ΜΑΘΕ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΟΥ

Τρίτη 17 Μαΐου 2022

Μια μέρα σαν τη σημερινή


 17/05/1510

Πεθαίνει ο Ιταλός ζωγράφος της Αναγέννησης Σάντρο Μποτιτσέλι.

17/05/1891

Γεννήθηκε ο Ναπολέων Ζέρβας, στρατιωτικός και πολιτικός, ιδρυτής του ΕΔΕΣ και υπουργός σε μετακατοχικές κυβερνήσεις.
«Είμαστ’ εμείς κατά του Κάπα Κάπα και πολεμάμε τον κομμουνισμό…»
Ναπολέων Ζέρβας
 

ΕΔΕΣ, ένοπλο στήριγμα της ελληνικής αστικής τάξης

17/05/1897

Ήττα των ελληνικών στρατευμάτων στο Δομοκό (Ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1897).

17/05/1902

Ο αρχαιολόγος Βαλέριος Στάης ανακαλύπτει τον Μηχανισμό των Αντικυθήρων, που θεωρείται ως ένα από τα πρώτα υπολογιστικά μηχανήματα.

17/05/1934

Με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου λαμβάνονται μια σειρά μέτρα σε βάρος του ΚΚΕ. Μεταξύ άλλων: η παύση του κομμουνιστή δημάρχου Καβάλας Δ. Παρτσαλίδη με το αιτιολογικό ότι «μετέβαλε το δημαρχείον εις κομμουνιστικόν κέντρον», το τελεσίδικο των αποφάσεων των πρωτοβάθμιων επιτροπών για την εκτόπιση των κομμουνιστών, η αυστηρή εφαρμογή του νόμου για τη διάλυση των εργατικών σωματείων, η δημιουργία στρατοπέδου συγκέντρωσης στη Γαύδο, κ.α.

17/05/1937

Στην Δημοκρατική Ισπανία σχηματίζεται κυβέρνηση συνασπισμού με επικεφαλής τον Χ. Νεγκρίν, ηγέτη του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος. Στην κυβέρνηση αυτή το Κομμουνιστικό Κόμμα μετέχει με δύο υπουργούς (Παιδείας και Γεωργίας).

17/05/1941

Με διαταγή του Α. Χίτλερ η Ελλάδα χωρίζεται επισήμως σε τρεις ζώνες κατοχής.

Ο Α. Χίτλερ χωρίζει την Ελλάδα σε τρεις ζώνες

17/05/1944

Ξεκινά η Σύσκεψη του Λιβάνου (17-20/5/1944), που έληξε με την υπογραφή της ομώνυμης Συμφωνίας. Σε αυτή μετείχαν αντιπροσωπείες της ΠΕΕΑ, του ΕΑΜ, του ΚΚΕ, του ΕΛΑΣ, του ΕΔΕΣ, των Εθνικών Δυναμικών Οργανώσεων, της ΕΚΚΑ, του Λαϊκού Κόμματος, του Εθνικού Λαϊκού Κόμματος, του Αγροτικού Κόμματος, του Προοδευτικού Κόμματος, καθώς και της κυβέρνησης του Καΐρου με επικεφαλής τον ίδιο τον Πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου.

Μεταξύ άλλων, η Συμφωνία που κατέληξε η Σύσκεψη προέβλεπε την ενοποίηση και υπαγωγή όλων των αντάρτικων σωμάτων της Ελεύθερης Ελλάδας στην Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας που συγκροτήθηκε υπό τον Γ. Παπανδρέου (και στην οποία το ΕΑΜ μετείχε με 6 υπουργούς και υφυπουργούς). Η Σύσκεψη καταδίκασε επίσης το κίνημα της Μέσης Ανατολής.

Το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ χαρακτήρισε ως απαράδεκτες τις υποχωρήσεις της αντιπροσωπείας στις διαπραγματεύσεις, γιατί είχε παραβεί τις γραπτές εντολές, οι οποίες της είχαν δοθεί. Κατά της Συμφωνίας του Λιβάνου τάχθηκε επίσης αρχικά και το Εθνικό Συμβούλιο στις Κορυσχάδες. Ωστόσο, μετά από ένα μεγάλο χρονικό διάστημα διαβουλεύσεων και αντιπαραθέσεων η Συμφωνία εγκρίθηκε τελικά από την ΚΕ του ΚΚΕ, που συνήλθε στις 2-3/8/1944 όπως και η ΚΕ του ΕΑΜ (15/8/1944).

