16/12/1497
Ο Πορτογάλος θαλασσοπόρος εξερευνητής Βάσκο Ντα Γκάμα περνά το Ακρωτήρι της Καλής Ελπίδας. Ήταν ο πρώτος Ευρωπαίος που διέπλευσε από το νότιο άκρο της αφρικανικής ηπείρου.
16/12/1770
Γεννιέται ο μεγάλος Γερμανός πιανίστας και συνθέτης της κλασσικής μουσικής Λούντβιχ Βαν Μπετόβεν.
16/12/1773
Οι άποικοι της Βοστόνης κάνουν ρεσάλτο σε τρία πλοία και ρίχνουν στη θάλασσα όλο το εγγλέζικο τσάι που προοριζόταν να δασμολογηθεί για λογαριασμό της Αγγλίας, πριν εισαχθεί στη νέα ήπειρο. Το επεισόδιο θεωρείται το προανάκρουσμα της αστικής επανάστασης που θα ακολουθούσε για την ανεξαρτησία.
Τρία χρόνια αργότερα, ένα συνέδριο θα κήρυσσε την ανεξαρτησία και την έναρξη του αγώνα ενάντια στη βρετανική αποικιοκρατία.
16/12/1821
Δολοφονείται κατ’ εντολή των προκρίτων-εφοπλιστών της Ύδρας ο επαναστάτης ηγέτης Αντώνης Οικονόμου. Ο Οικονόμου (πλοίαρχος, μέλος της Φιλικής Εταιρίας), παρακάμπτοντας με εξέγερση τους προύχοντες της Ύδρας, είχε σηκώσει στις 28 Μάρτη τη σημαία της Επανάστασης, μπαίνοντας επικεφαλής ενός ευρύτερου κοινωνικοπολιτικού δημοκρατικού κινήματος.
16/12/1859
Πεθαίνει ο Γερμανός συγγραφέας Βίλχελμ Καρλ Γκριμ (αδερφοί Γκριμ).
16/12/1912
Συνέρχεται και πάλι η Διάσκεψη Ειρήνης του Λονδίνου, με αντικείμενο το μέλλον των Βαλκανίων μετά τον Α’ Βαλκανικό Πόλεμο. Η Διάσκεψη έληξε στις 30 Μαΐου 1913 με την υπογραφή της Συνθήκης του Λονδίνου (1913).
16/12/1917
Γεννιέται ο Βρετανός συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας σερ Άρθρουρ Τσαρλς Κλαρκ.
16/12/1918
Ιδρύεται το Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα της Πολωνίας.
16/12/1920
Σεισμός 8,5 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ χτυπά την επαρχία Γκάνσου της Κίνας σκορπώντας το θάνατο σε 200.000 άτομα.
16/12/1923
Βουλευτικές εκλογές διεξάγονται στην Ελλάδα. Με τα φιλομοναρχικά κόμματα να απέχουν, η βενιζελική αστική παράταξη κερδίζει τη συντριπτική πλειοψηφία.
16/12/1926
Ιδρύεται στην Θεσσαλονίκη ο Απόλλων Καλαμαριάς.
16/12/1944
Οιεγχώριες αστικές και βρετανικές δυνάμεις επιτίθενται με όλα τα μέσα σε κάθε μέτωπο της Αθήνας και του Πειραιά. Ο ΕΛΑΣ κατάφερε να αποκρούσει τις επιθέσεις Βρετανών και Χωροφυλάκων στου Ψυρρή, καθώς και στη συνοικία του Δουργουτίου (Νέος Κόσμος) όπου οι παράγκες μετατράπηκαν σε πραγματικά κάστρα του αγώνα. Με επιτυχία εξουδετερώθηκαν επίσης οι απόπειρες διείσδυσης του εχθρού σε Καλλιθέα και Νέα Σμύρνη.
Οι εγχώριες αστικές και βρετανικές δυνάμεις επιτίθενται
16/12/1964
Την αποπυρηνικοποίηση των Βαλκανίων προτείνει, με μήνυμά του προς τον Γ. Παπανδρέου, ο Σοβιετικός πρωθυπουργός Α. Κοσίγκιν.
16/12/1974
Πεθαίνει ο κομμουνιστής ποιητής Κώστας Βάρναλης. Το 1919 πήγε στο Παρίσι με υποτροφία και παρακολούθησε μαθήματα φιλοσοφίας, φιλολογίας και κοινωνιολογίας. Τότε προσχώρησε στον μαρξισμό και τον διαλεκτικό υλισμό και αναθεώρησε τις προηγούμενες απόψεις του για την ποίηση, τόσο σε θεωρητικό, όσο και σε πρακτικό επίπεδο.
Διετέλεσε για πολλά χρόνια καθηγητής μέσης εκπαίδευσης, ενώ εργάστηκε για βιοποριστικούς λόγους και ως δημοσιογράφος. Υπήρξε κομμουνιστής με διαρκή προσφορά και συμμετοχή στους αγώνες της εργατικής τάξης. Τιμήθηκε με το Βραβείο «Λένιν» για την Ειρήνη το 1959 στη Μόσχα.
«Έφυγε» στις 16 Δεκέμβρη 1974, πλήρης ημερών και έργου.
16/12/1981
Οι 316 επιστήμονες που συμμετέχουν στο Ελληνογαλλικό Συμπόσιο Κοινωνικής Ψυχιατρικής, που διεξάγεται στην Ελλάδα, καταγγέλλουν πως οι 1.700 ασθενείς που νοσηλεύονται στο Ψυχιατρείο της Λέρου βρίσκονται καθηλωμένοι σε κατάσταση ζωντανών - νεκρών.
16/12/1991
Το Καζακστάν γίνεται η τελευταία Σοβιετική Δημοκρατία που αποσχίζεται και ανεξαρτητοποιείται, ολοκληρώνοντας τη διάλυση της ΕΣΣΔ. Πρώτος Πρόεδρος της αστικής δημοκρατίας πλέον του Καζακστάν γίνεται ο Ν. Ναζαρμπάγιεφ, ΓΓ του Κομμουνιστικού Κόμματος του Καζακστάν την περίοδο των αντεπαναστατικών ανατροπών.
16/12/1995
Η κυκλοφορία του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος στις αρχές του 2000 και η προώθηση της ΟΝΕ, αποφασίζονται, μεταξύ άλλων, κατά τη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Μαδρίτη. Οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης “βαφτίζουν” το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα “ευρώ”.
16/12/2011
Ο Κουβανός ηγέτης Φιντέλ Κάστρο κερδίζει μία θέση στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες, ως ο άνθρωπος με τις περισσότερες απόπειρες δολοφονίας εναντίον του. Από το 1959, όταν επικράτησε η Επανάσταση στο νησί της Κούβας, έως το 2006, οπότε αποσύρθηκε απ’ όλα τα δημόσια αξιώματα, έγινε στόχος 638 φορές!
1
ΑπάντησηΔιαγραφή16 Δεκέμβρη 1981, 316 επιστήμονες, που συμμετέχουν στο Ελληνογαλλικό Συμπόσιο Κοινωνικής Ψυχιατρικής που διεξάγεται στην Ελλάδα, καταγγέλλουν πως οι 1.700 ασθενείς στο Ψυχιατρείο της Λέρου βρίσκονται σε κατάσταση ζωντανών-νεκρών.
Το Ψυχιατρείο της Λέρου ιδρύθηκε 28 Μαίου 1957-με βασιλικό διάταγμα επί κυβέρνησης Καραμανλή-με το όνομα "Αποικία Ψυχοπαθών Λέρου".
Η επιλογή της Λέρου δεν ήταν τυχαία. Μετά την ένωση της Δωδεκανήσου με την Ελλάδα το 1948, υπήρχαν στο νησί οι άδειοι ιταλικοί στρατώνες στα Λέπιδα και στο Λακκί.
Στα Λέπιδα, από το 1949, είχαν εγκατασταθεί "τα παιδιά της Φρειδερίκης": 1.500 παιδιά ανταρτών και προσκείμενων που μεταφέρθηκαν εκεί για "παιδοφύλαξη", στις επί τούτω δημιουργηθείσες "Βασιλικές Τεχνικές Σχολές Λέρου", με το πρόσχημα της εκμάθησης μιας τέχνης και με απώτερο στόχο την ηθική και "εθνική τους διαπαιδαγώγηση" (με εθνικόφρονες φυσικά παιδαγωγικές μεθόδους που περιελάμβαναν ξυλοδαρμούς,ταπεινώσεις,εξευτελισμούς και άλλα χειρότερα).
Πριν την επιλογή της Λέρου ως τόπος εξορίας των ψυχασθενών, προτάθηκε και ένα άλλο νησί,η Σπιναλόγκα, το Λεπροκομείο της οποίας είχε κλείσει οριστικά την ίδια χρονιά, το 1957.
Η "Αποικία Ψυχοπαθών Λέρου", δημιούργημα της εξουσίας της φιλοναζίστριας "Φρίκης" Γλύξμπουργκ και της κυβέρνησης του μετέπειτα "εθνάρχη", απο την αρχή δεν είχε καμία σχέση με οποιαδήποτε πραγματική φροντίδα ασθενών αλλά ακριβώς το αντίθετο: Στόχος του ήταν να διώξει απο τα μεγάλα ψυχιατρεία της Αθήνας και της Κέρκυρας ασθενείς που θεωρούνταν ανίατοι και εγκαταλελειμμένοι και να τους φυλακίσει σε ένα κάτεργο, μια "φωλιά του κούκου", ένα "τάφο ζωντανών νεκρών" μακριά απο τα μάτια της κοινωνίας.
2 Ιανουαρίου 1958, η "Αποικία Ψυχοπαθών Λέρου" υποδέχεται τους πρώτους 300 ασθενείς απο το Λοιμοκαθαρτήριο Αθηνών.Οι προετοιμασίες για τις ομαδικές μεταγωγές κρατιόνταν μυστικές. Οι περισσότεροι ασθενείς μάθαιναν για την τύχη που τους περίμενε λίγο πριν ξεκινήσουν για ταξίδι χωρίς επιστροφή: Από τη Λέρο κανείς δεν έπαιρνε εξιτήριο και στο νεκροταφείο του νησιού οι εξορισμένοι ασθενείς θάβονταν ξεχωριστά από τους ντόπιους.
Το βασικό κριτήριο για να σταλεί κάποιος στη Λέρο είναι το αν ήρθε κάποιος από την οικογένειά του να τον δει τους προηγούμενους 12 μήνες. Όσοι πέρναγαν το χρονικό αυτό όριο βρίσκονταν και επισήμως στη λίστα "αζήτητων" και το κράτος του Καραμανλή και της Φρειδερίκης τους έστελνε στο κάτεργο της Λέρου.
Άλλη προϋπόθεση για να μεταφερθεί κανείς στο ψυχιατρείο Λέρου ήταν να έχει χαρακτηριστεί ως "ανίατος" από τον ψυχίατρο του, ο οποίος ήταν και ο μόνος που χρειαζόταν να υπογράψει για να εγκριθεί η μεταφορά.
2
ΔιαγραφήΈτσι, μέσα σε μόλις 23 χρόνια (1958-1981,) το ψυχιατρείο Λέρου, με 2 μόνο ψυχιάτρους, δέχτηκε 4.500 ασθενείς και δίκαια χαρακτηρίστηκε ως "αποθήκη ανθρώπων" αφού οι ασθενείς στοιβάζονταν εκεί στερημένοι από κάθε δικαίωμα, κάθε δείγμα ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Τους καρφίτσωναν στο πέτο έναν αριθμό και τους έστελναν στο καράβι. Σε κάποια "περίπτερα" η συγκρότηση γινόταν με βάση την ηλικία, σε άλλα με βάση το ιστορικό, σε άλλα με βάση την
"συμπεριφορά" που επιδείκνυαν μόλις έφταναν στο νησί.
Για 30 χρόνια, οι συνθήκες εντός των "περιπτέρων" ήταν απερίγραπτες. Άνθρωποι χωρίς στοιχειώδη δικαιώματα, χωρίς ίχνος ατομικότητας, περιφέρονταν γυμνοί ή με ελάχιστα ρούχα όλη μέρα, έτρωγαν με τα χέρια φαγητό που σερβιριζόταν επίσης με τα χέρια, αρκετοί γευμάτιζαν με τις αλυσίδες με τις οποίες ήταν δεμένοι.
Η υγιεινή των χώρων ήταν τραγική. Εκατοντάδες άνθρωποι στοιβαγμένοι σ’ έναν σκοτεινό χώρο, χωρίς δυνατότητα να αυτοεξυπηρετηθούν. Άνθρωποι που δεν ζούσαν,απλώς επιβίωναν.
Ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης ασθενών που λειτουργούσε στην Ελλάδα της "δημοκρατίας" αλλά-με τον ίδιο ακριβώς τρόπο-και της χούντας.
Η ανυπαρξία κάθε κρατικής μέριμνας δεν σταμάτησε στη μεταφορά των ασθενών.Το κράτος, ποτέ δεν φρόντισε για εξειδικευμένο προσωπικό που θα μπορούσε να παρέχει την κατάλληλη φροντίδα στους ασθενείς. Τις θέσεις αυτές ανέλαβαν άνεργοι κάτοικοι της Λέρου, πρώην ψαράδες και βοσκοί, χωρίς καμία εκπαίδευση σχετική με φροντίδα ανθρώπων με ψυχικές ασθένειες.
Αυτή η πολιτική, σε συνδυασμό με την όλη προκατάληψη που υπήρχε εκείνη την εποχή γύρω από τις ψυχικές ασθένειες, οδήγησαν στην αντιμετώπιση των ασθενών από το προσωπικό ως "κατώτερων".Όσους ασθενείς δυσκολεύονταν να φάνε,τους μπούκωναν με τη βία, άλλους που τους θεωρούσαν "επικίνδυνους" τους χτυπούσαν. "Είναι ζώα, πώς το λένε; Για μένα είναι ζώα" δήλωνε μέλος του προσωπικού στο ντοκιμαντέρ "Το νησί των αποβλήτων".
Κάποιοι-οι πιο "λειτουργικοί"-εργάζονταν χωρίς φυσικά να πληρώνονται, κάνοντας συνήθως τις πιο βαριές και βρώμικες δουλειές, άλλοι-οι περισσότεροι-περνούσαν τη μέρα σε πλήρη απραξία, ξαπλωμένοι κατάχαμα ή περιπλανώμενοι, σε άδειες και γυμνές αυλές (ενίοτε γυμνοί και οι ίδιοι).
Συχνά. πνίγονταν στην προσπάθειά τους να φάνε όσο πιο γρήγορα και όσο περισσότερο μπορούσαν, με τα πιστοποιητικά του θανάτου να γράφουν πάντα: "αιφνίδια καρδιακή ανακοπή".
Όλες οι κρατικές αρχές και κυβερνήσεις αλλά και η ακαδημαϊκή, η ιδρυματική και η ιδιωτική ψυχιατρική, το σύνολο δηλαδή του ελλαδικού ψυχιατρικού κόσμου, προτιμούσαν να αγνοούν ή να ανέχονται σιωπηλά αυτήν την κατάσταση, όταν δεν την δικαιολογούσαν κιόλας: Υποστηρίζοντας με κυνισμό και υποκρισία ότι το περιοδικό "καθάρισμα" των ψυχιατρείων από
"ανίατους" ασθενείς ήταν αναγκαία προϋπόθεση προκειμένου να υπάρξουν περισσότερες ευκαιρίες θεραπείας για τους υπόλοιπους,εκτόπιζαν βίαια όσους αποδείκνυαν την θεραπευτική ανικανότητα του συστήματος στο δήθεν "θεραπευτήριο" της Λέρου.
3
ΔιαγραφήΤο 1974,27 ολόκληρα χρόνια μετά την ίδρυση του κάτεργου, αρχίζουν να εμφανίζονται οι πρώτες καταγγελίες. Και πάλι όμως, οι κυβερνήσεις του Καραμανλή δεν κάνουν ουσιαστικά τίποτα.
16 Δεκέμβρη 1981, οι 316 επιστήμονες που συμμετέχουν στο Ελληνογαλλικό Συμπόσιο Κοινωνικής Ψυχιατρικής, που διεξάγεται στην Ελλάδα, καταγγέλλουν τις άθλιες συνθήκες.
Την επόμενη χρονιά, το Υπουργείο Υγείας αποφασίζει την παύση μεταφοράς ασθενών στο νησί. Όμως, η "Αποικία Ψυχοπαθών" (το 1965 πήρε τον πιο "καθως πρέπει" τίτλο "Ψυχιατρικό Νοσοκομείο" Λέρου"παραμένει.
Στα τέλη της δεκαετίας του 80, το κάτεργο έγινε σύμβολο διεθνώς
μιας αντιδραστικής ψυχιατρικής αντίληψης,συνώνυμο της ασυλιακής φρίκης, της απάνθρωπης μεταχείρισης ανυπεράσπιστων εγκλείστων.
Το 1989 ο"Observer" δημοσιεύει το άρθρο"Europe’s guilty secret"το οποίο κάνει γνωστό το κολαστήριο σε όλο τον κόσμο.Το ίδιο γίνεται και με το ντοκιμαντέρ Leros: Island of Outcasts. Απο τις αρχές του 2000 οι συνθήκες βελτιώνονται.
Όμως, όσο σημαντικές και αν είναι οι βελτιώσεις, oι "εναλλακτικές δομές" δεν καταργούν (μπορεί και να ξεπλένουν) την κουλτούρα εγκλεισμού, στιγματισμού και αποκλεισμού του "μη κανονικού".
Μετά την "παιδούπολη", την "Αποικία Ψυχοπαθών",τα στρατόπεδα πολιτικών κρατουμένων της χούντας, το Ελληνικό αστικό κράτος-μαζί με την "ευαίσθητη" Ε.Ε-άνοιξαν πρόσφατα μια νέα αποθήκη-φυλακή ανυπεράσπιστων ανθρώπων, αυτή τη φορά κατατρεγμένων προσφύγων, στο νησί.
Φιντέλ Κάστρο: 638 απόπειρες δολοφονίας
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Κουβανός ηγέτης Φιντέλ Κάστρο κερδίζει μία θέση στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες, ως ο άνθρωπος με τις περισσότερες απόπειρες δολοφονίας εναντίον του. Από το 1959, όταν επικράτησε η Επανάσταση στο νησί της Κούβας, έως το 2006, οπότε αποσύρθηκε απ’ όλα τα δημόσια αξιώματα, έγινε στόχος 638 φορές!
https://gkagkarin.blogspot.com/2022/12/638.html
Σαν σήμερα, 16 Δεκέμβρη 1821,οι πρόκριτοι-εφοπλιστές της Ύδρας δολοφονούν τον ηγέτη του 1821 Αντώνη Οικονόμου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεννήθηκε στην Ύδρα το 1785 και ήταν ναυτικός. Λίγο πριν το ξέσπασμα της επανάστασης, το ιστιοφόρο του ναυάγησε και αναγκάστηκε να καταφύγει στην Κωνσταντινούπολη για να ναυπηγήσει καινούριο.Εκεί μυήθηκε στην Φιλική Εταιρεία από τον Παπαφλέσσα και αμέσως αφιερώθηκε στον αγώνα για την απελευθέρωση παρατώντας τα πάντα.
Στην Ύδρα όμως,οι πρόκριτοι-εφοπλιστές δεν ήταν διατεθειμένοι να διακινδυνεύσουν να χάσουν τα προνόμια τους από τους Οθωμανούς, με αποτέλεσμα να μην ξεσηκώνονται.
Ο Οικονόμου κατέλαβε το λιμάνι στις 30 Μαρτίου του 1821 και κατέλυσε την εξουσία των προκρίτων. Ο διοικητής του νησιού, Νικόλαος Κοκοβίλας, εκδιώχθηκε και εγκαθιδρύθηκε λαϊκή εξουσία. 16 Απριλίου του 1821 το νησί της Ύδρας κήρυξε την επανάσταση.
Οι πρόκριτοι οργάνωσαν συνωμοσία εναντίον του η οποία εκδηλώθηκε 22 Μαΐου 1821. Τον συνέλαβαν και του απήγγειλαν
κατηγορίες. Οι συγγενείς του κατάφεραν να τον φυγαδεύσουν στην Πελοπόννησο, όπου όμως τον συνέλαβαν και τον φυλάκισαν στην Μονή Αγίου Γεωργίου. Δραπέτευσε πάλι και κατευθύνθηκε προς το Άργος για να παρουσιαστεί στην εθνοσυνέλευση που γινόταν εκεί και να καταγγείλει τον προδοτικό ρόλο των Ελλήνων προκρίτων και εφοπλιστών της Ύδρας.
Όμως δεν πρόλαβε. Οι εφοπλιστές έστειλαν στρατιωτικό σώμα να τον σκοτώσει. Ο Κολοκοτρώνης έστειλε τον οπλαρχηγό Τσωκρή με 200 άνδρες να τον προστατεύσουν. Πριν φτάσει, οι μισθοφόροι των προκρίτων δολοφόνησαν τον Οικονόμου, στις
16 Δεκεμβρίου 1821. Ήταν 36 χρονών.
Η δολοφονία του ήταν άλλη μια απόδειξη του αντιδραστικού ρόλου σημαντικού μέρος του κατεστημένου της εποχής (πρόκριτοι-εφοπλιστές,ηγεσία Εκκλησίας κ.α)στην επανάσταση, την οποία καπηλεύτηκε αργότερα για να διατηρήσει/εδραιώσει την εξουσία του.