03/12/1857
Γεννιέται ο Πολωνός συγγραφέας Τζόζεφ Κόνραντ.
03/12/1894
Πεθαίνει ο Σκοτσέζος συγγραφέας Ρόμπερτ Λούις Στίβενσον.
03/12/1907
Αποχή από τα μαθήματα αποφασίζουν οι φοιτητές του Πανεπιστημίου Αθηνών, διαμαρτυρόμενοι για το υποχρεωτικό του μαθήματος της Γυμναστικής («Γυμναστικά»).
03/12/1911
Γεννιέται ο Ιταλός συνθέτης Νίνο Ρότα.
03/12/1912
Στη ναυμαχία της Έλλης ο ελληνικός στόλος αναγκάζει τον οθωμανικό να υποχωρήσει στα Στενά. Την ίδια μέρα, η Οθωμανική Αυτοκρατορία, η Βουλγαρία, η Σερβία και το Μαυροβούνιο ξεκινούν συζητήσεις στο Λονδίνο, με σκοπό τη λήξη του Α' Βαλκανικού Πολέμου.
03/12/1919
Πεθαίνει ο Γάλλος ιμπρεσιονιστής ζωγράφος Πιερ Ογκίστ Ρενουάρ.
03/12/1930
Γεννιέται ο Γάλλος σκηνοθέτης και σεναριογράφος Ζαν Λικ Γκοντάρ.
03/12/1932
Η αστυνομία επιτίθεται στα γραφεία της Πανυπαλληλικής Επιτροπής στην Αθήνα, συλλαμβάνει 16 υπαλλήλους και τους παραπέμπει –μαζί με άλλους 15 που είχαν ήδη πιαστεί- σε δίκη για παράβαση του νόμου περί «απεργούντων υπαλλήλων» καθώς και του Ιδιώνυμου.
Την ίδια μέρα, η αστυνομία επιτίθεται στους αρτεργάτες, που βρίσκονταν σε απεργία για 4η συνεχόμενη μέρα και δολοφονεί τον εργάτη Γ. Αδαμόπουλο.
Η Αθήνα στρατοκρατείται. Δύο βουλευτές του Ενιαίου Μετώπου Εργατών-Αγροτών (ΚΚΕ), οι Νεφελούδης και Σκλάβαινας, συλλαμβάνονται, προκαλώντας μαζικές λαϊκές αντιδράσεις στην Αθήνα και τον Πειραιά. Το απεργιακό κύμα διογκώνεται. Οι τροχιοδρομικοί στήνουν οδοφράγματα, οι ναυτεργάτες –που είχαν σταλεί από την κυβέρνηση για να αντικαταστήσουν τους απεργούς φωταεριεργάτες- αρνούνται να αναλάβουν υπηρεσία, οι φοιτητές συγκρούονται με τους απεργοσπάστες, κοκ.
03/12/1944
Ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα του ΕΑΜ, από νωρίς το πρωί, χιλιάδες κόσμου άρχισαν να συρρέουν στις προσυγκεντρώσεις, που είχαν καθοριστεί σε κάθε λαϊκή συνοικία της Αθήνας και του Πειραιά. Σύντομα, τα δεκάδες ρυάκια λαού συνέκλιναν σε μια τεράστια λαοθάλασσα με κατεύθυνση την πλατεία Συντάγματος. Καθώς η κεφαλή της πορείας πλησίαζε την πλατεία, οι αστυνομικές δυνάμεις, που ήταν παραταγμένες μπροστά στο κτήριο του Αρχηγείου της Αστυνομίας (γωνία Πανεπιστημίου & Βασιλίσσης Σοφίας), άνοιξαν πυρ στο άοπλο πλήθος. Οι πυροβολισμοί πύκνωσαν από διάφορες κατευθύνσεις σκορπώντας το θάνατο: 21 νεκροί και 140 τραυματίες ο απολογισμός της θρασύδειλης αυτής επίθεσης.Η λαϊκή μάζα υποχώρησε. Όταν όμως κόπασαν τα πυρά και δόθηκε το σήμα από την οργανωτική επιτροπή του συλλαλητηρίου, ξεχύθηκε και πάλι με ορμή ανακαταλαμβάνοντας την πλατεία.