Ο Λίβανος αποτελούσε τη βάση της αστικής πολιτικής απέναντι στο λαϊκό κίνημα, το ΚΚΕ, που συνεχίστηκε με την Καζέρτα και τον Δεκέμβρη του 1944. Στις Συμφωνίες του Λιβάνου και της Καζέρτας, το ΚΚΕ συμμετείχε στο όνομα της «εθνικής ενότητας». Έτσι, δεν αξιοποιήθηκε το γεγονός ότι ο λαός ήταν ένοπλος, ενώ είχαν διαμορφωθεί φύτρα εξουσίας (λαϊκή αυτοδιοίκηση, δικαιοσύνη, παιδεία, κ.α.), που θα μπορούσαν αν εξελιχθούν σε πυρήνες της επαναστατικής δράσης για την καθολική σύγκρουση, με στόχο την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας. 

Η Σύσκεψη του Λιβάνου

17/05/1948

Συγκροτείται η Δυτική Ένωση, που αποτέλεσε τη βάση του Βορειοατλαντικού Συμφώνου - ΝΑΤΟ (Αγγλία, Γαλλία, Βέλγιο, Ολλανδία, Λουξεμβούργο).

17/05/1964

Πεθαίνει ο Ότο Κουούσινεν, ηγετικό στέλεχος του ΚΚΣΕ και του σοβιετικού κράτους.

17/05/1964

Πραγματοποιείται η 2η Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης.

17/05/1970

Άλλοι τέσσερις πεζοναύτες δικάζονται στο Βιετνάμ, με την κατηγορία ότι εκτέλεσαν εν ψυχρώ 16 αμάχους στο χωριό Σονγκ Θανγκ, 43 χιλιόμετρα νοτίως της Ντα Ναγκ.

 17/05/1970

 Ο Χαράλαμπος Βασιλειάδης, γνωστός ως “Τσάντας”, έφυγε από την ζωή στις 16/5/1970, στην Νέα Φιλαδέλφεια. 

Ιδιαίτερα σημαντικό στοιχείο της Στιχουργικής του «Τσάντα» είναι ότι μπορούσε να κάνει τραγούδια ακόμα και τα πιο κοινότοπα θέματα, ενώ με τη Στιχουργική του αναδείκνυε τη μελωδία.
Θα πρέπει, βεβαίως, να σημειωθεί ότι υπάρχουν και αρκετά τραγούδια τα οποία έγραψε ο Βασιλειάδης, ωστόσο για δικούς του λόγους τα χάρισε, κάμποσες φορές μόνο και μόνο για να ακουστούν...

Χαράλαμπος Βασιλειάδης ή “Τσάντας”

17/05/1972

Ο Ναζί εγκληματίας πολέμου Ridel, υπεύθυνος για τη δολοφονία 118 Ελλήνων στο Μονοδένδρι, που είχε επισκεφτεί την Ελλάδα με την άδεια της Χούντας, αναγνωρίστηκε στο σταθμό υπεραστικών λεωφορείων της Σπάρτης από συγγενείς των εκτελεσμένων και αφού αποδοκιμάστηκε και ξυλοκοπήθηκε αναγκάστηκε να φύγει. 

Η χούντα δίνει άδεια να επισκεφτεί την Ελλάδα ο εγκληματίας πολέμου Ridel

11 σχόλια:

  1. Στις 17 Μαΐου 1919, ανακοινώθηκε στη Σοβιετική Ρωσία η εθνικοποίηση της ιδιοκτησίας εκκλησιών και μοναστηριών.
    Αυτή η απόφαση ήταν μια εξέλιξη του διατάγματος για την ελευθερία συνείδησης των εκκλησιαστικών και θρησκευτικών κοινοτήτων που εγκρίθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 1918. Τα ακόλουθα σημεία του διατάγματος έγιναν η βάση για την εθνικοποίηση της περιουσίας:
    - καμία εκκλησιαστική ή θρησκευτική κοινότητα δεν έχει δικαίωμα ιδιοκτησίας. Δεν έχουν τα δικαιώματα μιας νομικής οντότητας.
    - όλη η περιουσία των εκκλησιαστικών και θρησκευτικών κοινοτήτων που υπάρχουν στη Ρωσία δηλώνεται ως εθνική ιδιοκτησία. Κτήρια και αντικείμενα που προορίζονται ειδικά για λειτουργικούς σκοπούς δίνονται, σύμφωνα με ειδικά διατάγματα των τοπικών ή κεντρικών κρατικών αρχών, για την ελεύθερη χρήση των αντίστοιχων θρησκευτικών κοινοτήτων.
    Никос Антонович Кафтос
    ΔΣΕ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. 17/05/1944

