ΜΑΘΕ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΣΟΥ

Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2023

Μια μέρα σαν τη σημερινή


 13/01/1822

Η γαλανόλευκη καθιερώνεται από την Α’ Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου ως το επίσημο σύμβολο των επαναστατημένων Ελλήνων.

13/01/1853

Πεθαίνει ο Θεόφιλος Καΐρης, από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του νεοελληνικού Διαφωτισμού. 

Θεόφιλος Καΐρης

13/01/1859

Γεννιέται στην Πάτρα, ο ποιητής, δοκιμιογράφος, κριτικός λογοτεχνίας, διηγηματογράφος και θεατρικός συγγραφέας, Κωστής Παλαμάς.

Δημοσίευσε συνολικά σαράντα ποιητικές συλλογές, καθώς και θεατρικά έργα, κριτικά και ιστορικά δοκίμια, συγκριτικές μελέτες και βιβλιοκριτικές. Αποτέλεσε κεντρική μορφή της λογοτεχνικής «γενιάς του 1880» και της αποκαλούμενης «Νέας Αθηναϊκής Σχολής».

Κωστής Παλαμάς

13/01/1866

Γεννιέται ο Ελληνοαρμένιος φιλόσοφος Γκεόργκι Ιβάνοβιτς Γκουρτζίεφ.

13/01/1898

Ο Εμίλ Ζολά δημοσιεύει την γνωστή ανοιχτή επιστολή του με τίτλο «Κατηγορώ», σχετικά με την υπόθεση Ντρέιφους στη Γαλλία. 

Πεθαίνει ο Γάλλος συγγραφέας Εμίλ Ζολά

13/01/1910

Γεννιέται ο ζωγράφος Γιάννης Τσαρούχης. 

Γιάννης Τσαρούχης

13/01/1919

Αρχίζουν στη Ρίγα οι εργασίες του Παλλετονικού συνεδρίου των Σοβιέτ.

13/01/1941

Οι Βιετναμέζοι στρατιώτες στο Ντολιόγκ εξεγείρονται κατά των Γάλλων ιμπεριαλιστών.

13/01/1941

Πεθαίνει ο Ιρλανδός συγγραφέας και ποιητής Τζέιμς Τζόις.

13/01/1946

Αρχίζει τις εργασίες του στο θέατρο «Απόλλων» της Αθήνας το Α’ Συνέδριο της ΕΠΟΝ, στο οποίο έλαβαν μέρος 354 αντιπρόσωποι (13-19/1/1946).

Η ημερήσια διάταξη του Συνεδρίου περιλάμβανε τα παρακάτω θέματα: 1. «Η Παγκόσμια Συνδιάσκεψη Νέων και η προσχώρηση της ΕΠΟΝ στην ΠΟΔΝ», 2. «Η δράση της ΕΠΟΝ και το πρόβλημα της ενότητας της νέας γενιάς», 3. «Η πνευματική και σωματική διάπλαση της νέας γενιάς», 4. «Εγκριση καταστατικού της ΕΠΟΝ» και 5. «Εκλογή νέου Κ.Σ.»

Α’ Συνέδριο της ΕΠΟΝ

Η ίδρυση της ΕΠΟΝ

13/01/1948

Δυνάμεις του ΔΣΕ καταλαμβάνουν την Αράχωβα Ναυπακτίας.

13/01/1948

Στα πλαίσια της έντασης της αστικής τρομοκρατίας, η αστυνομία διενεργεί μαζικές συλλήψεις στην Αθήνα και τον Πειραιά (1.400) και το Νομό Ηλείας (650).

13/01/1949

Έπειτα από πολυήμερη σκληρή μάχη, τμήματα της 10ης Μεραρχίας του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, με Διοικητή τον Υποστράτηγο Νίκο Θεοχαρόπουλο (Σκοτίδα) και Πολιτικό Επίτροπο τον Νίκο Μπελογιάννη, υπερνικούν διπλάσιες δυνάμεις του κυβερνητικού στρατού και καταλαμβάνουν τη Νάουσα.

Η κατάληψη της Νάουσας έπεσε σαν κεραυνός στο αστικό στρατόπεδο, ενώ ανέδειξε για μια ακόμη φορά τη μαχητική και ηθικοπολιτική ανωτερότητα του Δημοκρατικού Στρατού.

Η απόφαση του ΠΓ (10/2/49) αναφέρει σχετικά με τη νίκη στη Μάχη της Νάουσας: «Για πρώτη φορά ο ΔΣΕ κατέλαβε ολοκληρωτικά μια πόλη και την κράτησε όσο θεώρησε πως ήταν απαραίτητο (...) απόδειξε ότι τα μέσα μας είναι παραπάνω από αρκετά, αν τα χρησιμοποιούμε σωστά και τα συνδυάζουμε με τη δράση του πεζικού, αν ενεργούμε με ταχύτητα, δεξιοτεχνία, περίσκεψη και επαναστατική πονηριά (...) Το Π.Γ. θεωρεί ότι η πείρα από την παραπάνω εκστρατεία πρέπει ν' αποτελεί βασικό συστατικό στοιχείο της πραχτικής αλλά και θεωρητικής εκπαίδευσης στις σχολές μας και στις ασκήσεις στα τμήματα». 

Η Μάχη της Νάουσας

13/01/1951

Η Ε.Ε. του Κομμουνιστικού Κόμματος Μ. Βρετανίας υιοθετεί το πρόγραμμα με τίτλο «Ο βρετανικός δρόμος για το σοσιαλισμό», που εξέφραζε «ευρωκομμουνιστική» αντίληψη.

13/01/1953

Ο Ι. Μπ. Τίτο εκλέγεται από το Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο της Γιουγκοσλαβίας Πρόεδρος της χώρας.

Το πισώπλατο χτύπημα του Τίτο

1949: Η Γιουγκοσλαβία κλείνει τασύνορά της με την Ελλάδα

13/01/1968

Στην περιοχή του Ναυαρίνου βυθίζεται αύτανδρο το ελληνικό φορτηγό «Εύελπις» με 16μελές πλήρωμα.

13/01/1971

Διακόπτονται μέσα σε βαθιές διαφωνίες οι μυστικές συνομιλίες μεταξύ των πετρελαιοπαραγωγών χωρών και δυτικών εταιρειών πετρελαίου, που διεξάγονται στην Τεχεράνη. Οι χώρες του Περσικού Κόλπου, που ελέγχουν το μεγαλύτερο ποσοστό εξαγωγών του «μαύρου χρυσού», απαιτούν την αύξηση των τιμών πώλησης.

13/01/1992

Η Ιαπωνία ζητά συγγνώμη που εξανάγκασε τις γυναίκες της Κορέας σε σεξουαλική δουλεία κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

13/01/1993

Πεθαίνει ο ζωγράφος και συγγραφέας Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης.

4 σχόλια:

