπολογισμό, σαν αυτά για την ενεργειακή φτώχεια ή για την ακρίβεια που ανακοινώνει η κυβέρνηση της ΝΔ, έρχονται στην πραγματικότητα να «θωρακίσουν» τη στρατηγική του κεφαλαίου, που αποτελεί την πηγή του προβλήματος και μεγαλώνει την ψαλίδα ανάμεσα στην πραγματικότητα που βιώνει ο λαός και τις σύγχρονες ανάγκες του.

Οι στόχοι της «νέας Πράσινης Συμφωνίας της ΕΕ» και του λεγόμενου Ταμείου Ανάκαμψης, που είναι το νέο «υπερμνημόνιο» για τους λαούς και το κυβερνητικό πρόγραμμα όλων των αστικών κομμάτων, διαπερνούν τον κρατικό προϋπολογισμό, αποκαλύπτοντας και την υποκρισία του ΣΥΡΙΖΑ ή του ΚΙΝΑΛ, που «προσυπογράφουν» το «κοινό σχέδιο» του κεφαλαίου, αλλά καμώνονται πως με μια άλλη, «προοδευτική» κυβέρνηση, η στρατηγική αυτή μπορεί τάχα να υπηρετεί ταυτόχρονα και τον λαό.

Κι όμως, τα τελευταία μόνο χρόνια «όλα τριγύρω άλλαξαν»: Οι κυβερνήσεις που κατέθεταν τους κρατικούς προϋπολογισμούς, το «μείγμα» της οικονομικής πολιτικής, τα μνημόνια που τυπικά «τέλειωσαν», η χώρα που «ξαναβγήκε στις αγορές». Αλλά «όλα τα ίδια μείναν» για τον λαό και την επίθεση σε βάρος των δικαιωμάτων του, που αποτελεί θεμέλιο της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Ηρθε λοιπόν η ώρα να κάνει ο λαός τον δικό του «λογαριασμό»: Να δυναμώσει την οργάνωση και την πάλη για αξιοπρεπές εισόδημα και κατοχύρωση ουσιαστικών αυξήσεων στους μισθούς, για Κοινωνική Ασφάλιση - σύνταξη - Υγεία, για ουσιαστική προστασία από την πανδημία, με στήριξη του δημόσιου συστήματος Υγείας. Σε συμπόρευση με το ΚΚΕ, να οργανώσει τη συμμαχία και την πάλη του για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του, σε σύγκρουση με την αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης και ΕΕ και τους στόχους του κεφαλαίου.