      Ξεκινά η Σύσκεψη του Λιβάνου (17-20/5/1944), που έληξε με την υπογραφή της ομώνυμης Συμφωνίας. Σε αυτή μετείχαν αντιπροσωπείες της ΠΕΕΑ, του ΕΑΜ, του ΚΚΕ, του ΕΛΑΣ, του ΕΔΕΣ, των Εθνικών Δυναμικών Οργανώσεων, της ΕΚΚΑ, του Λαϊκού Κόμματος, του Εθνικού Λαϊκού Κόμματος, του Αγροτικού Κόμματος, του Προοδευτικού Κόμματος, καθώς και της κυβέρνησης του Καΐρου με επικεφαλής τον ίδιο τον Πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου.

      Μεταξύ άλλων, η Συμφωνία που κατέληξε η Σύσκεψη προέβλεπε την ενοποίηση και υπαγωγή όλων των αντάρτικων σωμάτων της Ελεύθερης Ελλάδας στην Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας που συγκροτήθηκε υπό τον Γ. Παπανδρέου (και στην οποία το ΕΑΜ μετείχε με 6 υπουργούς και υφυπουργούς). Η Σύσκεψη καταδίκασε επίσης το κίνημα της Μέσης Ανατολής.

      Το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ χαρακτήρισε ως απαράδεκτες τις υποχωρήσεις της αντιπροσωπείας στις διαπραγματεύσεις, γιατί είχε παραβεί τις γραπτές εντολές, οι οποίες της είχαν δοθεί. Κατά της Συμφωνίας του Λιβάνου τάχθηκε επίσης αρχικά και το Εθνικό Συμβούλιο στις Κορυσχάδες. Ωστόσο, μετά από ένα μεγάλο χρονικό διάστημα διαβουλεύσεων και αντιπαραθέσεων η Συμφωνία εγκρίθηκε τελικά από την ΚΕ του ΚΚΕ, που συνήλθε στις 2-3/8/1944 όπως και η ΚΕ του ΕΑΜ (15/8/1944).

      Ο Λίβανος αποτελούσε τη βάση της αστικής πολιτικής απέναντι στο λαϊκό κίνημα, το ΚΚΕ, που συνεχίστηκε με την Καζέρτα και τον Δεκέμβρη του 1944. Στις Συμφωνίες του Λιβάνου και της Καζέρτας, το ΚΚΕ συμμετείχε στο όνομα της «εθνικής ενότητας». Έτσι, δεν αξιοποιήθηκε το γεγονός ότι ο λαός ήταν ένοπλος, ενώ είχαν διαμορφωθεί φύτρα εξουσίας (λαϊκή αυτοδιοίκηση, δικαιοσύνη, παιδεία, κ.α.), που θα μπορούσαν αν εξελιχθούν σε πυρήνες της επαναστατικής δράσης για την καθολική σύγκρουση, με στόχο την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας...........2. Στη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου Πολέμου το Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα δεν μπόρεσε να διαμορφώσει επαναστατική στρατηγική για την έξοδο από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο με στόχο την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας (και άρα να εξοπλίσει και να καθοδηγήσει τις εργατικές και λαϊκές δυνάμεις). Δεν μπόρεσε να συνδυάσει με επιτυχία την πάλη για την υπεράσπιση της ΕΣΣΔ με την πάλη για την εργατική εξουσία σε συνθήκες επαναστατικής κατάστασης.

      Σε χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, η εργατική τάξη κατέκτησε την εξουσία μετά από τον πόλεμο λόγω της καθοριστικής συμβολής της ΕΣΣΔ στην απελευθέρωση και στην πάλη των ΚΚ με τις εγχώριες αντεπαναστατικές δυνάμεις που ακολούθησε και στο πλαίσιο των πρώτων μεταπολεμικών κυβερνήσεων. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

      Διαγραφή
    2. Κομμουνιστικά Κόμματα καπιταλιστικών χωρών διακήρυσσαν γενικά την αναγκαιότητα του σοσιαλισμού, όμως δεν έθεταν στα Προγράμματά τους τον στόχο της εργατικής εξουσίας ως άμεσο στρατηγικό. Αντίθετα, έθεταν άλλους ενδιάμεσους κυβερνητικούς στόχους («αντιφασιστικών», «δημοκρατικών κυβερνήσεων»), που εξ αντικειμένου δεν εξυπηρετούσαν τη στρατηγική συγκέντρωσης και οργάνωσης δυνάμεων για τη γενική, πλήρη σύγκρουση και ρήξη με την αστική εξουσία σε συνθήκες γενικής οικονομικής και πολιτικής κρίσης στη χώρα τους.

      Η Ιστορία απέδειξε ότι τέτοιες κυβερνήσεις, με τη συμμετοχή ή στήριξη ΚΚ, πουθενά δεν λειτούργησαν ως καταλύτες στη συγκέντρωση των επαναστατικών δυνάμεων, στην ωρίμανση των παραγόντων για να έρθει στην ημερήσια διάταξη η επαναστατική εξέγερση.

      Αντίθετα, τροφοδότησαν οπορτουνιστικές παρεκκλίσεις που τελικά διάβρωσαν το Κομμουνιστικό Κίνημα και στη μεταπολεμική περίοδο. Ετσι, δεν διαμορφώθηκαν προϋποθέσεις για την ταξική χειραφέτηση των κινημάτων, διαδικασία που προετοιμάζει και διευρύνει την επαναστατική πρωτοβουλία και τους δεσμούς τους με τις λαϊκές μάζες.

      Σε τελική ανάλυση, αυτή η στρατηγική δεν ωφέλησε ούτε τη σοσιαλιστική - κομμουνιστική οικοδόμηση στην ΕΣΣΔ και στις άλλες χώρες από την άποψη του διεθνούς συσχετισμού δυνάμεων.

      Οπωσδήποτε η κρατική πολιτική ενός ΚΚ εξουσίας έχει να επιλύσει ειδικά προβλήματα στις διεθνείς σχέσεις, που δεν έχει μπροστά του ένα ΚΚ εκτός εξουσίας, όπως, για παράδειγμα, στην εξωτερική πολιτική, όπου μπορεί να υποχρεωθεί και σε κάποιον συγκυριακό συμβιβασμό με τμήματα του αντιπάλου σε παγκόσμιο επίπεδο.

      Αυτό δεν δικαιολογεί μια συγκυριακή κρατική επιλογή, σε διπλωματικό ή άλλο επίπεδο, να ανάγεται σε αρχή και από αυτήν την άποψη να προκαλεί ιδεολογική σύγχυση στο διεθνές επαναστατικό κίνημα. Αυτό αφορά την ιδεολογικοποίηση του αντιφασιστικού μετώπου και την αιτιολόγηση της αυτοδιάλυσης της Κομμουνιστικής Διεθνούς.


      Ως βασικό συμπέρασμα προκύπτει ότι η σημαντικότερη συμβολή κάθε ΚΚ στην υπεράσπιση του σοσιαλισμού διεθνώς είναι να παλέψει στη χώρα του για την ανατροπή του καπιταλισμού, για την επαναστατική εργατική εξουσία με στόχο την οικοδόμηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

      Διαγραφή
    3. 4. Η στρατηγική του ΚΚΕ αρχικά στηρίχτηκε στη λαθεμένη ανάλυση του Κόμματος, αναφορικά με τη σχετική καθυστέρηση της καπιταλιστικής ανάπτυξης στην Ελλάδα, στην αντίληψη ότι η εθνική ανεξαρτησία (απαλλαγή της Ελλάδας από την ξένη εξάρτηση) αποτελούσε προϋπόθεση για την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, την ωρίμανση των υλικών προϋποθέσεων για το πέρασμα στον σοσιαλισμό.

      Θεωρούσε ως ενδοτισμό μέρους των αστικών πολιτικών δυνάμεων και της βασιλείας τη διαχρονική συμμαχία της αστικής τάξης με την Αγγλία, την πολιτική προσέλκυσης ξένων επενδύσεων και συμμετοχής σε μια ευρύτερη αγορά.

      Εκτιμούσε ότι οι ξένες επενδύσεις ήταν αποτέλεσμα της εξάρτησης της χώρας, και μάλιστα παράγοντας καθυστέρησης στην ανάπτυξη του καπιταλισμού. Χαρακτήριζε ως υποτέλεια τη στάση της αστικής τάξης και όχι ως στρατηγική συμμαχιών της σε συνθήκες ανισόμετρης ανάπτυξης του καπιταλισμού. Εξαιτίας όλων των παραπάνω και στη συνέχεια και της στρατηγικής του αντιφασιστικού μετώπου, η ταξική αντίθεση κεφαλαίου - εργασίας υποτάχτηκε στην «εθνική ενότητα».

      Το ΚΚΕ δεν αντιμετώπισε τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα ως κρίκο για την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας, αλλά αποσυνέδεσε την πάλη ενάντια στους κατακτητές από την πάλη για την ανατροπή της αστικής εξουσίας. Ανεξάρτητα από την ονομασία που έδινε στο λεγόμενο «μεταβατικό στάδιο» προς τον σοσιαλισμό (λαϊκή δημοκρατία ή λαοκρατία) ή στη λεγόμενη μεταβατική κυβέρνηση (αντιφασιστική, δημοκρατική), εξ αντικειμένου εγκλώβιζε τη λαϊκή πάλη σε μια μορφή της αστικής εξουσίας, έστω της κοινοβουλευτικής αστικής δημοκρατίας.


      Στην περίοδο 1941 - 1944 υπήρξε ξένη κατοχή, αναστολή της εθνοκρατικής ανεξαρτησίας της Ελλάδας. Το ζήτημα της ανεξαρτησίας αφορούσε και την εργατιά - αγροτιά, αλλά και την αστική τάξη και το Παλάτι, από τη σκοπιά της θέσης που είχαν στη νομή της αστικής εξουσίας.

      Η δράση κατά της ξένης κατοχής ήταν συνυφασμένη με το ταξικό συμφέρον κάθε κοινωνικής δύναμης. Ο απελευθερωτικός αγώνας ή θα συνδεόταν με τον αγώνα κατάκτησης - εδραίωσης της εργατικής εξουσίας και των συμμάχων της, οπότε θα καταργούνταν γενικά οι σχέσεις ανισοτιμίας και εξάρτησης, ή θα οδηγούσε στην εδραίωση της αστικής εξουσίας με νέους, καλύτερους ή χειρότερους όρους, όσον αφορά τη θέση της χώρας στο ιμπεριαλιστικό σύστημα.

      Ο πόλεμος του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ με τα Τάγματα Ασφαλείας ήταν πόλεμος ταξικός. Η εθνικοαπελευθερωτική χροιά που προσλάμβανε, εξαιτίας της κοινής δράσης των ταγματασφαλιτών με τη γερμανική διοίκηση, δεν ακύρωνε τα ταξικά χαρακτηριστικά του. Τον ίδιο ταξικό χαρακτήρα είχε και η ένοπλη σύγκρουση με τις μη γερμανόφιλες αστικές δυνάμεις, τον ΕΔΕΣ, την ΕΚΚΑ κ.ά.

      Ωστόσο, όσες φορές το ΕΑΜ - ΕΛΑΣ υποχρεώθηκε να αντιμετωπίσει τις τελευταίες ένοπλα (ΕΔΕΣ, ΕΚΚΑ κ.ά.), το έκανε με κεντρικό άξονα τις παρασπονδίες τους στον αντικατοχικό αγώνα. Δεν τις αντιμετώπισε ως αντίπαλες ταξικές δυνάμεις με τη στήριξη της Βρετανίας.

      Το ΚΚΕ, και στη συνέχεια οι λαϊκές δυνάμεις, δεν ήταν προετοιμασμένο για ν' αξιοποιήσει την επαναστατική κατάσταση που είχε διαμορφωθεί στην Ελλάδα τις μέρες της Απελευθέρωσης. Παρά το γεγονός ότι ο λαός ήταν οπλισμένος, έγινε ουρά των εξελίξεων που το άρμα τους έσυραν οι αστικές πολιτικές δυνάμεις.https://gkagkarin.blogspot.com/2021/11/ko.html ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

      Διαγραφή
    4. 17/05/1937

      Στην Δημοκρατική Ισπανία σχηματίζεται κυβέρνηση συνασπισμού με επικεφαλής τον Χ. Νεγκρίν, ηγέτη του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος. Στην κυβέρνηση αυτή το Κομμουνιστικό Κόμμα μετέχει με δύο υπουργούς (Παιδείας και Γεωργίας)...............https://www.komep.gr/m-article/SOSIALDIMOKRATIA-KAI-FASISMOS/ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

