23/10/1817
Γεννιέται ο Γάλλος λεξικογράφος και εγκυκλοπαιδιστής Πιέρ Αθανάς Λαρούς.
23/10/1872
Πεθαίνει ο Γάλλος ποιητής και συγγραφέας Πιέρ Τζουλς Θεοφίλ Γκοτιέ.
23/10/1873
Υπογράφεται η «Συμμαχία των τριών αυτοκρατοριών» μεταξύ της Γερμανίας, της Αυστροουγγαρίας και της Ρωσίας.
23/10/1890
Γεννήθηκε στα Τρίκαλα ο δοξασμένος στρατηγός του Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (ΕΛΑΣ), Στέφανος Σαράφης.
23/10/1903
Γεννήθηκε ο
Τζορτζ Ουέλς Μπιντλ. Αμερικανός βιολόγος και γενετιστής. Βραβεύτηκε με το
Νόμπελ για την πρωτοποριακή του έρευνα στη γενετική των μυκήτων.
23/10/1917
Η ΚΕ του Κόμματος των Μπολσεβίκων αποφασίζει την προετοιμασία της επανάστασης στη Ρωσία.
23/10/1919
Γεννιέται ο αρχαιολόγος Μανόλης Ανδρόνικος, που μεταξύ άλλων ανακάλυψε τον τάφο του βασιλιά της Μακεδονίας Φιλίππου του Β’ στη Βεργίνα.
23/10/1921
Πεθαίνει ο Σκοτσέζος εφευρέτης Τζον Μπόιντ Ντάνλοπ, πρωτοπόρος στον τομέα των ελαστικών.
23/10/1923
Επαναστατικός αναβρασμός και πάλι στη Γερμανία. Η εργατική τάξη του Αμβούργου με πρωτοπόρα την κομμουνιστική οργάνωση της πόλης (επικεφαλής της οποίας ήταν ο Ε. Τέλμαν), ξεσηκώνεται, παίρνει τα όπλα, καταλαμβάνει κομβικά σημεία της πόλης και στήνει οδοφράγματα.
Η κυβέρνηση Στρέσεμαν (Λαϊκού Κόμματος και Σοσιαλδημοκρατών) διατάσσει το στρατό να επέμβει και έπειτα από 3 ημέρες σκληρών συγκρούσεων η εξέγερση πνίγεται στο αίμα.
23/10/1925
Γεννιέται ο συνθέτης και ποιητής Μάνος Χατζιδάκις
23/10/1940
Γεννιέται ο Βραζιλιάνος θρύλος των γηπέδων Έντσον Αράντες ντο Νασιμέντο – ο γνωστός μας Πελέ.
23/10/1940
Γεννήθηκε ο
σκηνοθέτης Παντελής Βούλγαρης.
23/10/1941
Οι γερμανικές δυνάμεις κατοχής εκτελούν 157 κατοίκους του Μεσόβουνου Κοζάνης και πυρπολούν το χωριό.
23/10/1942
Αρχίζει η δεύτερη μάχη του Ελ - Αλαμέιν (στην Αίγυπτο), η οποία λήγει με αποφασιστική νίκη των συμμαχικών στρατευμάτων (μεταξύ αυτών και ελληνικών) κατά του Άξονα στη Βόρεια Αφρική.
23/10/1944
Τμήματα της Ιης Μεραρχίας και της Ταξιαρχίας ιππικού του ΕΛΑΣ απελευθερώνουν τη Λάρισα.
23/10/1952
Ο πρόεδρος της ΕΔΑ Ι. Πασαλίδης προτείνει στον Ν. Πλαστήρα εκλογική συνεργασία, την οποία ο τελευταίος απορρίπτει.
23/10/1956
Αντεπανάσταση εκδηλώνεται στην Λαϊκή Δημοκρατία της Ουγγαρίας. Οι αντεπαναστατικές δυνάμεις ήταν έτοιμες για ένοπλο πραξικόπημα ήδη από τα μέσα του Οκτώβρη. Είχαν στη διάθεσή τους ένοπλα σώματα και λεπτομερή σχέδια για τη διεξαγωγή της ένοπλης εξέγερσης. Στην πρώτη φάση ωστόσο, μεταξύ 23 και 30 Οχτώβρη, η αντίδραση δεν τόλμησε να εμφανιστεί ανοιχτά με αντισοσιαλιστικά συνθήματα, αλλά στηρίχτηκε σε αιτήματα, όπως π.χ., «αποσταλινοποίηση», «εκδημοκρατισμός και αποκέντρωση», «ουγγρικός εθνικός κομμουνισμός» κ.ά. Μ' αυτόν τον τρόπο οι πραξικοπηματίες πέτυχαν να εκμεταλλευτούν την πλατιά δυσαρέσκεια των μαζών απέναντι στη δογματική - σεχταριστική πολιτική της προηγούμενης κομματικής ηγεσίας.
