07/02/1478
Γεννιέται ο Τόμας Μορ Άγγλος λόρδος, δικηγόρος και συγγραφέας, δημιουργός του όρου «Ουτοπία», που πρωτακούστηκε ως τίτλος ενός βιβλίου του.
07/02/1812
Γεννιέται ο Άγγλος συγγραφέας Κάρολος Ντίκενς, σφοδρός επικριτής των κοινωνικών ανισοτήτων που επικρατούσαν στη Βικτωριανή Αγγλία την εποχή της βιομηχανικής επανάστασης.
07/02/1828
Ο Ιωάννης Καποδίστριας συγκροτεί τον πρώτο τακτικό ελληνικό στρατό.
07/02/1900
Ιδρύεται το βρετανικό Εργατικό Κόμμα, με πρώτο γραμματέα τον Ράμσεϊ ΜακΝτόναλντ.
07/02/1929
Η αστυνομία ανοίγει πυρ κατά των απεργών μεταλλωρύχων του Λαυρίου, που βρίσκονται στην 7η μέρα των κινητοποιήσεών τους, σκοτώνοντας τον εργάτη Γιώργο Συρίγο και τραυματίζοντας άλλους 33.
Η απεργία θα διαρκέσει 47 ολόκληρες μέρες και θα λήξει με νίκη των απεργών που πέτυχαν την ικανοποίηση όλων των αιτημάτων τους: επαναπρόσληψη όλων των απολυθέντων, αναγνώριση του σωματείου τους, ίδρυση ταμείου συντάξεων και αύξηση ημερομισθίων κατά 10%.
Η μεγάλη απεργία στα μεταλλεία του Λαυρίου το 1929
07/02/1947
Χιλιάδες λαού της Αθήνας συγκεντρώνονται έξω από το ξενοδοχείο «Ακρόπολις» όπου συνεδριάζει η Επιτροπή Έρευνας του ΟΗΕ και διαδηλώνουν με τα συνθήματα: «Συμφιλίωση», «Να φύγουν οι Άγγλοι», «Να σταματήσουν οι εκτελέσεις», «Κυβέρνηση με το ΕΑΜ», «Λεύτερες εκλογές», κ.α.
07/02/1962
Η κυβέρνηση του Τζων Φ. Κένεντι επεκτείνει το εμπάργκο κατά της Κούβας ως απάντηση στην εθνικοποίηση των περιουσιών, εργοστασίων, κλπ. αμερικανικών μονοπωλιακών συμφερόντων από την επαναστατική κυβέρνηση της χώρας.
Εμπάργκο στην Κούβα
Επιβολή εμπάργκο στην Κούβα
07/02/1964
Τη διχοτόμηση της Κύπρου ανακοινώνει ότι προκρίνει ως μοναδική διέξοδο από την κρίση η Βρετανία. H Μόσχα δηλώνει ότι δε θα αδιαφορήσει σε περίπτωση τουρκικής εισβολής στο νησί.
07/02/1972
Υπογράφεται η προκαταρκτική συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ για την παραχώρηση βάσεων του 6ου στόλου στον Πειραιά.
07/02/1974
Η Γερουσία των ΗΠΑ αποφασίζει την διενέργεια έρευνας γύρω από το σκάνδαλο του Γουότεργκεϊτ (την παρακολούθηση των κεντρικών γραφείων του Δημοκρατικού Κόμματος από τις κρατικές υπηρεσίες). Το σκάνδαλο ανάγκασε σε παραίτηση τον Πρόεδρο Νίξον, ο οποίος επιχείρησε –ανεπιτυχώς- να το κουκουλώσει.
Γουότεργκεϊτ
07/02/1984
Ο Ρίγκαν ανακοινώνει την απόσυρση των Αμερικανών πεζοναυτών από το Λίβανο. Μέχρι τις 26 του μήνα θα έχουν απομακρυνθεί, επίσης, το βρετανικό και το ιταλικό εκστρατευτικό σώμα.
07/02/1986
Υπό συνθήκες βίας, με τριάντα και πλέον νεκρούς και τεράστιας κλίμακας νοθεία, διεξάγονται οι προεδρικές εκλογές στις Φιλιππίνες, όπου ο δικτάτορας Φερδινάνδος Μάρκος βρίσκεται αντιμέτωπος με την υποψήφια της αντιπολίτευσης, Κορασόν Ακίνο, χήρα του δολοφονηθέντος αντικαθεστωτικού ηγέτη Μπενίνο Ακίνο. Οταν καθίσταται προφανές ότι παρά τη νοθεία η Κορασόν Ακίνο θα νικήσει, ο Μάρκος επιχειρεί να ακυρώσει τις εκλογές.
07/02/1992
Υπογράφεται η Συνθήκη του Μάαστριχτ. Δημιουργείται και τυπικά η Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Συνθήκη υπερψηφίστηκε από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΝ στις 28/7/1992. Το ΚΚΕ ήταν το μόνο κόμμα που την καταψήφισε, ενώ ο Ριζοσπάστης ήταν η μόνη εφημερίδα που τη δημοσίευσε σε ειδικό ένθετο, μιας και έως τότε το περιεχόμενό της δεν ήταν γνωστό στον ελληνικό λαό.
Συνθήκη του Μάαστριχτ
07/02/2014
Πέθανε ο Ορέστης Κολοζώφ, πολιτικός, ιστορικό στέλεχος του ΚΚΕ
07/02/1947
ΑπάντησηΔιαγραφήΧιλιάδες λαού της Αθήνας συγκεντρώνονται έξω από το ξενοδοχείο «Ακρόπολις» όπου συνεδριάζει η Επιτροπή Έρευνας του ΟΗΕ και διαδηλώνουν με τα συνθήματα: «Συμφιλίωση», «Να φύγουν οι Άγγλοι», «Να σταματήσουν οι εκτελέσεις», «Κυβέρνηση με το ΕΑΜ», «Λεύτερες εκλογές», κ.α............ Μιλαμε για πραγματική τραγωδία. Επρεπε το 7ο συνέδριο τον Οκτώβρη του 1945 να ρίξει όλο το βάρος στον ένοπλο αγώνα με στόχο τον Σοσιαλισμό ήταν εγκλωβισμένοι και προσπαθούσαν να κάνουν τον καπιταλισμό ...ανθρώπινο... βαδίζοντας προς την καταστροφή. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
07/02/1964
ΔιαγραφήΤη διχοτόμηση της Κύπρου ανακοινώνει ότι προκρίνει ως μοναδική διέξοδο από την κρίση η Βρετανία. H Μόσχα δηλώνει ότι δε θα αδιαφορήσει σε περίπτωση τουρκικής εισβολής στο νησί..............Η στάση της ΕΣΣΔ απέναντι στις «Αδέσμευτες Χώρες»
Ξεχωριστά πρέπει κανείς να δει το γεγονός ότι από την ΕΣΣΔ υπερτιμήθηκε και ο ρόλος των λεγόμενων Αδέσμευτων Χωρών. Το Κόμμα μας έχει εκτιμήσει πως: «Λαθεμένη και χωρίς βάση ήταν η προσδοκία και ο στόχος να συσπειρωθούν σε σταθερή αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση οι "εθνικές" αστικές τάξεις των χωρών αυτών, όπως επιδιώχτηκε από τη Σοβιετική Ενωση και άλλα κράτη. Η μεσοπρόθεσμη μη ένταξη πολλών νέων κρατών σε διεθνείς ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς οφειλόταν κυρίως στις ανάγκες των "εθνικών" αστικών τους τάξεων να ενισχύσουν τις θέσεις τους, σε συνδυασμό με τον τότε συσχετισμό δυνάμεων στο εσωτερικό των χωρών αυτών και διεθνώς.
Αναμφίβολα, η κατάκτηση της εθνικής ανεξαρτησίας αποτέλεσε για τις αποικιοκρατούμενες χώρες μια πρώτη και βασική προϋπόθεση για το ξεπέρασμα της καθυστέρησης που επικρατούσε σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής. Σε πολλές περιπτώσεις η βιομηχανική τους ανάπτυξη στηρίχτηκε από τις επωφελείς οικονομικές τους σχέσεις με την ΕΣΣΔ και άλλες χώρες του Συμβουλίου Οικονομικής Αλληλοβοήθειας. Ωστόσο αυτή η ανάπτυξη συνεπαγόταν και ενίσχυση των εγχώριων αστικών δυνάμεων, επομένως και όξυνση της ταξικής πάλης στο εσωτερικό αυτών των χωρών και πάλη για τη μελλοντική τους ένταξη σε ένα από τα δύο αντίπαλα κοινωνικοοικονομικά συστήματα.
Η ΕΣΣΔ και τα άλλα σοσιαλιστικά κράτη διαμόρφωσαν πολιτική οικονομικής και άλλης συνεργασίας και στήριξης των νέων καθεστώτων, των λεγόμενων Αδέσμευτων Χωρών, με στόχο να μην ενσωματωθούν στη διεθνή καπιταλιστική αγορά, τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, αλλά να ενισχυθούν οι δυνάμεις του σοσιαλιστικού προσανατολισμού.
Στην πραγματικότητα, οι εξελίξεις οδήγησαν γρήγορα σε ισχυροποίηση των εγχώριων αντιδραστικών δυνάμεων. Δεν έγινε έγκαιρη και αποτελεσματική εκτίμηση της νέας κατάστασης από την ΕΣΣΔ και τα άλλα κράτη της σοσιαλιστικής οικοδόμησης»10. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Ετσι, λοιπόν, η προσπάθεια της Σοβιετικής Ενωσης να αναπτύξει οικονομικές σχέσεις, ακόμη και συμμαχίες, με κάποια καπιταλιστικά κράτη, ενάντια σε ισχυρότερες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, ήταν θεμιτή, κατανοητή, αφού αδυνάτιζε το ενιαίο μέτωπο των ιμπεριαλιστών, αποσπούσε απ' αυτό δυνάμεις, έστω προσωρινά, χρησιμοποιούσε αντιθέσεις στο ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο. Το πρόβλημα ήταν ότι αυτή η συγκυριακή (κρατική) επιλογή της ΕΣΣΔ, που εκδηλωνόταν σε οικονομικό, διπλωματικό ή άλλο επίπεδο με ορισμένες χώρες, αναγόταν σε αρχή, θεωρητικοποιήθηκε και μάλιστα γινόταν λόγος για το λεγόμενο «μη καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης» σ' αυτές τις χώρες, που συνδεόταν με την αντίληψη περί «ειρηνικού περάσματος», οδήγησε τις κομμουνιστικές δυνάμεις, επομένως και το εργατικό κίνημα να γίνουν ουρά αστικών δυνάμεων.
ΔιαγραφήΜια απάντηση στις συκοφαντίες των οπορτουνιστών
Βεβαίως, τα παραπάνω λάθη, παρεκκλίσεις, κακοί υπολογισμοί, σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να σβήσουν τη θετική συμβολή της ΕΣΣΔ, τη διεθνιστική της βοήθεια στους λαούς, που αναδείξαμε στο 1ο μέρος αυτού του άρθρου.
Οπως φαίνεται και από τα παραπάνω, το ΚΚΕ, αντιμετωπίζοντας με κριτική ματιά τη σοσιαλιστική οικοδόμηση του 20ού αιώνα, απορρίπτει τόσο την εξιδανίκευσή της, όσο και τη συκοφαντική επίθεση, που γίνεται σε βάρος της Σοβιετικής Ενωσης, τόσο από αστικές δυνάμεις, όσο και από δυνάμεις του οπορτουνισμού, που στο πρόσφατο παρελθόν στα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής επιδίωκαν ακόμη και την απαράδεκτη κι ανιστόρητη ταύτιση της διεθνιστικής βοήθειας που έδινε η ΕΣΣΔ σε άλλα Κομμουνιστικά Κόμματα και λαϊκά κι επαναστατικά κινήματα με τις επεμβάσεις του αμερικανικού ιμπεριαλισμού σε άλλες χώρες, μιλώντας δήθεν για «σοσιαλιμπεριαλισμό». Τέτοιες κατηγορίες, οι οποίες αποτελούσαν κι αποτελούν «νερό στο μύλο» της αντίδρασης, τις απηύθυναν κατά της ΕΣΣΔ τα μικροαστικά οπορτουνιστικά ιδεολογικά ρεύματα του τροτσκισμού, του «ευρωκομμουνισμού», του «μαοϊσμού», που είχαν υποχωρήσει από τις αρχές του προλεταριακού διεθνισμού, παραγνωρίζοντας το γεγονός πως «αποτελεί υποχρέωση του σοσιαλιστικού κράτους η ανοιχτή υποστήριξη των επαναστατικών κινημάτων άλλων χωρών»11.https://www.rizospastis.gr/story.do?id=9533994 ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