27-07-1942 «Διαταγή № 227. Ούτε βήμα πίσω.»
''Приказ № 227. Ни шагу назад.'' Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος. Καμία άλλη χώρα δεν πλήρωσε μεγαλύτερο τίμημα σε ανθρωπινές ζωές όσο η Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών. Οι εκτιμήσεις μιλάνε για νούμερα μέχρι 27 εκατομμύρια θανάτους. εκ των οποίων το ένα τρίτο μόνο αφορούσε στρατιώτες και το υπόλοιπο άοπλους αμάχους.
H 'Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα' και οι ναζιστικές δυνάμεις προχωρούσαν με γοργούς ρυθμούς ενάντια στον Κόκκινο Στρατό. Το ηθικό είχε καταρρεύσει από τις συνεχείς ήττες και υποχωρήσεις και οι περιπτώσεις φυγομαχίας και λιποταξίας αυξάνονταν στις Σοβιετικές Δυνάμεις.
Ο Χίτλερ επιδίωκε να θέσει υπό τον έλεγχό του τις πετρελαιοφόρες περιοχές του Καυκάσου, προκειμένου να εξασφαλίσει μεγάλες ποσότητες ενεργειας, που θα του επέτρεπαν να συνεχίσει τον πόλεμο. Το Στάλινγκραντ θεωρήθηκε στρατηγικής σημασίας περιοχή. Ήταν μεγάλο βιομηχανικό κέντρο η κατοχή του οποίου θα εξασφάλιζε την σίγουρη δίοδο των γερμανικών δυνάμεων για τον σοβιετικό Νότο. Όμως και συμβολικά ήταν σπουδαίο το Στάλινγκραντ γιατί έφερε το όνομα του Στάλιν και η πτώση του θα ήταν ιδεολογικό και προπαγανδιστικό πλήγμα στα χέρια του Χίτλερ. Ο σοβιετικός ηγέτης πάση θυσία έπρεπε να προστατέψει την πόλη.
Στις 27 Ιουλίου 1942 ο Στάλιν εξέδωσε την περίφημη ''Διαταγή 227'', με την διάσημη εντολή «Ούτε βήμα πίσω». Το διάταγμα ''Περί Μέτρων για την Εμπέδωση της Πειθαρχίας και της Τάξης στον Κόκκινο Στρατό και την Απαγόρευση Μη Εξουσιοδοτημένης Εγκατάλειψης Στρατιωτικής Θέσης'' ξεκαθαρίζει πως όποιο στρατιωτικό ή πολιτικό στέλεχος δειλιάσει μπροστά στις δυνάμεις της Βέρμαχτ θα εκτελείται επί τόπου. Ούτε δίκες, ούτε δικαστήρια, ούτε μάρτυρες κατηγορίας και υπεράσπισης. Τέλος στην άτακτη υποχώρηση και τις λιποταξίες που παρέδιδαν πλουτοπαραγωγικές πηγές στον εχθρό και ολόκληρες πόλεις και χωριά αμαχητί στον Χίτλερ. Στον μεγάλο πατριωτικό πόλεμο δεν υπήρχε χώρος για λιπόψυχους, δειλούς και προδότες.
Διαταγή № 227
Οργανώνει πειθαρχικά τάγματα από στρατιωτικά και πολιτικά στελέχη καλά εξοπλισμένα με περίπου 200 άτομα το καθένα. Η δράση τους ήταν πίσω από την κύρια γραμμή του μετώπου. Έργο τους ήταν να ελέγχουν τις κινήσεις των Σοβιετικών στελεχών του Κόκκινου Στρατού. Σε όποια από τις αμυνόμενες Μεραρχίες παρατηρείτο οποιοδήποτε κρούσμα δειλίας, απειθαρχίας και λιποταξίας ο επί τόπου τουφεκισμός ήταν συνοπτικά η τιμωρία.
Το ''Διάταγμα 227'' όσο σκληρό και όσο απάνθρωπο κι αν φαίνεται, αποδείχτηκε σωστό ως τακτική εν καιρώ πολέμου. Το μέτωπο έγινε ξανά συμπαγές. Οι άτακτες λιποταξίες σταμάτησαν. Γινόντουσαν μαζικές υποχωρήσεις κατόπιν εντολών με τελικό στόχο να αποδεκατιστούν οι ναζιστικές δυνάμεις του Στρατάρχη Πάουλους.
Επάξια οι Σοβιετικοί μετά από μήνες θανατηφόρων μαχών κράτησαν το Στάλινγκραντ. Οι απώλειες για τους Γερμανούς ανήλθαν σε 800.000 νεκρούς και τραυματίες. Οι Σοβιετικοί από την πλευρά τους είχαν 478.741 νεκρούς και 650.000 τραυματίες, στρατιώτες και πολίτες. H Μάχη του Στάλινγκραντ αποτέλεσε σημείο καμπής στην πολεμική αναμέτρηση μεταξύ Γερμανίας και Σοβιετικής Ένωσης. Εξολόθρευσε πολύτιμες δυνάμεις για τον Χίτλερ και ταπείνωσε τη γερμανική πολεμική μηχανή. Η ΕΣΣΔ είχε το πάνω χέρι πια. Πολεμώντας για κάθε εκατοστό της πατρικής γης οι υπερασπιστές του Στάλινγκραντ και του Καυκάσου, άλλαξαν την πορεία του πολέμου και ξεκίνησαν το δρόμο προς την τελική νίκη, προς το Βερολίνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου