Έχει μια αξία νομίζω να ξανακοιτάξουμε το πόλεμο μεταξύ ΝΑΤΟ και Γιουγκοσλαβίας κάτω από το φως των "νέων επικαιροποιημένων αναλύσεων" που έχουν πετάξει στην μπάντα ("μια για πάντα" κιόλας;) τα ..."οπορτουνιστικά βαρίδια του παρελθόντος”.
1)Η φύση του πολέμου εκείνου
Ήταν ένας
πόλεμος ιμπεριαλιστικός (και από τις δύο πλευρές) που στόχο είχε το ξαναμοίρασμα των
αγορών και την εκμετάλλευση των φυσικών πλουτοπαραγωγικών πηγών* του Κοσσόβου.
Ως τέτοιος, ήταν άδικος και από τις δύο πλευρές, πολύ δε
περισσότερο που η ιμπεριαλιστική Γιουγκοσλαβία** δεν ήταν μόνη της, αλλά είχε
και την άμεση στρατιωτική βοήθεια της ιμπεριαλιστικής Ρωσσίας.***
Βάση των παραπάνω, μπορούμε πλέον να κρίνουμε και στην στάση των τάσεων της
τότε ελληνικής αριστεράς απέναντι στον πόλεμο αυτό.
2)Η κριτική κατά τάση
(Αυτό γιατί
για κάποια από τα κομματίδια εκείνης της εποχής μπορεί να τα θυμάμαι και λάθος
(υπήρχαν π.χ. 2 ΟΚΔΕ με διαφορετική μεταξύ τους στάση), αφού δεν ήταν ακόμη και
η εποχή της γενικής πρόσβασης και καταγραφής στο ίντερνετ.
___________________________
α)Στάση πρώτη (υπερπαναστατική)
Εκφράστηκε (ως συνήθως) από την ΟΑΚΚΕ, που προκειμένου να μην πέσει στη παγίδα των “ίσων αποστάσεων”, πήρε ευθέως θέση εναντίων του Γιουγκοσλάβικου ιμπεριαλισμού και του Ρώσσικου “σοσιαλφασισμού”, υποστηρίζοντας με περίσσιο επαναστατικό θάρρος (και ενάντια στο τότε ρεύμα εντός του ελληνικου λαού) πως το ΝΑΤΟ διεξάγει έναν δίκαιο πόλεμο.
β)Στάση δεύτερη (συνεπής-επαναστατική)
Εκφράστηκε κυρίως από το ΣΕΚ (νομίζω λέγονταν ΟΣΕ ακόμη τότε;-μπορεί να κάνω και λάθος...) με το μεγαλειώδες σύνθημα -και επίσης κόντρα στο -σφόδρα εκείνη την εποχή, αντιαμερικάνικο- ρεύμα, “ούτε με το ΝΑΤΟ-ούτε με τον Μιλόσεβιτς!” Τότε βέβαια τους λέγαμε ΝΑΤΟϊκούς πράκτορες τους ανθρώπους, αλλά υπό το φως των νέων αναλύσεων, γενναία οφείλουμε να εκλιπαρήσουμε για την συγχώρεση τους.
Συνεπή
επαναστατική στάση είχε επίσης και ο ΣΥΝασπισμός “της αριστεράς κ της
προόδου” (έτσι λέγονταν ακόμη τότε) που μέσω του αείμνηστου
ευρωβουλευτή και συνεπή αγωνιστή Μιχάλη Παπαγιαννάκη, έδωσε δείγματα
επαναστατικού ήθους και οξυδέρκειας στην ευρωβουλή, όταν αφού καταδίκασε ως
απαράδεκτους του ΝΑΤΟϊκούς βομβαρδισμούς (ε- όχι υπέρ του να σκοτώνεται κ
κοσμάκης-αριστεροί είμαστε στην τελική και εμείς ρε παιδιά...), χωρίς να
παραλείψει βέβαια ταυτόχρονα, να κάνει και μια παρένθεση ανά 2,5 λεπτά
προκειμένου να καταδικάσει το “καθεστώς Μιλόσεβιτς” να μιλήσει “για
το δράμα των κοσσοβάρων προσφύγων” κλπ κλπ κλπ
Σε αυτή την τάση (ας με συγχωρήσει κάποιος εάν τον ξεχάσω, εκτός από το ΣΕΚ και
τον ΣΥΝ πρέπει να ήταν και το ΝΑΡ, και πολλές τροτσκιστικές οργανώσεις, που δεν
τις θυμάμαι όλες τώρα.
Ξέχασα σε αυτό το σημείο να αναφέρω (και ντροπή μου μεγάλη!) πως
στην κατηγορία των συνεπών επαναστατικών δυνάμεων που “δεν διάλεγαν
ιμπεριαλιστή”, ήταν και η ΣΑΚΕ στην οποία και ήμουν οργανωμένος την εποχή
εκείνη.
(...Και σας κράταγα να συνεδριάζουμε μεταμεσονύχτια, για να κουβεντιάσουμε τις δικές μου "παιδικές" διαφωνίες... Ντροπή μου και, ...σύντροφοι την συγνώμη μου)
Σε αυτό το σημείο να πούμε πως δεν ήταν μόνο η επαναστατική αριστερά που είχε
συνεπή Μ-Λ στάση τότε, αλλά κ η νεοφιλελέ δεξιά
γ)Στάση τρίτη (οπορτουνιστική κάργα)
Σε αυτή την στάση πρωτοστάτησε το ΚΚΕ, με μπροστάρη τον Μάκη Μαΐλη, ενώ
μπορείς να κατατάξεις σε αυτήν και τα 2 Μ-Λ (αυτά πιο συγκρατημένα
βέβαια).
Ήταν η τάση που εντελώς οπορτουνιστικά έκανε μονόπλευρη κριτική στο ΝΑΤΟ,
αφήνοντας εντελώς στο απυρόβλητο, τόσο τον Γιουγκοσλάβικο, όσο και τον σύμμαχο
του Ρώσσικο ιμπεριαλισμό. Υπό το φως των σημερινών φωτισμένων μας αναλύσεων
θα μπορούσαμε να τους αποκαλέσουμε και “Γιελτσινίτσες” ή ακόμη και “μίσθαρνα
όργανα του Κρεμλίνου”. Θα μπορούσαμε ακόμη να πούμε πως διάλεγαν
“ιμπεριαλιστή”, ή ακόμη καλύτερα “ληστή”, ή γιατί όχι και “παιδεραστή”
(οι χαρακτηρισμοί που στοχεύουν σε συναισθηματικά αντανακλαστικά και δεν
επιδέχονται καμμίας επιστημονικής ανάλυσης,είναι και δωρεάν εξάλλου)
Επίλογος:
Το μπλογκ δεν μπορεί παρά να εκφράσει την αμέριστη ικανοποίηση του που η
πραγματικά επαναστατικές θέσεις δικαιώνονται, για όσους τις πήραν τότε, έστω
και μια 20ετία+ μετά.
Εκφράζουμε για πολλοστή φορά την συγνώμη μας στους συντρόφους του ΣΕΚ, του
ΣΥΝ, της ΟΑΚΚΕ κλπ, που άνοιξαν, κόντρα στο ρεύμα, και σε πολύ
δύσκολες εποχές τον δρόμο, προκειμένου να μπορεί να υπάρξει σήμερα μια συνεπής
Μ-Λ στάση απένατι στα διεθνή γεγονότα.
______________
Παραπομπές:
*Αφού ΟΛΟΙ ανεξαιρέτως οι πόλεμοι στην εποχή του ιμπεριαλισμού γίνονται αποκλειστικά για αυτό-και από όλες τις πλευρές! Σιγά που θα μας πιάσουν εμάς κορόϊδα οι Παλαιστίνιοι πως απλά θέλουν δική τους πατρίδα. Να την κάνουν τί δηλαδή; Να αλλάξουν τον Ισραηλινό “ληστή” με έναν παλαιστίνιο (όπως έκαναν π.χ. οι κάτοικοι της Κριμαίας);
-Ρε, δε πάνε στο γέρο-διάολο και δάφτοι που ασχολούμαστε (οπορτουνιστικά) τόσα χρόνια με την πάρτη τους;
**ΟΛΕΣ ΟΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΕΣ. -Όλες! Από τις ΕΠΑ μέχρι το Σουρινάμ! Μην λέμε συνέχεια τα ίδια και τα ίδια και το κουράζουμε....
***Η Ρωσσία, όχι μόνο είχε αποστείλει το πλοίο Κουζνέτσωφ στην Ανδριατική σε αποστολή ηλεκτρονικού πολέμου-παροχής πληροφοριών στην Γιουγκοσλαβία, αλλά και πολύ πιο σημαντικά, απέτρεψε την χερσαία παρέμβαση του ΝΑΤΟ με την κατάληψη του στρατηγικού αεροδρομίου της Πρίστινα, από Ρώσσους αλεξιπτωπτωτιστες. (Ναι, καλό καλαμπούρι ήταν αυτό με την λαχαναγορά στην Θεσσαλονίκη-και εμένα μου άρεσε😁, αλλά δεν απέτρεψε αυτό την χερσαία επέμβαση).
-Σε αυτό το σημείο ξεχάσαμε να αναφέρουμε πως στο πλευρό της ιμπεριαλιστικής Γιουγκοσλάβίας, ήταν (εμμέσως πλην σαφώς) και η ιμπεριαλιστική "Δημοκρατία της Μακεδονίας" (κοίτα παραπομπή #2)
-Τι, όχι;
Από τα παραπάνω ίσως θα μπορούσε να συμπεράνει κανείς το ποιές οργανώσεις της αριστεράς (εντός κ εκτός εισαγωγικών) είναι συνεπείς στις απόψεις τους από τότε μέχρι σήμερα (χωρίς να μπούμε στην διαδικασία να τις κρίνουμε καθαυτές) και ποιές όχι.
Ίσως αυτό πάλι να είναι μια παραίσθηση του fadomduck2, οπότε δεν χρειάζεται να προβληματιστεί και ιδιαιτέρα κάποιος/α.....
Το ΚΚΕ έφτασε ένα βήμα απο την ολοκληρωτική καταστροφή το 1989 1991 με τις δύο φράξιες συγκοινωνούντα δοχεία να δίνουν τα ρέστα τους. Τον Ιούνη του 1991 αποχωρήσαμε απο τον ...συνασπισμό και τον Δεκέμβρη έγινε το 14ο συνέδριο που ξεκίνησε η επίπονη προσπάθεια ανασυγκρότησης και αποκατάστασης των Μπολσεβίκικων χαρακτηριστικών του Κόμματος. Χρειαζόταν συμπεράσματα κατάργηση των ιδεολογικών στρεβλώσεων δεκαετιών... και η ανάδειξη νέων στελεχών. Ολοι αυτοί η διαδικασία δεν μπορούσε να γίνει σε μία μέρα χρειαζόταν χρόνια παίρνοντας υπόψη το αρχείο που ήταν μέσα στο νερό απο τον Οκτώβρη του 1994. Στο 15ο συνέδριο του 1996 καταργήσαμε μέτωπα στάδια και συμμετοχή σε κυβερνήσεις που κατέστρεψαν διαχρονικά τα πάντα. Ολα τα υπόλοιπα συνέδρια εμπλούτισαν το πρόγραμμα που ολοκληρώθηκε στο 19ο συνέδριο το 2013. Το 2009 βγάλαμε το ντοκουμέντο για την ανατροπή του Σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ το 2011 γράψαμε το 2ο δοκίμιο και το 2018 το 1ο διορθωμένο που μέσα απο την μελέτη 2013 2018 βγήκε ότι το κόμμα δεν λειτουργούσε συλλογικά την δεκαετία του 40.... Το ΠΑΜΕ και η κοινωνική Συμμαχία Σοσιαλφασισμός φτιάχτηκε το 1999 την ίδια χρονιά με τον πόλεμο στην Γιουγκοσλαβία... ...εξάρτηση...αποικία....υποτέλεια....χούφτα 100 χρόνια μετά είναι καθαρή διαστρέβλωση του ΛΕΝΙΝ απο τους φορείς όλων των οπορτουνιστικών απόψεων. Σε αυτή την κατηγορία δεν ανήκει ο TRASH σε καμία περίπτωση. Είμαστε στο ίδιο στρατόπεδο της κοινωνικής συμμαχίας. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΟΙΝΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ
ΔιαγραφήΟχι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία!
Απαιτείται αυτοτελής πάλη ενάντια στα μονοπώλια, στις αστικές τάξεις, για την ανατροπή του καπιταλισμού, την ενίσχυση της ταξικής πάλης ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, για τον σοσιαλισμό!Μετά από πρωτοβουλία του ΚΚ Ελλάδας, του ΚΚ Εργαζομένων Ισπανίας, του ΚΚ Μεξικού και του ΚΚ Τουρκίας, Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα από μια σειρά χωρών εξέδωσαν Κοινή Ανακοίνωση ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία. Αναλυτικά, το κείμενο της Ανακοίνωσης έχει ως εξής:
«Οχι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία!
Απαιτείται αυτοτελής πάλη ενάντια στα μονοπώλια, στις αστικές τάξεις, για την ανατροπή του καπιταλισμού, την ενίσχυση της ταξικής πάλης ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, για τον σοσιαλισμό!
1. Τα Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα που υπογράφουμε αυτήν την Κοινή Ανακοίνωση τασσόμαστε ενάντια στην ιμπεριαλιστική σύγκρουση στην Ουκρανία, που αποτελεί μια από τις συνέπειες της τραγικής κατάστασης που διαμορφώθηκε για τους λαούς μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού και τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης. Είναι έκθετες τόσο οι αστικές όσο και οι οπορτουνιστικές δυνάμεις, που για χρόνια πολεμούσαν την ΕΣΣΔ και πρόσφατα γιόρτασαν και τα 30 χρόνια από τη διάλυσή της, αποσιωπώντας το γεγονός πως η παλινόρθωση του καπιταλισμού σήμανε τη διάλυση ιστορικών εργατικών και λαϊκών κατακτήσεων και επανέφερε τους λαούς της ΕΣΣΔ στην εποχή της ταξικής εκμετάλλευσης και των ιμπεριαλιστικών πολέμων. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Από τη γενέτειρα πόλη του Λένιν Η Απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, όπως και η σχετική αρθρογραφία του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων του Κόμματος, που μεταφράζεται στις διεθνείς ιστοσελίδες του, συγκεντρώνουν αυτήν την περίοδο την προσοχή πολλών κομμουνιστών από άλλες χώρες. Αρκετοί από αυτούς απευθύνονται με επιστολές στο Κόμμα.
ΔιαγραφήΠριν λίγες μέρες σχετική επιστολή ήρθε από την πόλη Ουλιάνοφσκ, τη γενέτειρα του Λένιν, και την υπέγραφε ένας δάσκαλος Ιστορίας, που τα στοιχεία του θα τα κρατήσουμε περιφρουρημένα, μιας και είναι γνωστό ότι στη Ρωσία, όπως και στην Ουκρανία, έχουν νομοθετηθεί ποινές φυλάκισης για όσους τοποθετούνται δημόσια ενάντια στον πόλεμο.
Γράφει ο δάσκαλος από το Ουλιάνοφσκ:
«Γεια σας αγαπητοί σύντροφοι! Με μεγάλο σεβασμό και ευγνωμοσύνη για το θάρρος σας, παρακολουθώ τη θέση αρχών σας για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία. Δυστυχώς, η ταξική στάση σε αυτά τα γεγονότα στη Ρωσία σήμερα είναι υπό απαγόρευση. Απορρίπτεται ακόμη και από τις μεγαλύτερες αριστερές οργανώσεις, όπως είναι το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ρωσικής Ομοσπονδίας, και ακόμη (με κάποια μισόλογα) από το Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα Ρωσίας. Ως εκ τούτου, αποφάσισα να στείλω σε εσάς τη δική μου προσπάθεια ανάλυσης των εξελίξεων».
Στην ανάλυση που έχει επισυνάψει σημειώνει μεταξύ άλλων ότι οι υποστηρικτές της μίας ή της άλλης πλευράς προσπαθούν να παρουσιάσουν τα γεγονότα όπως τους βολεύουν: «Είτε ότι ο "πολιτισμένος κόσμος" σώζει την Ουκρανία από τη "ρωσική επιθετικότητα", είτε ότι η Ρωσία απελευθερώνει την Ουκρανία από τη δυτική επιθετικότητα. Εγώ ως κομμουνιστής, εδώ και πάρα πολλά χρόνια, δεν μπορώ να συμβιβαστώ με αυτό. Οι κλασικοί του μαρξισμού - λενινισμού μάς έμαθαν να βλέπουμε την κατάσταση στο σύνολό της, λαμβάνοντας υπόψη όλες τις κινητήριες δυνάμεις, χωρίς να λείπει ούτε μία αντίφαση. Εάν ένα γεγονός αποκοπεί τεχνητά από το σύνολο και το αντιμετωπίσουμε μεμονωμένα, τότε δεν θα φτάσουμε στη βαθύτερη κατανόηση των εξελίξεων».
Ο Ρώσος δάσκαλος, αφού απαριθμεί μια σειρά από ασυνέπειες λόγων και έργων των ρωσικών αρχών, που ισχυρίζονται πως κάνουν την «αποναζιστικοποίηση» της Ουκρανίας, ενώ έχουν το δικό τους μερίδιο ευθύνης για την εμφάνιση του αντιδραστικού καθεστώτος στη χώρα αυτή, σημειώνει: «Αν και όχι σε τέτοια κλίμακα όπως στην Ουκρανία, και στη Ρωσία κατεδαφίζονται μνημεία του Λένιν, μετονομάζονται σοβιετικά ονόματα δρόμων και πλατειών, έχουν ξαναγραφτεί σχολικά προγράμματα Ιστορίας και Λογοτεχνίας, από όπου πετιούνται εκτός οι Οστρόφσκι, Φαντέεφ, Μαγιακόφσκι» ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Και καταλήγει:
Διαγραφή«Οπως ο καπιταλισμός σε κάθε χώρα, έτσι και ο ρωσικός καπιταλισμός, όσο οπισθοδρομικός, εξαρτημένος και περιφερειακός κι αν είναι, αγωνίζεται για τα κέρδη και για την επέκταση της επιρροής του, τουλάχιστον στο πλαίσιο του μετασοβιετικού χώρου. Η Ουκρανία, ως μια μεγάλη αγορά σε αυτήν την περιοχή, είχε πάντα έντονο ενδιαφέρον για τη ρωσική αστική τάξη. Ομως πρέπει να τονιστεί πως η ρωσική αστική τάξη και οι κυβερνήσεις της δεν ήθελαν ποτέ τη ρήξη με τη Δύση. Το όριο των διεκδικήσεών τους είναι μια ορισμένη αυτονομία στο πλαίσιο του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος, να έχουν κι αυτοί το δικό τους "βοσκοτόπι". Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα: Τα "παλιά κέντρα" του κεφαλαίου, όπως είναι οι ΗΠΑ και η Ευρώπη, η Δύση, δεν θα δεχτούν ποτέ να της κάνουν τέτοιο δώρο και δεν θα υποχωρήσουν από τις θέσεις που κατέλαβαν την περίοδο από το 1991 έως το 2014».
(Αναδημοσίευση από τον σημερινό «Ριζοσπάστη»)https://www.902.gr/eidisi/politiki/296661/apo-ti-geneteira-poli-toy-lenin ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Αντιδράσεις στο εσωτερικό του ΚΕΚΡ
ΔιαγραφήΑν στο ΚΚΡΟ η στήριξη στη ρωσική εισβολή δεν είχε σοβαρές εσωκομματικές αντιδράσεις, στο ΚΕΚΡ υπήρξαν σοβαροί τριγμοί, μιας και είναι πλέον φανερή διά γυμνού οφθαλμού η προσχώρηση του ΚΕΚΡ στη γραμμή δικαιολόγησης της ρωσικής αστικής τάξης και του ιμπεριαλιστικού πολέμου, κάτι που δεν συνάδει με τη μέχρι τώρα ιστορική πορεία του. Ετσι, στην Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΕΚΡ εκδηλώθηκαν σοβαρές διαφωνίες. Ως αποτέλεσμα δύο μέλη του Πολιτικού Συμβουλίου (οι Αλ. Μπάτοφ και Σ. Κρουπένκο) αποχώρησαν από το κόμμα, όπως και ορισμένα ακόμη μέλη της ΚΕ του.
Η τελευταία εξέλιξη απειλεί να δώσει συντριπτικό ιδεολογικοπολιτικό χτύπημα στο ΚΕΚΡ, όπως φάνηκε και από τη λεγόμενη «Συνδιάσκεψη για τη στήριξη της πάλης ενάντια στον φασισμό στην Ουκρανία», που πραγματοποιήθηκε στις 20/3/22 στην έδρα της ΚΕ του ΚΕΚΡ.
Το ΚΕΚΡ σε επικίνδυνους πολιτικούς δρόμους
Στη «Συνδιάσκεψη» εκτός του ΚΕΚΡ συμμετείχε το εθνικιστικό κόμμα «Αλλη Ρωσία» και ο Βλαντιμίρ Κβατσκόφ, πρώην στρατιωτικός, που είχε συλληφθεί για απόπειρα δολοφονίας του Ανατόλι Τσουμπάις, και αυτοχαρακτηρίζεται «Ρώσος χριστιανός εθνικιστής». Η οργάνωση «Αλλη Ρωσία» ενημερώνει πως ο τίτλος της εκδήλωσης ήταν: «Συνδιάσκεψη για τη νίκη!» (αξιοποιώντας το γράμμα «Ζ» που φέρουν τα ρωσικά στρατιωτικά οχήματα στον πόλεμο της Ουκρανίας).
Το κόμμα της «Αλλης Ρωσίας» είναι μια εθνικιστική δύναμη, που πριν λεγόταν «Εθνικό - μπολσεβίκικο κόμμα» (κατά το «εθνικοσοσιαλιστικό»), συγκροτήθηκε το 2010 από τον πρώην Σοβιετικό «αντιφρονούντα» Εντουάρντ Λιμόνοφ (πέθανε το 2016). Αξιοποίησε φασιστικά σύμβολα, αντικαθιστώντας τη σβάστικα με το μαύρο σφυροδρέπανο. Μετά τον θάνατο του ιδρυτή της έχει σύμβολο μια κόκκινη σημαία, όπου σε άσπρο κύκλο απεικονίζεται μια μαύρη χειροβομβίδα και σύνθημα «Η Ρωσία τα πάντα, οι άλλοι τίποτα!». Η συγκεκριμένη οργάνωση, που εμφανίζεται ως «φιλοσοβιετική», αλλά αντιμετωπίζοντας την ΕΣΣΔ όχι ως σοσιαλιστικό, αλλά ως ισχυρό κράτος με πολλά εδάφη, θα μπορούσε να καταταχθεί στην ακροδεξιά και φημίζεται για προβοκατόρικες δράσεις. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Ισχυρίζεται πως έχει 2.000 ενόπλους που πολεμάνε στο Ντονμπάς. Στο σχετικό βίντεο της εκδήλωσης φαίνεται η ηγεσία του ΚΕΚΡ, διά του σ. Τιούλκιν, να καλεί την ακροδεξιά «Αλλη Ρωσία» σε κοινό εκλογικό μπλοκ. Οπως φαίνεται με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο γίνεται προσπάθεια να «ξεπλυθούν» και να παρουσιαστούν ως πατριωτικές όχι μόνο ακροδεξιές, φασιστικές ή φασίζουσες οργανώσεις της Ουκρανίας, αλλά και της Ρωσίας.
ΔιαγραφήΕννοείται πως οι εξελίξεις αυτές δεν συνάδουν ούτε με την ιστορική πορεία του ΚΕΚΡ ούτε με τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει στο πλαίσιο των πολυμερών μορφών συνεργασίας που συμμετέχει (Ευρωπαϊκή Κομμουνιστική Πρωτοβουλία, «Διεθνής Κομμουνιστική Επιθεώρηση»).
Για το ΚΚΕ είναι διπλά λυπηρό το γεγονός ένα κόμμα με το οποίο είχαμε για πολλά χρόνια διμερείς σχέσεις να οδηγείται σε συμπόρευση με την αστική τάξη της χώρας του, ακόμη και με ακροδεξιές, εθνικιστικές οργανώσεις, εξαιτίας της θεωρητικής αδυναμίας του να επεξεργαστεί στη βάση του μαρξισμού - λενινισμού τις διεθνείς εξελίξεις και τη θέση της χώρας του στον ιμπεριαλιστικό κόσμο.
Αποδεικνύεται πως η επίκληση της ανάγκης της πάλης με τον οπορτουνισμό, όπως και η αναπαραγωγή σημαντικών θεωρητικών όρων, όπως «δικτατορία του προλεταριάτου», καθόλου δεν μπορεί να προφυλάξει ένα ΚΚ από τις κακοτοπιές και τον «ξένο δανεισμό» αντιεπιστημονικών προσεγγίσεων, που μπορούν να το οδηγήσουν στην «ουρά» των επιλογών της αστικής τάξης της χώρας του. https://www.rizospastis.gr/story.do?id=11673563 ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