ΜΑΘΕ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΟΥ

Σάββατο 23 Απριλίου 2022

Μια μέρα σαν τη σημερινή


 23/04/1616

Πεθαίνει ο μεγάλος Άγγλος δραματουργός Ουίλιαμ Σαίξπηρ.

23/04/1821

Η μάχη της Αλαμάνας. Ο Αθανάσιος Διάκος με τους άνδρες του προσπαθεί να ανακόψει την πορεία προς την Πελοπόννησο του Ομέρ Βρυώνη και του Κιοσέ Μεχμέτ στη γέφυρα της Αλαμάνας (Σπερχειού).

Στη μάχη που ακολούθησε, ο Διάκος τραυματίστηκε, συνελήφθη από τους Τούρκους και μεταφέρθηκε στη Λαμία, όπου θανατώθηκε με μαρτυρικό τρόπο. 

«Ο Διάκος δε φεύγει κι ούτε παρατάει τους συντρόφους του!»

23/04/1827

Πεθαίνει χτυπημένος από εγγλέζικο βόλι ο Αρχιστράτηγος της επαναστάτης του ’21 Γεώργιος Καραϊσκάκης.

 Γεώργιος Καραϊσκάκης

23/04/1858

Γεννιέται ο Γερμανός θεωρητικός φυσικός Καρλ Ερνστ Λούντβιχ Πλανκ, γνωστότερος ως Μαξ Πλανκ, εισηγητής της θεωρίας των κβάντα. Τιμήθηκε με βραβείο Νόμπελ το 1918.

23/04/1882

Αρχίζουν οι εργασίες διάνοιξης του Ισθμού της Κορίνθου. Στο έργο, που συντελέστηκε τμηματικά από το 1882 έως το 1893, δούλεψαν συνολικά πάνω από 2.500 εργάτες.

Το 1889 ξέσπασαν διαμαρτυρίες, όταν η Διεθνής Εταιρία του Ισθμού χρεοκόπησε και εκατοντάδες εργάτες βρέθηκαν χωρίς δουλειά από τη μια μέρα στην άλλη. Η κυβέρνηση έστειλε μάλιστα στρατιωτικό απόσπασμα στον Ισθμό για να «προληφθούν εξεγέρσεις».

23/04/1889

Γεννιέται ο λογοτέχνης Βασίλης Ρώτας. Ο Βασίλης Ρώτας ανήκει σε κείνους τους πνευματικούς ανθρώπους που έθεσαν ως κυρίαρχο της ζωής τους την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, σε εκείνους που αφοσιώθηκαν και αγωνίστηκαν για τα ιδανικά του Μαρξισμού - Λενινισμού, στην πανανθρώπινη ιδεολογία που σταθερά και αποφασιστικά διδάσκει το ΚΚΕ. Εδωσε σκληρές μάχες, υποστήριξε τις αξίες, υπηρέτησε στον αγώνα για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, υποστηρίζοντας στην πράξη τον κοινωνικό ρόλο του καλλιτέχνη.

Στην πολιτιστική και ειδικά στη θεατρική δραστηριότητα που ανέπτυξε το ΕΑΜικό κίνημα, με την Παιδεία και την Τέχνη να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην ιδεολογική και πολιτική διαπαιδαγώγηση των ανθρώπων προς την κοινωνική αλληλεγγύη και ισότητα, τη συλλογική και εθελοντική δράση εκατοντάδων χιλιάδων ανδρών, γυναικών και παιδιών, η συμβολή του Βασίλη Ρώτα υπήρξε καθοριστική. Με σύμφωνο το ΕΑΜ, το 1942, ίδρυσε το Θεατρικό Σπουδαστήριο, «νόμιμο καταφύγιο» για τους ΕΠΟΝίτες. Το θέατρο του Ρώτα έγινε βήμα προβληματισμού και συνειδητοποίησης, όπου νέοι μάθαιναν για το θέατρο και συμμετείχαν σε αντιστασιακές εκδηλώσεις, με παραστάσεις σε θέατρα, πλατείες, δρόμους, και κείμενα που εξύψωναν το λαϊκό φρόνημα, ενώ οι εισπράξεις πήγαιναν στο ταμείο του αγώνα.

Την ίδια εποχή, στην ελληνική επαρχία αναπτύσσεται ένα νέο είδος θεάτρου, που υπηρετεί τους σκοπούς του αντιστασιακού αγώνα. Το «Θέατρο του βουνού». Το καλοκαίρι του 1944 ο Βασίλης Ρώτας μεταφέρει το πνεύμα θεάτρου στα βουνά. Με υπόδειξη της ΠΕΕΑ ιδρύει το «Θεατρικό όμιλο της ΕΠΟΝ Θεσσαλίας», ανταποκρινόμενος στο επίμονο αίτημα των αγωνιστών για θέατρο. Το θίασο αποτελούν επαγγελματίες ηθοποιοί, αλλά και ερασιτέχνες από τους αντάρτες. Μεταξύ αυτών, ο συγγραφέας Γεράσιμος Σταύρου, ο ηθοποιός Γιώργος Δήμας, οι Βάσης και Αννα Ξένου, ο Νικηφόρος Ρώτας, ο Αλ. Ξένος.

Βασίλης Ρώτας

23/04/1906

Στον απόηχο της επανάστασης του 1905 συνέρχεται το 4ο Συνέδριο του Ρωσικού Σοσιαλδημοκρατικού Εργατικού Κόμματος στην Στοκχόλμη (23/4-8/5/1906). Μπολσεβίκοι και μενσεβίκοι επανενώνονται, με τους πρώτους να αποτελούν πλέον μειοψηφία και τους δεύτερους πλειοψηφία. Η διαπάλη όμως συνεχίστηκε, έως και το 1912, οπότε επήλθε η πλήρης και οριστική ρήξη.

23/04/1910

Με βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Λάρισας, 25 αγρότες και αγρότισσες παραπέμπονται να δικαστούν για τα αιματηρά γεγονότα της εξέγερσης στο Κιλελέρ.

Κιλελέρ

Παραπέμπονταινα δικαστούν, 25 αγρότες και αγρότισσες , από την της εξέγερσης στο Κιλελέρ

23/04/1916

Γεννιέται ο ζωγράφος Γιάννης Μόραλης.

23/04/1927

Δημοσιεύονται στο Ριζοσπάστη οι «Θέσεις προπαγάνδας για την καμπάνια υπέρ της νομιμότητος του Κόμματος». Το ΚΚΕ κατήγγειλε πως η αστική τάξη και η συνασπισμένη (οικουμενική) κυβέρνηση, προετοίμαζαν νέα επίθεση κατά του ΚΚΕ και των οργανώσεων των εργαζομένων για να μπορέσουν να συνεχίσουν απρόσκοπτα την επίθεσή τους κατά του βιοτικού επιπέδου του εργαζόμενου λαού.

Το ΚΚΕ κάλεσε τους εργαζόμενους να συσπειρωθούν και να υπερασπίσουν τις οργανώσεις και το Κόμμα τους, το κυριότερο όπλο τους κατά της πλουτοκρατίας.

23/04/1935

Αρχίζει η δίκη των εμπλεκομένων στο βενιζελικό στρατιωτικό κίνημα (πραξικόπημα) της 1ης Μαρτίου. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος και ο Νικόλαος Πλαστήραςκαταδικάζονται ερήμην σε θάνατο.

23/4/1944

Το ολοκαύτωμα των Πύργων (Κατράνιτσα) Εορδαίας

Τοολοκαύτωμα των Πύργων (Κατράνιτσα) Εορδαίας

23/04/1953

Ξεκινά τις εργασίες του το 11ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ (23-27/4/1953). Το Συνέδριο καταγγέλθηκε από την ΕΔΑ και το Ενιαίο Συνδικαλιστικό Κίνημα Ελλάδας (ΕΣΚΕ) ως νόθο, ενώ οι αποφάσεις του ως «προκαταβολικά άκυρες». Δεκάδες σωματεία διαγράφηκαν από τη δύναμη της Συνομοσπονδίας και αποκλείστηκαν από τις εργασίες του Συνεδρίου της.

