Η συνείδησή μου με θέλει εδώ.
Μέχρι η ανθρωπότητα να πάρει τα χαρακτηριστικά που της πρέπουν.
Μέχρι ο εργαζόμενος, η νεολαία, ο συνταξιούχος, ο καλλιτέχνης, ο δάσκαλος, ο επιστήμονας να προσφέρουν απερίσπαστα και να χαίρονται ό,τι παράγουν.
Μέχρι που να πάψει να υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. 100 και μία μέρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tα σχόλια στο μπλοκ πρέπει να συνοδεύονται από ένα ψευδώνυμο, ενσωματωμένο στην αρχή ή το τέλος του κειμένου