Στις λάσπες του Κεντάκι και στη φωτιά της Καλιφόρνιας...

Οι πρόσφατες φονικές πλημμύρες στο Ανατολικό Κεντάκι και οι πυρκαγιές στη Βόρεια Καλιφόρνια έρχονται να επιβεβαιώσουν με τον πιο τραγικό τρόπο ότι η ζωή και η περιουσία του λαού βρίσκονται σε διαρκή κίνδυνο παντού, εξαιτίας της επιλεκτικής ανικανότητας του αστικού κράτους να τις προστατέψει.

Παρά την προσπάθεια να αποδοθούν στην κλιματική αλλαγή οι δεκάδες νεκροί και οι μεγάλες καταστροφές (όπως γίνεται άλλωστε και στη χώρα μας) η πραγματικότητα βοά για την απανθρωπιά του σάπιου συστήματος που θυσιάζει ακόμα και τις πιο στοιχειώδεις λαϊκές ανάγκες στον βωμό του κόστους - οφέλους για τα κέρδη των ομίλων.

Στην περιοχή του Κεντάκι, οι πλημμυροπαθείς πήγαν σαν το σκυλί στ' αμπέλι, αφού δεν είχε γίνει ποτέ το παραμικρό αντιπλημμυρικό έργο στις πληγείσες περιοχές, όπως αποδεικνύουν οι χάρτες της υδρογραφικής υπηρεσίας του στρατού. Δεν υπήρχε όμως και η παραμικρή υποδομή και σχέδιο για τη μαζική, ασφαλή απομάκρυνση των πλημμυροπαθών. Οσοι δεν πνίγηκαν, επιβίωσαν επειδή ήταν τυχεροί, ή επειδή είχαν πιο γρήγορα αντανακλαστικά. Αλλοι αναγκάστηκαν να κολυμπήσουν μέσα σε παγωμένα λασπόνερα επί ώρα, μέχρι να σκαρφαλώσουν στις στέγες πλημμυρισμένων σπιτιών και να περιμένουν τη διάσωση, όχι από τις κρατικές υπηρεσίες, αλλά από συγγενείς με κανό ή βάρκες!

* * *

Να σημειωθεί ότι στο Κεντάκι, με τους 37 νεκρούς και τους πολλούς ακόμα αγνοούμενους, οι μεγαλύτερες και περισσότερες καταστροφές σημειώθηκαν στο ανατολικό τμήμα της πολιτείας. Εκεί όπου χιλιάδες λαϊκές οικογένειες, αναζητώντας στέγη, βρήκαν απάγκιο σε φθηνά οικόπεδα, μέσα σε μπαζωμένα ρέματα και σε φυσικές λεκάνες απορροής υδάτων από τα Απαλάχια Ορη. Οι ισχυρές βροχοπτώσεις της 25ης Ιούλη και οι επακόλουθες πλημμύρες στις κατοικημένες περιοχές των μπαζωμένων ρεμάτων λειτούργησαν σαν παγίδα θανάτου για χιλιάδες απ' αυτές. Τα σπίτια ήταν στη συντριπτική τους πλειοψηφία ανασφάλιστα λόγω του μεγάλου κόστους και έτσι η αποκατάσταση των ζημιών είναι απαγορευτική για πολλά απ' αυτά.

Στο άλλο μέτωπο, αυτό των καταστροφικών πυρκαγιών στη βόρεια Καλιφόρνια, τουλάχιστον τέσσερις άνθρωποι βρέθηκαν νεκροί. Η πύρινη λαίλαπα τους κατάπιε πριν προλάβουν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Γιατί; Μεταξύ άλλων επειδή ζούσαν σε υποβαθμισμένες περιοχές και δεν είχαν τη δυνατότητα να πληρώσουν κάποια από τις εκατοντάδες ιδιωτικές πυροσβεστικές υπηρεσίες στις ΗΠΑ (π.χ. την «Williams Fire & Hazard Control» ή την «Global Medical Response» που είναι από τις μεγαλύτερες). Πρόκειται για εταιρείες που προσλαμβάνονται κατά καιρούς από συλλόγους συνοικιών ή επιτροπές κατοίκων εύπορων και πλούσιων περιοχών, που βρίσκονται κοντά ή μέσα σε δασικές περιοχές.

* * *

Από την άλλη, δεν θα πρέπει να θεωρηθεί τυχαίο στην περίπτωση της Καλιφόρνιας ότι τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερες πυρκαγιές σημειώνονται σε δασικές ή αγροτολιβαδικές εκτάσεις. Οι περισσότερες είναι φτωχικές εργατικές περιοχές, στις οποίες καταφεύγουν όσα νοικοκυριά δεν μπορούν να εξασφαλίσουν στέγη στα ακριβά και μεγάλα αστικά κέντρα, όπως αυτά του Λος Άντζελες. Και εκεί δεν υπάρχουν υποδομές, όχι μόνο για την άμεση αντιμετώπιση πυρκαγιών (παρά τους φανερούς κινδύνους...), αλλά ούτε καν για την οργανωμένη, μαζική απομάκρυνση των κατοίκων.

Το «μείγμα» που καταστρέφει και δολοφονεί στις ΗΠΑ και σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο, είτε με βροχή, είτε με φωτιά, είναι ίδιο: Εμπορευματοποίηση της γης, αποθέωση της ατομικής ευθύνης απέναντι σε φυσικές καταστροφές, απόσυρση του κράτους ακόμα και από τη στοιχειώδη προστασία του λαού, ιδιωτικοποίηση της πολιτικής προστασίας, περικοπές σε κρατικές δαπάνες για πρόληψη - αντιμετώπιση καταστροφών, στο όνομα της δημοσιονομικής σταθερότητας και των αντοχών της οικονομίας του κεφαλαίου. Με όλα αυτά έχει να αναμετρηθεί ο λαός, που μετά από κάθε μεγάλη καταστροφή, προσπαθούν να τον πείσουν ότι φταίει «ο κακός του ο καιρός» που κάηκε ή πνίγηκε. 'Η πως ο ίδιος θα έπρεπε να 'χε κάνει (και να ξοδέψει) περισσότερα για να σωθεί.