Απεργούμε και διαδηλώνουμε!

 

Αύριο μιλάει ο εργαζόμενος λαός, με τον απεργιακό αγώνα του ενάντια στο νομοσχέδιο - έκτρωμα της κυβέρνησης. Με τις διεκδικήσεις του για σύγχρονα δικαιώματα, κόντρα στη λασπουριά που φέρνουν στη ζωή του κυβέρνηση - κράτος - επιχειρηματικοί όμιλοι.

Αυτή η απεργία, που αποφάσισαν Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες και εκατοντάδες Συνδικάτα σε όλη τη χώρα, κόντρα στην υπονόμευση από τη θλιβερή ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ, αγκαλιάζεται από χιλιάδες εργαζόμενους που κάνουν δική τους υπόθεση την οργάνωση και την επιτυχία της.

Απεργούν γιατί έχουν απέναντι έναν νέο αντεργατικό όλεθρο, που απογειώνει την ευελιξία για να μειώσει ακόμα περισσότερο το «εργατικό κόστος», να αυξήσει τα κέρδη της εργοδοσίας.

Απεργούν, γιατί εν έτει 2023 δεν ανέχονται να θεωρείται «παρωχημένο» το 8ωρο. Γιατί δεν μπορεί να υπάρξει κανένας συμβιβασμός με τον ζόφο της δουλειάς μέχρι και 13 ώρες τη μέρα.

Απεργούν ενάντια στην αντιλαϊκή «κανονικότητα», που εξαναγκάζει τους εργαζόμενους να κάνουν δυο και τρεις δουλειές για να εξασφαλίζουν ακόμα και τα στοιχειώδη, κι ενώ το λαϊκό εισόδημα βαραίνει διαρκώς από την ακρίβεια, τη φορομπηξία, την εμπορευματοποίηση των πάντων.

Απεργούν, γιατί δεν μπορεί να υπάρχει πια καμιά ανοχή στην αθλιότητα της δουλειάς σε «λευκό χαρτί» και «κατά παραγγελία», ανάλογα με τις ορέξεις και τα συμφέροντα της εργοδοσίας.

Γιατί η «ελάχιστη προβλεψιμότητα» της εργασίας, που επιχειρεί να κάνει νόμο η κυβέρνηση με την επέκταση της ελαστικότητας στην εργασία, γίνεται κανόνας συνολικά στη ζωή του λαού: «Ελάχιστη προβλεψιμότητα» στο πόσο θα δουλέψει, ακόμα πιο «ελάχιστη» στο τι μισθό και τι εισόδημα θα έχει...

Αλλά και μηδενική έως ανύπαρκτη «πρόβλεψη» στην προστασία από εργατικά «ατυχήματα», φυσικά φαινόμενα κ.ο.κ.

Με αυτά τα «ελάχιστα» καλούν τον λαό να μάθει να ζει, για να εξασφαλίζει το κράτος τα «μέγιστα» στο κεφάλαιο: Από τις παχυλές επιδοτήσεις των αναπτυξιακών προγραμμάτων μέχρι το ζεστό χρήμα και τα φιλοεργοδοτικά μέτρα του Ταμείου Ανάκαμψης για να αυγατίζουν τα κέρδη του.

Κι από την «ασυλία» για τα ωράρια - λάστιχο και τη δουλειά τις Κυριακές μέχρι το ξεδόντιασμα της Επιθεώρησης Εργασίας και τις απολύσεις «όπως λάχει», γιατί έτσι χτίζεται το «επενδυτικό προφίλ».

Απεργία και όλοι στους δρόμους! Γιατί έτσι θα δοθεί επιθετική απάντηση στον ακραίο εμπαιγμό της κυβέρνησης, που ξύνει πια πάτο με το πρόσφατο πυροτέχνημα για τις «τριετίες», το οποίο έσβησε πριν καν ανάψει.

Γιατί, την ίδια στιγμή που το μήνυμα του πρωθυπουργού από τη ΔΕΘ ήταν «σφίξτε το ζωνάρι», προαναγγέλλοντας έναν ακόμα χειμώνα - μαρτύριο για τα εργατικά - λαϊκά στρώματα, προσπάθησε μάταια να πετάξει την μπάλα στην εξέδρα με το «μούφα» ξεπάγωμα των τριετιών.

Μια εξαγγελία που αποδεικνύεται «κενό γράμμα» για τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων, αφού από τη μία τους κλέβει 12 χρόνια προϋπηρεσίας (!) και από την άλλη τους βάζει στην αναμονή έως το 2027 για να πάρουν την όποια «αύξηση».

Κι αυτό μόνο αν καταφέρουν κυνηγώντας το μεροκάματο να συγκεντρώσουν τρία χρόνια αδιάλειπτης δουλειάς, πράγμα σχεδόν απίθανο λόγω της τεράστιας ευελιξίας, η οποία θα χειροτερέψει με το νέο νομοσχέδιο - έκτρωμα.

Απεργία, γιατί η κοροϊδία συνεχίζεται και σε βάρος των πλημμυροπαθών, με αποζημιώσεις και βοηθήματα μακριά από τις πραγματικές ανάγκες, και σχέδια για την επόμενη μέρα που βάζουν σε κίνδυνο την παραμονή τους στον ίδιο τον τόπο τους.

Γιατί, στο όνομα της «δημοσιονομικής αντοχής» και της «επενδυτικής βαθμίδας», εξαναγκάζουν τον λαό να ζει με ψίχουλα, να είναι εκτεθειμένος σε κάθε κακοκαιρία, να κινδυνεύει από πυρκαγιές, πλημμύρες, σεισμούς κ.ά.

Αύριο λοιπόν όλοι στους δρόμους, όλοι στα απεργιακά συλλαλητήρια! Για να γίνει η μάχη αυτή ένας μεγάλος σταθμός κλιμάκωσης του αγώνα για σύγχρονα δικαιώματα των εργαζομένων. Για τη ζωή και τις ανάγκες των πολλών, ενάντια στην πολιτική που στηρίζει τα κέρδη των λίγων.