Ο πόλεμος τη βρήκε μαθήτρια στη Δημόσια Εμπορική Σχολή Χαλκίδας. Μετά τον πρόωρο θάνατο του πατέρα της (1927), ζούσε με την μητέρα της Ζαφείρα και τη μεγαλύτερη αδελφή της Γιάφφα στην οδό Κώτσου, κεντρικού δρόμου της εβραϊκής γειτονιάς.
Η μητέρα της ήταν αδελφή του συνταγματάρχη Μαρδοχαίου Φριζή, γεγονός που έπαιξε καταλυτικό ρόλο στη διαμόρφωση της πατριωτικής της συνείδησης. Πριν κλείσει τα 14, η Σάρα περιέθαλπε τραυματίες στο στρατιωτικό νοσοκομείο της πόλης, ως εθελόντρια νοσοκόμα.
Επόμενο βήμα ήταν η Αντίσταση. Η δραστήρια εβραιοπούλα προμηθεύτηκε για την ίδια και την μητέρα της ψεύτικες ταυτότητες. Με την έναρξη της γερμανικής κατοχής (Οκτώβριος 1943), η Σάρα συνεννοήθηκε με το ΕΑΜ, πήρε τη μητέρα της και εγκατέλειψαν την Χαλκίδα για τη Στενή, όπου ζούσε η αδελφή της με τον άντρα της.
Για να προφυλάξει από τις επιδρομές των Γερμανών τους τρομοκρατημένους Εβραίους που είχαν καταφύγει στα βουνά, η Αντίσταση τους σκόρπισε σε διάφορα χωριά (Πάλιουρας, Θεολόγος, Στρόπωνες, Βασιλικό) και αργότερα οργάνωσε δίκτυο διαφυγής με καΐκια για την Τουρκία, από την παραλία των Τσακαίων. Η νεαρή Σάρα έγινε δασκάλα στο απομονωμένο χωριό Κουρκουλοί δουλεύοντας δραστήρια στην ΕΠΟΝ. Μετά την φριχτή δολοφονία της ξαδέλφης της, Μέντης Μόσχοβιτς από τα Τάγματα Ασφαλείας στους Στρόπωνες (4 Μαρτίου 1944) και τον εμπρησμό του χωριού Κουρκουλοί, προσκολλήθηκε στα αντάρτικα τμήματα. Αμέσως καθιερώθηκε ως ομιλήτρια που κήρυττε με πάθος τον ένοπλο αγώνα, ιδιαίτερα στις νεαρές γυναίκες. Σύντομα σχημάτισε ανεξάρτητη γυναικεία ομάδα που πολεμούσε, μάζευε πληροφορίες και οργάνωνε θεατρικές παραστάσεις στα χωριά. Ένας Αμερικανός δημοσιογράφος, που βρέθηκε στην κατεχόμενη Εύβοια, της αφιέρωσε ξεχωριστό απόσπασμα στην ανταπόκρισή του για τους Έλληνες αντάρτες: «Είναι ένα κοντό, δεμένο κορίτσι με μαύρα μαλλιά και γαλάζια μάτια. Τρέχει σαν άντρας και μπορεί να χτυπήσει ένα καρύδι από απόσταση 200 γυάρδες. Είτε φωνάζει παραγγέλματα, είτε δίνει σήμα με τα χέρια της στο Λόχο, είτε τραγουδάει στα ορεινά μονοπάτια, το κάνει με πάθος και περηφάνεια». Η
Απελευθέρωση τη βρήκε καπετάνισα της Υποδειγματικής Διμοιρίας Γυναικών του 7ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ και ήδη, θρυλική μορφή ανάμεσα στους αντιστασιακούς της Εύβοιας με το όνομα «Καπετάνισσα Σαρίκα». Σήμερα ζει στο Τελ-Αβίβ.
Συνεχίζεται με Έλληνες Εβραίους στην αντίσταση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου