Δεν είμαι εγώ σπορά της Τύχης
ο πλαστουργός της νιας ζωής
Εγώ είμαι τέκνο της ανάγκης
κι ώριμο τέκνο της Οργής.
Δεν είμαι εγώ σπορά της Τύχης
ο πλαστουργός της νιας ζωής
Εγώ είμαι τέκνο της ανάγκης
κι ώριμο τέκνο της Οργής.
Ταϊσμένοι καναλάρχες, εργολάβοι, κλινικάρχες
εις του έθνους την υγειά παίρνουν όλο τον παρά.
Μπουρζουάδες πέντε αστέρων, γης, υδάτων και αιθέρων,
σε ’χουνε στην προσοχή, να σου λεν’ την προσευχή.
Τα σημεία για τα οποία το δικαστήριο έκρινε παράνομη και καταχρηστική την απεργία είναι :
Οι Γιαννιώτες πληρώνουν το νερό πιο ακριβό από οποιοδήποτε μεγάλη πόλη, ο υδροφόρος ορίζοντας είναι τέτοιος που στα όρια του Δήμου εμφιαλώνουν 3 μεγάλες εταιρίες νερό, και παρόλα αυτά έγινε διακοπή, η οποία με βάση την ανακοίνωση της ΔΕΥΑΙ θα διαρκέσει "τουλάχιστον 24 ώρες" μέσα στην κακοκαιρία!
20ού Συνεδρίου του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ενωσης (14 - 25 Φλεβάρη 1956).
Το Συνέδριο αυτό ξεχωρίζει ως σημείο - καμπή στην πορεία της σοσιαλιστικής οικοδόμησης «επειδή σε αυτό υιοθετήθηκαν μια σειρά οπορτουνιστικές θέσεις για τα ζητήματα της οικονομίας, της στρατηγικής του κομμουνιστικού κινήματος και των διεθνών σχέσεων.
«Ιστορικό επίτευγμα για την ΕΕ», «καταπολεμήσαμε τον εγωισμό και τον εθνικισμό», «επιτέλους επικράτησε η συλλογική στρατηγική αντίληψη στην ΕΕ, αυτή της αλληλεγγύης και της προστασίας της υγείας των λαών της Ευρώπης»... Με αυτά και άλλα βομβαρδίζονταν για μήνες οι λαοί της Ευρώπης από την Κομισιόν, τις κυβερνήσεις και τα επιτελεία τους, με αφορμή την κοινή προμήθεια εμβολίων.
Όπως έγινε γνωστό από τη «Λαϊκή Συσπείρωση» Κορινθίας η αρμόδια ΜΚΟ αποφάσισε να διώξει πρόσφυγες από τις εστίες τους καθώς ολοκληρώθηκε η σύμβαση με την οποία φιλοξενούνταν σε ξενοδοχείο στους Aγίους Θεοδώρους Κορινθίας.
Γεννιέται στον Πύργο (Μπουργκάς) της Βουλγαρίας ο κομμουνιστής ποιητής Κώστας Βάρναλης.
Το 1919 πήγε στο Παρίσι με υποτροφία και παρακολούθησε μαθήματα φιλοσοφίας, φιλολογίας και κοινωνιολογίας. Τότε προσχώρησε στον μαρξισμό και τον διαλεκτικό υλισμό και αναθεώρησε τις προηγούμενες απόψεις του για την ποίηση, τόσο σε θεωρητικό, όσο και σε πρακτικό επίπεδο.
Διετέλεσε για πολλά χρόνια καθηγητής μέσης εκπαίδευσης, ενώ εργάστηκε για βιοποριστικούς λόγους και ως δημοσιογράφος. Υπήρξε κομμουνιστής με διαρκή προσφορά και συμμετοχή στους αγώνες της εργατικής τάξης. Τιμήθηκε με το Βραβείο «Λένιν» για την Ειρήνη το 1959 στη Μόσχα.
Πέθανε στις 16 Δεκέμβρη 1974, πλήρης ημερών και έργου.