Ο φαντάρος
Αντρέας Σκαρίμπας είναι σκοπός πρωινό νούμερο. Στέκει μαρμαρωμένος πάνω σε ένα
κοτρώνι σαν κολώνα. Στο μυαλό του πλήθος σκέψεις φαίνουνται και χάνουνται,
παλεύουν και τον βασανίζουν. Κι’ απ’ τον κυκεώνα μέσα φως και δρόμο δε βλέπει.
Τ’ αηδόνι
σκορπάει τις τελευταίες του τρίλιες κι’ αποσταμένο από το νυχτερινό τραγούδι
κρύβεται στις φυλωσιές. Η αυγή προβαίνει. Συναυλία από μυριάδες πουλάκια όλο
και ανεβαίνει προς τον ουρανό σαν ύμνος στη χαρά και την αγάπη, την άνοιξη και
τη ζωή.
Τριανταφυλλένια
βάφτηκε η ανατολή.