Μήνυμα διεκδίκησης και ελπίδας με την ενίσχυση της «Πανσπουδαστικής ΚΣ»

 
Στις 18 Μάη οι φοιτητές έχουν μια μεγάλη ευκαιρία! Να στείλουν μήνυμα καταδίκης της πολιτικής που ακολουθεί η κυβέρνηση και ενίσχυσης του αγώνα για τα δικαιώματά τους που πριονίζουν όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις. Να αξιοποιήσουν τη μεγαλύτερη κάλπη της νεολαίας για να εκφράσουν την οργή τους που ξεχειλίζει για όσα έζησαν την περίοδο της πανδημίας μέχρι σήμερα. Να ακουστούν καθαρά η φωνή και η αγωνία τους για τις σπουδές και το μέλλον!

Με την ενίσχυση της «Πανσπουδαστικής» μπορούν να το πετύχουν! Γιατί είναι η μόνη ψήφος που δεν μπορεί να μεταφραστεί ως στήριξη στην κυβέρνηση ούτε μπορεί να γίνει πλυντήριο για το «ξέπλυμα» προηγούμενων κυβερνήσεων και επίδοξων «χαλίφηδων». Είναι ψήφος εμπιστοσύνης στη διεκδίκηση, στην αλληλεγγύη, στη συλλογικότητα. Σημαίνει πως δεν θα μπορούν να εφαρμόζουν τα αντιεκπαιδευτικά μέτρα ανενόχλητοι. Είναι η μόνη ψήφος που θα επιστρέψει πίσω στους φοιτητές, με την ενίσχυση των διεκδικήσεών τους για:

• Δωρεάν σπουδές με επαρκή κρατική χρηματοδότηση.
• Επιστημονική γνώση και ειδίκευση υψηλού επιπέδου μέσα στο πτυχίο.
• Πτυχίο που θα είναι η μοναδική προϋπόθεση για δουλειά, χωρίς το ατέλειωτο κυνήγι πανάκριβων σεμιναρίων και εξετάσεων.
• Μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα στο αντικείμενο σπουδών.
• Επιστήμη και έρευνα στην υπηρεσία των κοινωνικών αναγκών.
• Πανεπιστήμια της ακαδημαϊκής ελευθερίας και της συλλογικής δράσης, όχι των επιχειρηματικών παιχνιδιών και της κρατικής καταστολής.

Η ψήφος στην «Πανσπουδαστική» είναι κερδισμένη ψήφος!

 Είναι αγκάθι στα σχέδιά τους για ένα πανεπιστήμιο ακόμα πιο ακριβό για τους φοιτητές, φθηνό για το κράτος και κερδοφόρο για τις επιχειρήσεις! Έχει σημασία την ώρα που:

• Οι φοιτητές παθαίνουν «ηλεκτροσόκ» με τους λογαριασμούς του ρεύματος, τα νοίκια, το σούπερ μάρκετ, να υπάρχουν σύλλογοι που οργανώνουν την αλληλεγγύη και διεκδικούν ουσιαστικά μέτρα ανακούφισης από την ακρίβεια, αποκλειστικά δωρεάν σπουδές.
• Φέρνουν νέο νόμο - πλαίσιο με συγχωνεύσεις Τμημάτων, ίδρυση 3ετών Τμημάτων τύπου ΤΕΙ, εκτίναξη των διδάκτρων και αυτόματη εξίσωση των ΑΕΙ με τα κολέγια, να είναι περισσότεροι οι σύλλογοι που θα βάλουν εμπόδια και θα διεκδικούν το πανεπιστήμιο που ανταποκρίνεται στις δυνατότητες της εποχής μας.
• Θέλουν να βάλουν στο χέρι τους φοιτητικούς συλλόγους και να επιβάλουν σιγή νεκροταφείου, οι φοιτητές να μην τους κάνουν τη χάρη, να ιδρύουν δεκάδες νέους συλλόγους εκεί που δεν υπήρχαν, να σπάνε το απόστημα της νοθείας και τρομοκρατίας όπως, για παράδειγμα, της ΔΑΠ στο ΔΙΠΑΕ (πρώην ΤΕΙ Θεσσαλονίκης), να εκλέγουν αγωνιστές εκπροσώπους στα ΔΣ και όχι χειροκροτητές αντιλαϊκών πολιτικών κάθε κυβέρνησης ή πλασιέ του συμβιβασμού και της αναμονής «σωτήρων».
• Όλα τα αστικά κόμματα περνάνε φωτοστέφανο στη φονική μηχανή του ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, έχουν αναλάβει εργολαβία να προωθήσουν τα ιμπεριαλιστικά τους σχέδια στην περιοχή, περισσότεροι σύλλογοι να λένε όχι στην πολεμική εμπλοκή, στους ΝΑΤΟικούς εξοπλισμούς, στη λογοκρισία και την εργαλειοποίηση της επιστημονικής έρευνας για πολεμικούς σκοπούς.
• Στήνεται ένας κάλπικος καβγάς μεταξύ ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ για το ποιος είναι ο «λιγότερο κακός» εκτελεστής των δικαιωμάτων μας, περισσότεροι νέοι να τους γυρνάνε την πλάτη και να επενδύουν με την ψήφο τους στον αγώνα για σύγχρονα δικαιώματα.

Οι φετινές φοιτητικές εκλογές θα είναι διαφορετικές!

Δεν κλείνουμε τα μάτια στις δυσκολίες του φοιτητικού κινήματος, στη μεγάλη αποχή από τις συλλογικές διαδικασίες, στα επιπλέον εμπόδια της πανδημίας και των κλειστών σχολών στη λειτουργία των συλλόγων. Όμως, ο προβληματισμός μεγαλώνει, η οργή σιγοκαίει, τα ζόρια σφίγγουν με την ακρίβεια και την ανασφάλεια για το αύριο, η εκτίμηση για τη στάση του ΚΚΕ και τη δράση της ΚΝΕ ως της δύναμης που είναι «εκεί» για όλα τα ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι φοιτητές, είναι γεγονός.

Το κύριο είναι ότι φέτος 1 στους 2 φοιτητές θα ψηφίσει για πρώτη φορά! Είναι οι πρωτοετείς που ως μαθητές με τους αγώνες τους τα έβαλαν με τον νόμο Κεραμέως, το webex και τον εξεταστικό μαραθώνιο! Είναι οι φοιτητές που συμμετείχαν οι ίδιοι ή είδαν θετικά τις κινητοποιήσεις για να γίνουν «φοιτητές ξανά», για τα μορφωτικά τους δικαιώματα. Ολοι αυτοί είναι η μεταβλητή που μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα!

Η συμμετοχή τους θα κρίνει το αποτέλεσμα και το μήνυμα που θα σταλεί! Μπορεί να διαμορφώσει έναν νέο, βελτιωμένο συσχετισμό, με περισσότερους εκλεγμένους με την «Πανσπουδαστική», με περισσότερους συλλόγους που θα κάνουν δική τους υπόθεση την αγωνιστική ανασύνταξη του φοιτητικού κινήματος. Ενός φοιτητικού κινήματος οργανωμένου, με ενεργούς συλλόγους, μαζικού, με συμμετοχή των ίδιων των φοιτητών, πανελλαδικά συντονισμένου και σε συμμαχία με το εργατικό κίνημα, που θα παλεύει για τις ανάγκες των φοιτητών σε σύγχρονες σπουδές, πτυχία με αξία και δουλειά με δικαιώματα. Ενός φοιτητικού κινήματος που θα αποτελεί αντίπαλο δέος στην πολιτική όλων των κυβερνήσεων και της ΕΕ, που θεωρούν «κόστος» τις σπουδές και «κέρδος» ό,τι συμφέρει τους επιχειρηματικούς ομίλους.

Στην πραγματικότητα είναι «μόνοι τους και όλοι μας»!

Όσοι συμμετέχουν στα ψηφοδέλτια της ΠΚΣ είναι από την ίδια πλευρά με κάθε φοιτητή που θέλει να σπουδάσει δωρεάν, να γνωρίσει ολοκληρωμένα την επιστήμη του, να εργαστεί με δικαιώματα, να χαρεί τη φοιτητική του ζωή! Μόνοι τους είναι οι παρατάξεις και τα κόμματα του συστήματος, οι επιχειρηματικοί όμιλοι, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ που κλέβουν τα όνειρα και τα καλύτερα χρόνια της νεολαίας!

Αν «οι πολλοί» πιστέψουν στο δίκιο τους, αν εμπιστευτούν τη συλλογική διεκδίκηση μπορούν να πετύχουν πολλά! Με αυτόν τον τρόπο οι φοιτητές κατάφεραν να παγώσουν την είσοδο της πανεπιστημιακής αστυνομίας, να ζωντανέψουν τις σχολές τους όταν η κυβέρνηση τις κράταγε κλειστές για τους φοιτητές και ανοιχτές μονάχα στην επιχειρηματική δραστηριότητα. Να μπλοκάρουν το νομοσχέδιο απαξίωσης των πτυχίων των ΤΕΦΑΑ, το foundation year και τον βαθμό πτυχίου για την επιλογή ειδικότητας στους απόφοιτους Ιατρικής. Να ματαιώσουν την απόσπαση της παιδαγωγικής επάρκειας από τα πτυχία των καθηγητικών σχολών επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, όπως θα κάνουν και τώρα.

Όσο εμείς επιδιώκουμε αυτές οι «εξαιρέσεις» να γίνουν ο κανόνας, άλλο τόσο το ξορκίζουν οι κυβερνήσεις κάθε απόχρωσης και τα συνεταιράκια τους μέσα στις σχολές. Γι' αυτό προσπαθούν με χίλιους τρόπους να εγκλωβίσουν την ψήφο των νέων στις φοιτητικές εκλογές σε αδιέξοδες επιλογές.

Στην αποχή που τη μεταφράζουν ως αδιαφορία ή λευκή επιταγή στην επίθεση στα δικαιώματα των φοιτητών. Η αποχή τούς βολεύει για να παραμένει η ΔΑΠ 1η δύναμη και την αξιοποιούν ως άλλοθι για να απαξιώσουν περισσότερο τις συλλογικές διαδικασίες, να φέρουν νέα αντιδραστικά μέτρα για τον έλεγχο των συλλόγων από κράτος και διοικήσεις.

Στην κυβερνητική ΔΑΠ, που η πρωτιά της αξιοποιείται ως πράσινο φως για να «εφαρμοστούν οι μεταρρυθμίσεις», δηλαδή να επιταχύνουν την εμπορευματοποίηση και τα δίδακτρα, την παγίωση της υποχρηματοδότησης, την κατηγοριοποίηση των πτυχίων, τις διαγραφές φοιτητών, την κατάργηση των δωρεάν συγγραμμάτων και την καταστολή. Οι προτάσεις της για τα ΑΕΙ είναι όσα ζούμε σήμερα. Είναι η παράταξη των «αρίστων» στη διαφθορά και τα κυκλώματα, στην υπεράσπιση της μεγαλύτερης ανομίας μέσα στα πανεπιστήμια, της επιχειρηματικής δράσης και της διαπλοκής με εταιρείες. Είναι το φαν κλαμπ των κυβερνητικών πολιτικών όποια κι αν είναι η κυβέρνηση, της ακρίβειας, της πολεμικής εμπλοκής, της ανοχής σε φασίστες τους οποίους βάζει και στα ψηφοδέλτιά της.

Στην ΠΑΣΠ, που συναγωνίζεται με τη ΔΑΠ στη στήριξη της αντιλαϊκής πολιτικής, στους όρκους πίστης σε ΝΑΤΟ και ΕΕ, στα χειροκροτήματα στους Ουκρανούς νεοναζί στη Βουλή. Οι «ρεαλιστικές προτάσεις» της στρέφονται ενάντια στα δικαιώματα των φοιτητών αφού ντύνουν την υποχρηματοδότηση, την εμπορευματοποίηση, τα πτυχία χωρίς αντίκρισμα, τη διάλυση των συλλόγων με το φανταχτερό περιτύλιγμα της «αξιολόγησης», της «δημόσιας και δωρεάν Παιδείας» που είναι τέτοια μόνο στην ταμπέλα!

Στο Bloco που για άλλη μια χρονιά θα δώσει τη μάχη να περάσει τα λευκά, θα βάλει πλάτη μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ στην επικίνδυνη πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ και θα φέρει τον «αέρα δημοκρατίας» του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ μέσα στους φοιτητικούς συλλόγους!

Δίπλα σε αυτές τις «παλιές καραβάνες» ξεφυτρώνουν και νέες δήθεν ανεξάρτητες παρατάξεις, αγαπημένα παιδιά αστικών ΜΜΕ και γραφικών αντικομμουνιστών, που ζητούν από την κυβέρνηση «ακόμα περισσότερα» στην εμπλοκή στα ΝΑΤΟικά σχέδια, στην επιχειρηματική λειτουργία των ΑΕΙ, στην ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, στην ένταση του κρατικού αυταρχισμού.

Βέβαια, το ζήτημα δεν είναι μόνο ποιος υπερασπίζεται τη βάρβαρη πολιτική αλλά και ποιος μπορεί επί της ουσίας να την αντιπαλέψει. Ποια δύναμη είναι σε θέση να οργανώσει τον αγώνα, να συσπειρώσει ευρύτερες δυνάμεις, να συμβάλει στην αναζωογόνηση του κινήματος σε ριζοσπαστική κατεύθυνση.

Τέτοια δύναμη δεν είναι οι σκόρπιες ομάδες των ΕΑΑΚ και της ΑΡΕΝ που η δράση τους εξαντλείται σε αντιδεξιές κορόνες, τυχοδιωκτισμούς, προεκλογικές συγκολλήσεις και διασπάσεις, διαστρέβλωση των θέσεων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, αφήνοντας στο απυρόβλητο τη διαχρονική πολιτική όλων των κυβερνήσεων, αναζητώντας λύση στην κυβερνητική εναλλαγή, καλλιεργώντας την αναμονή σε επικίνδυνες κυβερνητικές επιλογές, βάζοντας τρικλοποδιές στην αναγκαία οργάνωση των φοιτητών και στον πανελλαδικό συντονισμό τους, οδηγώντας τελικά το κίνημα στην ενσωμάτωση.

Όλοι στη μάχη!

Οι 18 μέρες που απομένουν είναι κρίσιμες για να φτάσουν χιλιάδες νέοι με το ψηφοδέλτιο της «Πανσπουδαστικής» στην κάλπη. Κάθε μέλος και φίλος της ΚΝΕ, κάθε υποψήφιος με την «Πανσπουδαστική» μετράει, για να φτάσει το μήνυμα σε κάθε αμφιθέατρο, να πολλαπλασιαστεί η δυναμική σε κάθε έτος. Κάθε ψηφοφόρος της «Πανσπουδαστικής» μπορεί να πείσει κι άλλους νέους να κάνουν την ίδια επιλογή, να δώσουν δύναμη στη φωνή τους. Η φωνή της διεκδίκησης και του αγώνα να ακουστεί πιο δυνατά.

*Ο Θοδωρής Κωτσαντής είναι μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