Αμέσως μετά το ματοκύλισμα των εργατικών διαδηλώσεων στις 9 Μάη στη Θεσσαλονίκη, η Ενωτική ΓΣΕΕ (όπου δραστηριοποιούνταν τα στελέχη του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος) και η Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδας αποφάσισαν την κήρυξη 24ωρης γενικής πανελλαδικής απεργίας αλληλεγγύης στο λαό της Θεσσαλονίκης. Αν και όλα έδειχναν ότι ο Μεταξάς το πάει για δικτατορία, η ρεφορμιστική ηγεσία της ΓΣΕΕ δε δέχτηκε να συμπεριληφθεί στα αιτήματα της απεργίας η παραίτηση της κυβέρνησης.