Αναβάθμιση

Η αποκάλυψη του «Ριζοσπάστη» ότι ο στρατός των ΗΠΑ εγκαθιστά υπηρεσίες logistics στο Κερατσίνι, μια ανάσα από τις εγκαταστάσεις της COSCO στο Ικόνιο, επιβεβαιώνει ότι κανείς δεν μπορεί να κοιμάται ήσυχος μπροστά στους κινδύνους που μεγαλώνουν από τη βαθύτερη εμπλοκή της χώρας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και τους ανταγωνισμούς.

Ο δρόμος άνοιξε με τη στρατηγική συμφωνία Ελλάδας - ΗΠΑ, την οποία διαπραγματεύτηκε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ψήφισε η επόμενη της ΝΔ. Σε αυτήν προβλέπεται ρητά ότι όλες οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις και πολιτικές υποδομές, πέρα από εκείνες που αναφέρονται ονομαστικά στη συμφωνία, μπορούν να αξιοποιηθούν για ΝΑΤΟικούς σκοπούς και ειδικότερα για τις ανάγκες των αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων.

Οσο ξεδιπλώνεται αυτός ο σχεδιασμός, τόσο αποκαλύπτονται κι άλλες επικίνδυνες πτυχές του, με φόντο την αντιπαράθεση που οξύνεται ανάμεσα στο αμερικανοΝΑΤΟικό στρατόπεδο και τους ανταγωνιστές του, κυρίως την Κίνα και τη Ρωσία. Στην προκειμένη περίπτωση, ο σταθμός logistics για τις ανάγκες του αμερικανικού στρατού χωρίζεται με μια ...μεσοτοιχία από τις προβλήτες της COSCO!

Θυμίζουμε ότι ανάλογα σχέδια αξιοποίησης λιμενικών και άλλων υποδομών, που θα ενταχθούν στον στρατιωτικό και ενεργειακό σχεδιασμό των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, υπάρχουν και για το λιμάνι της Ελευσίνας, όπως και για τον Σκαραμαγκά, «ναρκοθετώντας» όλο το δυτικό παραλιακό μέτωπο της Αττικής, σε ακτίνα πολλών χιλιομέτρων, με «προβολή» στη μεγαλύτερη βιομηχανική περιοχή της Ελλάδας, το Θριάσιο Πεδίο.

Η κυβέρνηση παρουσιάζει αυτές τις εξελίξεις ως επιβεβαίωση του «αναβαθμισμένου ρόλου» της χώρας στον ευρωατλαντικό σχεδιασμό, που εγγυάται τάχα ασφάλεια και σταθερότητα για τον λαό.

Κάτω από τον τίτλο της ...«εξωστρέφειας» μπαίνουν ακόμα τα συμβόλαια πολέμου με την Ουκρανία, οι ανακοινώσεις του πρωθυπουργού ότι σύντομα οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις θα βρίσκονται στον Ινδο-Ειρηνικό και, βέβαια, η επικείμενη τριμερής συνάντηση με Κύπρο και Ισραήλ, που παρουσιάζεται ως «καταλύτης» για τους ενεργειακούς και άλλους σχεδιασμούς στην περιοχή της Ανατ. Μεσογείου.

Η εικόνα της «ισχυρής Ελλάδας», που διαφημίζει η κυβέρνηση, είναι κίνδυνος - θάνατος για τα πραγματικά συμφέροντα του λαού, που έχει πλέον την πείρα να δει και να κρίνει: Η σημασία της Β. Ελλάδας στον «ενεργειακό ανεφοδιασμό» της Ευρώπης «απογειώθηκε» τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία. Ο λαός όμως της περιοχής βυθίζεται ολοένα και περισσότερο στην ενεργειακή φτώχεια και τρέμει το φυλλοκάρδι του μπροστά στον κίνδυνο να αποτελέσει στόχο, όσο οξύνονται οι ανταγωνισμοί.

Η τριμερής Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ, που ξεκίνησε επί ΣΥΡΙΖΑ, μετράει ήδη 7 χρόνια. Κανένα όφελος δεν έχει προκύψει όμως για τον λαό από τα σχέδια συνεργασίας για την εξόρυξη και εκμετάλλευση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην Ανατ. Μεσόγειο. Αντίθετα, η Ενέργεια γίνεται ολοένα και πιο ακριβό εμπόρευμα για τα λαϊκά νοικοκυριά, ενώ σε Κυπριακό και Ελληνοτουρκικά καταγράφονται νέες επικίνδυνες εξελίξεις, με καταλύτη μάλιστα τα Ενεργειακά.

Το μόνο που αναβαθμίζεται με την πολιτική της κυβέρνησης, σε συνέχεια όλων των προηγούμενων, είναι τα συμφέροντα της αστικής τάξης σε όλο το τόξο από τη Μαύρη Θάλασσα μέχρι τον Περσικό Κόλπο και τώρα τον Ινδο-Ειρηνικό, που αποτελεί πεδίο σφοδρών ανταγωνισμών ανάμεσα σε ΗΠΑ - Κίνα και τους συμμάχους τους. Τι συμφέρον έχει ο λαός από τη συμμετοχή των Ενόπλων Δυνάμεων σε στρατιωτικές αποστολές 8.000 χιλιόμετρα μακριά από τα σύνορα της χώρας; Απολύτως κανένα.

Αντίθετα, έχει κάθε λόγο και συμφέρον να παλέψει για να μπορεί να ζει ο ίδιος με αξιοπρέπεια και να οικοδομεί σχέσεις αμοιβαίου οφέλους με τους άλλους λαούς της περιοχής. Να αναβαθμίζεται το επίπεδο της δικής του ζωής, με βάση τις σύγχρονες δυνατότητες και ανάγκες, και όχι τα συμφέροντα μιας χούφτας επιχειρηματικών ομίλων, που τον σέρνουν σε μεγάλους κινδύνους και περιπέτειες, υπηρετώντας τον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό και την εμπλοκή της χώρας σ' αυτόν.