18/03/1821
Oι Πετμεζαίοι χτυπούν στα Καλάβρυτα
18/03/1844
Στον απόηχο της Επανάστασης της 3ης του Σεπτέμβρη του 1843 (κύριο αίτημα της οποίας ήταν η κατάργηση της απόλυτης μοναρχίας και η ψήφιση Συντάγματος) ο Όθωνας ορκίζεται ενώπιον της Γ’ Εθνοσυνέλευσης ως Συνταγματικός Βασιλεύς.
Στην ίδια συνεδρίαση, η Εθνοσυνέλευση ψηφίζει εκλογικό νόμο, με τον οποίο καθιερωνόταν το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι για τους άνδρες που διέθεταν κινητή ή ακίνητη περιουσία.
18/03/1848
Αστικοδημοκρατική επανάσταση στα Γερμανικά κράτη. Ο λαός του Βερολίνου ξεσηκώνεται και στήνει οδοφράγματα, όπου διεξάγονται σφοδρές μάχες με τον στρατό. Εκατοντάδες ήταν οι νεκροί.
Στην επανάσταση αυτή, που ξέσπασε σχεδόν ταυτόχρονα σε μια σειρά χώρες (Γερμανία, Ιταλία, Γαλλία, Ουγγαρία, κ.α.) η εργατική τάξη πήρε δραστήριο μέρος με τα δικά της αιτήματα. Στην επανάσταση του 1848 -1849 στη Γερμανία μετείχαν ενεργά τόσο ο Καρλ Μαρξ, όσο και ο Φρίντριχ Ένκελς.
18/03/1858
Γεννιέται ο Γερμανός μηχανικός Ρούντολφ Ντίζελ, εφευρέτης της μηχανής εσωτερικής καύσης που πήρε το όνομά του
18/03/1913
Δολοφονείται στη Θεσσαλονίκη ο βασιλιάς Γεώργιος Α'. Δράστης ήταν ο Αλέξανδρος Σχινάς.
Ο ιστορικός Γ. Κορδάτος, επικαλούμενος συνομιλία που είχε με τον ίδιο τον πρωτοδίκη της υπόθεσης Β. Κανταρέ, αναφέρει γύρω από τα αίτια της δολοφονίας: «(Ο Β. Κανταρές) Είπε ότι στην αρχή, παρ’ όλο το ξύλο που έφαγε ο Σχινάς (σ.σ.: από τους αστυνομικούς), δεν έβγαλε τσιμουδιά, αλλά μια - δυο μέρες ύστερα, άρχισε να κάνει διάφορους υπαινιγμούς. Ενοχοποιούσε πράχτορες Γερμανούς και μάλιστα τον Γερμανό πρεσβευτή. Αλλά δεν προχωρούσε, αν και έλεγε πως υπάρχουν και άλλα πιο σπουδαία, πιο τρανά και πιο υψηλά πρόσωπα. […] Ο Σχινάς δεν ήταν μανιακός κι ανισόρροπος. Ίσα-ίσα τα είχε τετρακόσια και, όπως διαπιστώθηκε, έκανε ταξίδια στην Γερμανία και την Αυστρία. Η δολοφονία οργανώθηκε στο Βερολίνο ή στη Βιέννη» («Ιστορία της Νεότερης Ελλάδας», 5ος τόμος, σελ. 314).
18/03/1919
Συνέρχεται το 8ο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ρωσίας (μπολσεβίκων), που ψηφίζει το νέο Πρόγραμμα του Κόμματος. Το Πρόγραμμα καθόρισε τα καθήκοντα του Κόμματος στη μεταβατική περίοδο από τον καπιταλισμό στον σοσιαλισμό και χάραξε συγκεκριμένο δρόμο πάλης για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού στη Σοβιετική χώρα.
Διαπάλη υπήρξε, μεταξύ άλλων, στο θέμα της πολιτικής ουδετεροποίησης της μεσαίας αγροτιάς έτσι ώστε να μη ταχθεί με την αστική τάξη και να μη γίνει εμπόδιο στους επαναστατικούς μετασχηματισμούς. Στην πολιτική αυτή, αντιτάχθηκαν οι Μπουχάριν και Πιατακόφ, οι απόψεις των οποίων καταψηφίστηκαν.
Το Συνέδριο επίσης διατύπωσε τις βασικές αρχές της συγκρότησης του Κόκκινου Στρατού ως ταξικού τακτικού στρατού με συγκεντρωτική διοίκηση και σιδερένια πειθαρχία. Οι εργασίες του Συνεδρίου κόντευαν να τελειώσουν όταν άρχισαν να φτάνουν ειδήσεις από τα διάφορα στρατιωτικά μέτωπα για καινούργια επίθεση του εχθρού (βλέπε ιμπεριαλιστική επέμβαση εναντίον της επαναστατημένης Ρωσίας).
18/03/1921
Υπογράφεται στη Ρίγα η Συνθήκη Ειρήνης μεταξύ της Πολωνίας και της Σοβιετικής Ρωσίας. Με τη Συνθήκη αυτή η Πολωνία, εκμεταλλευόμενη την ήττα του Κόκκινου Στρατού έξω από τη Βαρσοβία καθώς και τη στήριξη του γαλλικού και βρετανικού ιμπεριαλισμού, κατάφερε να προσαρτήσει τις περιοχές της Δυτικής Ουκρανίας και Δυτικής Λευκορωσίας.
18/03/1921
Ο Κόκκινος Στρατός συντρίβει το αντεπαναστατικό κίνημα στην Κροστάνδη. Στο κίνημα συμμετείχαν αγρότες, δυσαρεστημένοι από την κακή οικονομική κατάσταση που δημιουργήθηκε σε σημαντικά τμήματα του πληθυσμού εξαιτίας των δυσκολιών που προκάλεσε στη χώρα ο πόλεμος, αλλά και λόγω της συνέχισης του παρακρατήματος, καθώς και εργάτες που εξαναγκάζονταν από την ένδεια να επιστρέψουν στην ύπαιθρο, αλλά και λευκοφρουροί που εκμεταλλεύτηκαν την επαναστατική και πολιτική απειρία των ναυτών του στόλου - προερχομένων, ως επί το πλείστον, από τα δυσαρεστημένα αγροτικά στρώματα.
Ο Κόκκινος Στρατός συντρίβει το αντεπαναστατικό κίνημα στην Κροστάνδη
18/03/1926
Ιδρύεται η Ακαδημία Αθηνών, με πρωτοβουλία του καθηγητή αστρονομίας Δημήτρη Αιγινήτη.
18/03/1929
Υπογράφονται τα πρωτόκολλα της ελληνο - γιουγκοσλαβικής Συμφωνίας για την επέκταση της ελεύθερης ζώνης που είχε παραχωρηθεί στη Γιουγκοσλαβία το 1925 στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης.
18/03/1930
Σε συγκέντρωση 20.000 εργατών του Βερολίνου μιλά αντιπρόσωπος της Εργατικής Βοήθειας Ελλάδας. Στο τέλος βγαίνει ειδικό ψήφισμα, με το οποίο οι Γερμανοί εργάτες ζητούν γενική αμνηστία για τους πολιτικούς κρατούμενους στην Ελλάδα, την κατάπαυση της τρομοκρατίας, κ.α.
18/03/1936
Πεθαίνει στο Παρίσι ο Ελευθέριος Βενιζέλος.
Ελευθέριος Βενιζέλος, ηγέτης της αστικής τάξης και απηνής διώκτης του ΚΚΕ
18/03/1939
Γεννιέται ο συνθέτης Γιάννης Μαρκόπουλος. Ανάμεσα στα έργα του: «Οχτροί», «τα Λόγια και τα χρόνια», «Χίλια μύρια κύματα», «Λένγκω», «ο Γίγαντας», «Κάτω στης Μαργαρίτας το αλωνάκι», «το Καφενείον η Ελλάς», «ο τόπος μας είναι κλειστός», «Παραπονεμένα λόγια», «Μιλώ για τα παιδιά μου», κ.α.
