Κράτος- εκκλησία 1

Δημοσιεύουμε σήμερα,το πρώτο, από τα  δύο σημαντικά κείμενα που αναδεικνύουν τη συμβολή της Αριστεράς και ειδικότερα του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας στην προσπάθεια επίλυσης αυτού του προβλήματος, δηλαδή της σχέσης κράτους- εκκλησίας, σχέση που σφραγίζει όλες τις σκοτεινές περιόδους της νεοελληνικής ιστορίας.

Το πρώτο κείμενο είναι του Δημήτρη Γληνού, του κομμουνιστή δάσκαλου, από τη μελέτη «Πνευματικές μορφές της αντίδρασης», που δημοσιεύθηκε σε πέντε μέρη στο περιοδικό «Νέοι Πρωτοπόροι» (τ. 10-14 Σεπτέμβρης, Οχτώβρης, Νοέμβρης, Δεκέμβρης 1932 και Γενάρης 1933).

Στέλιος Σπανός ή «Καρδάρας»

Τέτοιες μέρες, 18 του Αυγούστου 1944, «Έλληνες» ταγματασφαλίτες συνεργάτες των Γερμανών πιάνουν σε ενέδρα στα περιβόλια στον Αη Γιάννη το Ρέντη, τον ξακουστό σαλταδόρο Στέλιο Καρδάρα, το αγαπημένο παιδί της Κοκκινιάς, και θα τον δολοφονήσουν μετά από φριχτά βασανιστήρια.

Με αφορμή την επέτειο, η στήλη παρουσιάζει ένα διήγημα του αντιστασιακού – λογοτέχνη Δημήτρη Λιάτσου.

Ο θάνατος του σαλταδόρου
του Δημήτρη Λιάτσου

Ανοιχτό κάλεσμα ενότητας και δράσης προς σωματεία και εργαζόμενους

Συναδέλφισσα, συνάδελφε

Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ξεκίνησε με φόρα για να εφαρμόσει και να βαθύνει ακόμα περισσότερο την επίθεση στα εργατικά ασφαλιστικά δικαιώματα βρίσκοντας στρωμένο το έδαφος από την αντεργατική παρακαταθήκη του ΣΥΡΙΖΑ. Τα μέτρα που ήδη εξήγγειλε και αυτά που θα παρουσιάσει στη ΔΕΘ θα επιδεινώσουν ακόμα περισσότερο τη ζωή του εργαζόμενου λαού.

ΝΑΤΟ το σπίτι μας, μεντεσές το μενού μας

Εδώ και τρεις μέρες παρακολουθούμε ένα κακοπαιγμένο θεατράκι με ατάλαντους ηθοποιούς. Τίτλος «το ιρανικό τάνκερ και ο μεντεσές».

Η υπόθεση ξετυλίγεται από τις Αρχές του Γιβραλτάρ όταν  απορρίψαν το αίτημα των ΗΠΑ για εφαρμογή αμερικανικών κυρώσεων σ’ ένα ιρανικό σούπερ τάνκερ (τρομοκρατικό κατά την άποψή τους) που τόλμησαν οι αδαείς να επιτρέψουν τον απόπλου του. Σε πρωταγωνιστικό ρόλο ο Μάικ Πομπέο υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ, αλλιώς γεράκι, αλλιώς ο

Επικουρικές συντάξεις: Θα σας τις κόψουμε εμείς ή θα τις ρισκάρετε στους ιδιώτες;

Πιο κυνικά δεν γίνεται: Ο υφυπουργός Εργασίας, Νότης Μηταράκης, σε συνέντευξή του στον ΣΚΑΙ, περιέγραψε βήμα προς βήμα, τον σχεδιασμό της κυβέρνησης, ώστε να «περάσουν» στον ιδιωτικό τομέα δεκάδες δισεκατομμύρια από τις εισφορές των εργαζομένων για την επικουρική τους σύνταξη. Μάλιστα, το σχετικό νομοσχέδιο που θα περιλαμβάνει την θεσμοθέτηση αυτού που η κυβέρνηση ονομάζει «κεφαλαιοποιητικό

Διαβεβαιώσεις στις ΗΠΑ ότι «δεν θα διευκολύνει» το ιρανικό τάνκερ

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΝΔ

Δηλώσεις του αναπληρωτή ΥΠΕΞ για πλήρη ευθυγράμμιση της Ελλάδας με τον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό στην περιοχή, που εκθέτει το λαό σε μεγάλους κινδύνους

Την αδιαπραγμάτευτη ευθυγράμμισή της με τα αμερικανοΝΑΤΟικά συμφέροντα και το

Προετοιμάζει τον επόμενο γύρο επίθεσης στο Ασφαλιστικό

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΝΔ

Το υπόβαθρο υπάρχει ήδη, από όλες τις προηγούμενες αντιασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις και τις κατευθύνσεις ΕΕ - ΟΟΣΑ

 

Με «χειρουργική» ακρίβεια ετοιμάζεται να συνεχίσει τις αντιασφαλιστικές παρεμβάσεις η κυβέρνηση της ΝΔ, πιάνοντας το νήμα από εκεί που το άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ, με τον κατάπτυστο

Νέος γύρος εκβιασμών

Στις «επετειακές» δηλώσεις για τον έναν χρόνο από την τυπική ολοκλήρωση των μνημονίων και της «εποπτείας», που συνεχίζονται όμως κανονικά στην πλάτη του λαού, αξιωματούχοι της Κομισιόν «ενθαρρύνουν» τη νέα κυβέρνηση να αξιοποιήσει το μνημονιακό «κεκτημένο» για να κλιμακώσει την αντιλαϊκή επίθεση.

Εκτελούνται οι Ιταλοί μετανάστες εργάτες Νίκολα Σάκο και Μπαρτολομέο Βαντσέτι

Εντεκα λεπτά μετά τα μεσάνυχτα της 22 Αυγούστου του 1927, όταν το ημερολόγιο είχε περάσει στην 23η μέρα του μήνα, Ο Σάκο κάθισε στην ηλεκτρική καρέκλα. Εννέα λεπτά αργότερα, τον ακολούθησε και ο Βαντσέτι. Μαζί τους πέθανε και ο Μαντέιρος. Η αμερικανική αστική τάξη προχωρούσε σε έναν ακόμη συμβολισμό. 

Δημήτρης Γληνός

Γεννιέται, 22/8/1882, στη Σμύρνη ο κομμουνιστής δάσκαλος Δημήτρης Γληνός, ο οποίος άφησε τη σφραγίδα του στο προοδευτικό και κομμουνιστικό κίνημα της χώρας μας. Η πορεία του Δημήτρη Γληνού είναι μια συνεχής πορεία «όλο προς τα αριστερά», όπως έλεγε ο ίδιος, ενώ αυτοβιογραφούμενος τόνιζε ότι η ιδεολογική του διαδρομή ήταν «από τον Μιστριώτη στον Λένιν».

Η μεγάλη φτώχεια χαρακτηρίζει τα παιδικά του χρόνια. Το 1899 έρχεται στην Αθήνα και γράφεται στη Φιλοσοφική Σχολή. Είναι υπέρμαχος της καθαρεύουσας και οπαδός της «Μεγάλης Ιδέας».