Στις 14:30 το Α’ ΣΣ του ΕΛΑΣ εξέδωσε «Διαταγή επιχειρήσεων» για τον αφοπλισμό των αστυνομικών τμημάτων και της Χωροφυλακής, ενώ το ίδιο βράδυ τμήματα της Ορεινής Ταξιαρχίας κινήθηκαν και εγκαταστάθηκαν στα Παλιά Ανάκτορα, το Μετοχικό Ταμείο Στρατού και το Πανεπιστήμιο.
Ο Βρετανός πρωθυπουργός Τσόρτσιλ, από τη μεριά του, πίεζε τον στρατηγό Ουίλσον (ανώτατο αρχηγό των χερσαίων συμμαχικών δυνάμεων Μεσογείου) να αποσπάσει δυνάμεις από το Ιταλικό μέτωπο και να τις αποστείλει άμεσα στην Αθήνα: «Είμαι βέβαιος», τόνιζε σε σχετικό του τηλεγράφημα, «ότι βλέπετε την κατάσταση με στενό πνεύμα. Καταστροφή στην Ελλάδα λόγω ελλείψεως λίγων Ταγμάτων θα ήταν λυπηρό πράγμα και θα είχε συνέπειες σε μεγάλη κλίμακα. Η καταστροφή στην Αθήνα δεν ισοσταθμίζεται με την κατάληψη της Μπολώνιας.»
03/12/1971
Νέος πόλεμος μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν ξεσπά μετά την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της Δημοκρατίας του Μπανγκλαντές (έως τότε Ανατολικό Πακιστάν). Οι εχθροπραξίες θα διαρκέσουν μόλις 13 μέρες καταλήγοντας σε νίκη της Ινδίας και του Μπανγκλαντές.
03/12/1988
Ο Πάνος Γαβαλάς θα φύγει από τη ζωή πικραμένος αλλά με «καθαρή συνείδηση», όπως έλεγε, δυο χρόνια αργότερα.
03/12/1999
Στο Σιάτλ των ΗΠΑ, με δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους να διαδηλώνουν επί μέρες κατά της «παγκοσμιοποίησης», λήγει χωρίς να καταλήξει σε κάποια συμφωνία η Σύνοδος του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, στην οποία μετείχαν εκπρόσωποι από 135 χώρες.
03/12
Παγκόσμια Μέρα Ατόμων με Αναπηρία
3. Το καίριο και καθοριστικό ζήτημα, για το οποίο κρίνεται η ηγεσία του ΚΚΕ την περίοδο της Κατοχής, είναι η πολιτική (στρατηγική) που ακολούθησε σε αυτόν τον μεγάλο αγώνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην 11η Ολομέλεια της ΚΕ ο Γ. Σιάντος υποστήριξε στην εισήγηση, όπως έχει ήδη αναφερθεί, ότι η πολιτική του ΚΚΕ στην Κατοχή ήταν σωστή, «γιατί εσφαλμένη πολιτική ήταν αδύνατο να δημιουργήσει τέτοια κινήματα».
Χρειάζεται ιδιαίτερη μελέτη για κάθε χώρα, ωστόσο είναι αναμφισβήτητο ότι στην Ευρώπη, τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα στις κατεχόμενες χώρες, ή τα αντιφασιστικά στις μη κατεχόμενες, πήραν μεγάλες διαστάσεις μόνο σε μια σειρά από αυτές (Ελλάδα, Γιουγκοσλαβία, Γαλλία, Ιταλία, Αλβανία κ.α.), ενώ δεν πήραν ανάλογες διαστάσεις σε σημαντικά κράτη του καπιταλισμού, όπως η Σουηδία, η Νορβηγία, η Φινλανδία, η Δανία, η Αυστρία, η Ολλανδία κ.ά., παρά το γεγονός ότι η στρατηγική των ΚΚ ήταν παντού ίδια με του ΚΚΕ, ενώ το εθνικοαπελευθερωτικό πλαίσιο προσέλκυε στις γραμμές και λαϊκές μάζες που οι πολιτικές επιδιώξεις τους δεν έβγαιναν έξω από αυτό.
Τελικά, το στοιχείο της μαζικότητας του εργατικού και λαϊκού κινήματος δεν μπορεί να εκτιμηθεί βραχυπρόθεσμα και αποσπασμένα από τα ποιοτικά του στοιχεία, δηλαδή τους στόχους για τους οποίους αυτό το κίνημα μαχόταν. Το θεμελιακό ζήτημα, που αποτελεί και το πραγματικό κριτήριο της επιτυχίας ή μη της πολιτικής του ΚΚΕ σε κάθε περίοδο, είναι ακριβώς το κατά πόσο η πολιτική του συσπειρώνει τις απαραίτητες δυνάμεις για την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας σε συνθήκες επαναστατικής κατάστασης. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
4. Η στρατηγική του ΚΚΕ αρχικά στηρίχτηκε στη λαθεμένη ανάλυση του Κόμματος, αναφορικά με τη σχετική καθυστέρηση της καπιταλιστικής ανάπτυξης στην Ελλάδα, στην αντίληψη ότι η εθνική ανεξαρτησία (απαλλαγή της Ελλάδας από την ξένη εξάρτηση) αποτελούσε προϋπόθεση για την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, την ωρίμανση των υλικών προϋποθέσεων για το πέρασμα στον σοσιαλισμό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘεωρούσε ως ενδοτισμό μέρους των αστικών πολιτικών δυνάμεων και της βασιλείας τη διαχρονική συμμαχία της αστικής τάξης με την Αγγλία, την πολιτική προσέλκυσης ξένων επενδύσεων και συμμετοχής σε μια ευρύτερη αγορά.
Εκτιμούσε ότι οι ξένες επενδύσεις ήταν αποτέλεσμα της εξάρτησης της χώρας, και μάλιστα παράγοντας καθυστέρησης στην ανάπτυξη του καπιταλισμού. Χαρακτήριζε ως υποτέλεια τη στάση της αστικής τάξης και όχι ως στρατηγική συμμαχιών της σε συνθήκες ανισόμετρης ανάπτυξης του καπιταλισμού. Εξαιτίας όλων των παραπάνω και στη συνέχεια και της στρατηγικής του αντιφασιστικού μετώπου, η ταξική αντίθεση κεφαλαίου - εργασίας υποτάχτηκε στην «εθνική ενότητα».
Το ΚΚΕ δεν αντιμετώπισε τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα ως κρίκο για την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας, αλλά αποσυνέδεσε την πάλη ενάντια στους κατακτητές από την πάλη για την ανατροπή της αστικής εξουσίας. Ανεξάρτητα από την ονομασία που έδινε στο λεγόμενο «μεταβατικό στάδιο» προς τον σοσιαλισμό (λαϊκή δημοκρατία ή λαοκρατία) ή στη λεγόμενη μεταβατική κυβέρνηση (αντιφασιστική, δημοκρατική), εξ αντικειμένου εγκλώβιζε τη λαϊκή πάλη σε μια μορφή της αστικής εξουσίας, έστω της κοινοβουλευτικής αστικής δημοκρατίας.
Στην περίοδο 1941 - 1944 υπήρξε ξένη κατοχή, αναστολή της εθνοκρατικής ανεξαρτησίας της Ελλάδας. Το ζήτημα της ανεξαρτησίας αφορούσε και την εργατιά - αγροτιά, αλλά και την αστική τάξη και το Παλάτι, από τη σκοπιά της θέσης που είχαν στη νομή της αστικής εξουσίας.
Η δράση κατά της ξένης κατοχής ήταν συνυφασμένη με το ταξικό συμφέρον κάθε κοινωνικής δύναμης. Ο απελευθερωτικός αγώνας ή θα συνδεόταν με τον αγώνα κατάκτησης - εδραίωσης της εργατικής εξουσίας και των συμμάχων της, οπότε θα καταργούνταν γενικά οι σχέσεις ανισοτιμίας και εξάρτησης, ή θα οδηγούσε στην εδραίωση της αστικής εξουσίας με νέους, καλύτερους ή χειρότερους όρους, όσον αφορά τη θέση της χώρας στο ιμπεριαλιστικό σύστημα.
Ο πόλεμος του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ με τα Τάγματα Ασφαλείας ήταν πόλεμος ταξικός. Η εθνικοαπελευθερωτική χροιά που προσλάμβανε, εξαιτίας της κοινής δράσης των ταγματασφαλιτών με τη γερμανική διοίκηση, δεν ακύρωνε τα ταξικά χαρακτηριστικά του. Τον ίδιο ταξικό χαρακτήρα είχε και η ένοπλη σύγκρουση με τις μη γερμανόφιλες αστικές δυνάμεις, τον ΕΔΕΣ, την ΕΚΚΑ κ.ά.
Ωστόσο, όσες φορές το ΕΑΜ - ΕΛΑΣ υποχρεώθηκε να αντιμετωπίσει τις τελευταίες ένοπλα (ΕΔΕΣ, ΕΚΚΑ κ.ά.), το έκανε με κεντρικό άξονα τις παρασπονδίες τους στον αντικατοχικό αγώνα. Δεν τις αντιμετώπισε ως αντίπαλες ταξικές δυνάμεις με τη στήριξη της Βρετανίας.
Το ΚΚΕ, και στη συνέχεια οι λαϊκές δυνάμεις, δεν ήταν προετοιμασμένο για ν' αξιοποιήσει την επαναστατική κατάσταση που είχε διαμορφωθεί στην Ελλάδα τις μέρες της Απελευθέρωσης. Παρά το γεγονός ότι ο λαός ήταν οπλισμένος, έγινε ουρά των εξελίξεων που το άρμα τους έσυραν οι αστικές πολιτικές δυνάμεις. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
5. Αυτή η στρατηγική δεν αποτελούσε ιδιαίτερο φαινόμενο στο ΚΚΕ αλλά ήταν πρόβλημα του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος, που οι αιτίες του απαιτούν περαιτέρω διερεύνηση στο πλαίσιο μελέτης της Ιστορίας του. Μπορούμε όμως να επισημάνουμε ότι σχετίζεται και με το γεγονός ότι το μεταβατικό μεταρρυθμιστικό Πρόγραμμα, βασικό πολιτικό πρόγραμμα της σοσιαλδημοκρατίας, επιβίωνε και στη στρατηγική της ΚΔ με τον έναν ή άλλον τρόπο ως στάδιο προετοιμασίας της επαναστατικής κατάκτησης της εξουσίας για τον σοσιαλισμό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕτσι κι αλλιώς, η «μεταβατική κυβέρνηση» οδηγούσε στην αντίληψη της αναγκαιότητας κατάκτησης της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας και αυτή με τη σειρά της στη συμπόρευση με κάποιες αστικές πολιτικές δυνάμεις, που θεωρούνταν ως σταθερά προσηλωμένες στην κοινοβουλευτική δημοκρατία.
Επιβεβαιώθηκε κυρίως ότι ανάμεσα στον καπιταλισμό και τον σοσιαλισμό δεν υπάρχει ούτε ενδιάμεση πολιτική εξουσία ούτε «ειρηνικό» πέρασμα από τον καπιταλισμό στον σοσιαλισμό, αλλά ούτε «φιλολαϊκή» διαχείριση του καπιταλισμού. Η πάλη των τάξεων είναι αντικειμενική, κι αυτή είναι που, σε συνθήκες επαναστατικής κατάστασης, θα οδηγήσει σε σοσιαλιστική επανάσταση μόνο με τη συνειδητή δράση της ιδεολογικής - πολιτικής εργατικής πρωτοπορίας του Κομμουνιστικού Κόμματος.
Η άποψη ότι η συμμετοχή του ΚΚ σε κυβέρνηση συνεργασίας αποτελεί σκαλοπάτι για να προχωρήσει το κίνημα σε πιο προωθημένους στόχους καταρρίφθηκε δραματικά, μετά από τον Λίβανο, ειδικά μετά από τον Δεκέμβρη 1944. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
6. Εχουν διατυπωθεί πολλές ερμηνείες σχετικά με κρίσιμα ζητήματα: Την υπαγωγή του ΕΛΑΣ στο Στρατηγείο Μέσης Ανατολής και τις Συμφωνίες του Λιβάνου και της Καζέρτας. Μεταξύ των αιτιών έχει γίνει λόγος περί ανικανότητας του κομματικού ηγετικού πυρήνα, έλλειψης πολιτικής διορατικότητας, αρνητικού επηρεασμού της ηγεσίας του Κόμματος από συμμαχικές δυνάμεις στο ΕΑΜ κ.ά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟσο και αν αυτά αποτυπώνουν τη μία ή την άλλη πλευρά σε ένα σύνολο παραγόντων που οδήγησαν σε καθοριστικά λαθεμένες επιλογές, δεν προσεγγίζουν την κύρια αιτία: Την έλλειψη ανάλογης προγραμματικής ετοιμότητας και προσανατολισμού από την πλευρά της κομμουνιστικής ηγεσίας, αλλά και τη μη απόκτησή της σε συνθήκες μάχης, σε συνδυασμό με την ικανότητα σωστής εκτίμησης του συσχετισμού των δυνάμεων και έγκαιρης προσαρμογής ή και διόρθωσης της γραμμής πάλης. Βέβαια, πρέπει να σημειωθεί ότι μια σειρά από εξελίξεις στο Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα επέδρασαν αρνητικά στην πολιτική του ΚΚΕ (στρατηγική της ΚΔ και στη συνέχεια αυτοδιάλυσή της, συμμετοχή σε αστικές κυβερνήσεις των ΚΚ Γαλλίας και Ιταλίας στη διάρκεια του πολέμου κ.ά.), δίχως να αναιρούνται οι ευθύνες της τότε ΚΕ του ΚΚΕ.