«Δεν ξέρετε τίποτε για τις διαγραφές σωματείων κ. υπουργέ;», ρωτήθηκε ο Υπουργός Εργασίας Ε. Γονής όντας στο βήμα του Συνεδρίου, για να απαντήσει: «έχουμε το δικαίωμα να αποκλείσουμε τους πράκτορας του κομμουνισμού».

23/04/1999

Σε μια εκδήλωση ύψιστης δολοφονικής παράνοιας, λίγες μόνον ώρες από τον επίσημο γιορτασμό στην Ουάσιγκτον των 50 χρόνων του ΝΑΤΟ, οι σύμμαχοι, και ενώ η στρατιωτική επιδρομή κατά της Γιουγκοσλαβίας διανύει την τριακοστή μέρα, βομβαρδίζουν το κτίριο της σερβικής τηλεόρασης: 30 οι νεκροί.

 Ο πόλεμος στην Γιουγκοσλαβίας

5 σχόλια:

  1. 1
    23-04-1944. '''' Το Ολοκαύτωμα των Πύργων. Η μαζική σφαγή Ελλήνων από Γερμανούς Ναζί και Έλληνες προδότες. ''''
    Στις 23 Απριλίου του 1944 συνέβη η Σφαγή των Πύργων ή αλλιώς το Ολοκαύτωμα των Πύργων. Η μαζική σφαγή Ελλήνων από τους Γερμανούς ναζιστές και τους Έλληνες προδοτες συνεργάτες τους στους Πύργους Κοζάνης που παλαιότερα ονομάζονταν Κατράνιτσα. Ενα πανέμορφο και ιστορικό χωριό, χτισμένο στους βόρειους πρόποδες του Βερμίου κοντά στη λίμνη Βεγορίτιδα που ισοπεδώθηκε και θρήνησε εκατοντάδες θύματα.
    Το 1943 οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ στο Βέρμιο αντιμετώπιζαν σοβαρό πρόβλημα επισιτισμού λόγω της διακοπής της βρετανικής ενίσχυσης σε λίρες και πολεμοφόδια. Έτσι οι αντάρτες με ορμητήρια τους Πύργους και την Ερμακιά, επιτίθονταν στους πρόποδες του Βερμίου με σκοπό την προμήθεια τροφών.
    Κατά τις επιδρομές οι αντάρτες σκότωναν Γερμανούς στρατιώτες των SS και πλησίαζαν απειλητικά σε πόλεις όπου ήταν έδρα του στρατού Κατοχής και στρατηγικές θέσεις για την σιδηροδρομική επικοινωνία της Μακεδονίας καθώς οι Πύργοι βρίσκονταν ανάμεσα στη Θεσσαλονίκη και το Αμύνταιο. Την άνοιξη του 1944, ο ΕΛΑΣ πλησίασε περισσότερο τη Θεσσαλονίκη και ενίσχυσε τις τοπικές δυνάμεις του στην περιοχή του Βερμίου, με 500 αντάρτες.
    Έτσι το Μάρτιο του 1944 ξεκίνησε η εκκαθαριστική επιχείρηση των Γερμανών, «Μαγιάτικη Καταιγίδα» (Maigewitter), με σκοπό τη δημιουργία προστατευτικής νεκρής ζώνης γύρω από τις θέσεις τους. Στις γερμανικές δυνάμεις συμμετείχαν Γερμανοί στρατιώτες των SS και της Βέρμαχτ, Ιταλοί που είχαν ενταχτεί στη Βέρμαχτ, μετά τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας το φθινόπωρο του 1943, Εθνικιστές Έλληνες του «Ελληνικού Εθελοντικού Σώματος Γεώργιος Πούλος» που έδρευε στην Πτολεμαΐδα και Έλληνες δοσίλογοι συνεργάτες των Γερμανών της γύρω περιοχής. Ο Συνταγματάρχης Καρλ Σύμερς, Διοικητής του 7ου συντάγματος τεθωρακισμένων γρεναδιέρων των SS ήταν υπεύθυνος για τα ολοκαυτώματα Ερμακιάς και Πύργων Κοζάνης, Κλεισούρας Καστοριάς και Διστόμου Βοιωτίας όπου έχασαν τη ζωή τους πάνω από χίλιοι άμαχοι άνδρες και γυναικόπαιδα.
    Τα ξημερώματα της 23ης Απριλίου του 1944, ανήμερα της Κυριακής του Θωμά και της γιορτής του Αγίου Γεωργίου, ακούστηκαν στην πρωινή ησυχία ρίψεις οβίδων και ριπές πολυβόλων. Οι ανυποψίαστοι κάτοικοι βγήκαν να δουν τι συμβαίνει. Φωνές ακούγονταν «Οι Γερμανοί! Έρχονται οι Γερμανοί!» Όσοι πρόλαβαν έτρεξαν να κρυφτούν μέσα στα δάση του Βερμίου για να σωθούν.
    Οι Γερμανοί από το Αμύνταιο, καθοδηγούμενοι από ομάδα ντόπιων Ελλήνων προδοτών συνεργατών τους μπήκαν στην Κάτω Συνοικία, ενώ άλλο τμήμα Γερμανών από την Πτολεμαΐδα, συνοδευόμενη από ακροδεξιούς του ΕΕΕ του δοσίλογου Πούλου, είχε εισβάλλει ταυτόχρονα στην Μεσαία και στην Άνω Συνοικία.
    Τραγικός απολογισμός 327 άμαχοι και ανυπεράσπιστοι άνδρες, γυναίκες και παιδιά. Οι Γερμανοί αρχικά συνέλαβαν και έπειτα δολοφόνησαν πολλά από τα θύματα μαζικά. Πυρπόλησαν Έλληνες μέσα σε αχυρώνες ενώ παιδιά και βρέφη σφάχτηκαν με ξιφολόγχες. Επίσης σημειώθηκαν ομαδικοί βιασμοί που κατά μαρτυρίες συνέβησαν ακόμη και μέσα στον ναό της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος και στην πλατεία του χωριού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. 2
      Οι Έλληνες προδότες συνεργάτες στην φονική επιχείρηση εκτός απο οδηγοί έκαναν χρέη δεσμοφυλάκων. Μάζευαν ζώα, πολεμοφόδια και αγροτικά προϊόντα. Επίσης ασχολήθηκαν ιδιαίτερα με κατασχέσεις λιρών και κοσμημάτων, τα οποία έκλεβαν δια της βίας από τις γυναίκες. Στη συνέχεια, 1.400 συλληφθέντες επιζήσαντες από τους Πύργους και το Μεσόβουνο οδηγήθηκαν πεζοί, ως όμηροι, στην Πτολεμαΐδα. Καταστράφηκαν τα 365 από τα 385 σπίτια, δημόσια κτήρια και εκκλησίες και κατασχέθηκαν οικοσκευές, ζώα, πάνω από 10 τόνους σιτάρι, 12.000 γιδοπρόβατα, 3.500 άλογα, μουλάρια και βοοειδή.
      Ο Γερμανός διοικητής Σύμερς παρασημοφορήθηκε από τη Βέρμαχτ με τον Σταυρό των Ιπποτών, διαπράττοντας μαζικές εκτελέσεις αμάχων που βάφτιζε ένοπλους αντάρτες. Κανείς Έλληνας δοσίλογος και Γερμανός από τους υπαίτιους του Ολοκαυτώματος των Πύργων δεν τιμωρήθηκε ποτέ από τις Ελληνικές Αρχές. Μόνο ο αρχιπροδοτης συνταγματάρχης Γεώργιος Πουλος εκτελέστηκε το 1949 για εγκλήματα πολέμου σε Έλληνες αμάχους.

      Το Ολοκαύτωμα των Πύργων είναι η δεύτερη μαζικότερη δολοφονία μετά τα Καλάβρυτα. Ας μην ξεχάσουμε ποτέ.

      Διαγραφή
    2. 4. Η στρατηγική του ΚΚΕ αρχικά στηρίχτηκε στη λαθεμένη ανάλυση του Κόμματος, αναφορικά με τη σχετική καθυστέρηση της καπιταλιστικής ανάπτυξης στην Ελλάδα, στην αντίληψη ότι η εθνική ανεξαρτησία (απαλλαγή της Ελλάδας από την ξένη εξάρτηση) αποτελούσε προϋπόθεση για την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, την ωρίμανση των υλικών προϋποθέσεων για το πέρασμα στον σοσιαλισμό.

      Θεωρούσε ως ενδοτισμό μέρους των αστικών πολιτικών δυνάμεων και της βασιλείας τη διαχρονική συμμαχία της αστικής τάξης με την Αγγλία, την πολιτική προσέλκυσης ξένων επενδύσεων και συμμετοχής σε μια ευρύτερη αγορά.

      Εκτιμούσε ότι οι ξένες επενδύσεις ήταν αποτέλεσμα της εξάρτησης της χώρας, και μάλιστα παράγοντας καθυστέρησης στην ανάπτυξη του καπιταλισμού. Χαρακτήριζε ως υποτέλεια τη στάση της αστικής τάξης και όχι ως στρατηγική συμμαχιών της σε συνθήκες ανισόμετρης ανάπτυξης του καπιταλισμού. Εξαιτίας όλων των παραπάνω και στη συνέχεια και της στρατηγικής του αντιφασιστικού μετώπου, η ταξική αντίθεση κεφαλαίου - εργασίας υποτάχτηκε στην «εθνική ενότητα».

      Το ΚΚΕ δεν αντιμετώπισε τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα ως κρίκο για την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας, αλλά αποσυνέδεσε την πάλη ενάντια στους κατακτητές από την πάλη για την ανατροπή της αστικής εξουσίας. Ανεξάρτητα από την ονομασία που έδινε στο λεγόμενο «μεταβατικό στάδιο» προς τον σοσιαλισμό (λαϊκή δημοκρατία ή λαοκρατία) ή στη λεγόμενη μεταβατική κυβέρνηση (αντιφασιστική, δημοκρατική), εξ αντικειμένου εγκλώβιζε τη λαϊκή πάλη σε μια μορφή της αστικής εξουσίας, έστω της κοινοβουλευτικής αστικής δημοκρατίας.


      Στην περίοδο 1941 - 1944 υπήρξε ξένη κατοχή, αναστολή της εθνοκρατικής ανεξαρτησίας της Ελλάδας. Το ζήτημα της ανεξαρτησίας αφορούσε και την εργατιά - αγροτιά, αλλά και την αστική τάξη και το Παλάτι, από τη σκοπιά της θέσης που είχαν στη νομή της αστικής εξουσίας.

      Η δράση κατά της ξένης κατοχής ήταν συνυφασμένη με το ταξικό συμφέρον κάθε κοινωνικής δύναμης. Ο απελευθερωτικός αγώνας ή θα συνδεόταν με τον αγώνα κατάκτησης - εδραίωσης της εργατικής εξουσίας και των συμμάχων της, οπότε θα καταργούνταν γενικά οι σχέσεις ανισοτιμίας και εξάρτησης, ή θα οδηγούσε στην εδραίωση της αστικής εξουσίας με νέους, καλύτερους ή χειρότερους όρους, όσον αφορά τη θέση της χώρας στο ιμπεριαλιστικό σύστημα.

      Ο πόλεμος του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ με τα Τάγματα Ασφαλείας ήταν πόλεμος ταξικός. Η εθνικοαπελευθερωτική χροιά που προσλάμβανε, εξαιτίας της κοινής δράσης των ταγματασφαλιτών με τη γερμανική διοίκηση, δεν ακύρωνε τα ταξικά χαρακτηριστικά του. Τον ίδιο ταξικό χαρακτήρα είχε και η ένοπλη σύγκρουση με τις μη γερμανόφιλες αστικές δυνάμεις, τον ΕΔΕΣ, την ΕΚΚΑ κ.ά.

      Ωστόσο, όσες φορές το ΕΑΜ - ΕΛΑΣ υποχρεώθηκε να αντιμετωπίσει τις τελευταίες ένοπλα (ΕΔΕΣ, ΕΚΚΑ κ.ά.), το έκανε με κεντρικό άξονα τις παρασπονδίες τους στον αντικατοχικό αγώνα. Δεν τις αντιμετώπισε ως αντίπαλες ταξικές δυνάμεις με τη στήριξη της Βρετανίας.

      Το ΚΚΕ, και στη συνέχεια οι λαϊκές δυνάμεις, δεν ήταν προετοιμασμένο για ν' αξιοποιήσει την επαναστατική κατάσταση που είχε διαμορφωθεί στην Ελλάδα τις μέρες της Απελευθέρωσης. Παρά το γεγονός ότι ο λαός ήταν οπλισμένος, έγινε ουρά των εξελίξεων που το άρμα τους έσυραν οι αστικές πολιτικές δυνάμεις. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

      Διαγραφή
    3. Η πείρα διδάσκει

      Η συμμετοχή του ΚΚΕ και του ΕΑΜ στην αστική κυβέρνηση του 1944 αποτελεί απτό παράδειγμα για το πόσο ουτοπικός είναι ο ισχυρισμός ότι χάρη στη μαχητικότητα και τη συνέπεια του Κομμουνιστικού Κόμματος είναι δυνατό μία τέτοια κυβέρνηση να ακολουθήσει φιλολαϊκό δρόμο ή - σε κάθε περίπτωση - να πάρει τουλάχιστον κάποια μέτρα υπέρ του λαού και ν' ανοίξει σιγά - σιγά τον δρόμο για έναν ευνοϊκότερο συσχετισμό στην πάλη για το σοσιαλισμό. Αντίθετα με αυτήν την ανεδαφική προσμονή, η πείρα και εκείνης της περιόδου διδάσκει ότι η συμμετοχή στις αστικές κυβερνήσεις - σε πείσμα των πιο καλών προθέσεων - γίνεται φραγμός στη λαϊκή πάλη και οδηγεί σε πισωγύρισμα με αρνητικές επιπτώσεις και για πολλά χρόνια.

      Στο πλαίσιο της συμμετοχής σε αστική κυβέρνηση, δεν είναι δυνατό να υπάρξουν επωφελείς για το λαό συμβιβασμοί, από τη στιγμή που το ΚΚ έχει κάνει ήδη την πρώτη και θεμελιώδη υποχώρηση, προκειμένου να συμμετάσχει σε αυτήν την κυβέρνηση: Εχει παραιτηθεί από την πάλη για την εργατική εξουσία και συνεπώς από τον στόχο της κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής.

      Το ΚΚΕ και το ΕΑΜ χρεώθηκαν σε μεγάλο βαθμό τα μη φιλολαϊκά μέτρα που πάρθηκαν αυτήν την περίοδο, χάριν των αναγκών της καπιταλιστικής ανασυγκρότησης, όπως επίσης και την αποτυχία άλλων μέτρων, για παράδειγμα στο μέτωπο της καταπολέμησης της ανεργίας, του πληθωρισμού. Ταυτόχρονα, εφόσον οι ΕΑΜικοί υπουργοί αντιμετώπιζαν τα ζητήματα «από τα πάνω», ο λαϊκός παράγοντας υποτιμήθηκε ή ακόμα και τέθηκε στο περιθώριο.

      Στις 15 Οκτώβρη 1944, η ΚΕ του Εργατικού ΕΑΜ ανέλαβε καθήκοντα προσωρινής διοίκησης της ΓΣΕΕ, με σκοπό την αποκατάσταση των συνδικαλιστικών ελευθεριών, τη διενέργεια αρχαιρεσιών στα συνδικάτα και τη σύγκληση ενός πραγματικού συνεδρίου της ΓΣΕΕ. Σημειώνεται ότι στις 18 Αυγούστου 1944 η ΚΕ του ΕΕΑΜ αποφάσισε το ΕΕΑΜ να χρησιμοποιεί «από δω και στο εξής τον τίτλο Γενική Συνομοσπονδία των Εργατών της Ελλάδας» με 16μελή Διοίκηση («Κείμενα της Εθνικής Αντίστασης», τόμ. Α', εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», Αθήνα, 1981, σελ. 200).

      Αυτήν την περίοδο η ΓΣΕΕ διακήρυττε πως «η εργατοϋπαλληλική τάξη θα υποστηρίξει την Κυβέρνηση στην πραγματοποίηση των σκοπών της» («Ριζοσπάστης», 5-11-1944 ).

      Από τη μεριά του, ο Παπανδρέου διαβεβαίωνε τους εκπροσώπους των εργαζομένων «ότι η κυβέρνηση πιστεύει σταθερά στη λαοκρατία και αποβλέπει στη δημιουργία του λαϊκού σοσιαλιστικού κράτους» («Ριζοσπάστης», 7-11-1944).

      Οπως ήταν επόμενο, το γενικότερο πρόβλημα της στρατηγικής του ΚΚΕ είχε άμεσο αντίκτυπο στην κατεύθυνση της πάλης του συνδικαλιστικού κινήματος. Σε σύσκεψη μεταξύ των εκπροσώπων της ΓΣΕΕ, των βιομηχάνων και των αρμόδιων υπουργών, υπό την προεδρία του Γ. Παπανδρέου (7 Νοέμβρη 1944), με αντικείμενο τη λειτουργία των εργοστασίων, ο Κ. Θέος, μιλώντας εξ ονόματος της ΓΣΕΕ, τόνισε μεταξύ άλλων:

      «Ο αγώνας των εργατών που έφερε εθνική ένωση δεν είχε σαν επιδίωξη να κάμει προνομιούχο τάξη την εργατική. Ο εργατικός κόσμος είναι έτοιμος με αυταπάρνηση να συμβάλει με όλες του τις δυνάμεις στην προσπάθεια της ανασυγκρότησης».

      Διαβεβαίωσε ακόμη «ότι και οι εργάτες αναγνωρίζουν ότι και μεγάλο μέρος των βιομηχάνων έδειξε κατά το διάστημα της σκλαβιάς πατριωτική στάση». Ο υπουργός Εργασίας Μ. Πορφυρογένης, με τη σειρά του, τόνισε ότι «πρέπει να μην έχουμε προκαταλήψεις (...) και πρέπει να κατανοήσουμε ότι όλοι αγωνιζόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις για να μπούμε από την ανωμαλία στην ομαλότητα» («Ριζοσπάστης», 8-11-1944).

      Το συμπέρασμα είναι ότι ο λαός, ακόμα και ένοπλος, θα παραμένει εγκλωβισμένος στο αστικό πλαίσιο, από τη στιγμή που το Κομμουνιστικό Κόμμα συμμετέχει σε αστική κυβέρνηση και δεν οργανώνει την αυτοτελή δράση της εργατικής τάξης για την ανατροπή της αστικής εξουσίας.
      Με πληροφορίες απο "Ρ" Θ. Λ...... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

      Διαγραφή
  2. https://www.facebook.com/photo?fbid=379864354156970&set=pcb.379864744156931

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου