Οργανωτικές αλλαγές ... σύμφωνες με συστάσεις!

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρας κατέθεσε μέσα στη βδομάδα στο Πολιτικό Συμβούλιο του κόμματος προτάσεις για μεγάλες οργανωτικές αλλαγές - «τομές» όπως χαρακτηρίστηκαν από τον αστικό Τύπο - με ολοφάνερο στόχο να επιταχύνει τη «διεύρυνση» και με άλλες σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις και την εδραίωση του ΣΥΡΙΖΑ ως βασικής δύναμης της σοσιαλδημοκρατίας απέναντι στο ΚΙΝΑΛ, και κυρίως να ξαναπάρει το «χρίσμα» της αστικής τάξης για τη διακυβέρνηση. Η λογική των προτάσεων εντάσσεται σε αυτή που έχουν υιοθετήσει τα περισσότερα αστικά κόμματα διεθνώς, δηλαδή ενός πολιτικού φορέα με οργανωτική δομή που θα του επιτρέπει να έχει πιο ευαίσθητα «αντανακλαστικά» στις ανάγκες του πολιτικού συστήματος, στα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, και να παρεμβαίνει ακόμα πιο άμεσα στις ανάγκες της λαϊκής χειραγώγησης. Μοντέλο λειτουργίας δηλαδή που θυμίζει περισσότερο τα κόμματα των ΗΠΑ. Πρωτεργάτης αυτής της λογικής στην Ελλάδα, θυμίζουμε, υπήρξε ο Γ. Α. Παπανδρέου.

«Επιασαν τόπο» οι επίμονες «συστάσεις» μεγαλοεπιχειρηματιών και των συγκροτημάτων Τύπου τους το προηγούμενο διάστημα, οι «επισημάνσεις» όπως ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ, χάνοντας το τρένο του μετασχηματισμού και της διεύρυνσης, κάνει το λάθος να παγιδευτεί σε εσωκομματικές διαδικασίες ενόψει του συνεδρίου, που αφορούν μηχανισμούς και φράξιες και όχι την κοινωνία. Οι πολίτες θέλουν λύσεις και απαντήσεις στα προβλήματά τους και αδιαφορούν για τα εσωκομματικά. Και πλέον ο χρόνος δεν είναι ο ίδιος για τον κ. Τσίπρα, με την έλευση νέου παίκτη στο γήπεδο της σοσιαλδημοκρατίας» («Βήμα», 19/12), οι «συμβουλές» ότι προϋπόθεση για να μπορέσει να παίξει τον ρόλο που του επιφυλάσσει το αστικό πολιτικό σύστημα είναι ότι χρειάζεται «μεγάλες εσωοργανωτικές αλλαγές» και «έμπρακτη αυτοκριτική» για την κυβερνητική του θητεία, απαλλαγή από «βαρίδια» που το «βεβαρημένο» τους αντιλαϊκό παρελθόν και οι «διχαστικές» θέσεις τους δεν μπορούν να υπηρετήσουν στις σημερινές συνθήκες τον στόχο της κυβερνητικής εναλλαγής.

Μεταξύ των προτάσεων που έγιναν δεκτές από το ΠΣ και παραπέμπονται για έγκριση στο συνέδριο - που εκτός απροόπτου θα αρχίσει στις 31 Μάρτη - είναι η εκλογή του προέδρου και της Κεντρικής Επιτροπής απευθείας από τα οργανωμένα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, μετά το συνέδριο το οποίο θα εγκρίνει κάθε φορά τις υποψηφιότητες, με καθολική ψηφοφορία και ενιαία λίστα, κίνηση που θεωρείται ότι θα επηρεάσει άμεσα τις κομματικές ισορροπίες, αποδυναμώνοντας παραπέρα τη λειτουργία οργάνων και κομματικών οργανώσεων του ΣΥΡΙΖΑ και θα ενισχύσει τον «αρχηγοκεντρικό» χαρακτήρα του κόμματος.

Οι προτάσεις έγιναν άλλωστε δεκτές κατά πλειοψηφία από το ΠΣ, με ισχυρό αντίλογο ομάδας στελεχών που επιμένουν ότι οι γενικότερες πολιτικές επιδιώξεις του ΣΥΡΙΖΑ υπηρετούνται καλύτερα με τη διατήρηση της σημερινής «αναντίστοιχης των εκλογικών ποσοστών» οργανωτικής δομής και «συνοχής» του κόμματος, που ταιριάζει περισσότερο και στο πιο «αριστερό προφίλ». Με τις υπόλοιπες οργανωτικές αλλαγές που προτείνονται, όπως οι θητείες στα όργανα του κόμματος, σε Βουλή και Ευρωβουλή, η θέσπιση της δυνατότητας «ψηφιακής» λειτουργίας των οργάνων, η ακόμα μεγαλύτερη «απλοποίηση» της διαδικασίας ένταξης στο κόμμα, και μια σειρά διαδικασίες (προκριματικές εκλογές, «δημοψηφίσματα» κ.ο.κ.) για τη συγκρότηση ψηφοδελτίων για εθνικές ή τοπικοδιοικητικές εκλογές και για επιμέρους θέσεις του κόμματος, με στόχο την επίφαση «δημοκρατίας» και «συμμετοχικότητας», να αναμένεται να προκαλέσουν αναταράξεις στο εσωτερικό του.

Οι αλλαγές αυτές επισπεύδονται μπροστά στο ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών και στην προσπάθεια της Κουμουνδούρου να δώσει αυτήν τη μάχη αξιώνοντας πρωταγωνιστικό ρόλο στον χώρο της σοσιαλδημοκρατίας και στη συγκρότηση της κυβερνητικής εναλλαγής, που θα είναι συμμαχική, όπως άλλωστε ανέφερε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ σε πρόσφατη συνέντευξή του.

Εξάλλου, η δυνατότητα για τη διαμόρφωση τέτοιων «συμμαχικών» κυβερνήσεων, που θα διασφαλίζουν την αντιλαϊκή «σταθερότητα», εδράζεται πάνω στο «κοινό κυβερνητικό πρόγραμμα» όλων των αστικών κομμάτων, το Ταμείο Ανάκαμψης και τη στρατηγική του κεφαλαίου για την «πράσινη» καπιταλιστική ανάπτυξη, που τσακίζει τον λαό.

Είναι σίγουρο ότι το επόμενο διάστημα ο ΣΥΡΙΖΑ θα εντείνει την προσπάθεια να στήσει τις γνωστές κάλπικες διαχωριστικές γραμμές με τη ΝΔ, τα «αντιδεξιά μέτωπα», παρουσιάζοντας ως «πολιτική αλλαγή» και «εναλλακτική» για τον λαό την εναλλαγή στο τιμόνι της αστικής διαχείρισης, και ενώ το «καράβι» θα συνεχίζει στην ίδια αντιλαϊκή πορεία.