Ψήφος στο ΚΚΕ η πραγματικά αντισυστημική επιλογή

- Το ΚΚΕ αρνείται τη συνεργασία με άλλα αριστερά κόμματα, είτε είναι κοινοβουλευτικά είτε εξωκοινοβουλευτικά, ενώ έχει αποκλείσει και το ενδεχόμενο ψήφου ανοχής σε ενδεχόμενο σενάριο της λεγόμενης προοδευτικής κυβέρνησης. Ωστόσο, το ΚΚΕ έχει πραγματοποιήσει άνοιγμα σε προσωπικότητες που ανήκαν παλαιότερα στα, με μαρξιστικά εργαλεία ανάλυσης, αστικά κόμματα, αλλά και σε δυνάμεις, που όπως τις έχετε χαρακτηρίσει, οπορτουνιστικές. Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στις οργανωμένες δυνάμεις που σας καλούν σε συνεργασία και αρνείστε και αυτές των μεμονωμένων προσώπων που συνεργάζεστε;

- Αρχικά να ξεκαθαρίσω ότι το ΚΚΕ ποτέ δεν ταύτισε τα κόμματα του συστήματος, τις ηγεσίες τους, τους υπουργούς τους, με τον λαϊκό κόσμο, τους εργαζόμενους, που μέχρι σήμερα τα ψηφίζουν ή τα ακολουθούν. Άλλωστε, με πολλούς από αυτούς συναντιόμαστε στο κίνημα, στους καθημερινούς αγώνες, μοιραζόμαστε τις ίδιες αγωνίες.

Έχουμε, λοιπόν, κάθε λόγο να τους καλούμε να συμπορευτούν και να παλέψουν μαζί με το ΚΚΕ, που πραγματικά εκφράζει τα δικά τους κοινωνικά, ταξικά συμφέροντα.

Είναι πολλοί αυτοί που φαίνεται να παίρνουν αυτή την απόφαση ενόψει και των εκλογών. Πέρα από πρώην μέλη και στελέχη ή πρώην βουλευτές, ευρωβουλευτές κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και άλλων δυνάμεων, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, της ΛΑΕ κλπ., είναι και απλοί εργαζόμενοι, τίμιοι αγωνιστές και προοδευτικοί άνθρωποι που, βγάζοντας συμπεράσματα μέσα και από την ίδια την πορεία τους για αυτές τις δυνάμεις ή για απόψεις που μπορεί να είχαν στο παρελθόν, αποφασίζουν τώρα να συστρατευθούν με το ΚΚΕ.

Δεν είναι λίγοι αυτοί που συμμερίζονται το πνεύμα της δήλωσης στήριξης στο ΚΚΕ της Ασημίνας Ξηροτύρη - Αικατερινάρη, που είναι υποψήφια στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας, δραστηριοποιείται μάλιστα και δω στη Θεσσαλονίκη και η οποία αναφέρει ότι «το ΚΚΕ είναι το πιο ικανό για τη δικαίωση των πανανθρώπινων ιδεών και αγώνων της Αριστεράς και την επανάκτηση του ηθικού της πλεονεκτήματος για να εμπνεύσει τον λαό να γίνει ο ίδιος πρωταγωνιστής των εξελίξεων στην ανατροπή των αδιεξόδων του καπιταλιστικού συστήματος».

Φυσικά, ο καθένας και η καθεμιά μπορεί να διατηρεί επιφυλάξεις ή διαφορετικές προσεγγίσεις σε διάφορα ζητήματα, τις οποίες το ΚΚΕ δεν απαιτεί να εγκαταλείψουν, ούτε, βέβαια, και εκείνοι απαιτούν από το ΚΚΕ να αλλάξει την πολιτική του προκειμένου να συμπορευτούν μαζί του.