      Διαγραφή
    5. Η νίκη της αντεπανάστασης στα τέλη της 10ετίας του ’80 βρήκε το ΚΚΕ με κλονισμένη την ιδεολογικοπολιτική ενότητά του, με επιπτώσεις και στην ΚΝΕ, με αποτέλεσμα το ξέσπασμα βαθιάς κρίσης, που απειλούσε την ίδια τη συνέχιση της αυτοτελούς δράσης και ύπαρξής του, σε συνθήκες όπου στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα επικρατούσαν φαινόμενα κρίσης κι εκφυλισμού.6

      Ακόμα και τότε το Κόμμα δεν περιορίστηκε να αποδώσει τα εκλογικά και γενικότερα τα πολιτικά αποτελέσματα σε βάρος του στις διεθνείς εξελίξεις, μόνο στους δυσμενείς εξωτερικούς παράγοντες. Αντίθετα, εκτίμησε ότι η νίκη της αντεπανάστασης και ο αιφνιδιασμός που προκάλεσε θα είχε τις λιγότερες δυνατές επιπτώσεις στο ίδιο το ΚΚΕ αν δεν υπήρχε αλληλεπίδραση με τους δικούς του εσωτερικούς παράγοντες, που αφορούσαν την προγραμματική του αντίληψη και τις πολιτικές του επιλογές που έδωσαν ώθηση στην ανάπτυξη συγκροτημένης οπορτουνιστικής αντίληψης μέσα στην ίδια την ΚΕ και το ΠΓ και στη συνέχεια σε όλο το Κόμμα. Το έδαφος αφορούσε τη λαθεμένη, περί των δύο σταδίων, προγραμματική αντίληψη του ΚΚΕ που επεξεργάστηκε το 10ο Συνέδριό του το 1978 ως συνέχεια του 9ου Συνεδρίου του 1973, αντίληψη βεβαίως που ήταν κυρίαρχη στο ΔΚΚ, που όμως δεν αναιρούσε τη δική του ευθύνη ως προς την αποδοχή της και την προσαρμογή της στην Ελλάδα. Στη Διακήρυξη για τα 100 χρόνια δράσης του ΚΚΕ αναφέρονται πιο συγκεκριμένα οι επιπτώσεις στην ιδεολογική και πολιτική δράση του Κόμματος, που βεβαίως δεν αναιρούν ταυτόχρονα την πρωτοπόρα δράση των μελών και φίλων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στο εργατικό, το λαϊκό, το φοιτητικό-σπουδαστικό, μαθητικό και γυναικείο κίνημα, και μάλιστα στην ανάπτυξη αντιιμπεριαλιστικού προσανατολισμού των κινημάτων αυτών σε συνθήκες βέβαια ορισμένων ηττών του διεθνούς ιμπεριαλισμού, κυρίως των ΗΠΑ (π.χ. στο Βιετνάμ).

      Στα τέλη της δεκαετίας του 1980, η γενικότερη προγραμματική αντίληψη του ΚΚΕ για τα στάδια και τις αντίστοιχες συμμαχίες οδήγησε τελικά στην επιλογή συγκρότησης του «Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου», που «διολίσθησε» σταδιακά σε έναν τρόπο λειτουργίας ενιαίου κόμματος. Η κατάσταση αυτή έδωσε τη δυνατότητα να ισχυροποιηθεί η επίθεση της αστικής τάξης για τη διάλυση του ΚΚΕ, που είχε σχεδιαστεί από τις συμμαχικές δυνάμεις στο Συνασπισμό σε σύμπραξη με ηγετικά και άλλα στελέχη του Κόμματος. https://www.komep.gr/m-article/I-stratigiki-simasia-tis-arnisis-symmetoxis-toy-KKE-se-astiki-kybernisi-2012-2015/ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

      Διαγραφή
  2. Όταν ο Α. Μπαρμπύς κατήγγειλε τη τρομοκρατία στην Ελλάδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σάντρο Μποτιτσέλι
    https://gkagkarin.blogspot.com/2022/05/blog-post_690.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ξερει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ποιος είναι ο Σαντρο Μποτιτσελι κι ο Ανρυ Μπαρμπυς??? Αν ναι να γραψει τα σχολια του...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου