Απρόσμενο

Πραγματικά πέσαμε από τα σύννεφα με τη δήλωση Παναγιωτόπουλου ότι «δεν είναι η καλύτερη εποχή να λες πράγματα εναντίον της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ. Διότι αυτήν την εποχή οι Σύμμαχοι (...) θέλουν να εξασφαλίσουν ότι η Τουρκία παραμένει προσδεμένη στο άρμα του ΝΑΤΟ».

Οχι τίποτα άλλο, αλλά είχαμε πιστέψει εκείνα που έλεγαν πριν από μερικές βδομάδες για το «πλήγμα» που έχει δεχτεί η Τουρκία από την άτεγκτη στάση του ΝΑΤΟ «απέναντι σε κάθε αναθεωρητισμό».

Τότε που «πήρε απ' το αυτί» τον Ερντογάν και τον έκατσε στο τραπέζι του διαλόγου με την κυβέρνηση.

Αλλά και μετά τη συνάντηση ήμασταν σίγουροι ότι η «ηρεμία στη νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ» καμία σχέση δεν έχει με τις δηλώσεις Ακάρ περί «συνεκμετάλλευσης», ή με τις επίμονες κυβερνητικές δηλώσεις περί ΝΑΤΟικού εδάφους (αλήθεια, τυχαίες οι δηλώσεις Παναγιωτόπουλου περί ανάγκης... λιγότερων προκλήσεων από την Τουρκία;).

Ασχετη βέβαια με όλα αυτά είναι και η πρόσφατη επίσκεψη Νούλαντ, που παρουσίασε τον «οδικό χάρτη» για διευθετήσεις με ΝΑΤΟικό καπέλο, ενώ από την άλλη πλευρά του Αιγαίου ανακοίνωσε τον «στρατηγικό μηχανισμό» με την Τουρκία.

Στο διά ταύτα, δεν ξέρουμε αν είναι η καλύτερη εποχή «για να λες πράγματα κατά της Τουρκίας» στο ΝΑΤΟ - όχι πως ήταν και ποτέ - αλλά είναι σίγουρα δύσκολες εποχές για τα ευρωατλαντικά παραμύθια που «πουλάνε» στον λαό η κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα αστικά κόμματα.