Για παράδειγμα, η υπαγωγή του ΕΛΑΣ στο Βρετανικό Στρατηγείο Μέσης Ανατολής δεν αποτελούσε υπόδειξη της Σοβιετικής Ενωσης. Η ηγεσία του ΚΚΕ δεν έδειξε την απαιτούμενη επάρκεια ώστε να υπερβεί τις όποιες αρνητικές εκδηλώσεις στο Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα.
Υπήρχε υποτίμηση στο γεγονός ότι το ΕΑΜ - ΕΛΑΣ βρισκόταν στο ίδιο χαράκωμα με σημαντικά βαλκανικά κινήματα (Γιουγκοσλαβίας, Βουλγαρίας, Αλβανίας), αλλά και με το στρατιωτικό κίνημα της Μέσης Ανατολής, ενώ εκλαμβανόταν χωρίς ευελιξία η συμμαχία της Σοβιετικής Ενωσης με τη Μ. Βρετανία και τις ΗΠΑ, στο πλαίσιο της αντιαξονικής σύμπραξης (Χάρτης του Ατλαντικού, αποφάσεις της διάσκεψης στην Τεχεράνη κ.ά.). Ταυτόχρονα, υπήρχε υπερεκτίμηση των δυνατοτήτων της Βρετανίας, εκφρασμένη στη σταθερή άποψη ότι «δεν μπορούμε να τα βάλουμε με την Αγγλία», καθώς και υποτίμηση των δυνατοτήτων του λαϊκού κινήματος.
Είναι διαφορετικό ζήτημα να ηττηθεί η επανάσταση εξαιτίας του διεθνούς συσχετισμού δυνάμεων και τελείως άλλο ζήτημα να μη σχεδιαστεί και πραγματοποιηθεί σε συνθήκες επαναστατικής κατάστασης.
Στην ανάλυση που γινόταν συνυπήρχε και το γεγονός ότι η Μ. Βρετανία ήταν σύμμαχος στον αντιφασιστικό αγώνα και δεν θεωρούνταν ο πιο επικίνδυνος και ισχυρός ταξικός εχθρός, που συμμάχησε με την ΕΣΣΔ συγκυριακά. Γεννιούνταν, λοιπόν, και αυταπάτες σχετικά με τις προθέσεις της βρετανικής πολιτικής να συντρίψει το ΕΑΜικό κίνημα. https://gkagkarin.blogspot.com/2021/11/ko.html ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
https://www.imerodromos.gr/dekemvris-44-epeidi-chasame-emeis-ki-epeidi-nikisane-aytoi-toy-nikoy-mpogiopoyloy/ Γιατί το ΕΑΜ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ δεν διεκδίκησε την εξουσία τον ΟΚΤΩΒΡΗ ΤΟΥ 1944 σε επαναστατικές συνθήκες με τον συσχετισμό στα Βαλκάνια συντριπτικό οδηγώντας τον λαό στην σφαγή... Οι Κομμουνιστές το απαντήσαμε Κύριε Μπογιόπουλε... ΕΣΕΙΣ... https://www.rizospastis.gr/story.do?id=11036664 Καλό διάβασμα ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.ergatikosagwnas.gr/arthra/history/2837-otan-o-agglikos-imperialismos-aimatokylise-tin-athina Τα κεντρίστικα οπορτουνιστικά βαρίδια του Κάουτσκι οι Μανιαδάκηδες μας σερβίρουν 77 χρόνια μετά την ίδια συνταγή που κατέστρεψε τα πάντα τα ...πολιτικά μέτωπα και στάδια.... το καλύτερο εργαλείο του καπιταλισμού. Τους ευχαριστούμε αλλά δεν θα πάρουμε. Σάπισε και βρωμάει.... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή...Δεν πρέπει, λοιπόν, να διστάζουμε να λέμε πως η Ελλάδα είναι μία εξαρτημένη, πολιτικά και οικονομικά, χώρα, όχι για να ευθυγραμμιστούμε με το λαϊκό αίσθημα αλλά γιατί η διαπίστωση αυτή καθορίζει και την πολιτική ενός πολιτικού σχήματος.Επίσης, το άνοιγμα στις άλλες δυνάμεις της αριστεράς πρέπει να θεωρείται αυτονόητο. Χωρίς συντονισμούς και συνενώσεις δυνάμεων δεν πάμε πουθενά. Σήμερα, αυτό που έχουμε ανάγκη είναι ο διαρκής συντονισμός των αγώνων. Οι συσσωματώσεις στο συνδικαλιστικό κίνημα. Οι κοινές πορείες. Οι συνεννοήσεις στη βάση και στην κορυφή. Πρέπει, λοιπόν, να συνταχθεί ένα συγκεκριμένο συνεκτικό πρόγραμμα για την ανάπτυξη της λαϊκής πάλης και να απευθυνθεί στους πάντες: στο ΚΚΕ, στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στο ΜΕΡΑ 25, σε δυνάμεις του εξωκοινοβουλίου, στη βάση του ΣΥΡΙΖΑ. Σε ορισμένες περιπτώσεις αυτού του είδους τα καλέσματα για συμπόρευση πρέπει να «ανοίγουν» και άλλο π.χ. στα ζητήματα υπεράσπισης της δημοκρατίας.https://www.kordatos.org/paremvash-aristeri-prwtovoulia/..... Εχουμε καπιταλισμό απο το 1830 που πέρασε στο ιμπεριαλιστικό στάδιο το 1882. Η Πρόσκληση των Κομμουνιστών για συμπόρευση ισχύει για όλους. Η Κοινωνική συμμαχία είναι εδώ και χωράμε όλοι με μοναδικό κριτήριο το ταξικό. Η Ιδεολογική πάλη και ζύμωση ξεκαθαρίζει τα πάντα. ΤΑΞΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΤΑΞΗ. Καλορίζικοι. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή...Συμπληρώθηκαν 77 χρόνια από τον Δεκέμβρη του 1944, τότε που ο αγγλικός ιμπεριαλισμός και οι ντόπιοι τοποτηρητές του αιματοκύλησαν το λαό της Αθήνας θέλοντας να συντρίψουν το ΕΑΜ για να ξανακάνουν τη χώρα προτεκτοράτο τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ παλλαϊκή αντίσταση ενάντια στους ναζί κατακτητές είχαν χειραφετήσει τον ελληνικό λαό που με τους αγώνες και το αίμα του έβλεπε ότι μπορούσε για πρώτη φορά να είναι νοικοκύρης στον τόπο του. Αυτή την εξέλιξη προσπάθησαν να ανακόψουν οι Άγγλοι και οι υποτακτικοί τους κηρύσσοντας ουσιαστικά τον πόλεμο στο λαό τούτης της χώρας. Τα γεγονότα που ματωμένου Δεκέμβρη ήταν το πρελούδιο της σύρραξης που ακολούθησε και ολοκληρώθηκε τον Αύγουστο του 1949https://www.ergatikosagwnas.gr/arthra/history/2837-otan-o-agglikos-imperialismos-aimatokylise-tin-athina....... Τα γνωστά παραμύθια των Μανιαδάκηδων για ...προτεκτοράτο...εξάρτηση... και άλλες τέτοιες παπάτζες. Την ΑΘΑΝΑΤΗ ΕΠΟΠΟΙΙΑ ΤΟΥ ΔΣΕ Κορυφαία στιγμή της ταξικής πάλης στην χώρα την χρωστάμε στον ΗΡΩΑ ΤΟΥ ΝΤΑΧΑΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ. Χωρίς αυτόν όλα θα είχαν τελειώσει ...όμορφα ευρωκομουνιστικά.. τον Φλεβάρη του 1945 με το ΕΓΚΛΗΜΑ της Βάρκιζας. Η Ανταμοιβή του... ήταν η οπορτουνιστική θηριωδία που αντιμετώπισε σε Μποροβίτσι Σοργκούτ 1956 1973 απο την οπορτουνιστική 5η φάλαγγα που σε μία πορεία κατέστρεψε την ΕΣΣΔ. ΑΘΑΝΑΤΟΣ. ΑΛΗΤΕΣ ΣΟΣΙΑΛΦΑΣΙΣΤΕΣ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