14/01/1742
Πεθαίνει ο Βρετανός μαθηματικός και αστρονόμος Εντμουντ Χάλεϊ, από τον οποίο πήρε το όνομά του ο γνωστός κομήτης.
14/01/1822
Οι Δημήτριος Υψηλάντης και Θεόδωρος Κολοκοτρώνης απελευθερώνουν την Ακροκόρινθο.
14/01/1875
Γεννήθηκε ο Αλμπερτ Σβάιτσερ, μαχητής της
ανθρωπιάς.
14/01/1896
Γεννιέται ο Αμερικανός συγγραφέας Τζον Ντος Πάσος.
14/01/1898
Πεθαίνει ο Βρετανός συγγραφέας Λιούις Κάρολ (πραγματικό όνομα Τσαρλς Λούντβιτζ Ντόντκγσον).
14/01/1918
Γεννιέται ο Δημήτρης Τσαφέντας, ο οποίος στις 6/9/1966 θα δολοφονήσει τον αρχιτέκτονα του απαρτχάιντ, ρατσιστή πρωθυπουργό της Νότιας Αφρικής, Χέντρικ Φέρβουρντ.
14/01/1918
Γενική απεργία ξεσπά στην Αυστροουγγαρία. Εργατικά Συμβούλια (σοβιέτ) συγκροτούνται σ’ όλα τα προλεταριακά κέντρα της αυτοκρατορίας.
14/01/1943
Αρχίζει η Διάσκεψη της Καζανμπλάνκα (Μαρόκο), ανάμεσα στους ηγέτες της Βρετανίας Ου. Τσόρτσιλ και των ΗΠΑ Φρ. Ρούζβελτ. Ο Ι. Στάλιν δεν παρευρέθηκε καθώς η μάχη του Στάλινγκραντ επέβαλε την παραμονή του στην ΕΣΣΔ.
Σε αυτή αποφασίστηκε ο πόλεμος να τελειώσει μόνο όταν η Γερμανία παραδοθεί άνευ όρων. Αποφασίστηκε επίσης η συμμαχική απόβαση στη Σικελία.
14/01/1951
Πεθαίνει ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Γρηγόριος Ξενόπουλος.
14/01/1970
Το έκτακτο στρατοδικείο της Αθήνας καταδικάζει ερήμην τον εκπρόσωπο του ΠΑΜ στο εξωτερικό (και στέλεχος του ΚΚΕ) Αντώνη Αμπατιέλο σε 5 χρόνια φυλάκιση και πρόστιμο 100.000 δρχ.
Φεύγει από την ζωή ο Αντώνης Αμπατιέλος
Το χαστούκι της Μπέτυ Αμπατιέλου στην Φρειδερίκη
14/01/1988
Πεθαίνει το ηγετικό στέλεχος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης Γκεόργκι Μαξιμιλιάνοβιτς Μαλενκόφ, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΣΕ (1946 - 1957) και πρωθυπουργός της ΕΣΣΔ (1953 - 1955).
14/01/1996
Ο Γιγκάλ Αμίρ, δολοφόνος του τέως πρωθυπουργού του Ισραήλ Γιτζάκ Ράμπιν, κατηγορείται επίσημα για συνωμοσία με σκοπό τη δολοφονία.
14/01/2007
Πέθανε ο
ζωγράφος, σκηνοθέτης, καλλιτεχνικός διευθυντής και σκηνογράφος, Βασίλης
Φωτόπουλος που κέρδισε το Όσκαρ καλλιτεχνικής διεύθυνσης για την ταινία
“Ζορμπάς ο Έλληνας”.
14/01/2011
Ο πρωθυπουργός της Τυνησίας Μπεν Άλι εγκαταλείπει την χώρα, έπειτα από κινητοποιήσεις που διήρκεσαν περίπου 4 βδομάδες και κόστισαν τη ζωή σε 338 ανθρώπους.
14 Ιανουαρίου 1975, πεθαίνει ο ακροδεξιός δωσίλογος δημοσιογράφος, πολιτικός και στρατιωτικός Ξενοφών Γιοσμάς (γνωστός και ώς "φον" Γιοσμάς).
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεννήθηκε το 1906 στο Κιρκαγάτς της Μικράς Ασίας. Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή εγκαταστάθηκε στην Κατερίνη, όπου ασχολήθηκε με το επάγγελμα του εκδότη—δημοσιογράφου. Το 1930, κατηγορήθηκε για απάτη και φυλακίστηκε. Το 1937, συμμετείχε στην οργάνωση της Φάλαγγας της ΕΟΝ (Εθνική Οργάνωση Νεολαίας) του φασίστα Μεταξά. Ήταν πολιτικό στέλεχος του Αγροτικού Κόμματος. Στον ελληνοϊταλικό πόλεμο πολέμησε στην Αλβανία.
Το 1943, σε συνεργασία με την ναζιστική Μυστική Αστυνομία Στρατού (Geheime Feldpolizei, GFP), οργάνωσε τις "Αντικομμουνιστικές Ομάδες Ασφαλείας" και στη συνέχεια εντάχθηκε στην "Εθνική Αντικομμουνιστική Οργάνωση Κατερίνης, Πιερίων και Ολύμπου" (ΕΑΟ), συμμετέχοντας, σε συνεργασία με τους ναζί, στην εξόντωση αντιστασιακών της περιοχής.
Το καλοκαίρι του 1944, υπό την πίεση του ΕΛΑΣ μεταφέρθηκε, με τον δωσίλογο Κισά-Μπατζάκ (αρχηγό του δωσιλογικού "Εθνικού Ελληνικού Στρατού (ΕΕΣ)" και μερικούς από τους άντρες τους, στη Θεσσαλονίκη, στο Γραφείο Τύπου και Προπαγάνδας του ΕΕΣ.
2
ΑπάντησηΔιαγραφήΑργότερα, ως ανθυπολοχαγός, ανέλαβε τη διοίκηση του Λόχου Προπαγάνδας στο Τάγμα του ναζιστή Γεωργίου Πούλου, που πρωτοστάτησε σε αμέτρητα εγκλήματα και λεηλασίες στην διάρκεια της κατοχής.
Με την απελευθέρωση της Ελλάδας από τους Γερμανούς, διέφυγε στη Γερμανία και κατόπιν στη Βιέννη, όπου συμμετείχε στην τελευταία κατοχική "κυβέρνηση" των ναζί την "κυβέρνηση" Τσιρονίκου ως "υπουργός" Προπαγάνδας.Τον Νοέμβριο του 1945 καταδικάστηκε από το Ειδικό Δικαστήριο Δωσιλόγων ερήμην σε θάνατο ως συνεργάτης των Γερμανών.
Το 1947, επιστρέφοντας στην Ελλάδα, συνελήφθη, όντας ήδη καταδικασμένος σε θάνατο ενώ καταδικάστηκε και σε έναν επιπλέον χρόνο κάθειρξη και σε ισόβια στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων, για συνεργασία με τη ναζιστική Μυστική Αστυνομία Στρατού.
Τον Απρίλη του 1950, ενω οι αντιστασιακοί κατέληγαν στις φυλακές και τις εξορίες, ο βασιλιάς Παύλος Γλύξμπουργκ του απένειμε χάρη, μετατρέποντας τη θανατική ποινή σε πρόσκαιρα δεσμά 20 ετών. Λίγους μήνες μετά (Νοέμβρης 1950) το Ειδικό Δικαστήριο Δωσιλόγων αποφάσισε τη συγχώνευση των έως τότε ποινών που του είχαν επιβληθεί και τελικά ο Γιοσμάς αφέθηκε ελεύθερος 8 Ιουνίου 1952, έχοντας μείνει στη φυλακή για συνολικά πέντε (!) χρόνια.
Μετά την αποφυλάκισή του, αναβαπτίσθηκε ως...εθνικόφρονας. Το 1953, επί κυβέρνησης Παπάγου, διορίστηκε, από τη Νομαρχία Θεσσαλονίκης, πρόεδρος της σχολικής εφορείας του 24ου Δημοτικού Σχολείου Τούμπας, όπου υπηρέτησε για 8 χρόνια, μέχρι το 1961.
Από το 1957, προσλήφθηκε ως αντιπρόσωπος για τις συνομιλίες με τις κρατικές αρχές, από τον "Οικοδομικό Συνεταιρισμό Αγωνιστών και Θυμάτων Εθνικής Αντιστάσεως Βορείου Ελλάδος", ο οποίος δέχονταν ως συνεταίρους όσους πολέμησαν κατά του ΕΑΜ στην Κατοχή. Κύρια επιχειρήματα για παραχώρηση οικοπέδων και οικοδομικών αδειών στον συνεταιρισμό ήταν η "εθνικοφροσύνη" των μελών του.
Το 1960, μαζεύοντας παλιούς γνωστούς δωσίλογους και φιλοναζιστές αλλά και νέα μέλη, ίδρυσε το "Σύνδεσμο Αγωνιστών και Θυμάτων Εθνικής Αντιστάσεως Βορείου Ελλάδος". Ο Σύνδεσμος είχε έδρα τη Θεσσαλονίκη και σκοπός του ήταν η αναγνώριση και ενίσχυση όσων συμμετείχαν στον "αντικομμουνιστικό αγώνα" την περίοδο της ναζιστικής Κατοχής.
Ανέλαβε ο ίδιος την ιδεολογική διαφώτιση των μελών καθώς και την προπαρασκευή της μετανάστευσης μελών του Συνδέσμου στην Δυτική Γερμανία, την οποία επισκεπτόταν τακτικά, όντας καλός γνώστης της γερμανικής γλώσσας. Έμβλημα του συνδέσμου ήταν ο γερμανικός Σιδηρούς Σταυρός. Το ίδιο έμβλημα έφερε και η εφημερίδα που εξέδιδε ο Γιοσμάς.
3
ΔιαγραφήΟ Γιοσμάς μεταβλήθηκε σε προνομιακό συνομιλητή των αρχών ασφαλείας της Θεσσαλονίκης και των τοπικών βουλευτών της ΕΡΕ του "εθνάρχη" Καραμανλή.
Τα μέλη του συνδέσμου προμηθεύονταν με ταυτότητες που τους εξασφάλιζαν προνομιακή μεταχείριση και συμμετείχαν, με περιβραχιόνια, ως "βοηθητική" ομάδα τραμπούκων στις αστυνομικές επιχειρήσεις ενάντια στις εργατικές κινητοποιήσεις.
19 Μαίου του 1963, κατά την επίσκεψη του προέδρου της Γαλλίας Ντε Γκωλ στη Θεσσαλονίκη,μέλη του συνδέσμου χρησιμοποιήθηκαν από τη χωροφυλακή για "ενίσχυση μέτρων ασφαλείας". Η μεγάλη "πρόβα"του Καραμανλικού παρακράτους στην επίσκεψη Ντε Γκώλ κατέληξε, τρείς μέρες μετά (22 Μαίου 1963), στην δολοφονική επίθεση στον βουλευτή της ΕΔΑ Γρηγόρη Λαμπράκη από τον Σπύρο Γκοτζαμάνη και τον Μανώλη Εμμανουηλίδη στην οποία ο "φον" Γιοσμάς είχε πρωταγωνιστικό ρόλο (ο Γκοτζαμάνης ήταν μέλος του Συνδέσμου). Άλλα μέλη του Συνδέσμου τραυμάτισαν τον βουλευτή Γιώργο Τσαρουχά.
Ο Γιοσμάς κατηγορήθηκε για ηθική αυτουργία εκ προθέσεως στη δολοφονία του Λαμπράκη και επικίνδυνη σωματική βλάβη εις βάρος του Τσαρουχά. Προφυλακίστηκε 16 Ιουλίου 1963 με εντολή του ανακριτή Χρήστου Σαρτζετάκη. Δικηγόρος του ήταν ο υπουργός Προεδρίας της ΕΡΕ Τάκος Μακρής.
Ο ίδιος στη δίκη επικαλούνταν τον....πατριωτισμό και τις αντικομμουνιστικές πεποιθήσεις του χωρίς να παραλείψει να αναφερθεί στη συνεργασία του με τους ναζί: "Και αν συνεργάστηκα με τους Γερμανούς το έκανα για το καλό της πατρίδος... Τους Γερμανούς τους αγαπούσα και αυτοί με θεωρούσαν τον υπ'αριθμ. 1 τίμιον Έλληνα":
Τελικά καταδικάστηκε για..διατάραξη της κοινής ειρήνης με ποινή ενός έτους που είχε ήδη καλυφθεί από το διάστημα της προφυλάκισής του. Έτσι αφέθηκε (πάλι) ελεύθερος. Πέθανε από εγκεφαλικό στις 14 Ιανουαρίου 1975, σε ηλικία 69 ετών. Ο γιος του ήταν υποψήφιος βουλευτής με το ΛΑΟΣ το 2007.
Πηγές/Βιβλιογραφία: Παπαϊωάννου, Κώστας, "Πολιτική δολοφονία Θεσσαλονίκη '63 (Υπόθεση Λαμπράκη)", Δορδανάς, Στράτος, "Έλληνες εναντίον Ελλήνων-Ο κόσμος των Ταγμάτων Ασφαλείας στην κατοχική Θεσσαλονίκη", Πετρίδης, Παύλος, "Δολοφονία Λαμπράκη - Ανέκδοτα Ντοκουμέντα", Δορδανάς Στράτος, "Από τις προσκοπικές ομάδες στη δολοφονία Λαμπράκη. Η περίπτωση του Ξενοφώντος Γιοσμά" (στο "Εχθρός" εντός των τοιχών"), Λιναρδάτος Σπύρος, Από τον Εμφύλιο στη Χούντα, τόμ. Δ', Δορδανάς, Στράτος, "Η Γερμανική στολή στη ναφθαλίνη. Επιβιώσεις δωσιλογισμού στη Μακεδονία".
14 Ιανουαρίου 1742, πεθαίνει ο αστρονόμος και μαθηματικός Έντμουντ Χάλεϊ. Το 1678, δημοσίευσε κατάλογο με 360 αστέρες του νοτίου ουράνιου ημισφαιρίου, την θέση των οποίων και παρατήρησε κατά την υπηρεσία του στην Αγία Ελένη, καθώς και τη διάβαση του πλανήτη Ερμή προ του δίσκου του Ήλιου το 1677.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜελέτησε επίσης τον γήινο μαγνητισμό, την διανομή των ανέμων στη επιφάνεια της Γης καθώς και το φαινόμενο των παλιρροιών. Το 1703 κατέλαβε την έδρα των Μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.
Υπήρξε μέλος της Βασιλικής Εταιρείας του Λονδίνου από το 1678. Το 1720 διορίσθηκε διευθυντής στο Αστεροσκοπείο του Γκρήνουιτς. Έγινε γνωστός και από την ανάμιξή του στη δημοσίευση του βιβλίου των Αρχών του συγχρόνου του Νεύτωνα αλλά και τον υπολογισμό της τροχιάς του φερώνυμου κομήτη.
Εκείνο που έκανε ιδιαίτερη εντύπωση στον Χάλεϊ ήταν το γεγονός ότι τρεις από τους 24 κομήτες που είχαν εμφανιστεί το 1531, το 1607 και το 1682 είχαν παρόμοιες τροχιές καθώς περνούσαν από τον Ηλιο και είχαν εμφανιστεί με διαφορά 76 χρόνων μεταξύ τους. Ετσι, συμπέρανε ότι οι τρεις κομήτες ήταν ένας και μοναδικός, που επέστρεφε κάθε 76 χρόνια. Γι’ αυτό, έκανε την πρόβλεψη ότι ο ίδιος κομήτης θα επέστρεφε το 1758.
Ο Χάλεϊ δεν έζησε για να δει αν η πρόβλεψή του βγήκε αληθινή ή όχι. Πέθανε το 1742, δεκάξι χρόνια πριν απo την αναμενόμενη επιστροφή του κομήτη. Τα Χριστούγεννα όμως του 1758 ένας Γερμανός αγρότης παρατήρησε στον ουρανό έναν κομήτη, που αποδείχτηκε ότι ήταν ο αναμενόμενος μεγάλος κομήτης του οποίου την επιστροφή είχε προβλέψει ο Χάλεϊ. Από τότε, ο πιο φημισμένος από τους κομήτες έμεινε γνωστός στην ιστορία με το όνομα του ανθρώπου που προέβλεψε την επιστροφή του.
Το 1910,168 χρόνια μετά τον θάνατο του Χάλεϊ, προκλήθηκε μαζική υστερία, με την ανοχή η (και) βοήθεια επιτήδειων, παπάδων, τσαρλατάνων, εφημερίδων, κλπ όταν διαδόθηκε ότι ο κομήτης θα έφερνε την "συντέλεια του κόσμου".
Και πριν τις μελέτες του Χάλεϊ, ο κομήτης είχε συνδεθεί με θανάτους, φυσικές καταστροφές κ.α. Παρά τις κατακτήσεις της επιστήμης, ο κόσμος του 1910 δεν έμεινε ανεπηρέαστος -σε μεγάλο βαθμό-απο παραδόσεις της αρχαιότητας και του μεσαίωνα.
2
ΔιαγραφήΤο 1910, η Γη θα περνούσε μέσα από την ουρά του κομήτη Χάλεϊ,
μήκους 25 εκατ.χλμ. Λίγο πριν το πέρασμα του κομήτη-Φεβρουάριος 1910-το Αστεροσκοπείο Γερκς (ΗΠΑ) ανακοίνωσε ότι εντόπισε συγκεντρώσεις κυανίου στην ουρά του.
Αν και η συντριπτική πλειοψηφία των επιστημόνων της εποχής(ανάμεσα τους ήταν και ο Άλμπερτ Άινστάιν) διεψευδαν κάθε φόβο, οι New York Times έγραψαν ότι ο Γάλλος αστρονόμος Καμίλ Φλαμαριόν ισχυριζόταν ότι το αέριο στην ουρά του κομήτη θα μπορούσε να καταστρέψει κάθε ζωή του πλανήτη.
Γρήγορα,η αναμονή για ένα εντυπωσιακό θέαμα μετατράπηκε σε υστερία. Συνωμοσιολόγοι, θρησκόληπτοι, αυτόκλητοι "ειδικοί",
γύρω απο τους οποίους έτρεξαν διάφοροι επιτήδειοι, προκάλεσαν πανικό. Ορισμένες εφημερίδες άρχισαν να ανεβάζουν πωλήσεις προωθώντας τρομολαγνικά σενάρια. Άρχισαν προτάσεις (με το αζημίωτο)για το πώς θα μπορούσες "να γλιτώσεις",απατεώνες πουλούσαν..χάπια για τον κομήτη κ.α.
Ο πανικός εξαπλώθηκε σε πολλές χώρες και έφτασε και στην Ελλάδα. Την μέρα της "συντέλειας του κόσμου" (Μάιος 1910), πολλοί Αθηναίοι γέμιζαν τα φαρμακεία για να προμηθευτούν οξυγόνο και έτσι να γλιτώσουν από την ασφυξία των αερίων του κομήτη.
Οι φαρμακοποιοί ξεπούλησαν γρήγορα και μετά πουλούσαν αιθέρα και αμμωνία. Οι εφημερίδες έγιναν ανάρπαστες. Χιλιάδες πλημμύρισαν το Ζάππειο, τους λοφίσκους κοντά στο Αστεροσκοπείο και όλα τα υψώματα. Οι περισσότεροι ήθελαν να περάσουν εκεί τις τελευταίες ώρες της ζωής τους.
Σε ύψωμα της Πλάκας, καμιά τριανταριά άντρες οπλισμένοι με ρόπαλα είχαν συγκεντρωθεί για να…κόψουν την ουρά του κομήτη! Στον κήπο του Αρχαιολογικού Μουσείου (Πατησίων),είχαν στηθεί υπαίθρια ξενοδοχεία ύπνου και κρεβάτια από οικογένειες που ήθελαν να πεθάνουν αγκαλιασμένες.
Κοντά στην οδό Μεγάλου Αλεξάνδρου στο Μεταξουργείο, οικογενειάρχης προμηθεύτηκε ολόκληρο κάρο πάγου το οποίο τοποθέτησε στην αποθήκη του σπιτιού του. Πήρε την οικογένεια του και εγκαταστάθηκε στο κέντρο της αποθήκης, πιστεύοντας ότι ο πάγος θα προστάτευε από την θερμότητα του κομήτη.
Φυσικά, οι Εκκλησίες οργάνωσαν ολονυχτίες και τα έσοδα στα παγκάρια(απο τα λεφτά του τρομοκρατημένου κόσμου)ανέβαιναν ενω γριούλες σταυροκοπιούνταν ακατάπαυστα,παρακαλώντας το Θεό και τον Προφήτη Ηλία να κόψουν την ουρά του κομήτη.
Εκατοντάδες από τον Πειραιά πήγαν στην Αθήνα για να πεθάνουν συντροφιά με συγγενείς και φίλους. Στον ορμίσκο του Κουμουνδούρου,παρέες νέων περίμεναν το τέλος του κόσμου με τραγούδια,κιθάρες και μαντολίνα.Άλλοι κατέβηκαν στο Φάληρο,μπήκαν σε βάρκες και ξανοίχτηκαν στο πέλαγος για να πεθάνουν ένδοξα. Στον Πειραιά,μια ομάδα Ελλήνων μεταναστών που ήθελε να μεταβεί στην Αμερική, ανέβαλε το ταξίδι. Αφού θα καταστρεφόταν ο κόσμος, δεν είχε νόημα. Οι διαρρήκτες αλώνιζαν ανενόχλητοι στα εγκαταλειμμένα σπίτια. Την καλύτερή τους είχαν επίσης οι μαγαζάτορες.
Όταν ξημέρωσε 20 Μαΐου, όλοι συνειδητοποίησαν ότι η συντέλεια του κόσμου είχε..αναβληθεί. Μαγαζάτορες, διαρρήκτες, παπάδες και εκδότες κ.α μέτραγαν τα κέρδη τους και οι υπόλοιποι γύρισαν στις δουλειές τους και στην φτώχεια τους.
Ήταν άλλο ένα παράδειγμα για το πως η άγνοια και ο σκοταδισμός μπορούν να προκαλέσουν (κερδοφόρα) υστερία, με την παρέμβαση του τύπου και επιτήδειων.
σπουδαίος ζωγράφος, σκηνογράφος — ενδυματολόγος, τιμημένος με Οσκαρ (1964, για τον «Ζορμπά» του Μ. Κακογιάννη), Βασίλης Φωτόπουλος
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://gkagkarin.blogspot.com/2023/01/blog-post_66.html