23/08/1806
Πεθαίνει ο Γάλλος φυσικός Σαρλ Ογκιστέν Ντε Κουλόμπ.
23/08/1864
Γεννιέται ο Ελευθέριος Βενιζέλος, επτά φορές πρωθυπουργός της Ελλάδας, από τους βασικούς στυλοβάτες του αστικού πολιτικού συστήματος της Ελλάδας.
Ελευθέριος Βενιζέλος, ηγέτης της αστικής τάξης και απηνής διώκτης του ΚΚΕ
23/08/1917
"Στο διάολο η απόβαση στην Γαλλία, ελάτε να πολεμήσουμε εδώ": Ξεσπά η ανταρσία των στρατιωτών του 24ου συντάγματος στις ΗΠΑ.
23/08/1914Η Ιαπωνία κηρύσσει τον πόλεμο κατά της Γερμανίας (Α’ Παγκόσμιος ιμπεριαλιστικός Πόλεμος).
23/08/1921
Ξεκινά η μάχη του Σαγγάριου, που καταλήγει με ήττα του ελληνικού στρατού (Μικρασιατική Εκστρατεία).
23/08/1923
Τον Αύγουστο του 1923 πραγματοποιήθηκαν οι μεγαλύτερες κινητοποιήσεις των εργαζομένων στα πρώτα χρόνια του οργανωμένου συνδικαλιστικού κινήματος. Τα πρώτα σωματεία που συμμετείχαν είναι οι σιδηροδρομικοί, οι ναυτεργάτες, οι φορτοεκφορτωτές. Στις 19 Αυγούστου 1923 όλα τα ναυτεργατικά σωματεία κηρύσσουν απεργία, συλλαμβάνονται μέλη διοικήσεως της Ναυτεργατικής Ομοσπονδίας. Μετά από αυτή την κατάσταση η Διοίκηση του ΕΚΠ αποφασίζει πανεργατική απεργία. Η τελική όμως απόφαση θα εξαρτηθεί από τη ΓΣΕΕ.
Η αιματηρή απεργία στο Πασαλιμάνι
23/08/1935
Απόφαση του Συμβουλίου των Λαϊκών Επιτρόπων της ΕΣΣΔ, για την αντικατάσταση των δικέφαλων αετών στους πύργους του Κρεμλίνου, από πεντάκτινα αστέρια.
23/08/1939Υπογράφεται το σοβιετογερμανικό Σύμφωνο μη-επίθεσης, το γνωστό Σύμφωνο «Μολότοφ - Ρίμπεντροπ». Η υπογραφή του συμφώνου επήλθε μετά τη Συμφωνία του Μονάχου το 1938 (μεταξύ Γερμανίας, Ιταλίας, Βρετανίας και Γαλλίας) που ουσιαστικά «έσπρωχνε» τον Χίτλερ προς Ανατολάς και αφού όλες οι αλλεπάλληλες προσπάθειες προσέγγισης της ΕΣΣΔ με τις «δημοκρατίες» της Ευρώπης για τη συγκρότηση μετώπου κατά της επιθετικότητας του φασισμού είχαν αποτύχει. Έτσι, το Σύμφωνο «Μολότοφ - Ρίμπεντροπ» ήταν το μοναδικό μέσο άμυνας που είχε απομείνει στη Σοβιετική Ένωση δεδομένων των συνθηκών. Εξασφάλισε στη χώρα 21 πολύτιμους μήνες ειρήνης, που κατόπιν αποδείχτηκαν ανεκτίμητοι στην πολεμική της προετοιμασία ενόψει της αναπόφευκτης γερμανικής επίθεσης.
Σύμφωνο «Μολότοφ - Ρίμπεντροπ»
Σύμφωνο Μολότοφ – Ρίμπεντροπ: Γεγονότα και παραχαράξεις
23/08/1942
Ξεκινά η εποποιία του Στάλινγκραντ, που καταλήγει στις 2 Φλεβάρη 1943 με νίκη του Κόκκινου Στρατού.
23/08/1943
Τα σοβιετικά στρατεύματα απελευθερώνουν το Χάρκοβο, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ουκρανίας.
23/08/1944
Οι λαϊκές μάζες με την καθοδήγηση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ρουμανίας ανατρέπουν το δικτατορικό καθεστώς του Αντονέσκου. Η 23 Αυγούστου ανακηρύχτηκε εθνική γιορτή της Ρουμανίας.
23/08/1945
Πεθαίνει ο λογοτέχνης και ιστορικός Γιάννης Βλαχογιάννης.
23/08/1948
Δυνάμεις του Δημοκρατικού Στρατού μπαίνουν στα Τρίκαλα.
23/08/1978
Ένοπλοι αντάρτες «Σαντινίστας» καταλαμβάνουν εξ εφόδου το μέγαρο του Κοινοβουλίου στη Μανάγκουα της Νικαράγουας, συλλαμβάνοντας εκατοντάδες ομήρους. Απαιτούν την απελευθέρωση των 150 πολιτικών κρατουμένων, εγγυήσεις ότι θα τους επιτραπεί να καταφύγουν σώοι στον Παναμά και λύτρα δέκα εκατομμυρίων δολαρίων.
Ο δικτάτορας Αναστάσιο Σομόζα αποδέχεται όλα τα αιτήματά τους.
23/08/1981
Τεράστιο οικολογικό σκάνδαλο ξεσπά στην Ολλανδία όταν αποκαλύπτεται ότι η εταιρεία επεξεργασίας αποβλήτων «Γιούνισερ Χόλντιονγκ» μόλυνε με 72.000 τόνους τοξικά απόβλητα το περιβάλλον.
23/08/1983
Ψηφίζεται από τη Βουλή ο νόμος για την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης.
23/08/1985
Η ελληνική κυβέρνηση ανακοινώνει την άρση της εμπόλεμης κατάστασης με την Αλβανία, η οποία διήρκεσε 40 χρόνια.
Ένας από τους άξονες που στηρίχτηκε η επιχειρηματολογία της Νέας Δημοκρατίας ήταν η αιτίαση ότι το ΚΚΕ δεν έκανε Αντίσταση αλλά είχε σκοπό να πάρει την εξουσία. Η απάντηση ήρθε κι εδώ, «πληρωμένη», από τον Γραμματέα του ΚΚΕ και δεν έλειψε απ’ αυτή η αυτοκριτική διάθεση, που άφηνε μια πικρή γεύση σε όλους όσους πιο άμεσα αφορούσε, δηλαδή τους ίδιους τους αγωνιστές της Αντίστασης και τους πρωτοπόρους της κομμουνιστές: «Το ατύχημα ξέρετε ποιο είναι αγαπητοί συνάδελφοι; Το ότι το ΚΚΕ και το ΕΑΜ δεν είχε βάλει στόχο την εξουσία. Αντίθετα την εξουσία αυτή, όπως είπα πρωτύτερα, την είχαν σ’ ένα ορισμένο βαθμό και την παρέδωσαν. Και δεν σας κρύβω, ότι δεν αισθανόμαστε και τόσο εθνικά υπερήφανοι σήμερα, το ότι συνυπογράψαμε και εμείς να παραμεριστεί ο τιμημένος στρατηγός Οθωναίος και να αναλάβει την αρχιστρατηγία των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων ο Εγγλέζος στρατηγός Σκόμπι».
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://gkagkarin.blogspot.com/2022/08/blog-post_886.html
23/8 "Ημέρα μνήμης των θυμάτων του Ναζισμού και του Σταλινισμού"
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα κείμενο του 2019,δημοσιεύθηκε, στον Γκαγκάριν, Τρίτη 24 Αυγούστου. 2021
Άκου καπιταλιστάκο
https://gkagkarin.blogspot.com/2021/08/blog-post_420.html
ΔΣΕ
Η ΕΕ, οι αστικές τάξεις κι οι κυβερνήσεις τους αποκαλώντας την προκλητικά “ημέρα μνήμης των θυμάτων ολοκληρωτικών και αυταρχικών καθεστώτων”. Η καπιταλιστική Ρωσία δεν έχει καμία σχέση με τη Σοβιετική Ένωση. Οι Γκορμπατσόφ, Γιέλτσιν, Πούτιν έπαιρναν “βροχή” τα χειροκροτήματα των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, όταν πρωταγωνιστούσαν στη διάλυση της ΕΣΣΔ.
ΔιαγραφήLeonidas Plakoutsis
Ο Φασισμός είναι το τέκνο τής ευρωπαικής αποικιοκρατίας.
ΔιαγραφήΤον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ο Τσώρτσιλ δέν πολέμησε τόν φασισμό, πολέμησε τήν ανταγωνιστική επέκταση τής Γερμανίας.
O μοχθηρός αποικιοκράτης πού είχε βομβαρδίσει με ασφυξιογόνες βόμβες τούς Ιρακινούς τήν δεκαετία τού 1920 και ειχε οδηγήσει στο θάνατο 3 εκατομμύρια λαού με τόν λιμό στήν Βεγγάλη ήταν και ο ίδιος φασίστας.
Ζαχαρίας Καραμπάτος
1
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαν σήμερα,23 Αυγούστου 1923, αστυνομία/στρατός χτυπούν απεργούς στο Πασαλιμάνι. Δολοφονούνται 11 εργάτες, τραυματίζονται 100.
Το καλοκαίρι του 1923 κυβέρνηση είναι η λεγόμενη "Επαναστατική Κυβέρνησις" των Πλαστήρα-Γονατά. Με πρωθυπουργό τον δεύτερο. Παρά τις όποιες διακηρύξεις της περί "δημοκρατισμού", αστικού εκσυγχρονισμού κ.α στην πράξη πρόκειται για στρατιωτική κυβέρνηση, μια κοινή χούντα, με όλα τα τυπικά χαρακτηριστικά ενός καπιταλιστικού κράτους "έκτακτης ανάγκης".
Υπουργ.Οικονομικών της"Επανάστασης"και υπεύθυνος για ζητήματα εργατικής πολιτικής ήταν ο μεγαλοβιομήχανος Ανδρέας Χατζηκυριάκος,φανατικός εχθρός κάθε συνδικαλιστικής/πολιτικής δραστηριότητας των εργαζομένων.
Οι μεγαλοστομίες περί "πατριωτικού καθήκοντος", οι φανφαρονισμοί περί "εθνικής προσπάθειας για την οικονομική ανόρθωση του τόπου" μετά τα γεγονότα που ακολούθησαν στην Μικρά Ασία, απλά έκρυβαν την βασική επιδίωξη των καπιταλιστών. Όπως είχαν βάλει τον εργατόκοσμο να πληρώσει τους πολέμους τους (και με την ζωή του), τώρα ήθελαν να τον βάλουν να ξαναπληρώσει την"εθνική προσπάθεια" της "ανόρθωσης" για να συνεχίσουν την αύξηση της κερδοφορίας τους.
2
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίδαν ευκαιρία και στους χιλιάδες άστεγους και εξαντλημένους πρόσφυγες απο την Μικρά Ασία που οι ίδιοι δημιούργησαν. Προσπάθησαν να τους εκμεταλλευτούν για να να πάρουν πίσω τις αυξήσεις των ημερομισθίων που έδωσαν στους Ελλαδίτες εργάτες μετά την πρώτη επιτυχημένη πανελλαδική απεργία της ΓΣΕΕ πριν από τέσσερα χρόνια.
Η αφορμή δεν θα αργήσει να δοθεί. Μετά από κάποια κερδοσκοπικά παιχνίδια στα χρηματιστήρια του εξωτερικού, η συναλλαγματική ισοτιμία της δραχμής με την αγγλική λίρα άλλαξε, με μεγάλη άνοδο της δραχμής. Τα ελληνικά προϊόντα γίνονταν ακριβότερα και δημιουργώντας προβλήματα στην κερδοφορία της ελληνικής βιομηχανίας.
Όπως γίνεται πάντα όταν επηρεάζονται τα κέρδη της αστικής τάξης, ξεσηκώθηκε μια μεγάλη εκστρατεία διαμόρφωσης της κοινής γνώμης με πρωτοπόρο τον αστικό τύπο της εποχής για την "πατρίδα που κινδυνεύει".
Φόβοι για επικείμενη ανεπανόρθωτη καταστροφή και για ενδεχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας εκδηλώθηκαν. Πανικός για μελλοντική και μη αναστρέψιμη ύφεση της οικονομίας "μας".
Δημοσιογράφοι, οικονομικοί αναλυτές, κυβερνητικά στελέχη, διανοούμενοι που υπηρετούσαν τους βιομηχάνους, επιστρατεύθηκαν για την αντιμετώπιση του νέου "εθνικού κινδύνου".
Αναλύσεις, μελέτες, πορίσματα, διαβήματα προς τον βιομήχανο υπουργό της Οικονομίας, συσκέψεις ατελείωτες, κατέληγαν όλα σε ένα και μοναδικό συμπέρασμα, σε μια μόνο λύση για να "σωθεί η πατρίδα": Το εργατικό κόστος πρέπει να μειωθεί ώστε να φτηνύνουν τα εξαγώγιμα προϊόντα. Έπρεπε να γίνουν δραματικές περικοπές των ημερομισθίων ώστε να ξαναγίνουμε ανταγωνιστικοί, για να ξαναβρούμε την χαμένη μας κερδοφορία.
Οι εργάτες, έπρεπε να θυσιαστούν, να στερηθούν, να πεινάσουν και άλλο ώστε να σωθεί το "Έθνος" (δηλαδή η κερδοφορία των βιομήχανων).Το μεροκάματο μπορούσε να πέσει 30%, 40%, γιατί όχι και 50%! Αν οι εργάτες αντιδρούσαν, μπορούσαν να φύγουν από τα εργοστάσια. Δυνατότητες αντικατάστασής τους υπήρχαν. Να είναι καλά οι πρόσφυγες.
Απο τις αρχές Ιούνη του 1923, με τις πλάτες της "Επαναστατικής Κυβέρνησης" των Πλαστήρα-Γονατά, αρχίζει μεγάλη επίθεση της εργοδοσίας σε πολλούς κλάδους με εκβιασμούς για μείωση ημερομισθίων τουλάχιστον 30% και μαζικές απολύσεις.
Τα Συνδικάτα κατεβαίνουν σε απεργίες και κινητοποιήσεις. 9 Αυγούστου οι μυλεργάτες του Πειραιά πυροδοτούν γενική απεργία απαιτώντας από τους αλευροβιομήχανους: Να μην ισχύσει η μείωση 35% στα εισοδήματά τους. Να πληρωθούν τα περικομμένα ημερομίσθια. Να επαναπροσληφθούν οι απολυμένοι συνάδελφοί τους. Να αποζημιωθούν οι τυχόν μη επανερχόμενοι.
Η απεργία επεκτείνεται. Ομοσπονδία και Σωματεία επισιτισμού στις υπόλοιπες πόλεις προχωρούν σε απεργία. Το Εργατικό Κέντρο Πειραιά και η ΓΣΕΕ καλούν σε υλική συμπαράσταση στους απεργούς.
17 Αυγούστου οι ναυτεργάτες παίρνουν τη σκυτάλη της απεργίας. Το λιμάνι παραλύει. Το απόγευμα, οι φορτοεκφορτωτές μπαίνουν στην απεργία. 18 Αυγούστου η απεργία έχει αρχίσει να απλώνεται σε όλη την Ελλάδα. Την Κυριακή 19 Αυγούστου στην Αθήνα γίνεταισυγκέντρωση στο θέατρο "Αλάμπρα". Παντού στους δρόμους κυκλοφορούν ομάδες αστυνομικών. Οι περίπολοι στον Πειραιά πιάνουν ναυτεργάτες και τους μεταφέρουν με τη βία στα πλοία. Την ίδια μέρα συλλαμβάνονται μέλη της διοίκησης της Ναυτεργατικής Ομοσπονδίας.
20 Αυγούστου απεργούν ηλεκτροτεχνίτες, σιδηροδρομικοί του ηλεκτρικού, τροχιοδρομικοί, καπνεργάτες, εργάτες Τύπου, εργάτες του Τελωνείου. Η κυβέρνηση καλεί απεργοσπάστες απ’ το στρατό και την αστυνομία. Ολα τα αστυνομικά τμήματα και οι φυλακές γεμίζουν με απεργούς. Περίπολοι του Πολεμικού Ναυτικού συλλαμβάνουν 200 ναυτοθερμαστές για να τους βάλουν να δουλέψουν υποχρεωτικά.Τα πληρώματα πλοίων με ξένη σημαία που καταπλέουν στον Πειραιά δηλώνουν υποστήριξή στην απεργία.
Την ίδια μέρα η κυβέρνηση αποφασίζει διάλυση των αναγνωρισμένων εργατικών σωματείων!
3
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ΓΣΕΕ δηλώνει ότι επεκτείνει τις απεργίες σ’ ολόκληρη τη χώρα, ενώ στον Πειραιά πραγματοποιείται σύσκεψη του Εργατικού Κέντρου Πειραιά, της Ναυτικής Ομοσπονδίας και των Ομοσπονδιών Σιδηροδρομικών, Ηλεκτροκινήσεως, Επισιτισμού και της ΓΣΕΕ.Τα κύρια αιτήματα της απεργίας είναι:
Σταθεροποίηση των ημερομισθίων με βάση τον τιμάριθμο. Μέτρα κατά της ακρίβειας και της αισχροκέρδειας. Απόλυση κρατούμενων απεργών. Κατάργηση της λογοκρισίας επί των εργατικών ζητημάτων κ.α. Απ’ όλη την Ελλάδα φτάνουν τηλεγραφήματα για συμμετοχή στην απεργία της ΓΣΕΕ.
21 Αυγούστου εφημερίδες δεν βγαίνουν. Σε επιτροπή εργατών ο Πλαστήρας δηλώνει πως δε δέχεται συζήτηση με απεργούς. Ο Πειραιάς μπλοκάρεται με στρατό και μηχανοκίνητα. Τα αρχεία των εργατικών σωματείων κατάσχονται. Ομάδες εργατών κυνηγιούνται στους δρόμους των συνοικιών του Πειραιά απο αστυνομικές περιπόλους. Προσπαθούν να συγκεντρωθούν στην πλατεία του Δημοτικού Θεάτρου. Οι ναυτεργάτες έχουν ορίσει συγκέντρωση στα γραφεία της Ναυτικής Ομοσπονδίας.
Αποσπάσματα του Α΄ Σώματος Στρατού παίρνουν θέσεις μάχης. Βγαίνουν στους δρόμους τανκς και αντλίες νερού της Πυροσβεστικής.Ακούγονται πυροβολισμοί.
Ο Γ. Παπανδρέου,Υπ.Εσωτερικών δήλωνε σε εκπροσώπους εργατών που τον επισκέφθηκαν λίγο πριν την καταστολή:"Κύριοι,η εβδομάδα αυτή είναι η Εβδομάδα των Παθών για σας.Γενική Απεργία ίσον Επανάστασις!Και η Επανάστασις καταστέλλεται διά της βίας"
22 Αυγούστου οι απεργοί σπάζουν τις στρατιωτικές ζώνες και ξεχύνονται στο Πασαλιμάνι. "Κάτω η κυβέρνηση των εργοδοτών!". Σφυρίζουν οι σφαίρες ανάμεσα στους εργάτες. Σκοτώνονται τρεις.
4
ΑπάντησηΔιαγραφή23 Αυγούστου στην πλατεία Πασαλιμανιού πραγματοποιείται μεγάλη πανεργατική συγκέντρωση από τη ΓΣΕΕ και το ΕΚ Πειραιά. Η κυβέρνηση , έντρομη, δίνει εντολή να χτυπηθούν οι απεργοί. Στρατός και αστυνομία επιτίθενται στους συγκεντρωμένους. Απολογισμός: 11 νεκροί εργάτες, 100 τραυματίες,500 περίπου συλληφθέντες.
Την επόμενη μέρα, τάνκς περιπολούν στους δρόμους. Ο αστικός τύπος δημοσιεύει πανηγυρισμούς για την σφαγή των εργατών απο τους "δημοκράτες" Πλαστήρα-Γονατά. Πχ το "Ελεύθερο Βήμα" της 25.8.1923 εκτιμά: "Ολόκληρος η χώρα κατά του Εργατικού Κινήματος".
Παρά την καταστολή της απεργίας τα γεγονότα βοήθησαν στην ταξική συνειδητοποίηση μεγάλου μέρους του προλεταριάτου ανάμεσά τους μεγάλη μάζα εξαθλιωμένων προσφύγων που η απελπισία τους ανάγκαζε να δουλεύουν με οποιουσδήποτε όρους και χρησιμοποιήθηκαν σαν πηγή απεργοσπαστών. Πρόσφυγες που γρήγορα αφυπνίστηκαν και βρέθηκαν στη πρώτη γραμμή των εργατικών και λαικών αγώνων.
ΥΓ
Ο βιομήχανος Ανδρέας Χατζηκυριάκος, τότε ταυτόχρονα πρόεδρος του ΣΕΒ, ιδιοκτήτης της τσιμεντοβιομηχανίας "ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ" , Υπουργός Οικονομικών και υπεύθυνος εργατικής πολιτικής, ανέλαβε το Υπουργείο Οικονομικών και στην φασιστική δικτατορία του Μεταξά το 1936-37.