Μια μέρα σαν τη σημερινή

 25/04/1744

Πεθαίνει ο Σουηδός αστρονόμος Άντερς Κέλσιους, εφευρέτης της ομώνυμης κλίμακας μέτρησης της θερμοκρασίας.

25/04/1792

Ο Γάλλος συνθέτης και ποιητής Ροζέ Ντελίλ συνθέτει την «Μασσαλιώτιδα», τον ύμνο της Γαλλικής αστικής Επανάστασης, ένα τραγούδι που μεταλαμπάδευσε το πνεύμα της Επανάστασης σ' όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου. Αργότερα, η «Μασσαλιώτιδα» έγινε ο εθνικός ύμνος της Γαλλίας.

25/04/1840

Γεννιέται ο Ρώσος συνθέτης Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι (έργα του: ο «Καρυοθραύστης», η «Λίμνη των Κύκνων», κ.α.)

25/04/1905

Ξεκινά τις εργασίες του το 3ο Συνέδριο του Ρωσικού Σοσιαλδημοκρατικού Εργατικού Κόμματος στο Λονδίνο (25/4-10/5/1905), στο οποίο έλαβαν μέρος οι περισσότερες οργανώσεις του κόμματος που στήριζαν τους μπολσεβίκους (στο προηγούμενο Συνέδριο είχε επέλθει η διάσπαση μπολσεβίκων-μενσεβίκων).

Το Συνέδριο καθόρισε την πολιτική και την τακτική του κόμματος στην Επανάσταση του 1905 που είχε μόλις ξεσπάσει. Βάση τους υπήρξε η ιδέα για τον ηγετικό ρόλο του προλεταριάτου. Ως σκοπός της εξέγερσης τέθηκε το γκρέμισμα του τσαρισμού και η ίδρυση προσωρινής επαναστατικής κυβέρνησης-όργανο της επαναστατικής δημοκρατικής δικτατορίας των εργατών και αγροτών.

Σε αντιδιαστολή, οι μενσεβίκοι προσχώρησαν επίσης σε σύγκληση συνδιάσκεψης, κατά την οποία τόνισαν πως εφόσον η επανάσταση του 1905 ήταν μια επανάσταση αστική, καθήκον του προλεταριάτου ήταν να προωθήσει την αστική δημοκρατία και σε καμιά περίπτωση να μην την απειλήσει.

25/04/1915

Δυνάμεις της Αντάντ επιχειρούν απόβαση στις τουρκικές ακτές της Καλλίπολης, στο πλαίσιο του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.

Η εκστρατεία στην Καλλίπολη, στην οποία θα λάβουν μέρος στρατεύματα Βρετανών, Γάλλων, Νεοζηλανδών και Αυστραλών, θα λήξει έπειτα από 8,5 μήνες με νίκη των Οθωμανών. Οι απώλειες της Αντάντ θα είναι πάνω από 250.000 άνδρες.

25/04/1920

Ο στρατός της Πολωνίας με την ενίσχυση της Αντάντ εισβάλλει στη Σοβιετική Ρωσία. Παρά τις αρχικές νίκες του, που τον έφεραν έως τις πύλες της Βαρσοβίας, ο Κόκκινος Στρατός ηττήθηκε έξω από την πρωτεύουσα, αναγκαζόμενος σε υποχώρηση. Με τη Συνθήκη Ειρήνης που υπογράφτηκε στη Ρίγα στις 18/3/1921, η Πολωνία κατάφερε να προσαρτήσει τις περιοχές της Δυτικής Ουκρανίας και Δυτικής Λευκορωσίας.

25/04/1934

Το «κόκκινο» Δημοτικό Συμβούλιο της Καβάλας και ο Δήμαρχος Δ. Παρτσαλίδης σέρνονται για τρίτη φορά στο δικαστήριο (με το Ιδιώνυμο) μέσα σε ατμόσφαιρα στρατοκρατίας σ’ όλη την πόλη. Το κτίριο του δικαστηρίου και τα καπνομάγαζα είναι ζωσμένα από αστυνομικές δυνάμεις.

Ως μάρτυρες κατηγορίας στη δίκη εκλήθησαν να καταθέσουν οι: Ι. Καλλέργης (επιτελάρχης Δ΄ Σώματος Στρατού), Στ. Μπριλλάκης (διοικητής Χωροφυλακής), Γ. Δούλος (αντισυνταγματάρχης Μηχανικού), Ε. Αλεξάκης (ανθυπασπιστής του Τμήματος Ασφάλειας), τρεις άλλοι από την αστυνομία και το στρατό, καθώς και δύο συνδικαλιστές της «συντηρητικής παράταξης».

Παρά την κατάρρευση του κατηγορητηρίου, οι δικαστές καταδίκασαν τον πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου Δημοσθένη Μακέδο και τέσσερεις άλλους δημοτικούς συμβούλους σε δύο χρόνια φυλακή και ένα χρόνο εξορία, μετατρέποντας την «κόκκινη» πλειοψηφία σε μειοψηφία και ανατρέποντας ουσιαστικά την βούληση του Καβαλιώτικου λαού που είχε υπερψηφίσει το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ δύο μήνες πριν. Τέσσερις από τους «κόκκινους» δημοτικούς συμβούλους, που καταδικάστηκαν με το Ιδιώνυμο τον Απρίλη του 1934, παραδόθηκαν από τις Ελληνικές Αρχές στις δυνάμεις Κατοχής (μαζί με τους υπόλοιπους πολιτικούς κρατούμενους). Ετσι, οι Δημοσθένης Μακέδος, Γιάννης Ευθυμιάδης, Νικόλαος Νεγρεπόντης και ο Μπαρμπαλέξης παρέμειναν στη φυλακή σχεδόν 10 χρόνια. Την Πρωτομαγιά του 1944 βρέθηκαν ανάμεσα στους 200 κομμουνιστές, οι οποίοι εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς στην Καισαριανή.

Το«κόκκινο» Δημοτικό Συμβούλιο της Καβάλας

25/04/1945

Αρχίζουν στο Σαν Φρανσίσκο οι εργασίες της Συνδιάσκεψης του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, του Οργανισμού που αντικατέστησε, μετά το τέλος του Β' Παγκόσμιου Πολέμου, την Κοινωνία των Εθνών.

Οι αποφάσεις και η δράση του ΟΗΕ αποτέλεσαν, ήδη από την ίδρυσή του, έκφραση των παγκόσμιων συσχετισμών και της διαπάλης ιμπεριαλισμού - σοσιαλισμού.

25/04/1945

Τα σοβιετικά και αμερικανικά στρατεύματα συναντιόνται στον ποταμό Έλβα.

25/04/1952

Συνέρχεται στη Λευκωσία με πρωτοβουλία του Μακάριου η Α’ Παγκύπρια Εθνοσυνέλευση, η οποία ενέκρινε ψήφισμα που ζητούσε την ένωση με την Ελλάδα.

25/04/1959

Συνεδριάζει η Επιτροπή Διεθνών Βραβείων «Λένιν», η οποία αποφασίζει την απονομή του στον κομμουνιστική ποιητή Κώστα Βάρναλη.

Συνεδριάζει η ΕπιτροπήΔιεθνών Βραβείων «Λένιν» για τον Κ. Βάρναλη

25/04/1967

Δίνεται στη δημοσιότητα μέσω του ραδιοσταθμού «Φωνή της Αλήθειας» ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ με τίτλο: «Ας οργανώσουμε παντού την αντίσταση κατά του πραξικοπήματος». Την ίδια μέρα δολοφονείται στον Ιππόδρομο του Φαλήρου από τον ανθυπίλαρχο Κ. Κώτσαρη ο κρατούμενος Παναγιώτης Ελής.

Δολοφονείταιαπό την χούντα ο Παναγιώτης Ελής

25/04/1972

Πάνω από 2.600 φοιτητές της Σχολής Υπομηχανικών της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης κηρύσσουν απεργία διαρκείας με αίτημα την κατοχύρωση των επαγγελματικών δικαιωμάτων τους.

25/04/1973

Ύστερα από δηλώσεις του Κ. Καραμανλή, που κάλεσε τη Χούντα να αποδεχτεί την επιστροφή του βασιλιά και να παραδώσει την εξουσία σε «μια έμπειρη και ισχυρή κυβέρνηση», το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ εκδίδει απόφαση όπου τονίζεται πως οι δηλώσεις αυτές σημαίνουν παραχωρήσεις στην Χούντα, στην οικονομική ολιγαρχία και τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, πως αποβλέπουν, όχι στην αλλαγή, αλλά στη μεταμφίεση του δικτατορικού καθεστώτος.

25/04/1974

Ξεκινά η «Επανάσταση των Γαρυφάλλων» στην Πορτογαλία, μετά από την ανατροπή της δικτατορίας που διαρκούσε από το 1926 από το «Κίνημα των Ενόπλων Δυνάμεων».

Με τη μαζική είσοδο των λαϊκών μαζών στο προσκήνιο πήρε χαρακτηριστικά λαϊκής επανάστασης και πυροδότησε βαθιούς μετασχηματισμούς στην πορτογαλική κοινωνία και σήμαναν την απελευθέρωση των αποικιών. Στις 25 Νοεμβρίου 1975 όμως επικράτησε η αντεπανάσταση.

25/04/1974

Αρχίζει το μποϊκοτάρισμα των ελληνικών πλοίων σε μια σειρά λιμάνια της Ευρώπης, με απόφαση των λιμενεργατικών και ναυτεργατικών οργανώσεων, σε ένδειξη συμπαράστασης προς τον ελληνικό λαό.

25/04/1982

Δεκαπέντε χρόνια μετά την κατάληψη της χερσονήσου από το Ισραήλ, το Σινά επιστρέφεται στην Αίγυπτο.