  1. Τα θύματα δήλωσαν ότι η ιαπωνική κυβέρνηση δεν έχει ακόμα αναλάβει τη νομική ευθύνη ούτε έχει ζητήσει ειλικρινά συγνώμη, ζητώντας την ακύρωση της συμφωνίας του 2015.  Η νέα κυβέρνηση της Νότιας Κορέας υπό τον πρόεδρο Μουν Τζε-ιν, ο οποίος ανέλαβε καθήκοντα τον Μάιο, δήλωσε ότι η συμφωνία του 2015 δεν ήταν αποδεκτή από «συναισθηματική» άποψη από τους απλούς Νοτιοκορεάτες, διατάσσοντας την αναθεώρηση της διαδικασίας που ακολουθήθηκε για την επίτευξη της συμφωνίας.
    https://gkagkarin.blogspot.com/2023/01/blog-post_197.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. 13 Ιανουαρίου 1920, 100.000 εργάτες διαδηλώνουν έξω απο το κτίριο του Ράιχτσαγκ στο Βερολίνο, απαιτώντας αναγνώριση των εργατικών συμβουλίων (που είχαν δημιουργήσει με τους αγώνες τους) απο την "προοδευτική" Σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση.
    Οι εργάτες του Βερολίνου είχαν καλέσει σε μαζική συγκέντρωση στις 13/1/1920 και είχαν κλείσει πολλές μεγάλες επιχειρήσεις της πόλης (AEG, Siemens, Daimler κ.α). Οι κινητοποιήσεις υποστηρίζονται και απο το Κομμουνιστικό Κόμμα Γερμανίας (KPD) αλλά και το Ανεξάρτητο Σοσιαλδημοκρατικό Kόμμα (USPD) που είχε δημιουργηθεί απο βουλευτές που είχαν αποχωρήσει απο το Σοσιαλδημοκρατικό SPD, εξαιτίας της υποστήριξης του στον ιμπεριαλ.πόλεμο.
    Όταν τελειώνουν οι ομιλίες,ο κόσμος παραμένει στο χώρο. Μετά απο λίγο, οι δυνάμεις καταστολής των "προοδευτικών" Σοσιαλδημοκρατών ανοίγουν πύρ και ακολουθεί μακελειό. Πάνω απο 40 δολοφονούνται, πάνω απο 100 τραυματίζονται.
    Είναι η πιο αιματοβαμμένη καταστολή εργατικής κινητοποίησης στην ιστορία της Γερμανίας, με την υπογραφή των Σοσιαλδημοκρατών, των δολοφόνων της Ρόζας Λούξεμπουργκ και του Καρλ Λίμπκνεχτ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. 13 Ιανουαρίου 1853, πεθαίνει (ουσιαστικά δολοφονείται)ο Θεόφιλος Καΐρης, από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του νεοελλην.Διαφωτισμού.
    Γεννήθηκε στην Άνδρο το 1784, από επιφανή οικογένεια του νησιού.Φοίτησε στην Ακαδημία των Κυδωνιών. Έγινε μοναχός και χειροτονήθηκε διάκονος αλλάζοντας το όνομα του από Θωμάς σε Θεόφιλος.
    Έφυγε στην Ευρώπη, όπου σπούδασε φιλοσοφία, μαθηματικά και φυσική και παρακολούθησε μαθήματα φυσιολογίας στην ιατρική σχολή .Στο Παρίσι, ολοκλήρωσε τις φιλοσοφικές σπουδές του και συνδέθηκε στενά με το μεγάλο νεοέλληνα διαφωτιστή Αδαμάντιο Κοραή.
    Επέστρεψε στην Ακαδημία στην Άνδρο και δίδαξε φυσική, μαθηματικά και χημεία. Με την βοήθεια του Κοραή, εμπλούτισε τη βιβλιοθήκη της Ακαδημίας με ελληνικά και ξένα συγγράμματα και την εφοδίασε με όργανα φυσικής, χημείας, αστρονομίας και γεωγραφίας.
    Το 1819, ίδρυσε τυπογραφείο στη Σχολή . Το ίδιο έτος μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία. Δίδαξε στην Ακαδημία έως την καταστροφή των Κυδωνιών από τους Οθωμανούς στις 2 Ιουνίου του 1821. Έπειτα, μαζί με εκατό μαθητές του, πέρασαν στα Ψαρά, όπου με κήρυγμά του στο ναό του Αγίου Νικολάου προέτρεψε τους Ψαριανούς να ξεσηκωθούν. Από εκεί κατευθύνθηκε στην Άνδρο και ύψωσε πρώτος την επαναστατική σημαία στις 10 Μαΐου 1821.
    Συμμετείχε στην εκστρατεία του Ολύμπου το Μάρτιο του 1822, όπου και δέχθηκε τρία τραύματα. Επέστρεψε στην Πελοπόννησο, όπου με εντολή της Υπέρτατης Διοικήσεως συγκρότησε στρατιωτικό σώμα από εξόριστους Κυδωνιάτες. Παρακολούθησε τις εργασίες της Α΄ Εθνοσυνέλευσης στην Επίδαυρο και εκλέχτηκε
    πληρεξούσιος για την Β΄ και την Γ΄ απο τους κατοίκους της Άνδρου. Έχοντας σκοπό την ίδρυση ορφανοτροφείου για τα ορφανά των αγωνιστών της Επανάστασης ταξίδεψε σε όλη την Ευρώπη για να συγκεντρώσει χρήματα.
    Το 1835, ο Όθωνας τού απένειμε το Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Σωτήρος για την προσφορά του την περίοδο του Αγώνα. Ο Καΐρης, όπως και ο άλλος διδάσκαλος του Γένους Θεόκλητος Φαρμακίδης, σε μία πράξη αποδοκιμασίας προς το καθεστώς της αντιβασιλείας των Βαυαρών δεν δέχτηκε. Την ίδια στάση κράτησε και όταν του πρόσφεραν την έδρα της Φιλοσοφίας στο νεοϊδρυθέν Πανεπιστήμιο Αθηνών (1837).
    Εγκαινίασε το Ορφανοτροφείο του το Σεπτέμβριο του 1835. Στη σχολή του ορφανοτροφείου διδάσκονταν όλα τα μαθήματα που παραδίδονταν στα ευρωπαϊκά σχολεία, με τη βοήθεια σύγχρονων επιστημονικών οργάνων.
    Η παιδαγωγική του μέθοδος στηριζόταν στην ελεύθερη έκφραση του μαθητή. Ανέπτυξε μία προσωπική θρησκεία, τη "Θεοσέβεια", μία μονοθεϊστική διδασκαλία με δικές της τελετές και αναφορές στην ισότητα και ουσιαστική ελευθερία του ατόμου.
    Ο Γ.Κορδάτος στην "Ιστορία της Νεώτερης Ελλάδος" αναφέρει πως ο Καΐρης τόλμησε "να διδάξει μια νέα κοσμοθεωρία, με απόχρωση θεολογική και να καταρτίσει και σχέδια πολιτειακής ιδιόρρυθμης οργάνωσης με βάση τον κοινοτισμό και με αρχές δημοκρατικές".
    Για αυτή του τη θεωρία και διδασκαλία σύντομα θεωρήθηκε αιρετικός και επικίνδυνος τόσο από τη βαυαροκρατία, που έβλεπε στο πρόσωπο του έναν αφυπνιστή του λαού, όσο και από την επίσημη Εκκλησία, που έβλεπε στα κηρύγματα του την αμφισβήτηση του σκοταδιστικού ρόλου της και της συνεργασίας της με τους Βαυαρούς.
    Το παλάτι έστειλε στην Άνδρο τον σύμβουλο σε θέματα παιδείας να παραστεί σε ομιλίες του και να συντάξει μια έκθεση. Αφού άκουσε και είδε τον τρόπο λειτουργίας του ορφανοτροφείου κατέληξε τρομοκρατημένος πως "εάν μίαν ακόμη τριετίαν διδάξη ο Καΐρης, ο βασιλεύς Όθων θα φύγη από την Ελλάδα".
    Η Ιερά Σύνοδος έστειλε επιστολή και ζήτησε να κάνει "ομολογία πίστεως" και να αποκυρήξει την διδασκαλία του. Ο Καίρης αρνήθηκε: "Επιτρέπεται εν ευνομουμένω Κράτει, καυχωμένω μάλιστα επί ανεξιθρησκεία να ερευνά τις την συνείδησιν του ετέρου και να ζητή έγγραφον ομολογίαν της πίστεως του;Αν τούτο επιτρέπεται, τότε ας ομολογήσωμεν, ότι δεν αφιστάμεθα πολύ της εποχής των δικαστηρίων της ιεράς εξετάσεως".
    Η άρνηση του να δώσει γραπτή ομολογία πίστεως ενεργοποιήσε την καταστολή της Βαυαροκρατίας. Ο Καΐρης καθαιρέθηκε και εξορίστηκε στην μονή Ευαγγελισμού της Σκιάθου, σε ένα υγρό και παγωμένο κελί. Απαγορευόταν σε όλους να του μιλούν ή να τον βλέπουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. 2
      Το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως (που είχε αφορίσει και την επανάσταση του 1821) συντάχτηκε με την απόφαση της Ιεράς Συνόδου χαρακτηρίζοντας το Ορφανοτροφείο της Άνδρου "φθορείο ψυχών" και τη διδασκαλία του Καΐρη "ψυχοβλαβών φρονήματα φαρμακευμένα με τον ιόν του αντιχρίστου Θεοσεβισμού".
      Η διαμονή του, σε άθλιες συνθήκες, στο μοναστήρι της Σκιάθου,κλόνισε την εύθραυστη υγεία του. Μετά από παρακλήσεις φίλων του, μεταφέρθηκε το 1840 σε καλύτερες συνθήκες αλλά πάντα υπό περιορισμό, σε μοναστήρι στην Σαντορίνη. Έπειτα από διετή παραμονή, επέτρεψαν να αναχωρήσει για το Λονδίνο.
      Μετα την πτώση του Όθωνα, επέστρεψε στην Ελλάδα και άρχισε να διδάσκει ξανά. Όμως πάλι τον κυνήγησαν. Τον Μάιο του 1852 ο εισαγγελέας του Πλημμελειοδικείου Σύρου παραπέμπει σε δίκη τον Καΐρη ως "αιρεσιάρχη". Το δικαστήριο καταδίκασε τον ταλαιπωρημένο καλόγερο σε φυλάκιση 2 ετών.
      Στην φυλακή, ο οργανισμός του δεν άντεξε. 13/1/1853 άφησε την τελευταία πνοή του μέσα στο κελί του. Τον έθαψαν στην Σύρο νύχτα και την επομένη κάποιοι άνοιξαν τον τάφο και παραγέμισαν το άψυχο κορμί του με ασβέστη για να λιώσουν τα κόκκαλα του, από φόβο "μη οι μαθηταί αυτού τελέσωσιν ευλαβώς τα απαγορευθέντα κατά τον θάνατον αυτού καθήκοντα".
      Δέκα μέρες μετά τον θάνατο του, ο Άρειος Πάγος, που δίκασε την αίτηση αναίρεσης, τον αθώωσε. Ήταν πια νεκρός, η "δουλειά" της Εκκλησίας και της εξουσίας είχε γίνει...
      Πηγές/Βιβλιογραφία: Πασχάλης Κιτρομηλίδης, Νεοελληνικός Διαφωτισμός, Φίλιππος Ηλιού, Ιδεολογικές χρήσεις του Κοραΐσμού στον 20ο αιώνα, Γιάννης Καράς, Θεόφιλος Καΐρης. Ο επιστήμονας, ο φιλόσοφος, ο αιρετικός: Μια εξέχουσα μορφή των νεοελληνικών γραμμάτων, Έλλη Σκοπετέα, Το "Πρότυπο Βασίλειο" και η Μεγάλη Ιδέα, Όψεις του εθνικού προβλήματος στην Ελλαδα (1830-1880),Καΐρης, Θ.: Γνωστική. Στοιχεία φιλοσοφίας, Δημ. Φωτιάδη, Όθωνας, η μοναρχία, Ι.Μακρυγιάννης, Απομνημονεύματα,

      Διαγραφή

Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου