22/09/1791
Γεννιέται ο Βρετανός χημικός και φυσικός Μάικλ Φαραντέι, του οποίου το όνομα δόθηκε στη μονάδα μέτρησης της χωρητικότητας πυκνωτή.
22/09/1792
Πρώτη μέρα του νέου ημερολογίου της Γαλλικής Δημοκρατίας (1η Βεντεμιέρ του 1ου χρόνου). Ο χρόνος χωριζόταν σε 12 μήνες. Κάθε μήνας σε τρία δεκαήμερα, με εξαίρεση το τελευταίο τμήμα του 12ου μήνα, που είχε 12 ή 16 (τα δίσεκτα χρόνια) μέρες.
22/09/1822
Πεθαίνει ο βασιλιάς των Ζουλού Σάκα Ζούλου.
22/09/1862
Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Αβραάμ Λίνκολν, ανακοινώνει ότι από την 1η Γενάρη του 1863 θα απελευθερωθούν όλοι οι σκλάβοι στις βόρειες Πολιτείες (Αμερικανικός Εμφύλιος Πόλεμος, 1861-1865).
Βεβαίως, θα χρειαστούν ακόμα πολλές δεκαετίες ωσότου οι αφροαμερικανοί στις ΗΠΑ αποκτήσουν ίσα δικαιώματα με τους λευκούς συμπολίτες τους.
22/09/1933
Οι ναζί δολοφονούν την κομμουνίστρια Gertrud Piter, ηγετική μορφή του KPD και του κινήματος για τα δικαιώματα των γυναικών στο Βραδεμβούργο.
22/09/1940
Υπογράφεται μεταξύ της Φινλανδικής κυβέρνησης (όπου το μεγαλύτερο κόμμα του κυβερνητικού συνασπισμού ήταν οι Σοσιαλδημοκράτες) και της ναζιστικής Γερμανίας στρατιωτική συμφωνία για τη συμμετοχή της Φινλανδίας στον πόλεμο εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης.
Στις 25 Ιουνίου 1941, 3 μέρες μετά την έναρξη της επιχείρησης «Μπαρμπαρόσα», η Φινλανδία κήρυξε και αυτή τον πόλεμο στη Σοβιετική Ένωση, ενώνοντας τις δυνάμεις της με τις υπόλοιπες χώρες του Άξονα.
22/09/1943
Η νέα μάχη των Θερμοπυλών
Η
σύγκρουση, σφοδρή και θανάσιμη, κράτησε ως αργά την νύχτα, τα γερμανικά
αυτοκίνητα πηγαινοέρχονταν στην Λαμία μεταφέροντας νέες δυνάμεις για να κάμψουν
την αντίσταση του ΕΛΑΣ.
Οι αντάρτες δεν έκαναν βήμα πίσω, όσο έβλεπαν την κάμψη των Γερμανών
τόσο ανέβαινε ο ενθουσιασμός και φούντωνε ο αγώνας.
Και δεν ήταν οι μόνοι που ενθουσιάζονταν, ο Αγγλος σύνδεσμος Ντικ,
βλέποντας την πανωλεθρία των Γερμανών εξέφρασε τον θαυμασμό του με κραυγές:
«Λεωνίντα! Λεωνίντα!».
22/09/1944
Έπειτα από ολοήμερη μάχη το 8ο και 9ο σύνταγμα του ΕΛΑΣ κατατροπώνει τους Ταγματασφαλίτες στους Γαργαλιάνους Μεσσηνίας, ολοκληρώνοντας την απελευθέρωση της περιοχής.
22/09/1944
Ο Κόκκινος Στρατός απελευθερώνει το Τάλιν, πρωτεύουσα της Εσθονίας.
22/09/1947
Η μάχη στο Δυρράχι.
22/09/1947Ιδρύεται το Γραφείο Πληροφοριών των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων (Κομινφόρμ) με σκοπό την ανταλλαγή πληροφοριών και το συντονισμό της δράσης των Κομμουνιστικών Κομμάτων.
22/09/1949
Εκτελείται ο Στέργιος Αναστασιάδης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Ο Στ. Αναστασιάδης ήταν υπεύθυνος του παράνομου κομματικού κλιμακίου του ΚΚΕ στην Ελλάδα.
Εκτελείται ο Στέργιος Αναστασιάδης
22/09/1964
Ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου δηλώνει ότι προτίθεται να ενοποιήσει το ΙΚΑ με διάφορα άλλα ασφαλιστικά ταμεία εργατοϋπαλλήλων. Αντιδρούν οι τραπεζοϋπάλληλοι και εργαζόμενοι σε άλλους δημόσιους οργανισμούς.
22/09/1968
Με ανακοίνωση του Πολιτικού Γραφείου της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, όπως μεταδίδεται από το ραδιοσταθμό «Η Φωνή της Αλήθειας», το ΚΚΕ τάσσεται υπέρ της αποχής από το δημοψήφισμα - παρωδία που ετοιμάζει η Χούντα.
22/09/1968
Κυκλοφορεί το πρώτο φύλλο της εφημερίδας «Οδηγητής», όργανο του ΚΣ της ΚΝΕ.
Κυκλοφορεί το πρώτο φύλλο της εφημερίδας «Οδηγητής»
22/09/1970
Παύει το εμπάργκο βαρέων όπλων που είχαν επιβάλει οι ΗΠΑ στην Ελλάδα μετά το πραξικόπημα της 21ης Απρίλη 1967. Σε ανακοίνωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ αναφέρεται πως η επανάληψη της χορήγησης βαρέων όπλων στην Ελλάδα συνδέεται με τις εξελίξεις στο Μεσανατολικό και με την ανάγκη ενίσχυσης του ΝΑΤΟ.
22/09/1973
Πραγματοποιείται μεγάλη συγκέντρωση των κατοίκων της Ελευσίνας ενάντια στα σχέδια της Χούντας και του ομίλου Λάτση για επέκταση των διυλιστηρίων της «Πετρόλα».
22/09/1980
Τα ιρακινά στρατεύματα εισβάλλουν στο ιρανικό έδαφος. Αρχίζει ο πόλεμος Ιράν – Ιράκ, που θα κρατήσει σχεδόν 8 χρόνια (έως τις 20/8/1988) και θα στοιχήσει τη ζωή σε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, μαχητές και άμαχους.
22/09/1989
Πεθαίνει ο Αμερικανός μουσικοσυνθέτης Ίρβινγκ Μπέρλιν (Ίσραελ Μπαλίν).
22/09/1991
Πέθανε ο Γιάννης Νεγρεπόντης (πραγματικό όνομα Ιωάννης Ξυνοτρούλιας), ένας σημαντικός πεζογράφος, ποιητής και στιχουργός, τυπικός εκπρόσωπος της πολιτιστικής έκρηξης που σημειώθηκε στην Ελλάδα τη δεκαετία του 60.
22-09-480 π.Χ. “”Η Ναυμαχία της Σαλαμίνος. Θριαμβευτική νίκη του Ελληνικού Στόλου.””
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατά τη δεύτερη περσική εισβολή στην Ελλάδα από τον Ξέρξη Α’ το 480 π.Χ οι δυνάμεις των Ελλήνων σχεδίαζαν να ανακόψουν τον στρατό των Περσών στις Θερμοπύλες και τον περσικό στόλο στο Αρτεμίσιο. Στη μάχη των Θερμοπυλών οι Πέρσες εκμηδένισαν τις περιορισμένες Ελληνικές δυνάμεις, χάρη στην προδοσία του Εφιάλτη. Στο Αρτεμίσιο, ο συμμαχικός στόλος έχασε σχεδόν τα μισά πλοία του, ενώ ο περσικός στόλος έχασε το ένα τέταρτο αυτών. Έτσι οι Έλληνες υποχώρησαν επιτρέποντας στους Πέρσες να καταλάβουν τη Βοιωτία και την Αττική σχεδόν αμαχητί. Κατέστρεψαν τη Βοιωτία, τις Πλαταιές και τις Θεσπιές, και κινήθηκαν για να καταλάβουν την Αθήνα.
Ο Θεμιστοκλής, έπεισε τους Αθηναίους να εγκαταλείψουν την πόλη τους που κατέφυγαν στη Σαλαμίνα, στην Αίγινα και στην Τροιζήνα. Ο Θεμιστοκλής επικαλέστηκε τον χρησμό της Πυθίας, ο οποίος έλεγε ότι οι Αθηναίοι θα σωθούν με ξύλινα τείχη, δηλαδή σύμφωνα με την ερμηνεία του, τα πολεμικά πλοία. Κάποιοι παρέμειναν στην Αθήνα χτίζοντας ξύλινα τείχη γύρω από την ακρόπολη. Όπως ήταν επόμενο, όταν έφθασαν οι Πέρσες, τους σκότωσαν κι έκαψαν την Αθήνα. Με την είσοδο των Περσών στην Αθήνα, αγκυροβόλησε στον όρμο του Φαλήρου και ο περσικός στόλος.
Έγινε πολεμικό συμβούλιο των Ελλήνων στην Σαλαμίνα. Ο Σπαρτιάτης Ευρυβιάδης πρότεινε να δοθεί η ναυμαχία στον Ισθμό της Κορίνθου, με κυριότερο επιχείρημα ότι σε περίπτωση αποτυχίας θα μπορούσαν να καταφύγουν στην Πελοπόννησο και να συνεχίσουν τον αγώνα. Ο Θεμιστοκλής θύμισε στους συμμάχους τη καταστροφή της ναυμαχίας του Αρτεμισίου λέγοντας ότι στενός χώρος θα λειτουργούσε προς όφελος τους. Ο Κορίνθιος Αδείμαντος όμως αποκάλεσε τον Θεμιστοκλή άνθρωπο χωρίς πατρίδα, επειδή ο Ξέρξης είχε κάψει την Αθήνα. Οργισμένος, ο Θεμιστοκλής απάντησε ότι είχαν την πατρίδα τους στις 200 τριήρεις που έφεραν στη Σαλαμίνα, προειδοποιώντας ότι οι Αθηναίοι μπορούσαν να μεταβούν στην Ιταλία, όπου θα έβρισκαν καλύτερη πατρίδα και οι υπόλοιποι σύμμαχοι θα έμεναν χωρίς στόλο. Ο Ευρυβιάδης και ο Αδείμαντος υποχώρησαν. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Ευρυβιάδης προσπάθησε να χτυπήσει τον Θεμιστοκλή με ράβδο, ο οποίος απέφυγε το χτύπημα και είπε την γνωστή φράση «πάταξον μέν, ἄκουσον δε».
Το ίδιο βράδυ, ο Θεμιστοκλής έστειλε στο περσικό στρατόπεδο τον Σίκιννο έναν δικό του έμπιστο, για να πει στους Πέρσες, δήθεν προδοτικά, ότι ο ελληνικός στόλος σκοπεύει να φύγει από τη Σαλαμίνα και ότι ήταν η καλύτερη ευκαιρία για να τους περικυκλώσουν και να τους καταστρέψουν. Ό Ξέρξης έπεσε στην παγίδα και διέταξε να κυκλώσουν τον ελληνικό στόλο και να αποκλείσουν τη δίοδο υποχώρησης του προς τον Ισθμό της Κορίνθου.
Ο Ελληνικός Στόλος σύμφωνα με τον Ηρόδοτο αποτελείτο από 378 τριήρεις με τον μισό να ανήκει στους Αθηναίους. Ο Αισχύλος αναφέρει ένα σύνολο 310 και ο Θουκυδίδης 400 πλοίων. Ο Περσικός Στόλος εικάζεται οτι παρέταξε γύρω στα 1.200 πολεμικά πλοία, αν και νεώτερες πηγές τα υπολογίζουν μετά τις καταστροφές στο Αρτεμίσιο και απώλειες από κακοκαιρία από 600 έως 800. Οι Πέρσες είχαν πλεονέκτημα, λόγω αριθμητικής υπεροχής και περισσότερων ποιοτικών πλοίων. Επίσης, σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, είχαν καλύτερους ναυτικούς. Τα αθηναϊκά πλοία είχαν δημιουργηθεί πρόσφατα και τα πληρώματα τους δεν ήταν έμπειρα.
2
ΔιαγραφήΟι Τριήρεις ήταν ξύλινα πολεμικά σκάφη 40-50 τόνων και μήκους 40 μέτρων. Ελαφριές, αεροδυναμικές και ευέλικτες, είχαν 170 κωπηλάτες, χωρισμένους σε τρεις σειρές κατα ύψος και στις δύο πλευρές. Ικανά να επιταχύνουν γρήγορα, να επιβραδύνουν, να πραγματοποιήσουν ελιγμούς και να κάνουν στροφή 360 μοιρών. Η θαλάσσια τακτική στην Μεσόγειο ήταν ο εμβολισμός αφού οι τριήρεις ήταν εξοπλισμένες με ένα έμβολο ή με χρήση οπλιτών στρατιωτών όπως οι σημερινοί πεζοναύτες για επίθεση και κατάληψη του εχθρικού πλοίου. Χρησιμοποιούσαν τον ελιγμό «διέκπλους» που το πλοίο εισχωρούσε σε κενό μεταξύ πλοίων της εχθρικής παράταξης και έστρεφε απότομα, εμβολίζοντας το εχθρικό πλοίο στα πλευρά.
Οι Πέρσες συγκεντρώνονταν στα στενά, για να αποκλείσουν τον Ελληνικό στόλο κατά τη διάρκεια της νύχτας, ελπίζοντας να αιφνιδιάσουν τον εχθρό, αλλά αυτή η στρατηγική ήταν μάλλον απίθανο να πετύχει, λαμβάνοντας υπόψη τις μικρές αποστάσεις και το θόρυβο που θα προκαλούσαν οι κωπηλάτες. Έτσι σαν σήμερα, τα ξημερωματα στις 22 Σεπτεμβρίου του 480 π.Χ. οι δύο στόλοι βρέθηκαν ο ένας απέναντι στον άλλο, έτοιμοι για ναυμαχία. Ο Ξέρξης παρακολουθώντας από το όρος Αιγάλεω δεν θα έβλεπε τον ελληνικό στόλο να υποχωρεί, αλλά να έχει σχηματίσει ένα τόξο μήκους 3 χλμ., σε δύο σειρές, με ένα μέτωπο 130 πλοίων απέναντι στο περσικό μέτωπο των 150 πλοίων, που είχε βάθος τρεις σειρές.
Όταν ο περσικός στόλος κινήθηκε εναντίον του ελληνικού, τα ελληνικά πλοία κινήθηκαν ανάποδα, κωπηλατώντας συντεταγμένα μέχρι την ακτή της Σαλαμίνας. Σύμφωνα με τον Πλούταρχο, αυτός ο ελιγμός, μέρος του στρατηγικού σχεδίου του Θεμιστοκλή, αποσκοπούσε να παρασύρει τους Πέρσες βαθύτερα μέσα στο στενό και να καθυστερήσει τη σύγκρουση, περιμένοντας την αλλαγή του ανέμου. Όταν ο άνεμος στράφηκε σε νοτιοδυτικό ξεκίνησε η ελληνική αντεπίθεση οπού σε συνδυασμό με τη στενότητα του διαύλου, αποδιοργανώθηκε ο περσικός στόλος. Τα ψηλότερα περσικά πλοία ήταν πιο δύσκολο να κυβερνηθούν, καθώς στρέφονταν πλάγια από τον άνεμο και το κύμα, και έτσι έγιναν εύκολος στόχος για τα έμβολα των ελληνικών τριηρών. Τέλος ο άνεμος δεν επέτρεψε στους Πέρσες να ανοίξουν πανιά για να υποχωρήσουν γρήγορα προς τον ανοιχτό Σαρωνικό Κόλπο και να μεταφέρουν εκεί τη σύγκρουση.
3
ΔιαγραφήΟι Έλληνες έχασαν 40 τριήρεις, ενώ οι Πέρσες φαίνεται να έχασαν 200 πλοία, ενώ τα υπόλοιπα πλοία διέφυγαν προς τον Κόλπο του Φαλήρου κατά τις απογευματινές ώρες. Μετά την ήττα του, ο Ξέρξης επέστρεψε στην Περσία και άφησε τον Στρατηγό Μαρδόνιο υπεύθυνο της εισβολής με τριακόσιες χιλιάδες δύναμη. Η θέση των Περσών παρέμενε ισχυρή, που παρά την ήττα τους εξακολουθούσαν να ελέγχουν μεγάλο μέρος της Ελλάδας και ο τεράστιος στρατός τους ήταν ανέπαφος. Όμως οι Έλληνες, υπό την ηγεσία των Σπαρτιατών, αποφάσισαν να αντιμετωπίσουν σε μάχη τον Μαρδόνιο σ την Αττική. Ο Μαρδόνιος υποχώρησε στη Βοιωτία, για να δελεάσει τους Έλληνες να πολεμήσουν στις Πλαταιές. Τον επόμενο χρόνο τον Αύγουστο του 479 π.Χ στη Μάχη των Πλαταιών, οι Έλληνες, με τον μεγαλύτερο στρατό οπλιτών που είχε συγκεντρωθεί ποτέ, νίκησαν στη μάχη και έβαλαν οριστικό τέλος στις φιλοδοξίες του Ξέρξη για την Ελλάδα συντρίβοντας τους Πέρσες, ενώ στη Μάχη της Μυκάλης, ο Ελληνικός στόλος πέτυχε σοβαρή νίκη επί του περσικού στόλου.
Μετά τις μάχες στη Μυκάλη και στις Πλαταιές, η εισβολή των Περσών στην Ελλάδα έληξε. Οι Πελοποννήσιοι επέστρεψαν στην πατρίδα τους, αλλά οι Αθηναίοι επιτέθηκαν στη Θρακική Χερσόνησο. Οι Πέρσες, μαζί με τους συμμάχους τους, υποχώρησαν στη Σηστό, αλλά οι Αθηναίοι την πολιόρκησαν με επιτυχία. Εκεί τελειώνει το έργο του ο Ηρόδοτος. Οι συγκρούσεις Ελλήνων και Περσών συνεχίστηκαν μέχρι την υπογραφή της Ειρήνης του Καλλία.
Ταξίδι Στον Χρόνο - Time Travel
https://www.facebook.com/taxidistonxronotimetravel/posts/pfbid0MjJN5qHLukuY3tAYY8tcNs1kCLzS3TgV3yBxY79hAdRsxBFCEKem2c6jHa7peCZel
Διαγραφή