ΓιάννηςΜαρκόπουλος
18/03/1940
Χίτλερ και Μουσολίνι συναντώνται στο πέρασμα Μπρένερ των Αλπεων και συμφωνούν για την είσοδο της Ιταλίας στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
18/03/1942
Ο Σιντό Καλή, έπεσε στο δύσκολο χαράκωμα της πείνας στον Άη-Στράτη.
18/03/1947
Ιδρύεται το Αρχηγείο Περιοχής Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας
18/03/1964
Πεθαίνει ο Αμερικανός μαθηματικός Νόρμπερτ Βίνερ. Ο Ν. Βίνερ ίδρυσε την Κυβερνητική, την επιστήμη που μελετά τους μηχανισμούς επικοινωνίας και ελέγχου των μηχανών και των έμβιων όντων, στην οποία βασίζεται η ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης.
18/03/1965
Ο Σοβιετικός κοσμοναύτης Αλεξέι Λεόνοφ γίνεται ο πρώτος άνθρωπος που «περπάτησε» στο Διάστημα. Ο Α. Λεόνοφ ήταν μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης (ΚΚΣΕ), βραβευμένος μεταξύ άλλων με το παράσημο «Λένιν» (δις), τον τίτλο του «Ήρωα της Σοβιετικής Ένωσης» (δις), κ.α.
18/03/1967
Επιτροπή αποτελούμενη από τους Κώστα Λουλέ, Δημήτρη Στρατή, Γιάννη Μιχαλόπουλο και Νίκο Κοσίντα παραδίδει στον Πρόεδρο της Βουλής 65.980 υπογραφές για τη νομιμοποίηση του ΚΚΕ.
18/03/1991
Ο Χαρίλαος Φλωράκης αποχωρεί από την ηγεσία του ενιαίου Συνασπισμού. Πρόεδρος του ΣΥΝ αναλαμβάνει η Μαρία Δαμανάκη
30χρόνια από το 13ο συνέδριο
Απότο 13ο στο 14ο Συνέδριο του ΚΚΕ
18/03/1992
Δημοψήφισμα που γίνεται στη Νοτιοαφρικανική Ένωση τάσσεται υπέρ της κατάργησης του καθεστώτος των φυλετικών διακρίσεων, του λεγόμενου «Απαρτχάιντ».
18/03/1996
Πεθαίνει ο μεγάλος Έλληνας ποιητής Οδυσσέας Ελύτης (Οδυσσέας Αλεπουδέλης). Βραβεύτηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας (1979).
Η εξέγερση του Σοβέτο συγκλόνισε όλη τη δημοκρατική ανθρωπότητα, όχι μόνο εξαιτίας του μεγάλου αριθμού των θυμάτων, αλλά και γιατί αποκαλύπτει το αποτρόπαιο πρόσωπο του καθεστώτος των φυλετικών διακρίσεων. Η εξέγερση, επίσης, σηματοδότησε μια νέα εποχή αφύπνισης της πολιτικής συνείδησης της μαύρης πλειοψηφίας. Μόνο μέσα στο πρώτο δίμηνο μετά το Σοβέτο ξεσπούν σοβαρές ταραχές σε 70 συνοικισμούς μαύρων.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://gkagkarin.blogspot.com/2023/03/blog-post_676.html
18/3/1921
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Κόκκινος Στρατός συντρίβει το αντεπαναστατικό κίνημα στην Κροστάνδη.
Μετά την Οχτωβριανή Επανάσταση και τους επεμβατικούς πολέμους υπήρχαν στη Σοβιετική Ενωση αρκετά οικονομικά, πολιτικά προβλήματα. Οι αγρότες δεν ήταν ευχαριστημένοι με την υποχρέωσή τους να παραδίδουν τα προϊόντα τους, ήθελαν σαν μικροπαραγωγοί να διαθέτουν ελεύθερα τα προϊόντα της δουλειάς τους, να τα πουλάνε στην αγορά και ν’ αγοράζουν μ’ αυτά βιομηχανικά είδη.
Τη δυσαρέσκεια των αγροτών την εκμεταλλεύτηκαν αμέσως τα απομεινάρια των αντεπαναστατικών κομμάτων.
Αποκόμισαν κέρδη από τις δυσκολίες της μετάβασης από τον πόλεμο στην ειρηνική οικοδόμηση. Κατόρθωσαν σε διάφορα μέρη να παρακινήσουν τους αγρότες σε εξέγερση. Στις αρχές Μάρτη του 1921 ξέσπασε μια ανταρσία στην Κρονστάνδη. Στον Τύπο της διεθνούς αστικής τάξης αυτή η ανταρσία βρήκε τεράστια απήχηση και χαιρετήθηκε σαν μια «λαϊκή επανάσταση». Κι έκαναν τα πάντα, ώστε η Κρονστάνδη να γίνει ένα «πανρωσικό κέντρο εξέγερσης».
Η Κρονστάνδη ήταν βάση του στόλου της Βαλτικής. Και υπήρχαν επαναστάτες ναύτες, που είχαν συμβάλει σημαντικά στην Οχτωβριανή Επανάσταση. Το γεγονός ότι τώρα ξεσηκώνονταν πάλι ναύτες, έδινε το σύνθημα για μια γενικότερη κινητοποίηση.
Ομως οι ναύτες του 1921 δεν ήταν πια οι ναύτες του 1917. Πολλοί επαναστάτες ναυτικοί είχαν σκοτωθεί ή έπαιρναν μέρος στην ανοικοδόμηση της οικονομίας. Στις αρχές του 1921 σχεδόν 80% των ναυτών στην Κρονστάνδη ήταν γιοι αγροτών, κύρια μεσαίων, που δεν ήταν ευχαριστημένοι με την υποχρέωση παράδοσης των προϊόντων.
Στην εργασία του «Σχετικά με τη φορολογία σε είδος», ο Λένιν ερεύνησε λεπτομερέστατα τις αιτίες και τα βαθύτερα αίτια των εξελίξεων στην Κρονστάνδη. Ετσι στο σχέδιο αυτής της μπροσούρας διαβάζουμε: «Η οικονομία μεταβλήθηκε την άνοιξη του 1921 σε πολιτική. “Κρονστάνδη”» (Β.Ι. Λένιν: Εργα, γερμ. Εκδ., τομ. 32, σελ. 339). Στην ίδια την μπροσούρα ο Λένιν γράφει:
«Η άνοιξη του 1921 έφερε κύρια σαν συνέπεια της κακιάς σοδειάς και της επιδημίας στα ζώα, μια ραγδαία όξυνση στην κατάσταση της αγροτιάς που ήταν ήδη εξαιρετικά δύσκολη εξαιτίας του πολέμου και του αποκλεισμού. Επακόλουθο αυτής της όξυνσης ήταν πολιτικές αμφιταλαντεύσεις, που, σε γενικές γραμμές ανταποκρίνονται στην εσωτερική “φύση” του μικροπαραγωγού. Η πιο χοντρή έκφραση αυτών των αμφιταλαντεύσεων ήταν η ανταρσία στην Κρονστάνδη.
Στο κίνημα συμμετείχαν αγρότες, δυσαρεστημένοι από την κακή οικονομική κατάσταση που δημιουργήθηκε σε σημαντικά τμήματα του πληθυσμού εξαιτίας των δυσκολιών που προκάλεσε στη χώρα ο πόλεμος, αλλά και λόγω της συνέχισης του παρακρατήματος, καθώς και εργάτες που εξαναγκάζονταν από την ένδεια να επιστρέψουν στην ύπαιθρο, αλλά και λευκοφρουροί που εκμεταλλεύτηκαν την επαναστατική και πολιτική απειρία των ναυτών του στόλου – προερχομένων, ως επί το πλείστον, από τα δυσαρεστημένα αγροτικά στρώματα. Οι στασιαστές ναύτες κατέλαβαν το φρούριο της Κροστάνδης με κεντρικό σύνθημα: «Ναι στα σοβιέτ – όχι στους μπολσεβίκους».
Τελικά, ο Κόκκινος Στρατός, πολεμώντας κάτω από δύσκολες συνθήκες, ανακατέλαβε το φρούριο.