Μόλις πήραμε μαζί με την υπόλοιπη, πολυπληθή αποστολή εθελοντών συναδέλφων από διάφορα σωματεία της Αττικής τον δρόμο της επιστροφής από τη Φαλάνη, ένα χωριό 5.000 κατοίκων 10 χλμ βόρεια της Λάρισας, του οποίου το 1/3 βρίσκεται αυτή τη στιγμή ακόμα πνιγμένο στη λάσπη. Σήμερα, μεταξύ άλλων, βοηθήσαμε τη Β. Τη Β., που μετά από 15 χρόνια στο εξωτερικό, επέστρεψε πριν από πέντε χρόνια στο χωριό της για να μετατρέψει τη μεγάλη αποθήκη στο ισόγειο του σπιτιού της σε εργαστήριο ξυλουργικής και κατασκευής θεατρικών σκηνικών.
Η Β. είναι ζωγράφος και σκηνογράφος. Τα τελευταία πέντε χρόνια είναι επίσης αγρότισσα μικρής παραγωγής για τη σχετική αυτάρκεια του σπιτιού της. Όταν οι καραβιες των προσφύγων έφταναν στη Λέσβο, η Β., ακόμα κάτοικος εξωτερικού τότε, πήγε στο νησί για να βοηθήσει. Έκανε δηλαδή ο,τι έπρεπε.
Σήμερα κάναμε κι εμείς ό,τι έπρεπε για τη Β. και την 85χρονη μάνα της. Τις ευχαριστούμε και τις δυο από καρδιάς που μας καλοδέχτηκαν και μας έκαναν να νιώσουμε ότι το, ευτυχώς άθικτο, σπίτι τους ήταν και δικό μας.
Ήμασταν μια αποστολή περίπου 20 ατόμων, η οποία διασκορπίστηκε και βοήθησε όσο μπορούσε σε πολλά σπίτια του χωριού. Από την Αθήνα και τον Πειραιά αναχώρησαν συνολικά 10 πούλμαν ασφυκτικά γεμάτα με πρόθυμα χέρια, τα οποία έφτασαν σήμερα, εκτός από τη Λάρισα, σε Καρδίτσα και Βόλο. Η πράξη μας δεν ήταν φιλανθρωπία, αλλά χρέος και έμπρακτη, ταξική αλληλεγγύη, από ίσους προς ίσους.
Σε έναν κόσμο που η καθεμία και ο καθένας μας μπορεί ανά πάσα στιγμή να γίνει η Β., οι εκπρόσωποι του Συλλόγου μας και των άλλων σωματείων κάναμε το αυτονόητο καθήκον μας στον βαθμό που μας αναλογούσε. Και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε μέχρι αυτός ο κόσμος να γίνει ανθρώπινος!
ΥΓ: Τα φάρμακα που μεταφέραμε παραδόθηκαν στον Αχιλλέα Σίμο, εκπρόσωπο του Εργατικου Κέντρου Λάρισας. Ο Αχιλλέας θα τα μεταφέρει στη Λάρισα και, με τη βοήθεια των συναδέλφων εκεί, θα φτάσουν αμεσα όπου πρέπει. Ευχαριστούμε από καρδιάς όλους τους συναδέλφους που συνέβαλαν με οποιονδήποτε τρόπο σε αυτή την πρώτη βοήθεια.
ΥΓ2: Υπενθυμίζουμε ότι συνεχίζεται η συλλογή ειδών πρώτης ανάγκης στα σχολεία μας ή και χρημάτων για αγορά από το ΔΣ όσων κάθε φορά μας ζητούνται.
*Η Εμ. Κοκορόγιαννη είναι Γενική Γραμματέας και η Κατ. Λάτα είναι μέλος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης «Ρόζα Ιμβριώτη»
Ολοκληρώθηκε η συγκλονιστική αποστολή αλληλεγγύης σωματείων και φορέων
Σέ περίπτωση πού δέν τό καταλάβατε., ό Πολάκης-είναι πού τούς πήρε τά σώβρακα.!! -'Ο Κασσελάκης είναι απλά ό μπροστινός του. Εξελίξεις στόν ΣΥΡΙΖΑ είναι βέβαιο ό,τι θά υπάρξουν,όπως είναι επίσης βέβαιος καί ό τεμαχισμός.!! Εσείς νά θυμάστε ό,τι αυτή ή χωρίς ντροπή πλειοψηφία είναι αυτή πού σάς βάφτισε δεκανίκια τής δεξιάς.!! -Γιά αυτό,μέ αγωνιστικό φρόνημα,χθές στήριξε τόν μαχητή κατά τού Κεφαλαίου........ Γιά όσους δέ αναρωτηθήκατε γιατί ποτέ δέν είδαμε αυτούς τούς 146.600 "αριστερούς"-ψηφοφόρους στούς δρόμους,.νομίζω ό,τι μέ αυτό τό αποτέλεσμα θά πρέπει νά λύθηκε ή απορία σας..........*
ΑπάντησηΔιαγραφήAntonios Fokianos
Η άλωση με τα… δίφραγκα
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνας πλήρως αποϊδεολογικοποιημένος μηχανισμός. Ένας μηχανισμός εκμαυλισμού και αφοπλισμού συνειδήσεων, αγυρτείας, παραχάραξης, αποχαύνωσης και εκφασισμού των μαζών. Ένας συρφετός εξευτελισμού ιδανικών και αξιών. Ένα άηθες συναγέλασμα στελεχίσκων. Κι ανάμεσά τους ένα πλήθος που νόμισε, που ήλπισε, που καβάλησε τη χίμαιρα, που κοιμήθηκε αριστερό κινδυνεύοντας να αφυπνιστεί ακροδεξιό. Και σήμερα, για μια ακόμη φορά, πενθεί το αποτέλεσμα των επιλογών του και της κοινωνικής του αφέλειας. Σε μια χώρα όπου συντελείται ένα πρωτοφανές πλιάτσικο, ξεπουλημένη, καμένη, πνιγμένη, διαλυμένη, σε πλήρη παρακμή.
Η άλωση με τα δίφραγκα (δίευρα). Η αποσάθρωση του… κουραμπιέ.
ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΝΑΚΗΣ