Στο έλεος των εμπόρων της Ειδικής Αγωγής οι οικογένειες και τα παιδιά με αναπηρίες

Με αφορμή τη δημοσιοποίηση της αποκρουστικής και απάνθρωπης κακοποίησης ενός δεκάχρονου παιδιού με αυτισμό από φυσικοθεραπευτή, σε ιδιωτικό κέντρο Ειδικής Αγωγής, πολλοί εμφανίστηκαν να «πέφτουν από τα σύννεφα» για τις συνθήκες που επικρατούν σε τέτοιου είδους δομές του ιδιωτικού τομέα.

Λόγω της ανεπάρκειας των κρατικών δομών, ο χώρος της ιδιωτικής Ειδικής Αγωγής έχει γιγαντωθεί τα τελευταία χρόνια και λειτουργεί τελείως ανεξέλεγκτα. Αυτό είναι κάτι που το γνωρίζουν από πρώτο χέρι, με οδυνηρό τρόπο, οι οικογένειες και τα ίδια τα παιδιά με αναπηρίες. 

Για τη συγκεκριμένη δομή είχαν δημοσιοποιηθεί επίσημες καταγγελίες από το Σωματείο Εργαζομένων σε Μονάδες - Ιδρύματα - Σχολεία Ειδικής Αγωγής (ΣΕΜΙΣΕΑ). Εύλογα δημιουργούνται σοβαρά ερωτήματα εάν ελέγχονται οι ιδιωτικές μονάδες, κάθε πότε γίνεται αυτός ο έλεγχος, πως πιστοποιούνται, κ.λπ. 

Όπως είχε καταγγελθεί από το Σωματείο τον περασμένο Ιούλη, το συγκεκριμένο ιδιωτικό κέντρο λειτουργούσε στο Χαλκούτσι Ωρωπού κατασκήνωση «χωρίς άδεια και κατ’ επέκταση χωρίς προδιαγραφές ασφάλειας και υγιεινής»! 

Η καταγγελία που είχε δημοσιευτεί τότε από το 902.gr είχε κοινοποιηθεί στην Περιφέρεια Αττικής, στο Γραφείο Πρόνοιας του Δήμου Ωρωπού, στο υπουργείο Υγείας και στο υπουργείο Εργασίας.

Το Σωματείο υπογράμμιζε ότι η «κατασκήνωση» είναι στην πραγματικότητα «ένα ιδιωτικό παλιό διώροφο σπίτι με αυλή, χωρίς προσβασιμότητα και ειδικές υποδομές για ΑμεΑ, με έκθετα επικίνδυνα σημεία (σίδερα, τσιμέντο, αγκάθια) σε όλη την περίμετρό του». Παρά το γεγονός ότι βρισκόταν σε δασική περιοχή δεν διέθετε στοιχειώδεις υποδομές πυρασφάλειας, δεν διέθετε καν επαρκή αριθμό δωματίων και κρεβατιών για τα παιδιά και τους συνοδούς που φιλοξενούσε, με αποτέλεσμα παιδιά να κοιμούνταν δυο δυο σε μονά κρεβάτια ή σε στρώματα στο πάτωμα στη σαλονοκουζίνα»!!!

Υπήρχε μόνο ένα μπάνιο που ήταν κοινό για συνοδούς και παιδιά, αλλά και εκτεθειμένα απορρυπαντικά, εκτεθειμένες πρίζες πάνω από τα κρεβάτια των παιδιών, σπασμένα παράθυρα, χωρίς κλιματισμό ή έστω ανεμιστήρες στους χώρους.

Εξίσου εξοργιστικά ήταν τα όσα κατήγγειλε το Σωματείο για την απουσία επαρκούς και εξειδικευμένου προσωπικού. «Στο χώρο δεν υπήρχε γιατρός ή νοσηλευτής, καθαρίστρια, μαγείρισσα, ναυαγοσώστης ή έστω κάποιος που να γνωρίζει από πρώτες βοήθειες παρά το ότι τα παιδιά συνοδεύονταν σε εξωτερικές δραστηριότητες π.χ. θάλασσα». Μάλιστα, έξι θεραπευτές - συνοδοί (από τους οποίους οι δύο είχαν παραιτηθεί τότε) ήταν επιφορτισμένοι με 15 παιδιά που ήταν στο φάσμα του αυτισμού, με νοητική υστέρηση, με επιληψία,  ενώ ένα παιδί είχε εγκεφαλική παράλυση.

Παρόμοια καταγγελία είχε κάνει ο Ενιαίος Συλλόγος Γονέων ΑμεΑ Αττικής και Νήσων.

Σοβαρά ερωτήματα για τη στάση των αρμόδιων υπηρεσιών

Video 

Στις 18 Ιούλη αντιπροσωπεία του ΔΣ του ΣΕΜΙΣΕΑ και του ΔΣ του Ενιαίου Συλλόγου Γονέων ΑμεΑ Αττικής και Νήσων επισκέφτηκε τον χώρο για να ελέγξει την κατάσταση και να παρέμβει για τις σοβαρές καταγγελίες. Η εργοδοσία κάλεσε την Αστυνομία και ακολούθησε κατάθεση των δύο πλευρών στο Αστυνομικό Τμήμα Ωρωπού. Σύμφωνα με όσα έλεγε τότε το Σωματείο, οι αστυνομικοί ακούγοντας τις καταγγελίες και την παραδοχή της ίδιας της εργοδότριας ότι ο χώρος δεν είναι επαγγελματικός «δεσμεύτηκαν ότι θα προωθήσουν το θέμα στους αρμόδιους φορείς, ενώ ενημέρωσαν και την Εισαγγελία».

Στη συνέχεια, το Σωματείο προχώρησε σε καταγγελία στην Επιθεώρηση Εργασίας Ηλιούπολης - Δάφνης και στο Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας Παλλήνης. Από την Επιθεώρηση Εργασίας Ηλιούπολης - Δάφνης ενημερώθηκε πως «για το συγκεκριμένο ιδιωτικό κέντρο υπάρχει και περσινή καταγγελία για την ίδια εποχή». Εργαζόμενοι της κατασκήνωσης που προσέγγισαν το Σωματείο, το ενημέρωσαν πως σε άλλη «κατασκήνωση» της ίδιας δομής, πριν δύο χρόνια, σε διώροφο νοικιασμένο σπίτι στον Άσσο Κορινθίας, «6 συνοδοί είχαν στην ευθύνη τους 22 παιδιά ενώ από το μπαλκόνι του 2ου ορόφου έπεφταν σοβάδες και πλακάκια στο έδαφος, ενώ και οι 6 εργαζόμενοι δούλευαν ''μαύρα'' και αδήλωτα». Το ίδιο κέντρο, «στα ''600 τ.μ. σε τρία αυτόνομα επίπεδα με άνετους χώρους'', στη Δάφνη Αττικής όπως διαφημίζει στο site του, δεν έχει καμία προσβασιμότητα για κινητικά ανάπηρους, ούτε καν ασανσέρ, με αποτέλεσμα συναδέλφισσα ΑμεΑ που εργάζεται εκεί να κατεβαίνει έρποντας τις σκάλες για να σχολάσει, όπως είδαν με τα μάτια τους μέλη του Σωματείου που μοίραζαν ανακοινώσεις στην είσοδο», σύμφωνα με το ΣΕΜΙΣΕΑ. Δηλαδή υπήρχαν καταγγελίες κάθε χρόνο για τις κατασκηνώσεις της δομής. 

Μετά από την πίεση που ασκήθηκε -και αφού πρώτα λειτούργησε για ένα μήνα η «κατασκήνωση» χωρίς να ελεγχθεί εάν πληρεί τις προϋποθέσεις- η αρμόδια υπηρεσία της Περιφερειακής Ενότητας Αν. Αττικής ενημέρωσε το σωματείο και τον Ενιαίο Σύλλογο Γονέων ΑμεΑ, με επιστολή που απέστειλε στις 30 Αυγούστου, πως κατά τον έλεγχο που έκανε βρήκε κλειστή την «κατασκήνωση». Πέραν αυτού τίποτα άλλο...

Η Γεωργία Κουρή, μέλος του ΔΣ του ΣΕΜΙΣΕΑ, μιλώντας σε εκπομπή της ΕΡΤ1, υπογράμμισε πως το σωματείο δέχεται άπειρες καταγγελίες για το πώς λειτουργούν αυτές οι δομές τις οποίες προωθεί στους αρμόδιους φορείς. Ειδικά για το συγκεκριμένο κέντρο και την «κατασκήνωσή» του στον Ωρωπό, υπογράμμισε πως «δεν έχει προχωρήσει καθόλου αυτή η καταγγελία ή τουλάχιστον σε εμάς δεν έχει έρθει σε γνώση μας, που ήμασταν και οι άνθρωποι που καταγγείλαμε, ότι έχει γίνει κάποια ενέργεια, κάτι το οποίο θεωρούμε απαράδεκτο». 

Σε κάθε περίπτωση, οι χώροι αυτοί είναι στο έλεος του επιχειρηματικού κέρδους και η Ειδική Αγωγή έχει γίνει αντικείμενο κερδοφορίας, ενώ θα έπρεπε να είναι δημόσια και δωρεάν για όλους τους ανθρώπους που έχουνε ανάγκη, παρέχοντάς τους υπηρεσίες υψηλού επιπέδου.