Το ΚΚΕ μπροστά στον αγώνα ενάντια στην εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση του νερού

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε απόψε η εκδήλωση με τίτλο: «Ως εδώ. Τώρα ισχυρό ΚΚΕ για νερό κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα», που οργάνωσε η Κομματική Οργάνωση Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ, στο Δημαρχείο Θεσσαλονίκης.

Ο χώρος αποδείχθηκε μικρός για να φιλοξενήσει το πλήθος κόσμου που παρακολούθησε την εκδήλωση. Σχεδόν άλλοι τόσοι στάθηκαν και άκουσαν τις ομιλίες έξω από την αίθουσα.

Κεντρικός ομιλητής ήταν ο Μάκης Παπαδόπουλος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και υποψήφιος βουλευτής Επικρατείας. Παρεμβάσεις έκαναν ο Κώστας Ζαμπέτογλου, μέλος του ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων ΕΥΑΘ και υποψήφιος στην Α' Θεσσαλονίκης με το ΚΚΕ, ο Μάριος Παλάντζας, Πολιτικός Μηχανικός, υποψήφιος δήμαρχος Παύλου Μελά με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» και η Φιλιώ Σαραντίδου, μέλος του ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων ΔΕΥΑ Σερρών.

Παραβρέθηκαν η Ασημίνα Ξηροτύρη- Αικατερινάρη υποψήφια στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΚΚΕ και οι υποψήφιοι βουλευτές του ΚΚΕ στην Α' και Β' εκλογική Περιφέρεια Θεσσαλονίκης.

Ο Μάκης Παπαδόπουλος, από το βήμα της εκδήλωσης χαιρέτισε όλες και όλους, που συνεχίζουν να δίνουν τη μάχη για να κατοχυρωθεί το νερό ως κοινωνικό αγαθό, σ' όλη την Ελλάδα και ιδιαίτερα στη Θεσσαλονίκη, σημειώνοντας ότι αυτοί οι αγώνες, όπως και οι συγκλονιστικές κινητοποιήσεις μετά το έγκλημα στα Τέμπη, αναδεικνύουν τη δύναμη του λαού όταν αποφασίζει να πάρει την τύχη του στα χέρια του.

Πρόσθεσε όμως πως παράλληλα «αναδεικνύουν και τη σημασία να προσδιορίσουμε με σαφήνεια ποιος είναι ο πραγματικός μας αντίπαλος, για να μην εγκλωβιστεί η δίκαιη αγανάκτηση του λαού σε κάλπικα διλήμματα, στην επιλογή του δήθεν μικρότερου κακού. Ιδιαίτερα τώρα, στην προεκλογική περίοδο, όπου όλοι οι συνένοχοι για τη σημερινή κατάσταση, όλοι όσοι κυβέρνησαν τη χώρα, παριστάνουν ξανά τους σωτήρες.

Και δεν είναι λίγοι αυτοί που κρύβουν την αλήθεια, όταν ισχυρίζονται ότι στις εκλογές του Μάη πρέπει να ψηφίσουμε για να παραμείνει το νερό «δημόσιο αγαθό» και ότι ο μόνος που το απειλεί είναι η σημερινή κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Γιατί η αλήθεια, φίλες και φίλοι, είναι ότι σήμερα το νερό είναι εμπόρευμα και όλοι εμείς είμαστε πελάτες των Ανώνυμων Εταιριών που το εμπορεύονται.

Το ξέρουμε όλοι πολύ καλά όταν ανοίγουμε το λογαριασμό της ΕΥΑΘ, της ΕΥΔΑΠ, των δημοτικών επιχειρήσεων, των ΔΕΥΑ, και όταν αγοράζουμε εμφιαλωμένο νερό.

Και αυτό συμβαίνει σήμερα που υπάρχει κρατικός, δημόσιος έλεγχος και οι επιχειρήσεις ύδρευσης είναι κρατικές και δημοτικές. Και αυτό συμβαίνει γιατί το σημερινό κράτος και όλες οι κυβερνήσεις του, υπηρετούν τα συμφέροντα των μεγάλων ομίλων, του κεφαλαίου και όχι της κοινωνίας. Αυτό συμβαίνει γιατί έχουμε απέναντί μας το εχθρικό κράτος του κεφαλαίου, που όχι μόνο δεν αποτελεί το αντίβαρο των μεγάλων ομίλων, αλλά προωθεί ενεργά τα στρατηγικά συμφέροντά τους.

Οποιος αμφιβάλλει αρκεί να σκεφτεί τι έγινε και γιατί έγινε όλα τα προηγούμενα χρόνια, πριν επιχειρήσει η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ να περάσει τα νέα αντιδραστικά μέτρα. Να σκεφτεί τι έγινε με υπαρκτό το δημόσιο έλεγχο και με τις επιχειρήσεις στα χέρια του κράτους και των δήμων και όχι κάποιου ιδιώτη στρατηγικού επενδυτή».

Οι συνέπειες της εμπορευματοποίησης

Αναφερόμενος στις συνέπειες της εμπορευματοποίησης, είπε: «Τι συνέβη την τελευταία εικοσαετία, απ' την εποχή που η ΕΥΑΘ και η ΕΥΔΑΠ αναδιαρθρώθηκαν και στη συνέχεια έγινε η εισαγωγή τους στο Χρηματιστήριο ως Ανώνυμες Εταιρίες;

Το προσωπικό τους μειώθηκε πάνω από 50% ενώ ο κύκλος εργασιών τους αυξήθηκε σημαντικά, παράλληλα με την οικιστική ανάπτυξη στη Θεσσαλονίκη και στην Αττική.

Οι μόνιμοι εργαζόμενοι με κατοχυρωμένα δικαιώματα στις επιχειρήσεις ύδρευσης γίνονται όλο και λιγότεροι. Εφαρμόζεται όλη η βεντάλια των ελαστικών εργασιακών σχέσεων για την ένταση της εκμετάλλευσης. Συνυπάρχουν εργαζόμενοι με μπλοκάκι, με 8μηνες συμβάσεις, εργολαβικοί και πρακτικάριοι που αμείβονται με μισθούς πείνας.

Μετά τη μεγάλη σφαγή της μείωσης των πραγματικών μισθών κατά 35%, με το κόψιμο επιδομάτων, τριετιών, δώρων, ήρθαν οι νέες απώλειες με την εκτίναξη του πληθωρισμού και ιδιαίτερα της ακρίβειας στα τρόφιμα και στην ενέργεια.

Για την επιβάρυνση των λαϊκών οικογενειών με την αύξηση πάνω από 150% των τιμών για τις υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης, δε χρειάζεται να πούμε πολλά. Τα γνωρίζει κάθε φτωχό λαϊκό νοικοκυριό, μαζί με τα υψηλά τέλη σύνδεσης και τις διακοπές και τις σχετικές απειλητικές προειδοποιήσεις λόγω αδυναμίας έγκαιρης πληρωμής. Γνωστές είναι επίσης οι απώλειες των δικτύων που ξεπερνούν σήμερα στην Ελλάδα το 35%. Γνωστές είναι και οι καθυστερήσεις στα αναγκαία έργα αναβάθμισης, επέκτασης και συντήρησης των δικτύων και των εγκαταστάσεων επεξεργασίας νερού. Γνωστά τα προβλήματα, απ' τις γειτονιές που χρησιμοποιούν ακόμα βόθρους για την αποχέτευση και τις βλάβες μεγάλης διάρκειας, μέχρι τα χαράτσια που ακολουθούν τα όποια νέα έργα, όταν επιτέλους υλοποιηθούν, με συμβάσεις παραχώρησης και ΣΔΙΤ.

Σε αρκετές περιπτώσεις οι κυβερνήσεις αλλάζουν και τα ίδια προβλήματα συζητιούνται για χρόνια. Σκεφτείτε το αποχετευτικό δίκτυο των δυτικών περιοχών, τα προβλήματα επάρκειας τους καλοκαιρινούς μήνες στη Χαλκιδική, τις καθυστερήσεις στη δημιουργία φραγμάτων όπως στον Ολύνθιο ποταμό, που θα μπορούσαν να δώσουν ουσιαστικές λύσεις στο θέμα της επάρκειας νερού.

Ορισμένες επενδύσεις, όπως για την εγκατάσταση των έξυπνων δικτύων και των ψηφιακών υδρομέτρων που χρηματοδοτούνται απ' τα κοινοτικά προγράμματα θα αξιοποιηθούν για να εφαρμοστεί πιο αποτελεσματικά η αντιλαϊκή πολιτική, αφού δίνουν τη δυνατότητα να γίνονται μετρήσεις και διακοπές υδροδότησης άμεσα και από απόσταση.

Γιατί συμβαίνουν όλα αυτά ενώ υπάρχει δημόσιος έλεγχος και δημόσιες επιχειρήσεις; Είναι όλες οι κυβερνήσεις ανίκανες και διεφθαρμένες; Αποτελούν εξαιρέσεις στον κανόνα; Αποτελούν ελληνική πρωτοτυπία;

Ο μεγάλος ένοχος

Η αλήθεια είναι ότι όλες αυτές οι αρνητικές συνέπειες είναι το αναμενόμενο αποτέλεσμα των επιχειρήσεων που λειτουργούν με γνώμονα το κέρδος τους, είτε αυτές είναι κρατικές είτε ιδιωτικές είτε μικτές. Προκύπτουν απ' την εμπορευματοποίηση βασικών κοινωνικών αναγκών όπως η ύδρευση, η άρδευση, η αποχέτευση, η ενέργεια.

Επιβεβαιώνουν ότι για να είναι κερδοφόρα οποιαδήποτε καπιταλιστική επιχείρηση πρέπει να ξεζουμίζει τους εργαζόμενούς της, να αυξάνει το βαθμό εκμετάλλευσης και να χαρατσώνει τους πελάτες της, τη λαϊκή κατανάλωση».

 Ισχυρό ΚΚΕ για ν' ανοίξει ο δρόμος της ανατροπής

Ο Μάκης Παπαδόπουλος ξεκαθάρισε ότι μπορεί ν' αλλάξει ριζικά η απαράδεκτη κατάσταση που ζούμε σήμερα φωτίζοντας την ανατρεπτική διέξοδο, το σοσιαλισμό. Και κάλεσε σε ισχυροποίηση του ΚΚΕ για ν' ανοίξει ο δρόμος της ανατροπής.

«Αυτή την ολοκληρωμένη λύση για την ικανοποίηση του συνόλου των λαϊκών αναγκών φωτίζει το ανατρεπτικό Πρόγραμμα του ΚΚΕ.

Και φυσικά δεν περιμένουμε παθητικά κάποια "μεγάλη μέρα" του σοσιαλισμού για να υλοποιηθεί η πρότασή μας.

Μπαίνουμε μπροστά για να οργανωθούν εστίες αντίστασης και αγώνες ενάντια στην επίθεση του κεφαλαίου, αλλά και για να μη μείνουν αυτοί οι αγώνες μετέωροι, στα μισά του δρόμου.

Μπαίνουμε μπροστά για να αποκτήσουν οι αγώνες συνέχεια, διάρκεια, πανελλαδικό χαρακτήρα και νικηφόρα προοπτική. Για να σημαδέψουν τον πραγματικό αντίπαλο, την άρχουσα τάξη και την ΕΕ, και όχι μόνο την εκάστοτε κυβέρνηση. Για να αλλάξει ο πολιτικός συσχετισμός, να καταδικάσουν και να εγκαταλείψουν όσο το δυνατόν περισσότεροι εργαζόμενοι τα κόμματα του κεφαλαίου.

Γι' αυτό φωτίζουμε ότι δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις που να ωφελούν τόσο το κεφάλαιο όσο και εμάς τους εργαζόμενους, τα θύματα της εκμετάλλευσης. Φωτίζουμε ότι για να κερδίσουμε εμείς πρέπει να χάσει το κεφάλαιο. Φωτίζουμε ότι διαλέγοντας κάθε φορά το δήθεν μικρότερο κακό, υπερασπίζοντας απλά την εκάστοτε υπάρχουσα κατάσταση μπροστά στις επερχόμενες νέες αντιδραστικές αλλαγές, πήγαμε απ' το κακό στο χειρότερο. Οτι αυτή είναι η γραμμή που οδήγησε το κίνημα από ήττα σε ήττα.

Γι' αυτό και απέναντι στην επίθεση του κεφαλαίου δε δίνουμε τη μάχη κάτω απ' την απατηλή σημαία του "δημόσιου ελέγχου" απ' το κράτος του κεφαλαίου. Υψώνουμε τη σημαία της ικανοποίησης των κοινωνικών αναγκών ενάντια στους ομίλους, στο κεφάλαιο, στο κράτος του και στις κυβερνήσεις του.

Είμαστε καθημερινά μπροστά στον αγώνα για να σταματήσει το νερό να αποτελεί εμπόρευμα και να κατοχυρωθεί πραγματικά ως κοινωνικό αγαθό, ως κοινωνικό δικαίωμα. Μπαίνουμε μπροστά στον αγώνα για να σταματήσει να βρίσκεται το νερό στα χέρια Ανώνυμων Εταιριών που λειτουργούν με γνώμονα το κέρδος τους.

Να καταργηθεί όλο το νομοθετικό πλαίσιο που εδραιώνει την επιχειρηματική λειτουργία στο νερό με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Μ' άλλα λόγια, παλεύουμε όχι μόνο ενάντια στην άμεση ιδιωτικοποίηση του νερού, αλλά συνολικά ενάντια στην εμπορευματοποίηση και στην έμμεση ιδιωτικοποίησή του από δημοτικές επιχειρήσεις και Ανώνυμες Εταιρίες του Δημοσίου.

Δίνουμε καθημερινά τη μάχη:

• Για να καταργηθούν οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις και να γίνουν άμεσα οι αναγκαίες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού.
• Για πλήρη, σταθερή εργασία για το σύνολο των εργαζομένων με ουσιαστικές αυξήσεις πάνω απ' τον πληθωρισμό, με 35ωρο - 5ήμερο - 7ωρο.
• Για φτηνό, ελεγμένο, ποιοτικό νερό για το λαό, με άμεση μείωση των τιμολογίων κατά 30% σε ανέργους, χαμηλόμισθους, χαμηλοσυνταξιούχους.
• Αμεση υλοποίηση και ολοκλήρωση των αναγκαίων έργων υποδομής στην ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ, ιδιαίτερα του αποχετευτικού δικτύου των δυτικών περιοχών, χωρίς ΣΔΙΤ και συμβάσεις παραχώρησης.
• Κατάργηση του νέου νόμου και όλου του νομοθετικού πλαισίου εφαρμογής της κοινοτικής οδηγίας για το νερό και της σχετικής επιχειρηματικής δραστηριότητας.

Και αυτός ο αγώνας δεν αφορά μόνο το νερό. Δίνουμε τη μάχη ενάντια στην εμπορευματοποίηση της ενέργειας, των μεταφορών, της υγείας, των φαρμάκων, των επικοινωνιών, όλων των κοινωνικών αναγκών.

Μπαίνουμε μπροστά για να οργανωθεί πανελλαδικά η μεγάλη λαϊκή αντεπίθεση, η σύγκρουση με την πολιτική που υπηρετεί τα μεγάλα συμφέροντα, τους επιχειρηματικούς ομίλους, το κεφάλαιο, η σύγκρουση με τις δεσμεύσεις, τις οδηγίες και τις κατευθύνσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Μπαίνουμε μπροστά για να ανοίξει ο δρόμος της ανατροπής του πραγματικού μας αντίπαλου, του συστήματος που εκμεταλλεύεται τη δουλειά μας και εμπορεύεται τη ζωή μας.

Σας καλούμε να πάρετε τη θέση σας στη μάχη, δίπλα μας, δίπλα στο ΚΚΕ. Για να καταδικάσουμε όλους τους συνένοχους, τη ΝΔ, το ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και τους υπόλοιπους που ευθύνονται για το πώς φτάσαμε στη σημερινή κατάσταση.

Δεσμευόμαστε ότι θα συνεχίσουμε να είμαστε μπροστά στον αγώνα απέναντι σε όποια κυβέρνηση του κεφαλαίου σχηματιστεί την επόμενη μέρα, για να μην περάσουν τα νέα αντιλαϊκά μέτρα και να οργανωθεί η μεγάλη λαϊκή αντεπίθεση.

Ελάτε μαζί μας, βαδίστε μαζί μας, για να ενισχύσουμε το ΚΚΕ παντού, στις κάλπες των βουλευτικών εκλογών, σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά.

Ελάτε μαζί μας για να κερδίσουμε τη ζωή που μας αξίζει».

Το πραγματικό πρόβλημα το νερό - εμπόρευμα

Ο Κώστας Ζαμπέτογλου αναφέρθηκε στη σταδιακή ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ που ξεκίνησε ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 1990, οπότε ΟΑΘ και ΟΥΘ μετατρέπονται σε ΑΕ, συνενώνονται και το 2001 η ΕΥΑΘ ΑΕ μπαίνει στο Χρηματιστήριο, αλλά και τις επιπτώσεις στους εργαζόμενους.

«Αξιοσημείωτα επεισόδια στο σήριαλ της ιδιωτικοποίησης είχαμε το 2007- 2008 που η διορισμένη διοίκηση καταδίωκε την συνδικαλιστική δράση και άνοιγε διάπλατα τις πόρτες στις πολυεθνικές του χώρου. Το 2009 έτρεξε διαγωνισμός πώλησης και θυμόμαστε αντιπροσωπείες από στελέχη της Suez, της Veolia και της Aqualia να επισκέπτονται εκ περιτροπής τις εγκαταστάσεις της εταιρείας και να κάνουν "σκληρές" επιθεωρήσεις στα στελέχη της ΕΥΑΘ, με απαιτητικά ερωτήματα για να δουν τι αγοράζουν. (...) Ο λαός αντιστάθηκε σθεναρά» σημείωσε.

Ενώ αναφερόμενος στο πώς οι διαδοχικές κυβερνήσεις προχωρούσαν βήμα βήμα την πολιτική της «απελευθέρωσης», ενώ προεκλογικά έλεγαν άλλα, θύμισε πως «Υπήρξε η εικόνα με τον υποψήφιο πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου και το περίφημο μπλουζάκι "το νερό δεν πωλείται". Ο διαγωνισμός έφτασε ένα βήμα πριν την ολοκλήρωση. Αλλαξε κυβέρνηση, ήρθε το ΠΑΣΟΚ, πάγωσε ο διαγωνισμός. (...) Ομως πριν το κλείσιμο ενός χρόνου διακυβέρνησης, η ιδιωτικοποίηση των ΕΥΑΘ και ΕΥΔΑΠ ήταν πρώτη στην λίστα των προτεραιοτήτων των κυβερνώντων!

Την περίοδο 2010 - 12, με τα μνημόνια βιώσαμε μισθολογικό χαράτσωμα 35% κάτω, (...)συνεχώς και μεγαλύτερα κομμάτια δίνονταν σε εργολάβους. Συστήνεται το ΤΑΙΠΕΔ και σε αυτό μεταβιβάζονται για «αξιοποίηση» όλες οι μετοχές του Δημοσίου (74%). Ξανά διαγωνισμός για την πώληση του 74% των μετοχών.

Εχουμε πλέον φτάσει σε τέτοιο βαθμό εργολαβοποίησης, έλλειψης προσωπικού και εντατικοποίησης, όπου: Εργάτες εργολάβων στις βλάβες μπορεί να δουλέψουν και 24 ώρες συνεχόμενα και εργαζόμενοι στην ΕΥΑΘ ΑΕ να δουλεύουν 15, και βάλε, ημέρες συνεχόμενα, χωρίς ρεπό.

Φτάνουμε στο 2014, κινητοποιήσεις, δημοψήφισμα, πρώτη απόφαση ΣτΕ. Πάγωμα ξανά της διαδικασίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ πανηγυρίζει.

Ενα χρόνο περίπου μετά, ως κυβέρνηση, θα συστήσει για 99 χρόνια το Υπερταμείο, θα μεταφέρει την πλειοψηφία των μετοχών στον έλεγχο των δανειστών με το 24% να παραμένει στο ΤΑΙΠΕΔ για ρευστοποίηση.

Το 2018, νέες προσφυγές, ακολουθούν νέες αποφάσεις ΣτΕ κατά της μεταφοράς των μετοχών στο Υπερταμείο από τον ΣΥΡΙΖΑ. Οι θετικές αποφάσεις του ΣτΕ το 2022 αναγκάζουν την κυβέρνηση της ΝΔ να διαχειριστεί την προσπέραση των σκοπέλων των δικαστικών αποφάσεων και να κάνει το επόμενο αποφασιστικό βήμα με την σύσταση της ΡΑΑΕΥ. Πάρα πολύ αρνητική εξέλιξη. Υπάρχει εμπειρία από την έως τώρα λειτουργία της ως ΡΑΕ. Ακολουθούν δυναμικές κινητοποιήσεις κατά του νομοσχεδίου σύστασης της ρυθμιστικής αρχής, με αποκορύφωμα την πρόσφατη, ιστορική συναυλία στην Αριστοτέλους».

Στάθηκε στις ευρωπαϊκές οδηγίες όπου βρίσκεται και η ρίζα της πολιτικής εμπορευματοποίησης του νερού. Ενώ αναφέρθηκε στο «θολό μήνυμα» που επιχειρούν να περάσουν ο ΣΥΡΙΖΑ και άλλες δυνάμεις, ότι δήθεν για να αποτελέσει το νερό κοινωνικό αγαθό και δικαίωμα, αρκεί να εφαρμοστεί μία απόφαση του ΣτΕ και η πλειοψηφία των μετοχών γυρίσουν στο δημόσιο. Και προσδιόρισε το πραγματικό πρόβλημα που είναι η λειτουργία της ΕΥΑΘ με βάση το κριτήριο του κέρδους.

Η αντιλαϊκή πολιτική και στο νερό να γίνει κριτήριο ψήφου

Η διαχρονική αντιλαϊκή πολιτική στο ζήτημα του νερού από τα αστικά κόμματα και τις αστικές κυβερνήσεις πρέπει να γίνει κριτήριο ψήφου για τις εκλογές που είναι μπροστά μας, σημείωσε ο Μάριος Παλάντζας.

Στάθηκε ιδιαίτερα στο ζήτημα της αντιπλημμυρικής θωράκισης της πόλης που συνεχίζει να είναι απελπιστική. «Τα έργα αντιπλημμυρικής προστασίας συνεχίζουν να βρίσκονται χαμηλά στην ιεράρχηση των έργων που χρηματοδοτούνται και υλοποιούνται. (...) Μοναδική εξαίρεση χρηματοδότησης από το Ταμείο Ανάκαμψης είναι η διευθέτηση των ρεμάτων της περιοχής Ωραιοκάστρου, ενώ εκκρεμεί ακόμα η ολοκλήρωση βασικών αντιπλημμυρικών που προέβλεπε το προηγούμενο masterplan του πολεοδομικού της Θεσσαλονίκης, που εκπονήθηκε το 2003 και έπρεπε να ολοκληρωθεί το 2015.

(...) Την ίδια στιγμή, στη Δυτική Θεσσαλονίκη οι δρόμοι συνεχίζουν να μετατρέπονται σε ποτάμια, να παρασέρνονται άνθρωποι, να εγκλωβίζονται οδηγοί και επιβάτες σε οχήματα, να καταστρέφεται η λαϊκή περιουσία».

Πρόσθεσε ότι μέρος αυτής της πραγματικότητας είναι το 5% των λυμάτων της πόλης που συνεχίζουν να απορρίπτονται ανεπεξέργαστα στον Δενδροπόταμο και από εκεί στον Θερμαϊκό. «Αιτία είναι το εν έτη 2023 ανολοκλήρωτο αποχετευτικό σύστημα των χαμηλών περιοχών της Δυτικής Θεσσαλονίκης, ο δυτικός κλάδο του ΚΑΑ (Κεντρικού Αποχετευτικού Αγωγού). Η κατασκευή του είναι ευθύνη του κράτους, ξεκίνησε το 2014 και διακόπηκε χωρίς να επανεκκινήσει, ενώ σχετικές υποδομές στην περιοχή με τις οι οποίες πρέπει να συνδεθεί είχαν καταστραφεί μερικά κατά την κατασκευή του οδικού κόμβου Κ16. Μέρος της ίδιας εικόνας είναι η έλλειψη αποχετευτικού συστήματος σε αρκετούς οικισμούς της υπαίθρου, αλλά και το γεγονός ότι δεν υπάρχει κανένας ουσιαστικός έλεγχος από το κράτος, την Περιφέρεια ή τους Δήμους για την σωστή λειτουργία των Εγκαταστάσεων Επεξεργασίας Λυμάτων (ΕΕΛ) της περιοχής.

Την εικόνα συμπληρώνει η συνεχιζόμενα κακή κατάσταση της Λίμνης Κορώνειας, που αναμένεται να επιβαρυνθεί από τη λειτουργία της ΜΕΑ Δυτικού Τομέα, που πρόκειται να κατασκευαστεί δίπλα στο ΧΥΤΑ Μαυροράχης, μέσα στην Προστατευόμενη Περιοχή Βόλβης - Κορώνειας».

Και σημείωσε ότι χρειάζεται να αναπτυχθούν αγώνες που μεταξύ άλλων θα στοχεύουν στην: Αμεση υλοποίηση αναγκαίων τεχνικών έργων εξασφάλισης επάρκειας και ορθολογικής διαχείρισης του νερού χωρίς ΣΔΙΤ, συμβάσεις παραχώρησης και ολοκληρωμένη διαχείριση και προστασία δασών και δασικών εκτάσεων αποκλειστικά από το κράτος. Αμεση απορρύπανση των περιβαλλοντικά ευαίσθητων και υποβαθμισμένων περιοχών με κρατική ευθύνη. Αμεση υλοποίηση αναγκαίων τεχνικών έργων αποχέτευσης και επεξεργασίας λυμάτων χωρίς ΣΔΙΤ και συμβάσεις παραχώρησης. Αποκλειστικά κρατικό ολοκληρωμένο αντιπλημμυρικό σχεδιασμό με χρήση επικαιροποιημένων στοιχείων και των πιο εξελιγμένων επιστημονικών μεθόδων και τεχνολογικών εφαρμογών.

Διαχρονικός ο σχεδιασμός της ιδιωτικοποίησης μέσα από τη λειτουργία των ΔΕΥΑ

Η Φιλιώ Σαραντίδου, αναφέρθηκε στον διαχρονικό σχεδιασμό της ιδιωτικοποίησης του νερού μέσα από την λειτουργία των Δημοτικών Επιχειρήσεων Υδρευσης Αποχέτευσης (ΔΕΥΑ).

Είπε ότι «η Κοινοτική Οδηγία 2000/60 αποτελεί το εχέγγυο για την δημιουργία γενικευμένης κοινής πολιτικής ενώ η εναρμόνισή της στην ελληνική νομοθεσία βασίζεται στο βασικό της σύνθημα "ο ρυπαίνων πληρώνει", που τώρα και με την δημιουργία της Ρυθμιστικής Αρχής, συμβάλλει στην μεθοδολογία τιμολόγησης του πόσιμου νερού ειδικότερα, και των υδατικών πόρων και λεκανών απορροής γενικότερα, για τα λαϊκά νοικοκυριά και την αγροτική και βιοτεχνική -βιομηχανική παραγωγή αντίστοιχα. Με μηδέν χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό οι επιχειρήσεις αυτές έχουν πόρους μόνο από τα ανταποδοτικά τέλη, τα οποία ανεβάζουν την τιμή του νερού στα ύψη, ενώ τα λαϊκά νοικοκυριά επιβαρύνονται με μεγάλες χρεώσεις για κάθε υπηρεσία που τους προσφέρεται, αρχικές συνδέσεις, μετατοπίσεις αγωγών, συντήρηση υδρομέτρων, αποχέτευση κ.α.

Σε πολλές ΔΕΥΑ η τιμολόγηση του νερού υπολογίζεται κλιμακωτά, όσο πιο πολύ νερό χρειάζεσαι τόσο πιο ακριβό το πληρώνεις. Υπάρχουν περιοχές στις οποίες οι μετρήσεις γίνονται ετήσια, που σημαίνει ότι τα κυβικά που καλύπτουν τις ανάγκες των λαϊκών νοικοκυριών κοστολογούνται στην ανώτερη κλίμακα δηλαδή πληρώνουν πολύ πιο ακριβό νερό».

Ανέφερε ακόμα ότι τα πολυδιαφημιζόμενα από τους Δημάρχους κοινωνικά τιμολόγια που υπάρχουν σε κάποιες ΔΕΥΑ καλύπτουν μόνο μια μερίδα εξαθλιωμένων νοικοκυριών. Ενώ με τα πιλοτικά προγράμματα για εγκατάσταση ηλεκτρονικών υδρομέτρων, το νερό θα κόβεται με το πάτημα ενός κουμπιού.

«Μέσα σε αυτό το πλαίσιο και σε πλήρη εναρμόνιση με τις Ευρωπαϊκές Οδηγίες, οι ανταποδοτικού χαρακτήρα ΔΕΥΑ της χώρας διεύρυναν το αντικείμενο τους στο οποίο αναφέρονται και τα δίκτυα τηλεθέρμανσης, φυσικού αερίου, διαχείριση αξιοποίηση ανανεώσιμων πηγών, η εμφιάλωση και εμπορία νερού, η άρδευση, μελλοντικά σχέδια επί χάρτου», είπε.

Σημείωσε επίσης ότι «πουθενά στους επενδυτικούς σχεδιασμούς τους δεν αναφέρεται η συντήρηση του δικτύου και των υποδομών, τομέας που εντάσσεται στους κοστοβόρους των Δημοτικών Επιχειρήσεων, πρόβλημα που οξύνεται και από την έλλειψη προσωπικού. Αυτό σημαίνει ότι ακόμα και περιοχές που σήμερα δεν έχουν πρόβλημα επάρκειας πόσιμου νερού στο μέλλον θα αποκτήσουν, και ανέφερε παραδείγματα περιοχών που ακόμη και σήμερα υδροδοτούνται με νερό που δεν είναι πόσιμο ή είναι χαμηλής ποιότητας.