Η Αντεπανάσταση στην Λαϊκή Δημοκρατία της Ουγγαρία
23/10/1959
Πεθαίνει ο εξπρεσιονιστής ζωγράφος Γιώργος Μπουζιάνης.
23/10/1964
Η Βόρεια Ροδεσία ανακηρύσσεται ανεξάρτητη με την ονομασία Δημοκρατία της Ζάμπια, τερματίζοντας τη βρετανική κυριαρχία που διήρκεσε 72 χρόνια.
23/10/1973
Ο αξιωματούχος του Βορείου Βιετνάμ Λε Ντουκ Θο, στον οποίο είχε απονεμηθεί το Νόμπελ Ειρήνης (εξ ημισείας με τον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Χένρι Κίσινγκερ), αρνείται να το παραλάβει, δηλώνοντας ότι δεν μπορεί να υπάρξει ειρήνη στη χώρα του όσο διαρκεί η αμερικανική επέμβαση.
23/10/1974
Οι πρωταίτιοι του στρατιωτικού πραξικοπήματος της 21ης Απρίλη του 1967, Γ. Παπαδόπουλος, Στ. Παττακός, Ν. Μακαρέζος, Γ. Λαδάς, Π. Ρουφογάλης συλλαμβάνονται και εκτοπίζονται στην Τζια, με την κατηγορία ότι ετοίμαζαν σειρά τρομοκρατικών ενεργειών, με σκοπό τη ματαίωση των εκλογών. Οι συνωμότες συνεννοούνταν μέσω μυστικού τηλεφωνικού δικτύου, το κέντρο του οποίου ήταν η βίλα του Παπαδόπουλου στο Λαγονήσι.
Συλλαμβάνονται οι πρωταίτιοι του στρατιωτικού πραξικοπήματος
23/10/1983
Πέθανε ο ηθοποιός Δήμος Σταρένιος (Γεν. 15/9/1909)
23/10/1983
Διαδοχικές επιθέσεις, στο στρατηγείο των Αμερικανών πεζοναυτών και στο αρχηγείο των Γάλλων αλεξιπτωτιστών, στη Βηρυτό του Λιβάνου αφήνουν πίσω τους 241 Αμερικανούς και 58 Γάλλους στρατιώτες νεκρούς.
Πρωτοεμφανίστηκε με τις ταινίες μικρού μήκους: "Ο Κλέφτης" 1965 και "Τζίμης ο Τίγρης" 1966 και με αυτές τις πρώτες "μικρές" δημιουργίες άρχισε να ξεχωρίζει και εντυπωσιάζει τόσο τους κριτικούς, όσο και τους θεατές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι αμέσως μετά, ο Παντελής Βούλγαρης παρουσίασε το "Προξενιό της Αννας",που θεωρήθηκε ως μια από τις πιο σημαντικές και ξεχωριστές ταινίες του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου. Μια ταινία που με έμμεσο, αλλά σαφέστατο τρόπο καυτηριάζει και καταγγέλλει την υστεροβουλία και την πονηριά της αστικής τάξης.
Της τάξης αυτής, που, ενώ κάνει πως επιθυμεί διακαώς το καλό και την κοινωνική αποκατάσταση της κοπέλας που την υπηρετεί, της Αννας, στην προκειμένη περίπτωση, μόλις συνειδητοποιήσει τις συνέπειες που θα έχει ο γάμος αυτός στη βολή και στην καλοπέραση της, τον υπονομεύει σατανικά και τον διαλύει, χωρίς κανένα ενδοιασμό, αλλά με περισσή υποκρισία...
Ο Παντελής Βούλγαρης συνεχίζει να ενθουσιάζει το κοινό με την ταινία "Happy day" και εν συνεχεία με τα υπέροχα και τρυφερά "Πέτρινα χρόνια".
https://gkagkarin.blogspot.com/2022/10/blog-post_286.html
η εργατική τάξη του Αμβούργου, με πρωτοπόρα την κομμουνιστική οργάνωση της πόλης(επικεφαλής της οποίας ήταν ο Έρνστ Τέλμαν), ξεσηκώνεται, παίρνει τα όπλα, καταλαμβάνει κομβικά σημεία και στήνει οδοφράγματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ιμπεριαλιστικός πόλεμος, τα ανυπόφορα βάρη της ιμπεριαλιστικής "ειρήνης" των Βερσαλλιών είχαν οδηγήσει την Γερμανία σε μια τρομερή οικονομική και νομισματική κρίση το φθινόπωρο του 1923.
Το μάρκο κατρακυλούσε χωρίς τέλος, τα πραγματικά μεροκάματα των εργατών δεν εξασφάλιζαν ούτε μια ζωή πείνας. Επιχειρήσεις και εργοστάσια έκλειναν, εκατοντάδες χιλιάδες εργατών ρίχνονταν στους δρόμους,στις πόλεις κλιμακώνονταν οι συγκρούσεις με την αστυνομία έξω από τα καταστήματα των τροφίμων.
https://gkagkarin.blogspot.com/2022/10/blog-post_4851.html
Εφυγε από κοντά μας την Κυριακή 23 Οκτώβρη 2022, η συναγωνίστρια, η μαχήτρια του ΔΣΕ, Κατίνα Μαζιώτη – Γραμματικοπούλου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Κατίνα γεννήθηκε το 1931 στην Πυρσόγιαννη Ιωαννίνων, από φτωχή πολύτεκνη οικογένεια. Ήταν το δεύτερο παιδί της οικογένειας. Πρώτο παιδί ήταν ο Βασίλης Μαζιώτης (1929).
Ο πατέρας τους μάστορας πέτρας, ψηφοφόρος της Δεξιάς, καλός φίλος της Χωροφυλακής που έδρευε στο χωριό. Ωστόσο τα αδέρφια έχουν κρυφά ως πρότυπο και ιδεολογική επιρροή τον θείο τους (αδερφό της μητέρας τους) τον Αποστόλη Παπαχρήστο (καπετάν Τσακάλωφ), ταγματάρχη του ΕΛΑΣ στα Ιωάννινα.
Το 1947, ο Βασίλης, δουλεύοντας μαζί με τον πατέρα του στην πέτρα, συναντάει στον δρόμο αντάρτες του ΔΣΕ, αποφασίζει, κρυφά από τον πατέρα του, να αφήσει το άλογο να γυρίσει στο σπίτι μόνο του με ένα σημείωμα ότι ίδιος ακολουθεί τους αντάρτες. Το 1948 επιστρέφει κρυφά στην Πυρσόγιαννη, βρίσκει την αδερφή του στο ποτάμι να πλένει ρούχα και την παίρνει μαζί του στο βουνό.
Έτσι ως μέλος του Κόμματος ο Βασίλης διαπαιδαγωγεί πολιτικά την Κατίνα, απαντώντας στις αθώες ερωτήσεις της, όπως: «Γιατί Βασίλη μας χτυπούν οι Αμερικανοί; Τι τους κάναμε;».
Τα αδέρφια πολεμούν τους μοναρχοφασίστες από την ίδια 8η μεραρχία, ο Βασίλης στον λόχο σαμποτέρ (ΣΤΤ 900) του ΔΣΕ και η Κατίνα στην ταξιαρχία του Φωκά, στο τάγμα του Σπύρου Σκεύη.
Το 1948 δυστυχώς, ο Βασίλης σκοτώθηκε σε μια από τις τρομερές μάχες στα Πατώματα, στον Κλέφτη ή στην Τριανταφυλλιά του χωριού Κάντσικο (Δροσοπηγή) Κόνιτσας. Η είδηση του θανάτου του μεγάλου της αδελφού, έφτασε γρήγορα στο αντικρινό βουνό, όπου πολεμούσε η Κατίνα. Ο πόνος της μεγάλος και ο καημός αβάσταχτος που δεν μπόρεσε να βρεθεί κοντά του και να τον θάψει με τιμές που του ‘πρεπαν. Ο Βασίλης τιμήθηκε από το Κόμμα με το βαθμό του ανθυπολοχαγού – τιμημένου νεκρού.
Η Κατίνα συνεχίζει να πολεμά ως μαχήτρια του ΔΣΕ. Παίρνει μέρος στις μάχες της Γύφτισσας, στη Μουργκάνα, στην κατάληψη από τον ΔΣΕ του Πύργου της Στράτσανης, μαζί στη Σχολή Αξιωματικών υπό την διοίκηση του Αχιλλέα Προυτσάλη, και σε πολλές ακόμα μάχες των 70 ημερών που έδωσε ο Δημοκρατικός Στρατός της Ελλάδας το 1948 στο Γράμμο.
Το 1949 υποχώρησαν στην Αλβανία και μετά από δύο μήνες πήγε στην Τασκένδη. Εκεί παντρεύτηκε με τον επίσης μαχητή της 10ης Μεραρχίας του ΔΣΕ, Τάκη Γραμματικόπουλο. Δούλεψε σε οικοδομές και μετά στο εργοστάσιο χρωμάτων.
Έμεινε πιστή σε όλη της τη ζωή στα ιδανικά του αγώνα, στην πάλη ενάντια σε κάθε καταπίεση και εκμετάλλευση.
https://www.902.gr/eidisi/politiki/310463/apohairetoyn-ti-mahitria-toy-dse-katina-mazioti-grammatikopoyloy