Αυτό, όπως καταλαβαίνετε, δεν έχει σχέση με μια κυβερνητική σύμπραξη και μάλιστα με κόμματα που βρίσκονται σε αντίθετη κατεύθυνση από αυτή του ΚΚΕ. Δεν υπάρχει, άλλωστε, κυβέρνηση που θα ασχοληθεί μόνο με «5 ζητήματα στα οποία συμφωνούμε»... Μια κυβέρνηση θα κληθεί να αντιμετωπίσει όλη τη «βεντάλια» των ζητημάτων. Και, μιας και μιλάμε για κυβέρνηση με δεδομένες τις δεσμεύσεις στην ΕΕ, το ΝΑΤΟ, την πολιτική που έχει ανάγκη η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, ξέρουμε ότι το ΚΚΕ θα είναι αυτό που, αν έμπαινε σε μια τέτοια συζήτηση, θα καλούταν να βάλει «στην άκρη» το Πρόγραμμά του, την ίδια την αγωνιστικότητά του και την αυτοτελή πρωτοπόρα δράση του για τα λαϊκά συμφέροντα και όχι όλοι οι άλλοι…

- Σε πρόσφατη συνέντευξή σας στην «Καθημερινή» αναφέρατε ότι το ΚΚΕ έχει «πρόγραμμα εξουσίας - διακυβέρνησης, το οποίο καταθέτει ανοιχτά στον λαό και είναι έτοιμο να το υπηρετήσει από κυβερνητικές θέσεις, όταν ο λαός το επιλέξει». Πόσο ρεαλιστικό είναι να πραγματοποιηθεί ένα τέτοιο πρόγραμμα σε αστικό πλαίσιο; Δεν είναι παράδοξο ένα Κομμουνιστικό Κόμμα με σαφή προσδιορισμό τον Σοσιαλισμό να ζητάει ψήφο διακυβέρνησης σε ένα περιβάλλον αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και ελεύθερης αγοράς;

- Αν προσέξετε, λίγο πιο πάνω, στην ίδια συνέντευξη, είχα παρομοιάσει τις κυβερνήσεις με τα τρένα και είχα πει ότι το πού θα πάνε δεν το καθορίζει ο «μηχανοδηγός», αλλά οι ράγες. Είχα πει ακόμα πως όταν τις ράγες τις έχει φτιάξει το κεφάλαιο, η ΕΕ, το ΝΑΤΟ, οι δεσμεύσεις απέναντι σε αυτούς, εκεί θα πάνε και τα τρένα, δηλαδή οι κυβερνήσεις. Συνεπώς, κατέληγα, το ζήτημα δεν είναι να αλλάξουμε τα κόμματα που θα είναι «μηχανοδηγοί» και «σταθμάρχες» της ίδιας πολιτικής, αλλά να ξηλώσουμε τις ράγες και να φτιάξουμε άλλες, αν θέλουμε να πάμε σε άλλη κατεύθυνση. Με τη λέξη «ράγες» προφανώς εννοούσα αυτό που λέτε -πολύ σωστά- κι εσείς «αστικό πλαίσιο».

Το Πρόγραμμα εξουσίας - διακυβέρνησης του ΚΚΕ προφανώς και δεν συμβιβάζεται με αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο, αντίθετα, βγαίνει «έξω» από αυτό, καταργεί το καπιταλιστικό κέρδος ως κίνητρο της παραγωγής που είναι -σε τελική ανάλυση- η αιτία όλων των δεινών που ζούμε σήμερα και το αντικαθιστά με την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών που συνεχώς διευρύνονται.

Είναι σαφές ότι, για να φτάσουμε εκεί, χρειάζονται πολύ περισσότερα από μία ψήφο στις εκλογές. Δεν περιμένουμε, όμως, μια «μεγάλη μέρα» για να αρχίσουμε να παλεύουμε για αυτή την προοπτική. Επειδή, ακριβώς, έχουμε αυτό το Πρόγραμμα και δεν έχουμε καμία δέσμευση απέναντι στο σημερινό σύστημα, μπορούμε να είμαστε διαχρονικά στην πρώτη γραμμή των αγώνων του λαού μας για όλα τα ζητήματα που τον «καίνε», για την κάθε κατάκτηση, την κάθε ανακούφιση. Έτσι έχουν βρεθεί, για παράδειγμα, οι 2 βουλευτές που έχουμε στη Θεσσαλονίκη δίπλα σε τόσους ανθρώπους της πόλης που κινδύνευσαν να τους πετάξουν από τα σπίτια τους οι τράπεζες και τα funds.

Έτσι θα συνεχίσουμε και μετά τις εκλογές, αξιοποιώντας και τη μεγαλύτερη δύναμη που ζητάμε από τον λαό να μας δώσει, αποτελώντας το μοναδικό αντίπαλο δέος στην επόμενη αντιλαϊκή κυβέρνηση, μέσα και έξω από τη Βουλή.

- Το ΚΚΕ δείχνει ότι έχει μεγάλο έρεισμα στη νεολαία, κάτι που φαίνεται και από τη συμμετοχή στις κινητοποιήσεις του, αλλά και τη δική σας αποδοχή προσωπικά. Μήπως όμως ένα σημαντικό μέρος αυτής της απήχησης του ΚΚΕ στους νέους είναι κυρίως αντισυστημική και λιγότερο πολιτική; Είναι δηλαδή μία ασφαλής επιλογή αντίδρασης με την ψήφο σε ένα κόμμα που δεν έχει, τουλάχιστον σε άμεσο χρόνο, ρεαλιστική προοπτική εξουσίας;

- Αν εννοείτε μια στάση ρηχής, θολής αγανάκτησης, που «δεν ξέρει τι της φταίει» και στρέφεται γενικά απέναντι σε όλους και σε όλα, θέλω να σας πω ότι, αφενός δεν συμφωνούμε κάτι τέτοιο να ονομάζεται αντισυστημικό, αφετέρου δεν φαίνεται να έχει σημαντικό έρεισμα σε αυτή τη φάση, αλλά -και όταν έχει- συνήθως τροφοδοτεί άλλες δυνάμεις και όχι το ΚΚΕ.

Εμείς, την αυθεντικά αντισυστημική στάση, αυτή, δηλαδή, που βάζει στο στόχαστρο το σύστημα της εκμετάλλευσης, το καπιταλιστικό κέρδος, όλες τις κυβερνήσεις που πέρασαν και υπηρέτησαν αυτό το σύστημα και τους επίδοξους μελλοντικούς διαχειριστές του, αυτή τη στάση που αναζητά τον τρόπο για να φτιάξουμε μια άλλη, πιο δίκαιη κοινωνία, τη θεωρούμε την πιο πολιτική στάση από όλες.

Μάλιστα την ενθαρρύνουμε, θέλουμε να δυναμώσει όσο γίνεται περισσότερο. Και λέμε στους νέους που αισθάνονται οργή και αγανάκτηση απέναντι στο σύστημα, που έχουν απογοητευτεί από όσους κυβέρνησαν τα τελευταία χρόνια, που διαδήλωσαν μαζικά σε όλες τις πόλεις της χώρας με το σύνθημα «Τα κέρδη τους ή οι ζωές μας», όπως οι μαθητές της Θεσσαλονίκης και οι φοιτητές του ΑΠΘ, ότι στις εκλογές έχουν μόνο μία πραγματικά αντισυστημική επιλογή: Την ψήφο στο ΚΚΕ.

- Καταψηφίσατε την τροπολογία για το μπλόκο στο κόμμα Κασιδιάρη, στη βάση του ότι σχετικές απαγορεύσεις θα μπορούσαν να επιβληθούν στο μέλλον και σε κομμουνιστικά κόμματα, κάνοντας λόγο για «επικίνδυνες γενικεύσεις». Πιστεύετε ότι η αντιμετώπιση φασιστικών μορφωμάτων, πέρα από τις προβλεπόμενες ποινικές συνέπειες για όσους διαπράττουν ποινικές πράξεις, πρέπει να είναι αμιγώς πολιτική ή θα πρέπει, έστω με άλλον τρόπο, να μπουν νομικές δικλείδες σε σχέση με τη δυνατότητά τους να συμμετέχουν στις εκλογές;

- Αρχικά, αυτό που θα έπρεπε να έχει γίνει, είναι να είχε τελεσιδικήσει έγκαιρα η υπόθεση στα δικαστήρια, γιατί, αν είχε συμβεί αυτό, θα είχε στερηθεί τα πολιτικά του δικαιώματα και ο συγκεκριμένος και οι υπόλοιποι ναζί εγκληματίες και δεν θα χρειαζόταν καμία άλλη συζήτηση για να μην κατέβει στις εκλογές. Όμως, η υπόθεση «σέρνεται» 8 χρόνια τώρα, με ευθύνη και της σημερινής κυβέρνησης της ΝΔ και της προηγούμενης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, που για αυτή την υπόθεση όλο «δεν έβρισκαν αίθουσες», αλλά όταν είναι να βγει παράνομη μια απεργία, βρίσκουν αίθουσα και στις 2 το πρωί…

Το ότι αυτές οι ρυθμίσεις, σαν αυτή που ψήφισε η κυβέρνηση της ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ ή αυτή που πρότεινε ο ΣΥΡΙΖΑ, μπορούν ανά πάσα στιγμή να γενικευτούν, δεν είναι μια δική μας θεωρητική πρόβλεψη, ούτε έχει να κάνει μόνο με όσα έχει περάσει το Κόμμα μας στο παρελθόν. Βλέπουμε τι συμβαίνει σήμερα σε μια σειρά χώρες της ΕΕ, όπου τα Κομμουνιστικά Κόμματα είναι παράνομα στη βάση της ανιστόρητης θεωρίας των δύο άκρων, που αποτελεί, άλλωστε, επίσημη πολιτική της ΕΕ.

Ανεξάρτητα από το τι θα αποφασίσει τελικά ο Άρειος Πάγος, εμείς καλούμε τον λαό να απομονώσει, να «τσακίσει» τους ναζί και στις κάλπες ενισχύοντας αποφασιστικά το ΚΚΕ, αλλά και όπου τολμήσουν να ξεμυτίσουν: Στους χώρους δουλειάς, τα σχολεία, τα Πανεπιστήμια, τις γειτονιές. Η Θεσσαλονίκη έχει εμπειρία από τέτοιες μάχες την τετραετία που πέρασε, στον Εύοσμο, στη Σταυρούπολη και αλλού, μάχες στις οποίες τα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ ήταν πάντα στην πρώτη γραμμή.

- Όλα δείχνουν ότι οι εκλογές της 21ης Μαΐου δεν θα είναι οι μοναδικές που θα διεξαχθούν το 2023, καθώς αναμένεται να διεξαχθούν και δεύτερες. Στις προηγούμενες διπλές εκλογές το 2012 το ΚΚΕ κατέγραψε ένα μεγάλο ποσοστό στις πρώτες (8,5%), αλλά είχε μεγάλη διαρροή, στις δεύτερες και έπεσε στο 4,5%. Πολλοί τότε εκτίμησαν ότι οι ψηφοφόροι κινήθηκαν προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Ποια είναι η δική σας εκτίμηση για τις εκλογικές μάχες του 2023 και πώς θα καταφέρετε να θωρακιστείτε από ενδεχόμενες διαρροές σε άλλα κόμματα στις δεύτερες, εάν γίνουν, εκλογές;

- Αφήστε πρώτα να δούμε τι θα γίνει μετά τις εκλογές, γιατί βλέπουμε ότι αρχίζουν σιγά-σιγά να ανασκευάζονται οι πολύ «απόλυτες» αρνητικές τοποθετήσεις, τόσο από τη ΝΔ, όσο και από τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ. Άλλωστε, η αντικειμενική βάση για να σχηματιστεί κυβέρνηση στις 22 Μαΐου, ανάμεσα σε κάποια από αυτά τα κόμματα ή άλλους πρόθυμους συγκυβερνήτες, υπάρχει. Είναι η κοινή στρατηγική τους στα βασικά, στα μεγάλα ζητήματα που θα καθορίσουν την πορεία της χώρας και της οικονομίας: Στο αντιλαϊκό Ταμείο Ανάκαμψης, στα «ματωμένα» πλεονάσματα που επιστρέφουν, στις κατευθύνσεις της ΕΕ για «απελευθέρωση» και εμπορευματοποίηση των σιδηροδρόμων, του ρεύματος, του νερού, στο χρηματιστήριο Ενέργειας, στους πλειστηριασμούς, στην εμπλοκή της χώρας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία και πολλά ακόμα.

Αν αποφασίσουν να πάνε σε νέες εκλογές, θα είναι μόνο για να χειραγωγήσουν την λαϊκή ψήφο που θα έχει ήδη εκφραστεί, να αποσπάσουν δυνάμεις από άλλα κόμματα με εκβιαστικά διλήμματα και να «παζαρέψει» εκ νέου ο καθένας τους τη συμμετοχή του στην κυβέρνηση.

Πάντως το 2023 δεν είναι 2012. Από τότε μέχρι τώρα ο λαός μας έχει δει πολλά και έχει συσσωρεύσει μεγάλη πείρα. Όλοι γνωρίζουν σήμερα ότι το ΚΚΕ δεν πρόκειται να συμμετάσχει, να δώσει στήριξη ή ανοχή σε μια κυβέρνηση που θα συνεχίσει στη γνωστή, αντιλαϊκή κατεύθυνση. Πολλοί, μάλιστα, θα το στηρίξουν ακριβώς για αυτόν τον λόγο, αφού είδαν πού κατέληξε και η κυβέρνηση συνεργασίας του ΣΥΡΙΖΑ με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ.

Είδαν, επίσης, ότι το ΚΚΕ ήταν το μόνο που κράτησε όλα αυτά τα χρόνια ψηλά τη σημαία της προόδου, του αγώνα, όταν οι άλλοι, ως κυβέρνηση, έφερναν τα μνημόνια, έβαζαν την ΕΥΑΘ στο Υπερταμείο ιδιωτικοποιήσεων, προωθούσαν το ΝΑΤΟικό σχεδιασμό στα Βαλκάνια με τη Συμφωνία των Πρεσπών κλπ. Αλλά και μετά, ως αντιπολίτευση, ψήφιζαν τα μισά νομοσχέδια της κυβέρνησης Μητσοτάκη, «έβαζαν πλάτη» σε όλες τις κρίσιμες στιγμές και πρότειναν υπουργούς κοινής αποδοχής.

- Ποια θεωρείτε ως τα σημαντικότερα προβλήματα που ταλανίζουν τη Θεσσαλονίκη και ποιες λύσεις προτείνετε για την αντιμετώπισή τους;

- Οι εργαζόμενοι, η νεολαία στη Θεσσαλονίκη αντιμετωπίζουν κατά βάση κοινά προβλήματα με αυτά που αντιμετωπίζει ο λαός μας και στην υπόλοιπη χώρα: Χαμηλούς μισθούς και εισοδήματα, φοροληστεία, ακρίβεια, τεράστιες ελλείψεις σε υποδομές και προσωπικό Υγείας και Παιδείας.

Από εκεί και πέρα, σε κάθε περιοχή, υπάρχουν σοβαρά ζητήματα που επιδρούν καθοριστικά στο επίπεδο ζωής. Για παράδειγμα, στη Θεσσαλονίκη εν έτει 2023 ο ΟΑΣΘ είναι σε τραγική κατάσταση, το Μετρό δεν λειτουργεί ακόμα. Είναι πολύ χαμηλή αναλογία πρασίνου ανά κάτοικο εξαιτίας και της εμπορευματοποίησης της γης και των ελεύθερων χώρων-«φιλέτων», με πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα την ιδιωτικοποίηση της μαρίνας Αρετσούς, την αξιοποίηση του παραλιακού μετώπου ως πεδίου υποδοχής κερδοφόρων επενδύσεων, τη μετατροπή της ΔΕΘ, αντί για πάρκο, σε επιχειρηματικό κέντρο.

Στη Δυτική Θεσσαλονίκη έχουμε τη βιομηχανική ρύπανση και τη δυσοσμία, ενώ γενική είναι και η έλλειψη επαρκών έργων αντιπλημμυρικής, αντισεισμικής, αντιπυρικής θωράκισης για το Σέιχ Σου κλπ. Ακόμα, η εμπλοκή της περιοχής στους επικίνδυνους ευρωατλαντικούς ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, η μετατροπή της σε έδρα ΝΑΤΟικών στρατηγείων και δυνάμεων, η μετατροπή του λιμανιού και των πολιτικών υποδομών σε κόμβο προώθησης και προγεφύρωμα για επιθετικές αποστολές προσωπικού και υλικών προς τα μέτωπα του πολέμου.

Για όλα αυτά τα ζητήματα το ΚΚΕ έχει διατυπωμένες προτάσεις και διεκδικήσεις, βρίσκονται σταθερά στον προσανατολισμό μας μέσα και έξω από τη Βουλή με Ερωτήσεις, παρεμβάσεις, κινητοποιήσεις σωματείων, φορέων όπου οι κομμουνιστές συμμετέχουν πρωτοπόρα για τη διεκδίκηση συγκεκριμένων λύσεων. Αυτό μας το ενδιαφέρον σηματοδοτεί και η δική μου υποψηφιότητα στην Α' Θεσσαλονίκης.

 Συνέντευξη του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα, στο «Voria.gr»